1
00:00:17,375 --> 00:00:21,500
ไม่อยากจะเชื่อเลย มิสตี้ ลูกสาวพ่อกลับมาแล้ว

2
00:00:21,583 --> 00:00:24,208
ตอนนั้นพ่อเคยเรียกลูกว่ามิสตี้วิสตี้ด้วย

3
00:00:24,292 --> 00:00:26,500
แต่เราปลดระวางชื่อเล่นนั้นก็ได้นะ

4
00:00:26,583 --> 00:00:27,417
โอ้ เอ่อ

5
00:00:28,042 --> 00:00:29,708
ได้แบบนั้นจะดีมากเลย

6
00:00:29,792 --> 00:00:33,417
- อย่างน้อยก็ตอนนี้
- โอเค มิสตี้วิสตี้ ไม่สิ มิสตี้

7
00:00:33,500 --> 00:00:37,500
เรามีเรื่องให้คุยกันเยอะเลย
โอ๊ะ พ่อต้องไปหยิบของก่อน

8
00:00:38,167 --> 00:00:39,667
ช่างวิเศษอะไรแบบนี้

9
00:00:39,750 --> 00:00:43,917
แม่ไม่อยากต้องบินกลับเร็วแบบนี้
เพื่อไปร่วมงานราชกิจเลย

10
00:00:44,000 --> 00:00:46,125
ฉันดีใจกับทั้งคู่จริงๆ

11
00:00:46,208 --> 00:00:49,917
ไม่มีอะไรดีไปกว่าการมีลูกสาวแล้ว
เว้นแต่จะมีถึงสองตัว

12
00:00:51,583 --> 00:00:53,708
ฉันต้องไปแล้ว บ๊ายบาย

13
00:00:54,250 --> 00:00:56,042
จำได้ไหมตอนเราไปดูละครสัตว์

14
00:00:56,125 --> 00:00:58,417
และลูกคิดว่านี่ตลกที่สุดเลยน่ะ

15
00:00:58,500 --> 00:00:59,333
ว่าไง

16
00:01:00,417 --> 00:01:03,250
และลูกก็ชอบภาพนี้ที่ได้จากพิพิธภัณฑ์ศิลปะยูนิคอร์น

17
00:01:03,333 --> 00:01:07,750
พ่อต้องบอกเลย ลูกมีรสนิยมทางศิลปะสูงมาก
ทั้งที่ยังอายุแค่นั้น

18
00:01:07,833 --> 00:01:08,833
โอ้ เอ่อ

19
00:01:08,917 --> 00:01:11,792
หนูจำเรื่องพวกนั้นไม่ค่อยได้น่ะ อัลฟ่าบิตเทิล

20
00:01:11,875 --> 00:01:15,667
นี่ เลิกเรียกอัลฟ่าบิตเทิลได้แล้ว
จากนี้ไปให้เรียกว่า "พ่อ"

21
00:01:15,750 --> 00:01:16,625
โอเค พ่อ

22
00:01:17,792 --> 00:01:20,000
หมายถึงแค่มิสตี้สินะ เข้าใจแล้ว

23
00:01:20,083 --> 00:01:23,000
ขอโทษด้วย หนูจำไม่ได้น่ะ พ่อ

24
00:01:23,083 --> 00:01:24,958
เราแค่ต้องกระตุ้นความทรงจำลูก

25
00:01:25,042 --> 00:01:28,208
รู้แล้ว วันนี้เรามาใช้เวลาอันสวยงาม
แบบพ่อกับลูกสาวกัน

26
00:01:28,292 --> 00:01:30,875
รับประกันเลยว่าความทรงจำทั้งหมดจะกลับมา

27
00:01:30,958 --> 00:01:32,833
- ลูกคิดว่ายังไง
- หนูชอบเลยละ

28
00:01:32,917 --> 00:01:35,542
ว้าว ตอนแรกได้คิวตี้มาร์ก ตอนนี้ก็นี่อีก

29
00:01:35,625 --> 00:01:38,417
หนูดีใจสุดๆ เลยที่ได้กลับมาเจอกันอีก

30
00:01:41,375 --> 00:01:42,833
- น่ารักอะ
- น่ารักจัง

31
00:01:45,167 --> 00:01:48,583
ฉันรู้สึกถึงอารมณ์มากมายไปหมด

32
00:01:51,958 --> 00:01:54,000
เฮ้ ปล่อยมันให้เปล่งประกาย

33
00:01:54,750 --> 00:01:56,417
ปล่อยมันออกไปเฉิดฉาย

34
00:01:58,458 --> 00:02:00,833
โอ้ พวกเรามาสร้างชื่อด้วยกัน

35
00:02:00,917 --> 00:02:02,875
ให้มันมั่นคงเป็นนิรันดร์

36
00:02:02,958 --> 00:02:06,375
แค่ทำให้มันยิ่งดี ยิ่งดี ดีขึ้นไป

37
00:02:07,792 --> 00:02:10,875
เฮ้ มีโพนี่อยู่ทุกที่ไป

38
00:02:10,958 --> 00:02:12,750
รู้สึกได้ไม่ว่าที่ใด

39
00:02:12,833 --> 00:02:16,667
จุดดวงไฟแล้วจงเปล่งประกาย

40
00:02:16,750 --> 00:02:18,875
สร้างชื่อไว้ให้เราได้แชร์

41
00:02:18,958 --> 00:02:21,125
สร้างด้วยใจที่รู้ว่าเราแคร์

42
00:02:21,208 --> 00:02:26,250
โอ้ โพนี่เร็วเข้า รวมเป็นหนึ่งเดียว

43
00:02:26,333 --> 00:02:29,958
(มายลิตเติ้ลโพนี่: คิวตี้มาร์กเพื่อโลก)

44
00:02:30,042 --> 00:02:33,917
จะเริ่มตรงไหนดี ผูกสัมพันธ์ใหม่
และรื้อฟื้นความทรงจำเหรอ

45
00:02:34,000 --> 00:02:36,875
ลูกเก่งกว่าพ่อเสมอเรื่องคิดเกมและเล่นสนุก

46
00:02:36,958 --> 00:02:38,750
- จริงเหรอ
- ใช่

47
00:02:38,833 --> 00:02:41,333
นั่นแหละเหตุผลที่พ่อเล่นเกมในห้องชาคริสตัล

48
00:02:41,417 --> 00:02:42,250
ก็เพราะลูก

49
00:02:42,333 --> 00:02:43,792
ช่างคิดจริงๆ

50
00:02:43,875 --> 00:02:45,125
น่ารักไม่ไหวแล้ว

51
00:02:45,208 --> 00:02:48,125
หนูจำไม่ได้ทั้งเรื่องนั้น
หรือครั้งสุดท้ายที่ได้เล่นเกม

52
00:02:48,208 --> 00:02:50,083
ยกเว้นจะนับ "เกมวางแผนร้าย"

53
00:02:50,167 --> 00:02:52,917
ที่ต้องวางกลยุทธ์และยึดครอง
โลกทั้งใบและโพนี่ทุกตัว

54
00:02:53,000 --> 00:02:55,042
โอพาลีนรักเกมนั้นเลยละ

55
00:02:56,042 --> 00:02:58,125
เดี๋ยว นั่นไม่ใช่เกมใช่ไหม

56
00:02:58,208 --> 00:03:00,208
เรารู้ว่าเธอผ่านอะไรมาเยอะ มิสตี้

57
00:03:00,292 --> 00:03:02,583
ยังมีอีกหลายเรื่องให้ค้นหา

58
00:03:02,667 --> 00:03:06,292
ใช่แล้ว มีกล่องเก็บความทรงจำ
ของมิสตี้อีก 20 กล่องเลย

59
00:03:06,375 --> 00:03:08,958
หมายถึงค้นหาทางอารมณ์และจิตใจ
แต่นั่นก็ด้วย

60
00:03:09,042 --> 00:03:11,875
ว่าไปแล้ว มาช่วยพ่อหน่อยได้ไหม ลูกพ่อ

61
00:03:11,958 --> 00:03:16,333
ได้เสมอค่ะ พ่ออาบิตเทิล ไม่สิ อัลฟ่าพ่อ

62
00:03:16,417 --> 00:03:18,708
ขอโทษด้วย ยังไม่ชินน่ะ

63
00:03:19,375 --> 00:03:23,875
- ได้ยินที่มิสตี้พูดเมื่อกี้ไหม
- ได้ยิน พ่ออาบิตเทิล ตลกจัง

64
00:03:23,958 --> 00:03:27,792
เปล่า ไม่ใช่เรื่องนั้น
เรื่องที่โอพาลีนจะปกครองโพนี่ทุกตัว

65
00:03:27,875 --> 00:03:30,875
ไม่แน่ว่าเกมที่พวกเขาเล่น
อาจให้เบาะแสแผนของนาง

66
00:03:30,958 --> 00:03:34,583
เราจะได้นำหน้านาง
เราทำอะไรได้บ้างเพื่อปกป้องเอเควสเทรีย

67
00:03:34,667 --> 00:03:38,542
- ฉันต้องไปถามมิสตี้เดี๋ยวนี้
- ซิพพ์ เธอเป็นนักสืบที่ยอดเยี่ยม

68
00:03:38,625 --> 00:03:42,458
แต่เธอควรรู้สิว่า
นี่ไม่ใช่เวลามาสอบปากคำ มิสตี้

69
00:03:42,542 --> 00:03:43,417
ต้องใช่สิ

70
00:03:43,500 --> 00:03:48,542
ฉันหมายถึงที่เธอสอบปากคำมิสตี้ช่วงนี้
มันออกจะเกินไปหน่อยนะ

71
00:03:49,750 --> 00:03:51,167
เธอพูดเรื่องอะไร

72
00:03:52,875 --> 00:03:54,708
แล้วเรื่องโอพาลีน…

73
00:03:55,458 --> 00:03:57,000
เกี่ยวกับเรื่องโอพาลีน…

74
00:04:00,542 --> 00:04:03,083
เฮ้ มิสตี้ บอกฉันเรื่องโอพาลีนเดี๋ยวนี้

75
00:04:03,625 --> 00:04:06,250
ฉันคงใช้วิธีรุนแรงไปนิด

76
00:04:06,333 --> 00:04:09,125
ตอนนี้เขาแค่ต้องการกำลังใจจากเรา

77
00:04:09,208 --> 00:04:12,167
เมื่อไรที่เขาพร้อม
เขาจะบอกทุกอย่างที่เราต้องรู้เอง

78
00:04:12,250 --> 00:04:14,958
ไม่แน่เราอาจหาข้อมูลเพิ่มกันเองได้

79
00:04:15,042 --> 00:04:16,417
ความคิดดีเลย พวก

80
00:04:16,500 --> 00:04:21,083
เราชาวยูนิคอร์นมักพูดว่า
"อดีตคือกุญแจสู่ปัจจุบัน"

81
00:04:21,167 --> 00:04:24,292
การเข้าใจความเป็นมาของโพนี่
เป็นเรื่องที่สำคัญมาก

82
00:04:24,375 --> 00:04:28,750
เพื่อให้เข้าใจการเลือกของโพนี่ทุกตัว
ที่เคยทำไปในอดีต…

83
00:04:28,833 --> 00:04:30,833
- ที่ทำไปในอดีตเหรอ
- ใช่ อดีต

84
00:04:30,917 --> 00:04:33,250
และฉันรู้จักโพนี่ที่เธอต้องไปคุยด้วย

85
00:04:33,333 --> 00:04:34,750
ตามมาเลย

86
00:04:34,833 --> 00:04:38,542
เก็บหญ้ามาและระวังกีบเท้า
อย่าไปเหยียบวัชพืชเหม็นๆ เข้าละ

87
00:04:38,625 --> 00:04:39,958
ถึงฤดูมันแล้ว

88
00:04:40,875 --> 00:04:41,917
และเธอ

89
00:04:42,583 --> 00:04:44,083
และเธอด้วย มากับฉัน

90
00:04:44,167 --> 00:04:47,875
วิเศษจริงๆ ที่ได้เดินเล่นกับลูก
บนถนนความทรงจำวันนี้

91
00:04:47,958 --> 00:04:50,958
- ลูกเคยรักที่นี่
- จริงเหรอ มันชื่ออะไร

92
00:04:51,042 --> 00:04:53,208
ถนนความทรงจำ และดูนั่น

93
00:04:53,292 --> 00:04:56,167
เราสลักมันไว้ด้วยกัน
เราได้รับอนุญาตจากต้นไม้แล้ว

94
00:04:56,250 --> 00:04:59,083
พ่อเดินผ่านมันทุกวันตั้งแต่ที่ลูกหายตัวไป

95
00:04:59,583 --> 00:05:02,958
พ่อแทบรอไม่ไหวที่จะได้
กลับไปทำหน้าที่พ่อเต็มเวลา

96
00:05:03,042 --> 00:05:05,917
ฉันไม่เคยเห็นตาลุงหน้าบึ้งทำตัวมีความสุขเท่านี้

97
00:05:06,000 --> 00:05:10,583
- แม้แต่ตอนอยู่กับราชินีเฮเว่น
- ฉันก็ไม่เคยเห็นมิสตี้มีความสุขเท่านี้

98
00:05:10,667 --> 00:05:12,917
เราน่าจะปล่อยให้พวกเขาคุยกันเงียบๆ

99
00:05:13,000 --> 00:05:14,708
ฉันไม่เข้าใจ ทำไมเราต้อง…

100
00:05:15,500 --> 00:05:17,250
อะไร เดี๋ยวเขาก็อยากได้คลิป

101
00:05:17,333 --> 00:05:20,958
น่ารักจะตาย และคงคุกคาม
ความเป็นส่วนตัวนิดๆ ด้วย ก็ได้

102
00:05:21,042 --> 00:05:24,667
เราไปกันก่อนนะ
พวกคุณจะได้มีเวลาครอบครัวดีๆ ด้วยกัน

103
00:05:25,375 --> 00:05:28,750
และมีความเป็นส่วนตัว
แต่อย่าถามว่าทำไมฉันพูดถึงเรื่องนี้

104
00:05:28,833 --> 00:05:31,042
ถ้าต้องการเรา ก็แค่โทรมานะ

105
00:05:31,125 --> 00:05:34,500
ได้ยินไหม เวลาครอบครัวละ แค่เราสองตัว

106
00:05:34,583 --> 00:05:35,958
เหมือนอย่างที่เคยเป็น

107
00:05:39,750 --> 00:05:41,542
ยินดีต้อนรับกลับบ้านจ้ะ

108
00:05:42,333 --> 00:05:45,083
พ่ออยากทำให้ทุกอย่างสะดวกสบายที่สุดสำหรับลูก

109
00:05:54,083 --> 00:05:56,917
โอ้ เดี๋ยว รอให้ลูกเห็นส่วนที่เจ๋งที่สุดก่อน

110
00:05:58,125 --> 00:06:00,708
- แต่นแต๊น
- ว้าว นี่ใช่…

111
00:06:00,792 --> 00:06:02,625
ห้องเก่าของลูกตอนที่ยังเล็ก

112
00:06:03,625 --> 00:06:06,500
พ่อเก็บเอาไว้เหมือนวันที่ลูกหายตัวไปเลย

113
00:06:09,083 --> 00:06:11,667
แต่ตอนนี้มีบันนี่คอร์นฝุ่นจับเยอะขึ้น

114
00:06:12,333 --> 00:06:16,333
งั้นพ่อจะตามดัสตี้ โพนี่นักทำความสะอาด
และจ้างให้มาช่วยเก็บกวาดนะ

115
00:06:16,417 --> 00:06:18,708
พ่อสัญญา มันจะดูใหม่เอี่ยมในไม่ช้า

116
00:06:18,792 --> 00:06:21,833
ลูกยังชอบสีมิ้นต์อยู่ไหม
จะว่าไป ไหนๆ ลูกก็มีที่อยู่แล้ว

117
00:06:21,917 --> 00:06:23,208
ไปทำเรื่องสนุกกัน

118
00:06:23,292 --> 00:06:26,417
พ่อรอคอยเวลานี้มาทั้งชีวิตเลย

119
00:06:29,125 --> 00:06:31,250
เขาไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันเป็นใคร

120
00:06:31,333 --> 00:06:35,208
แต่ฉันต้องตามน้ำไป
ฉันอยากให้วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดสำหรับเขา

121
00:06:35,833 --> 00:06:39,708
โอเค มิสตี้ เธอเก่งเรื่องแสร้งยิ้มนี่นา
เอามาใช้ซะ

122
00:06:39,792 --> 00:06:40,958
แล้วก็เริ่มได้

123
00:06:42,417 --> 00:06:44,833
โอ๊ย เจ็บจัง

124
00:06:45,708 --> 00:06:48,542
นี่ลูกสาวของฉันเอง ชื่อมิสตี้ จำได้ไหม

125
00:06:48,625 --> 00:06:50,792
ทักทายยัยหนูของฉันหน่อยสิ

126
00:06:51,375 --> 00:06:54,875
หวัดดี นี่ลูกสาวที่หายไปนานของฉันเอง
จับมือกันหน่อย

127
00:06:54,958 --> 00:06:57,375
อัลฟ่าบิต… ไม่สิ พ่อ

128
00:06:57,458 --> 00:06:59,625
เราพอจะเพลาๆ เรื่องนี้ได้ไหม

129
00:06:59,708 --> 00:07:02,000
หนูไม่ค่อยแน่ใจว่าอยากเป็นจุดสนใจ

130
00:07:02,083 --> 00:07:04,875
โอ้ ได้เลย พ่อขอโทษด้วย

131
00:07:04,958 --> 00:07:07,167
ลูกเคยชอบตอนพ่อทำแบบนี้ไปทั่ว

132
00:07:07,250 --> 00:07:10,333
พ่อจะเพลาๆ เรื่องตะโกน
แต่จะไม่เลิกภูมิใจหรอกนะ

133
00:07:10,917 --> 00:07:14,500
โอ้ พ่อมีอะไรน่าตื่นเต้นมากๆ ให้ด้วย

134
00:07:14,583 --> 00:07:17,542
อะไรเหรอ หรือว่าเราจะไปที่ห้องสมุดยูนิคอร์น

135
00:07:17,625 --> 00:07:20,917
หนูไม่เคยไปที่แบบนั้นเลย หรือว่าจะเป็น…

136
00:07:21,500 --> 00:07:24,375
เรามาที่สนามเด็กเล่นงั้นเหรอ

137
00:07:24,458 --> 00:07:27,708
ถูกต้องแล้ว เรามีความทรงจำดีๆ
มากมายร่วมกันที่นี่

138
00:07:27,792 --> 00:07:29,417
ลูกเคยชอบกระดานหกมาก

139
00:07:30,458 --> 00:07:32,000
วี้

140
00:07:32,083 --> 00:07:33,458
แล้วก็ไถลลงสไลเดอร์

141
00:07:33,542 --> 00:07:35,750
วี้ โอ้

142
00:07:35,833 --> 00:07:38,208
และขึ้นไปเล่นม้าหมุนอันนั้น

143
00:07:38,292 --> 00:07:41,375
ลองเล่นม้าหมุนดูอีกทีไหม กับม้าแก่ๆ ตัวนี้

144
00:07:41,458 --> 00:07:42,292
นะ

145
00:07:43,625 --> 00:07:44,667
ได้สิคะ

146
00:07:45,458 --> 00:07:46,958
ฉันขอเล่นม้าหมุนได้ไหม

147
00:07:47,042 --> 00:07:50,208
ไม่ใช่ว่าเธอโตเกินกว่าจะเล่นเจ้านี่แล้วเหรอ

148
00:07:50,292 --> 00:07:52,792
ใช่ แต่ เดี๋ยวนะ เราอายุเท่ากันไม่ใช่เหรอ

149
00:07:52,875 --> 00:07:54,125
- แล้วไง
- ฟังนะ

150
00:07:54,208 --> 00:07:56,250
หลังถูกลักพาตัวและล้างสมองหลายปี

151
00:07:56,333 --> 00:07:59,125
ฉันรู้สึกหลายอย่างเลย และต้องเล่นม้าหมุนจริงๆ

152
00:08:00,250 --> 00:08:01,750
ความรู้สึก…

153
00:08:01,833 --> 00:08:03,708
ฉันเข้าใจพวกมันดี

154
00:08:04,917 --> 00:08:09,833
ขอให้วังวนแห่งอารมณ์นี้นำพาเธอ
จากความมืดอันเป็นนิรันดร์ไปสู่แสงสว่าง

155
00:08:10,333 --> 00:08:12,208
ได้เลย โอเค

156
00:08:13,042 --> 00:08:14,000
พร้อมนะ

157
00:08:14,875 --> 00:08:15,833
วี้

158
00:08:16,625 --> 00:08:18,875
วี้ โอเค พอได้แล้ว

159
00:08:19,750 --> 00:08:23,542
ท้องไส้ลูกเคยแข็งแรงกว่านี้
วันนี้เราคงเที่ยวสนามเด็กเล่นพอแล้ว

160
00:08:23,625 --> 00:08:25,375
หนูไม่เป็นไร สบายดีสุดๆ เลย

161
00:08:25,458 --> 00:08:27,583
เมื่อกี้สนุกมาก เย่

162
00:08:27,667 --> 00:08:31,000
- มาลองทำอย่างอื่นดีไหม
- ได้ค่ะ หนูอยากลอง

163
00:08:31,083 --> 00:08:34,083
พ่อคิดอยู่ว่าจะไปสำรวจถ้ำ
หรือว่าปืนต้นไม้ผาดโผน

164
00:08:34,167 --> 00:08:37,667
หรือเราน่าจะกลับมาเล่นกลืนไฟกันอีก

165
00:08:43,667 --> 00:08:45,583
อิซซี่ เราอยู่ที่ไหนกัน

166
00:08:46,167 --> 00:08:49,750
แล้วก็ถือกระเช้าสานจากหญ้าป่าไว้ด้วย

167
00:08:50,792 --> 00:08:54,000
แหม ดูสิว่าใครมาหา ดิซซี่นี่เอง

168
00:08:54,083 --> 00:08:55,833
โอ้ ฉันอิซซี่ แม่เฒ่าฟลาวเวอร์

169
00:08:55,917 --> 00:08:59,833
ส่วนนี่ ซันนี่กับซิพพ์
ซันนี่กับซิพพ์ นี่แม่เฒ่าฟลาวเวอร์

170
00:08:59,917 --> 00:09:04,208
โพนี่ที่อาวุโสที่สุดในเมือง
จนมีคำว่าแม่เฒ่าอยู่ในชื่อ

171
00:09:04,292 --> 00:09:06,333
เป็นเกียรติที่ได้พบค่ะ แม่เฒ่า…

172
00:09:06,417 --> 00:09:09,750
นั่นไม่ใช่ธรรมเนียมผู้อาวุโสไบรเดิ้ล วู้ด
ส่งกระเช้าให้ท่านสิ

173
00:09:12,708 --> 00:09:16,250
นั่นกระเช้าของขวัญสานจากหญ้าป่าเหรอ

174
00:09:16,333 --> 00:09:19,583
ช่างมีน้ำใจมาก และนอบน้อมจริงๆ

175
00:09:19,667 --> 00:09:23,083
แม่เฒ่าฟลาวเวอร์เป็นสุดยอด
นักเล่าเรื่องในไบรเดิ้ล วู้ด

176
00:09:23,167 --> 00:09:26,333
ท่านมีเรื่องเล่าที่สืบทอดกันมาหลายรุ่น

177
00:09:26,417 --> 00:09:29,000
สู่หลายรุ่นของเหล่าโพนี่เลยละ

178
00:09:29,083 --> 00:09:32,792
เหมือนกับอดีตทั้งหมดอยู่ในหัวของท่าน
พวกเธอเชื่อกันไหมล่ะ

179
00:09:32,875 --> 00:09:36,542
มันทำให้ฉันนึกถึงเรื่องเมื่อครั้งที่แร็กคูนกัดกับงู

180
00:09:36,625 --> 00:09:38,125
โอ้ เรื่องนั้นสนุกมากเลย

181
00:09:38,208 --> 00:09:41,375
ฉันรู้ว่าบางเรื่องที่ท่านเล่าก็ฟังดูไม่สมเหตุสมผล

182
00:09:41,458 --> 00:09:45,125
แต่ท่านจะทำให้พวกเธอเข้าใจ
ประวัติศาสตร์เอเควสเทรียมากขึ้น

183
00:09:45,208 --> 00:09:48,250
เพื่อนๆ ของหนูอยากขอให้ท่านช่วยจริงๆ

184
00:09:48,333 --> 00:09:51,167
ท่านจะเต็มใจนึกย้อนอดีตไหมคะ

185
00:09:51,250 --> 00:09:52,958
ได้สิ แต่มีเงื่อนไขข้อนึงนะ

186
00:09:53,042 --> 00:09:56,125
ฉันอยากเดินทางไปเที่ยวเมืองใหญ่

187
00:09:56,208 --> 00:09:57,375
เซฟเฟอร์ ไฮ้ส์เหรอ

188
00:09:57,458 --> 00:09:59,375
เมืองนั้นแหละ พาฉันไปได้ไหม

189
00:09:59,458 --> 00:10:01,375
เรายินดีจะพาไปค่ะ

190
00:10:01,458 --> 00:10:03,417
โอ้ วี้ ยิปปี้

191
00:10:03,500 --> 00:10:05,167
งั้นฉันต้องไปเตรียมตัวแล้ว

192
00:10:05,250 --> 00:10:07,708
ที่นั่นยังใส่กระโปรงบานๆ กันอยู่ไหม

193
00:10:10,542 --> 00:10:13,167
แมวที่บาดเจ็บร้องว่า เหมียวโอ๊ย

194
00:10:13,250 --> 00:10:14,125
โอ๊ย

195
00:10:14,208 --> 00:10:16,208
เหมียวโอ๊ยโอ๊ย

196
00:10:17,792 --> 00:10:19,792
นี่จะต้องทำให้ลูกจำได้แน่

197
00:10:19,875 --> 00:10:23,917
การชิมชาสูตรพิเศษแสนเฉพาะ
ที่ห้องชาคริสตัลของพ่อ

198
00:10:24,000 --> 00:10:26,208
ทีนี้มาดูกันว่าพ่อจำได้ไหม…

199
00:10:36,333 --> 00:10:37,458
ยังใช้ได้อยู่แฮะ

200
00:10:48,292 --> 00:10:49,125
อร่อยจัง

201
00:10:49,625 --> 00:10:53,292
นึกแล้วเชียว ลูกยังชอบ "ชามิสทีรีของมิสตี้"

202
00:10:53,375 --> 00:10:54,708
พ่อตั้งชื่อตามลูกเลยนะ

203
00:10:54,792 --> 00:10:56,917
และไม่เคยให้โพนี่ตัวไหนดื่ม

204
00:10:57,000 --> 00:10:59,958
แต่จำไม่ได้ว่าชานั่นมีอะไรผสมอยู่
ดื่มหมดแล้วเหรอ

205
00:11:00,042 --> 00:11:02,250
ว้าว ดูเหมือนลูกจะอยากดื่มอีกถ้วย

206
00:11:02,333 --> 00:11:05,083
หนูพอแล้วละ อัลฟ่า… พ่อ

207
00:11:05,167 --> 00:11:08,000
เป็นไปได้ไหมว่ามีอย่างอื่นอีกในรายการของพ่อ

208
00:11:08,792 --> 00:11:09,958
ก็มีน่ะสิ

209
00:11:11,750 --> 00:11:15,708
โอ๊ยเอาล์ นกฮูกที่บาดเจ็บพูดขึ้น

210
00:11:16,833 --> 00:11:18,500
เอาล์…

211
00:11:19,792 --> 00:11:22,125
ประชันกลอนสด ลูกชอบมากเลย

212
00:11:22,208 --> 00:11:24,917
จำได้ไหมตอนลูกชนะรุ่นเยาวชนด้วยการแสดง

213
00:11:25,000 --> 00:11:27,667
"การสะท้อนของคริสตัลโกลว์พาซ"

214
00:11:27,750 --> 00:11:30,583
ไม่เลย หนูจำไม่ได้ ที่จริงมันฟังดูน่าขน…

215
00:11:30,667 --> 00:11:32,708
น่ารักใช่ไหมล่ะ พ่อรู้ มันน่ารักจริงๆ

216
00:11:32,792 --> 00:11:34,125
- ลุย
- เดี๋ยว หนู…

217
00:11:52,542 --> 00:11:55,208
คุณสนุกกับการนั่งแมร์สตรีมใช่ไหม

218
00:11:55,292 --> 00:11:56,708
โอ้ ใช่จ้ะ

219
00:11:56,792 --> 00:11:59,500
มันเหมือนตอนที่ฉันไปเล่นเครื่องร่อนเป๊ะเลย

220
00:11:59,583 --> 00:12:03,792
งั้นในเมื่อเรามาถึงที่นี่แล้ว
เรามีคำถามจะถามคุณเรื่อง…

221
00:12:03,875 --> 00:12:05,125
จริงเหรอเนี่ย

222
00:12:05,208 --> 00:12:07,250
เดินชอปปิงที่เมนอเวนิว

223
00:12:07,333 --> 00:12:10,792
วิเศษจริงๆ ในที่สุดก็ได้เห็น
สถานที่ท่องเที่ยวชื่อดัง

224
00:12:10,875 --> 00:12:11,708
ดูสิ

225
00:12:14,458 --> 00:12:18,125
พวกเธอรู้ไหมว่าสไตล์นั้นฮิตมาก
สมัยที่ฉันเป็นลูกม้า

226
00:12:18,625 --> 00:12:20,875
วิเศษจริงๆ ที่ได้เห็นมันกลับมาฮิตอีกครั้ง

227
00:12:20,958 --> 00:12:25,375
ใช่เลย หนูสงสัยเรื่องอลิคอร์นโบราณ
ที่ชั่วร้ายชื่อโอพาลีนน่ะ

228
00:12:27,000 --> 00:12:28,917
อะไรเหรอ คุณรู้อะไรงั้นเหรอ

229
00:12:29,458 --> 00:12:31,708
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเพกาซัสนั่น

230
00:12:31,792 --> 00:12:35,083
เขาสวมหมวกวินเทจ "ม้าหมุนบูทีก" ด้วย

231
00:12:35,167 --> 00:12:39,042
รู้ไหมว่ามันหายากแค่ไหน และก็ดูนั่น ร้านดนตรี…

232
00:12:39,125 --> 00:12:40,667
เราไม่คืบหน้าไปถึงไหนเลย

233
00:12:40,750 --> 00:12:44,708
ทำให้ท่านจดจ่อก็เรื่องนึง
แต่เรื่องเล่าพวกนี้น่ะ มันไร้สาระสิ้นดี

234
00:12:44,792 --> 00:12:46,375
ใช่ มันก็ออกจะ…

235
00:12:47,250 --> 00:12:50,625
แต่จำที่อิซซี่พูดได้ไหม ดูก่อนว่าท่านจะพูดอะไร

236
00:12:50,708 --> 00:12:52,750
ซึ่งแน่ละ เหมือนจะมีหลายเรื่องอยู่

237
00:12:53,792 --> 00:12:55,542
ถ้าพาไปโรงเก็บเครื่องบินเก่า

238
00:12:55,625 --> 00:12:58,667
ท่านอาจได้แรงบันดาลใจ
ให้เล่าความลับของโอพาลีน

239
00:12:58,750 --> 00:13:01,167
เข้าใจคิดนี่ อาจทำให้ท่านนึกอะไรออกก็ได้

240
00:13:01,667 --> 00:13:03,875
พูดถึงเรื่องนั้น… รอเดี๋ยว

241
00:13:03,958 --> 00:13:04,958
ช้าๆ หน่อย

242
00:13:09,042 --> 00:13:09,875
เจ๋ง

243
00:13:09,958 --> 00:13:11,875
เป็นตัวเลือกที่เด็ดขาดมาก

244
00:13:13,417 --> 00:13:16,125
ฉันขอโทษ ฉันทำต่อไปไม่ไหวแล้ว

245
00:13:19,833 --> 00:13:21,958
นั่นมันเยี่ยมมาก

246
00:13:22,042 --> 00:13:24,833
ความรู้สึกท่วมท้นไปหมดเลยเนี่ย

247
00:13:24,917 --> 00:13:26,583
อะไร… มันเกี่ยวกับอะไรน่ะ

248
00:13:26,667 --> 00:13:29,833
บทกวีนั้นเป็นการบรรยาย
เกี่ยวกับการสูญเสียตัวตน

249
00:13:29,917 --> 00:13:32,083
แฝงไปด้วยความกลัวภายใน

250
00:13:32,167 --> 00:13:35,875
ที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพ่อกับลูกสาว
ที่เพิ่งค้นพบและเปราะบาง

251
00:13:36,917 --> 00:13:38,583
นาย… เข้าใจงั้นเหรอ

252
00:13:39,875 --> 00:13:40,833
เข้าใจแล้ว

253
00:13:42,083 --> 00:13:46,458
แม่สาวนั่นอาจสื่อถึงบางอย่างเกี่ยวกับร่มก็ได้

254
00:13:46,542 --> 00:13:47,917
ใช่ นั่นด้วย

255
00:13:55,833 --> 00:13:57,667
พ่อนึกแล้วว่าลูกอาจอยู่ในนี้

256
00:13:58,458 --> 00:14:00,583
เกิดอะไรขึ้น ลูกรักการแสดงนี่นา

257
00:14:00,667 --> 00:14:02,458
เปล่า หนูเปล่า

258
00:14:02,542 --> 00:14:04,167
อย่างน้อยก็ไม่ชอบแล้ว

259
00:14:04,250 --> 00:14:05,875
หนูเกลียดการเป็นจุดสนใจ

260
00:14:05,958 --> 00:14:07,375
หนูเกลียดสนามเด็กเล่น

261
00:14:07,458 --> 00:14:10,125
หนูขอโทษ แต่วันนี้หนูอึดอัดมาทั้งวัน

262
00:14:10,708 --> 00:14:13,208
ลูกไม่ได้ชอบสิ่งที่เราทำด้วยกันเหรอ

263
00:14:13,292 --> 00:14:14,667
ไม่ค่ะ หนูไม่ชอบ

264
00:14:14,750 --> 00:14:18,417
ความจริงคือหนูไม่รู้จริงๆ ว่าหนูชอบอะไร

265
00:14:18,500 --> 00:14:20,125
หรือแม้แต่ว่าตัวหนูเป็นใคร

266
00:14:20,208 --> 00:14:23,750
หนูยังไม่มีโอกาสได้คิดดูจริงๆ เลย

267
00:14:24,292 --> 00:14:28,208
ว้าว โอนิกซ์กับแดพเพิลพูดถูก
พ่อแค่อยากให้ลูกรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน

268
00:14:28,292 --> 00:14:30,042
แต่หนูไม่รู้สึกเหมือนอยู่บ้านเลย

269
00:14:30,125 --> 00:14:33,333
หนูแทบไม่รู้จักที่นี่ หนูแทบไม่รู้จักตัวเอง

270
00:14:33,417 --> 00:14:35,083
และพ่อก็แทบไม่รู้จักหนู

271
00:14:35,667 --> 00:14:38,583
เวลาผ่านมานานมาก มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย

272
00:14:38,667 --> 00:14:42,500
ลูกม้าที่พ่อเคยรักตัวนั้นไม่ได้อยู่ตรงนี้อีกแล้ว

273
00:14:42,583 --> 00:14:45,167
หนูขอโทษ หนูขอโทษจริงๆ

274
00:14:45,250 --> 00:14:49,250
พ่อไม่รู้เลย พ่อแค่อยากให้เห็นว่าพ่อใส่ใจ

275
00:14:49,333 --> 00:14:51,417
แต่พ่อก็เข้าใจนะ

276
00:14:51,500 --> 00:14:53,083
ลูกอยากอยู่ตามลำพัง

277
00:15:01,083 --> 00:15:03,833
ไม่ หนูไม่อยากอยู่ลำพังอีกต่อไปแล้ว

278
00:15:03,917 --> 00:15:06,083
หนูเคยอยู่แบบนั้นและรู้สึกแบบนั้น

279
00:15:06,167 --> 00:15:08,042
แต่ตอนนี้หนูมีพ่อแล้ว

280
00:15:08,125 --> 00:15:09,917
ถึงยังไงหนูก็มีพ่อ

281
00:15:10,000 --> 00:15:11,500
พ่อของหนู

282
00:15:13,333 --> 00:15:15,583
โอ้ มิสตี้วิสตี้ของพ่อ

283
00:15:15,667 --> 00:15:18,583
ลูกพูดถูก พ่อเอาแต่ยึดติดกับอดีต

284
00:15:18,667 --> 00:15:22,542
จมอยู่กับความเจ็บปวดที่เสียลูกไป
ทำให้พ่อกลายเป็นคนไม่ฟังใคร

285
00:15:22,625 --> 00:15:26,292
ไปถามโพนี่ตัวไหนในเมืองก็ได้
ว่าที่ผ่านมาพ่อขี้หงุดหงิดแค่ไหน

286
00:15:26,375 --> 00:15:31,583
มาเริ่มกันใหม่เถอะนะ พ่อชื่ออัลฟ่าบิตเทิล
และพ่อเป็นพ่อของลูก

287
00:15:31,667 --> 00:15:34,667
แม้พ่อจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับลูก
แต่ว่าสักวันเมื่อลูกพร้อม

288
00:15:34,750 --> 00:15:39,500
พ่อก็อยากฟังทุกอย่างเกี่ยวกับชีวิตลูก
สิ่งที่ลูกเจอมา และตัวตนของลูกตอนนี้

289
00:15:39,583 --> 00:15:41,458
ยินดีที่ได้พบกันใหม่ค่ะ

290
00:15:41,542 --> 00:15:43,667
หนูมิสตี้ เรียกสั้นๆ ว่าที

291
00:15:43,750 --> 00:15:44,833
ทีเหรอ

292
00:15:44,917 --> 00:15:46,875
- พ่อชอบนะ
- หนูก็ชอบ

293
00:15:46,958 --> 00:15:47,958
หนูเพิ่งคิดเลยนะ

294
00:15:48,042 --> 00:15:51,125
เฮ้ วันสานสัมพันธ์พ่อลูกยังเหลือเวลาอีกนิด

295
00:15:51,208 --> 00:15:52,958
ลูกอยากจะทำอะไร

296
00:15:56,792 --> 00:15:59,542
ทางนี้ แม่เฒ่าฟลาวเวอร์
เราอยากให้ดูบางอย่าง

297
00:15:59,625 --> 00:16:04,292
ให้ฉันดูเหรอ ถ้างั้นขอฉันใส่แว่นตาใหม่ก่อนนะ

298
00:16:04,375 --> 00:16:08,250
จะได้เข้ากับการออกแบบสุดคลาสสิก เก๋ซะไม่มี

299
00:16:08,333 --> 00:16:10,083
จะว่าไปแล้วก็ขอยืดเส้นก่อน

300
00:16:10,167 --> 00:16:12,958
ว้าว กระฉับกระเฉงจัง แถมพูดเก่งด้วย

301
00:16:13,042 --> 00:16:16,250
ครั้งนึงฉันเคยเข้าร่วมงานแต่ง
ที่เปล่งประกายระยิบระยับ

302
00:16:16,333 --> 00:16:20,958
แต่โพนี่ทุกตัวเปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆ
และมันทำให้ฉันเกือบสะโพกเคล็ด

303
00:16:21,042 --> 00:16:24,708
ถ้าเราอยากจะรู้อะไรสักอย่าง
เรามาถูกที่แล้วแน่ๆ

304
00:16:24,792 --> 00:16:26,458
ทีนี้ ไหนดูซิ

305
00:16:26,542 --> 00:16:30,500
คุณพระ โรงเก็บเครื่องบินนี่สวยจริงๆ

306
00:16:30,583 --> 00:16:34,250
มันทำให้ฉันนึกถึง
ตอนที่ทุกดินแดนรวมเป็นหนึ่งเดียว

307
00:16:34,333 --> 00:16:35,958
ในที่สุดก็เข้าเรื่องสักที

308
00:16:36,042 --> 00:16:39,833
เมื่อนานมาแล้ว มีค้างคาววิเศษชื่อว่าดอว์น

309
00:16:39,917 --> 00:16:42,667
นางมีค้างคาวตัวอื่นๆ
ที่เหมือนกับนางคอยห้อมล้อม

310
00:16:42,750 --> 00:16:45,958
แต่ค้างคาวตัวนึงปฏิเสธที่จะอยู่ร่วมกับตัวอื่นๆ

311
00:16:46,042 --> 00:16:50,667
เจ้าค้างคาวตัวนี้อยากบินไปทั่ว
และกินผลไม้ทั้งหมดเพียงตัวเดียว

312
00:16:50,750 --> 00:16:55,125
ดอว์นจึงปรึกษากับแมงมุมที่สานใยแสนสวย

313
00:16:55,208 --> 00:16:57,583
เพื่อกันค้างคาวจอมโลภให้ออกไป

314
00:16:57,667 --> 00:17:00,375
สุดท้ายแล้ว ดอว์นก็สามารถปกป้องรังเอาไว้ได้

315
00:17:00,458 --> 00:17:05,542
แต่ค้างคาวจอมโลภไม่ยอมเลิกราจนถึงวันนี้
มันพยายามทำลายใยแมงมุม

316
00:17:05,625 --> 00:17:08,750
เป็นเหตุผลที่ค้างคาวบางตัวกินผลไม้
และบางตัวกินแมลง

317
00:17:09,958 --> 00:17:11,417
จบแล้ว

318
00:17:12,125 --> 00:17:15,208
- นั่นเป็นเรื่องเล่าที่งดงามมาก
- ใช่

319
00:17:15,292 --> 00:17:17,583
ขอบคุณที่เล่าให้เราฟัง

320
00:17:20,875 --> 00:17:22,292
เป็นเรื่องที่งดงามก็จริง

321
00:17:22,375 --> 00:17:25,583
- แต่ไม่มีเบาะแสอะไรเลย
- นี่ เราพยายามแล้วน่า

322
00:17:25,667 --> 00:17:27,833
อย่างน้อยแม่เฒ่าฟลาวเวอร์ก็ได้สนุก

323
00:17:27,917 --> 00:17:29,417
ท่านดูมีความสุข

324
00:17:29,500 --> 00:17:31,458
เอาจริงๆ นะ ได้ทำเพื่อท่านแบบนี้

325
00:17:31,542 --> 00:17:33,167
ฉันถือว่าได้กำไรแล้ว

326
00:17:34,708 --> 00:17:39,042
ขอบใจพวกเธอมากนะ
ที่ทำให้ฉันได้มาเที่ยวแสนสนุกแบบนี้

327
00:17:39,125 --> 00:17:41,542
- ดีใจที่ได้ทำค่ะ
- ท่านสมควรได้มาแล้ว

328
00:17:41,625 --> 00:17:43,583
เป็นการมาเที่ยวที่น่าจดจำจริงๆ

329
00:17:43,667 --> 00:17:46,583
โดยเฉพาะที่ฉันได้เห็นต้นไม้รวมใจต้นใหม่

330
00:17:46,667 --> 00:17:48,000
มันช่างสวยมาก

331
00:17:48,083 --> 00:17:49,292
ขอโทษที อะไรนะ

332
00:17:49,375 --> 00:17:52,250
ใช่ ต้นไม้รวมใจ ตรงนั้นไง

333
00:17:52,333 --> 00:17:56,500
เหมือนกับต้นไม้ประทานพรแสนสวยของเรา
ที่อยู่ในไบรเดิ้ล วู้ด

334
00:17:56,583 --> 00:17:58,458
ต้นไม้รวมใจคืออะไรเหรอ

335
00:17:58,542 --> 00:18:00,333
ต้นไม้เหล่านี้ทรงพลังมาก

336
00:18:00,417 --> 00:18:04,042
มันถูกสร้างขึ้นเมื่อโพนี่มารวมตัวกัน
ด้วยมิตรภาพที่แท้จริงเท่านั้น

337
00:18:04,125 --> 00:18:07,458
ต้นไม้รวมใจต่างสื่อสาร
และเชื่อมต่อกันอย่างน่าอัศจรรย์

338
00:18:07,542 --> 00:18:09,750
ผ่านรากที่หยั่งลึกใต้ดิน

339
00:18:09,833 --> 00:18:14,542
พวกมันเป็นผู้พิทักษ์ที่ยิ่งใหญ่
และในทางกลับกัน เราก็ต้องปกป้องมัน

340
00:18:14,625 --> 00:18:16,333
ว้าว

341
00:18:16,417 --> 00:18:18,792
ขอบคุณมากเลยที่สอนเราเรื่องนี้

342
00:18:18,875 --> 00:18:23,250
แค่เรื่องธรรมดาๆ กับความรู้
ของบรรพบุรุษยูนิคอร์นของฉัน

343
00:18:23,333 --> 00:18:26,542
โดยเฉพาะป้าทวดของทวด
ของทวดของทวด มูนแดนเซอร์

344
00:18:26,625 --> 00:18:28,792
ท่านน่ะจู้จี้มากเลย

345
00:18:29,292 --> 00:18:31,667
เลิกบ่นได้แล้ว ฉันได้ยินนะ

346
00:18:33,958 --> 00:18:35,958
ถึงพ่อจะเคยบอกว่าพ่ออดทนเก่ง

347
00:18:36,042 --> 00:18:39,375
แต่อยากรู้ใจจะขาดแล้วว่าลูกมีแผนจะทำอะไร

348
00:18:40,500 --> 00:18:41,958
โอเค ลืมตาได้แล้ว

349
00:18:42,708 --> 00:18:43,875
ชาเหรอ

350
00:18:44,542 --> 00:18:45,542
ชา

351
00:18:46,458 --> 00:18:51,500
ไม่ใช่ชาธรรมดา ชาสูตรใหม่ที่ออกแบบ
และชงโดยหนูเอง ชิมเลยค่ะ

352
00:18:54,667 --> 00:18:55,667
อร่อยเหาะ

353
00:18:55,750 --> 00:18:57,625
ตอนแรกมันขมนิดๆ

354
00:18:57,708 --> 00:19:00,458
จากนั้นก็ค่อยๆ นุ่มลงเป็นชาที่อบอุ่นปลอบประโลม

355
00:19:00,542 --> 00:19:02,667
ชาอุปมาของหนูให้พ่อ

356
00:19:03,708 --> 00:19:05,000
เหมือนบทกวีเลย

357
00:19:05,083 --> 00:19:08,583
พ่อดีใจมากที่ได้รับโอกาสครั้งที่สองกับลูก

358
00:19:08,667 --> 00:19:10,167
ลูกกลับบ้านแล้ว

359
00:19:11,208 --> 00:19:14,750
บอกตามตรง หนูอยู่ที่นี่
ยังไม่รู้สึกเหมือน "บ้าน" เท่าไร

360
00:19:14,833 --> 00:19:16,000
หนูไม่แน่ใจว่าทำไม

361
00:19:16,708 --> 00:19:18,292
พ่อรู้ว่าต้องทำยังไง

362
00:19:18,375 --> 00:19:20,417
แค่ต้องไปโทรศัพท์หน่อย

363
00:19:24,667 --> 00:19:27,125
แต่นแต๊น รู้หรือยัง แต่นแต๊น

364
00:19:27,958 --> 00:19:30,417
หา ประภาคารคริสตัลเหรอ

365
00:19:34,417 --> 00:19:37,000
เฮ้ โทษที เรายังรื้อของไม่เสร็จเลย

366
00:19:37,083 --> 00:19:40,208
เธอมีของหนักๆ อยู่นะ

367
00:19:40,292 --> 00:19:41,667
มีอะไรในนี้

368
00:19:44,000 --> 00:19:46,167
สปาร์คกี้ วางลงนะ เดี๋ยวเล็บหักหรอก

369
00:19:50,667 --> 00:19:51,958
นี่มันอะไรกันคะ

370
00:19:52,042 --> 00:19:54,500
พ่อโทรหาเพื่อนๆ ลูกเรื่องจะให้ลูกอยู่ที่นี่

371
00:19:54,583 --> 00:19:57,083
พวกเขาอยากให้ลูกมาอยู่ ถ้าลูกต้องการนะ

372
00:19:57,167 --> 00:19:58,167
จริงเหรอ

373
00:20:00,083 --> 00:20:01,042
อยากสิ

374
00:20:01,125 --> 00:20:04,125
ฉันเพิ่งเก็บเตียงเสร็จ ช่างมันเถอะ

375
00:20:05,125 --> 00:20:07,417
ลูกไม่จำเป็นต้องอยู่กับพ่อในไบรเดิ้ล วู้ด

376
00:20:07,500 --> 00:20:09,292
หรือทำอะไรที่ลูกไม่อยากทำ

377
00:20:09,375 --> 00:20:12,208
ตอนนี้ลูกโตแล้ว ไม่ใช่ลูกม้าตัวน้อยของพ่ออีกแล้ว

378
00:20:12,292 --> 00:20:14,083
และนั่นก็ไม่เป็นไร

379
00:20:15,208 --> 00:20:17,667
แค่สัญญาว่าลูกจะโทรมาทุกสัปดาห์

380
00:20:17,750 --> 00:20:20,750
อีกอย่าง พ่อใส่อาหารเพื่อสุขภาพ
ไว้ในตู้เย็นชั้นล่างนะ

381
00:20:20,833 --> 00:20:24,583
โอ้ และลูกชงชาสูตรนั้นได้เก่งมาก
พ่อเอากล่องใบใหญ่

382
00:20:24,667 --> 00:20:28,583
ใส่สมุนไพรและดอกไม้แห้งไว้ให้
ลูกจะได้ชงชาเองที่บ้าน

383
00:20:29,208 --> 00:20:30,042
ดีจัง

384
00:20:30,833 --> 00:20:32,625
พ่อต้องคิดถึงลูกมากแน่ๆ

385
00:20:32,708 --> 00:20:34,958
หนูก็จะคิดถึงพ่อด้วย

386
00:20:35,667 --> 00:20:37,208
พ่อเข้าใจดี

387
00:20:38,458 --> 00:20:39,667
เราก็อยากกอดด้วย

388
00:20:42,833 --> 00:20:45,833
ลมเหนือ คิดถึงเธอจังเลย

389
00:20:45,917 --> 00:20:48,792
มีเรื่องเล่าด้วยนะ
เป็นตอนที่ลมเหนือประชันกับลมใต้

390
00:20:48,875 --> 00:20:51,500
ในการเต้นรำครั้งใหญ่จนกลายเป็นทอร์นาโด

391
00:20:52,417 --> 00:20:54,792
ประชันเต้นเหรอ ฟังดูน่าสนุก

392
00:20:57,458 --> 00:21:00,417
เรื่องนี้มีข้อความที่ซ่อนไว้ลึกๆ
ให้ถอดรหัสหรือเปล่า

393
00:21:00,500 --> 00:21:02,917
ในสายลมมีข้อความเสมอแหละจ้ะ

394
00:21:03,000 --> 00:21:07,000
ถ้าเธอบินเข้าไปตรงๆ วันพฤหัสบดี
ก็จะเข้าใจที่ฉันบอกเอง

395
00:21:11,792 --> 00:21:13,042
- มากันแล้ว
- ไงจ๊ะ

396
00:21:13,125 --> 00:21:13,958
คิดถึงจัง

397
00:21:14,042 --> 00:21:15,833
เย่ มิสตี้ก็อยู่

398
00:21:15,917 --> 00:21:18,542
ไง อัลฟ่าบิตเทิล คุณไม่เชื่อแน่ว่าเรารู้อะไรมา

399
00:21:18,625 --> 00:21:20,292
ช่วยเป็นเกียรติเล่าได้ไหม

400
00:21:20,375 --> 00:21:22,750
ทุกอย่างเริ่มต้นจากค้างคาววิเศษ

401
00:21:22,833 --> 00:21:25,000
หนูว่าซิพพ์หมายถึงอีกเรื่องนะคะ

402
00:21:25,083 --> 00:21:27,042
โอ้ ต้นไม้รวมใจสินะ

403
00:21:27,125 --> 00:21:30,500
ต้นไม้ทั้งหมดเชื่อมต่อกันอย่างน่าอัศจรรย์…

404
00:22:00,917 --> 00:22:02,917
คำบรรยายโดย มนัสวี ศักดิษฐานนท์