1 00:00:20,583 --> 00:00:21,417 นี่ พิพพ์ 2 00:00:22,625 --> 00:00:24,625 เรามาทำอะไรกันในนี้นะ 3 00:00:24,708 --> 00:00:29,333 ใช่ ไม่ใช่ว่าการอยู่ในตึกว่างเปล่าน่ากลัว มันไม่เจ๋งนะ แต่… 4 00:00:29,417 --> 00:00:32,125 แต่มันค่อนข้างน่ากลัว และว่างเปล่า 5 00:00:32,208 --> 00:00:34,125 ว่างเปล่า… 6 00:00:34,833 --> 00:00:37,667 เห็นไหม ฉันไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้นด้วยซ้ำ 7 00:00:37,750 --> 00:00:40,667 แต่นั่นคือเหตุผลที่ฉันชอบมัน มันน่าตื่นเต้น 8 00:00:40,750 --> 00:00:45,458 ไม่รู้สึกถึงพลังที่น่าขนลุกในนี้เหรอ 9 00:00:45,542 --> 00:00:46,708 ไม่ ไม่เลย 10 00:00:53,500 --> 00:00:57,667 ไร้สาระสิ้นดี ฉันเคยเข้ามาใน แคนเทอร์ลอจิกเป็นล้านๆ ครั้งแล้ว 11 00:00:57,750 --> 00:00:59,167 ไม่มีอะไรต้องกลัวเลย 12 00:00:59,250 --> 00:01:01,417 ฉันว่าพิพพ์ไม่เห็นด้วยนะ 13 00:01:04,250 --> 00:01:07,042 พิพพ์ชอบเรื่องน่ากลัวมาตลอด 14 00:01:07,125 --> 00:01:11,917 นางเคยกล่อมแม่เราให้เชื่อว่า ที่ปีกของปราสาทมีผีสิง 15 00:01:12,000 --> 00:01:14,708 แม่ยังเดินเลี่ยงตรงนั้นอยู่เลย 16 00:01:14,792 --> 00:01:17,208 ลองนึกดูสิว่าจะมีความน่ากลัวแบบไหน 17 00:01:17,292 --> 00:01:21,083 แฝงตัวอยู่ในมุมลึกลับพวกนี้… 18 00:01:21,167 --> 00:01:24,667 ไม่อยากเชื่อเลยว่าเราไม่ได้คิดถึงโรงงานนี้ 19 00:01:24,750 --> 00:01:27,292 ตั้งแต่ครอบครัวของสเปร้าท์ปิดมัน 20 00:01:28,208 --> 00:01:31,292 ที่นี่มีพื้นที่เยอะมากเลย 21 00:01:31,375 --> 00:01:33,500 เลย เลย เลย 22 00:01:33,583 --> 00:01:34,958 คราวนี้ฉันทำเอง 23 00:01:35,042 --> 00:01:37,333 เหมือนเราลืมไปว่ามีที่นี่อยู่ 24 00:01:37,417 --> 00:01:41,417 ถ้าเราลืมมันเพราะผีอยากให้เราลืมล่ะ 25 00:01:42,625 --> 00:01:43,875 ฉันตัวสั่นใหญ่แล้ว 26 00:01:43,958 --> 00:01:47,750 - เอาอีกแล้ว - มันก็แค่ตึกที่สร้างจากอิฐและคอนกรีต 27 00:01:47,833 --> 00:01:51,375 อีกอย่าง ถึงจะไม่ใช่ ฉันก็ไม่กลัวผี 28 00:01:54,000 --> 00:01:54,958 อะไรน่ะ 29 00:01:56,125 --> 00:01:57,500 ไม่กลัวผีเหรอ 30 00:01:59,833 --> 00:02:02,583 ปล่อยให้มันเฉิดฉาย 31 00:02:02,667 --> 00:02:04,542 ปล่อยให้มันเปล่งประกาย 32 00:02:06,167 --> 00:02:08,833 ร่วมมือกันทำความดีไว้ให้ประจักษ์ 33 00:02:08,917 --> 00:02:10,792 โบยบินต่อไปไม่หยุดยั้ง 34 00:02:10,875 --> 00:02:14,292 ทำให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป 35 00:02:15,458 --> 00:02:16,667 เฮ้ 36 00:02:16,750 --> 00:02:18,708 เหล่าโพนี่ทุกๆ ที่ 37 00:02:18,792 --> 00:02:20,667 รู้สึกได้ในอากาศ 38 00:02:20,750 --> 00:02:24,667 จุดประกายให้เรืองรองสว่างสดใส 39 00:02:24,750 --> 00:02:26,750 สร้างความดีไว้เพื่อแบ่งปัน 40 00:02:26,833 --> 00:02:28,833 สัญญาด้วยใจ รู้กันดีว่าเราแคร์ 41 00:02:28,917 --> 00:02:30,250 โอ้ โพนี่ มาเถอะ 42 00:02:30,333 --> 00:02:32,042 เรามารวมพลังกัน 43 00:02:32,125 --> 00:02:37,875 (มายลิตเติ้ลโพนี่: คิวตี้มาร์กเพื่อโลก) 44 00:02:41,333 --> 00:02:42,792 ทำไมพวกเธอใจเย็นจัง 45 00:02:42,875 --> 00:02:45,958 ฉันเปล่า นี่คือยิ้มประหม่าของฉันน่ะ 46 00:02:46,042 --> 00:02:49,792 ดูเหมือนรอยยิ้มที่มีความสุข และรอยยิ้มที่ไม่มีความสุขของฉันมาก 47 00:02:51,792 --> 00:02:55,125 พอแคนเทอร์ลอจิกไม่อยู่แล้ว จะเกิดอะไรขึ้นกับที่นี่เหรอ 48 00:02:55,208 --> 00:03:00,458 ถ้ามันกลายเป็นสถานที่วิเศษแสนสนุก ที่โพนี่ทุกตัวอยากมากันล่ะ 49 00:03:00,542 --> 00:03:01,417 อิซซี่พูดถูก 50 00:03:01,500 --> 00:03:03,250 ใช่แล้ว เดี๋ยวนะ ใช่เหรอ 51 00:03:03,333 --> 00:03:07,000 ใช่สิ มาเปลี่ยนโรงงานเก่านี้ เป็นอะไรใหม่ๆ เพื่อชุมชนกันเถอะ 52 00:03:07,083 --> 00:03:10,167 นี่อาจเป็นโครงการจักรยานล้อเดียว ที่ใหญ่สุดของฉันก็ได้ 53 00:03:10,250 --> 00:03:12,750 และพวกเธอก็ช่วยฉันได้ 54 00:03:13,250 --> 00:03:15,208 ใช่ มันเป็นไปได้นะ 55 00:03:15,292 --> 00:03:18,125 บางทีเราอาจเปลี่ยนที่นี่เป็นลานสเกตในร่มได้ 56 00:03:18,208 --> 00:03:20,958 - โอ้! - หรือโรงละครและที่จัดคอนเสิร์ต 57 00:03:21,042 --> 00:03:22,458 พูดได้เข้าท่ามา 58 00:03:22,542 --> 00:03:24,500 หรือร้องเพลง 59 00:03:24,583 --> 00:03:27,625 หรือทำศูนย์ชุมชน ไว้เป็นที่ประชุมของคนในชุมชนไหม 60 00:03:27,708 --> 00:03:28,792 อ้อ แบบนั้นก็ได้ 61 00:03:28,875 --> 00:03:31,500 ไอเดียดีๆ ทั้งนั้นเลย ฉันชอบมาก 62 00:03:32,000 --> 00:03:34,625 เราไปถามโพนี่ของเมืองกันด้วยดีไหม 63 00:03:34,708 --> 00:03:37,917 พื้นที่นี้จะได้เป็นอย่างที่โพนี่ทุกตัวต้องการ 64 00:03:38,000 --> 00:03:40,500 ไอเดียเจ๋งมาก ซันนี่ และระหว่างที่ไปถาม 65 00:03:40,583 --> 00:03:44,875 ฮิทช์ ซิพพ์ และฉันจะเก็บกวาด ตึกผีและวิญญาณนี้เอง 66 00:03:44,958 --> 00:03:46,375 เราจะชำระล้างพลังงาน 67 00:03:46,458 --> 00:03:49,167 - เยี่ยมเลย - ไปถามทู้ตส์กัน และดาห์เลียด้วย 68 00:03:49,250 --> 00:03:50,417 และวินดี้ด้วย 69 00:03:51,125 --> 00:03:54,875 ไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันจะช่วยเธอได้ไหม สปาร์คกี้หงุดหงิดมาก 70 00:03:57,958 --> 00:04:01,583 และฉันมีงานนายอำเภอต้องกลับไปทำเยอะมาก 71 00:04:01,667 --> 00:04:04,292 งานเอกสารน่ะ นึกออกไหม แต่บางทีซิพพ์… 72 00:04:04,375 --> 00:04:07,750 โทษที ฉันเกือบไขข้อความ ของทไวไลท์ สปาร์คเคิลได้แล้ว 73 00:04:07,833 --> 00:04:10,500 ฉันต้องจดจ่อกับเรื่องนั้น ขอให้สนุกนะ 74 00:04:10,583 --> 00:04:12,750 อย่าให้น้องผีทั้งหลายเล่นงานได้ล่ะ 75 00:04:15,208 --> 00:04:17,167 นี่ ถ้าให้ฉันเดานะ 76 00:04:17,250 --> 00:04:23,167 ฉันว่าการที่ผีน่ากลัวมาสิงอยู่ในนี้ ต้องผิดกฎข้อบังคับแน่เลย 77 00:04:23,250 --> 00:04:24,792 ว่าไหม 78 00:04:24,875 --> 00:04:27,708 พูดได้น่าสนใจ ในฐานะนายอำเภอ ฉันยอมไม่ได้ 79 00:04:36,000 --> 00:04:38,417 โอเค ทไวไลท์ มาฟังกันอีกรอบนะ 80 00:04:38,500 --> 00:04:42,583 เวทมนตร์เสื่อมแล้ว โลกมองเห็นเธออีกครั้งแล้ว 81 00:04:42,667 --> 00:04:45,375 เธอต้องระวังก่อนที่นาง… 82 00:04:46,500 --> 00:04:48,042 นั่นนางเหรอ 83 00:04:48,125 --> 00:04:51,375 ทไวไลท์ สปาร์คเคิลที่โอพาลีนเคยเล่าน่ะ 84 00:04:51,458 --> 00:04:55,417 เวทมนตร์เสื่อมแล้ว โลกมองเห็นเธออีกครั้งแล้ว 85 00:04:55,500 --> 00:04:57,333 เธอต้องระวังโอพ… 86 00:04:57,417 --> 00:04:58,667 ก่อนที่นาง… 87 00:04:58,750 --> 00:05:02,042 ก่อนอะไรเล่า เธอพยายามจะเตือนเราเรื่องอะไร 88 00:05:02,625 --> 00:05:05,708 ไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันจะอัดคลิปมาได้แค่นี้ 89 00:05:05,792 --> 00:05:08,250 โอพาลีนต้องรู้เรื่องนี้ 90 00:05:08,875 --> 00:05:11,250 เธอต้องระวัง ก่อนที่นาง… 91 00:05:11,333 --> 00:05:15,500 แปลว่ายัยทไลไวท์ สปาร์คเคิลน่ารังเกียจนั่น 92 00:05:15,583 --> 00:05:20,083 ร่ายเวทมนตร์ใส่คริสตัลพวกนั้น พร้อมข้อความลับใช่ไหม 93 00:05:20,167 --> 00:05:21,958 นางเปิดเผยอะไรอีก 94 00:05:22,542 --> 00:05:25,708 ฉันไม่รู้ ซิพพ์บอกว่านางอัดคลิปมาแค่นี้ 95 00:05:25,792 --> 00:05:29,125 - แปลว่าอาจมีมากกว่านี้ใช่ไหม - มันก็ต้องใช่อยู่แล้ว 96 00:05:29,208 --> 00:05:34,042 อีกไม่นานยัยโพนี่ซิพพ์นั่น ก็จะปะติดปะต่อทุกอย่างได้แล้ว 97 00:05:34,875 --> 00:05:37,542 ฉันต้องการเพลิงมังกรที่เหลือ 98 00:05:37,625 --> 00:05:40,042 ถ้าเราไม่ขโมยสปาร์คกี้มาจะเป็นไงเหรอ 99 00:05:40,125 --> 00:05:41,292 ว่าไงนะ 100 00:05:41,375 --> 00:05:43,917 ฉันหมายถึง… ก็แค่ว่า… คือถ้าสมมติ… 101 00:05:44,000 --> 00:05:45,333 พูดออกมา 102 00:05:46,125 --> 00:05:49,417 ทไวไลท์พูดว่านางใส่เวทมนตร์ ทั้งหมดลงไปในคริสตัล 103 00:05:49,500 --> 00:05:52,333 ถ้าเราขโมยแค่คริสตัลแทนล่ะ นั่นแหละ 104 00:05:52,417 --> 00:05:55,000 คริสตัลไม่วิ่งหนีหรือเรอไฟ 105 00:05:55,083 --> 00:05:58,083 เป็นความคิดที่ดีมาก 106 00:05:58,167 --> 00:06:00,625 - จริงเหรอ - ไม่ ไม่ดีเลย 107 00:06:00,708 --> 00:06:03,208 เราขโมยแค่คริสตัลไม่ได้ 108 00:06:03,292 --> 00:06:05,792 เพราะฉันรู้แล้วว่าจริงๆ แล้วพวกมันเป็นใคร 109 00:06:05,875 --> 00:06:07,417 ผู้ส่งสาร 110 00:06:07,500 --> 00:06:11,667 นานมาแล้ว ทไวไลท์ สปาร์คเคิล ถ่ายทอดเวทมนตร์ทั้งหมดในเอเควสเทรีย 111 00:06:11,750 --> 00:06:14,667 เข้าไปในคริสตัลพวกนั้นและร่ายมนตร์ใส่มัน 112 00:06:15,167 --> 00:06:19,042 การขโมยมันมาตอนนี้ ก่อนที่ฉันจะแข็งแกร่งพอ 113 00:06:19,125 --> 00:06:21,500 อาจทำลายพริสบีม 114 00:06:21,583 --> 00:06:24,625 แหล่งพลังเวทมนตร์ที่ฉันอยากครอบครองได้ 115 00:06:25,542 --> 00:06:29,000 - เธอยินดีจะเสี่ยงใช่ไหม - ไม่ ไม่ยินดีเลย 116 00:06:29,083 --> 00:06:31,833 มันเป็นความคิดที่แย่มาก แต่… 117 00:06:32,333 --> 00:06:33,833 ผู้ส่งสารคืออะไรเหรอ 118 00:06:34,417 --> 00:06:35,875 องค์ประกอบนึงน่ะ 119 00:06:38,083 --> 00:06:41,792 คริสตัลที่ได้รับการปกป้อง โดยเวทมนตร์ที่ซับซ้อนมากๆ ประกอบด้วย 120 00:06:42,417 --> 00:06:43,667 เวทมนตร์แห่งเอกภาพ 121 00:06:43,750 --> 00:06:47,458 สิ่งเดียวที่จะระบายคริสตัลออกได้อย่างถาวร 122 00:06:47,542 --> 00:06:50,042 คือพลังเวทมนตร์ที่เท่าเทียมกัน 123 00:06:50,125 --> 00:06:51,625 เช่นพลังของอลิคอร์นเหรอ 124 00:06:51,708 --> 00:06:53,583 อลิคอร์นไฟ 125 00:06:53,667 --> 00:06:57,167 และเพื่อสิ่งนั้น ก็มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่ฉันต้องการ 126 00:06:57,667 --> 00:06:58,917 ลูกมังกรเหรอ 127 00:06:59,500 --> 00:07:01,292 อย่าทำให้ฉันผิดหวังอีก 128 00:07:04,292 --> 00:07:08,250 ฉันรู้ว่าฉันมีอยู่ที่ไหนสักแห่ง ใต้มักกะโรนีรึเปล่านะ 129 00:07:08,333 --> 00:07:11,000 ควรจะมีลูกโป่งเลยละ ฉันชอบมาก 130 00:07:11,625 --> 00:07:12,625 ได้เลย 131 00:07:14,542 --> 00:07:17,417 และเราต้องมีป้ายกากเพชรด้วยนะ 132 00:07:17,500 --> 00:07:19,042 ใช่ นั่นก็ด้วย 133 00:07:19,708 --> 00:07:20,708 ได้เลย 134 00:07:21,625 --> 00:07:25,250 และแกลเลอรีที่มีภาพวาด ของโพนี่ทุกตัวในแมร์ไทม์ เบย์ 135 00:07:25,333 --> 00:07:26,833 ได้เลย… 136 00:07:32,083 --> 00:07:36,208 เอาสีสัน ไม่เอาสีสัน มีที่สำหรับเต้น รูปปั้นโพนี่เท่ๆ 137 00:07:36,292 --> 00:07:41,250 เอาโบ ไม่เอาโบ โบสีฟ้า ลูกโป่ง ป้าย ภาพวาดโพนี่ทุกตัว 138 00:07:41,333 --> 00:07:44,500 และนั่นแค่การตกแต่งนะ เรามีทุกอย่างที่ว่ามาเหรอ 139 00:07:44,583 --> 00:07:46,208 คิดว่ามีนะ 140 00:07:46,292 --> 00:07:49,667 โพนี่ของเมืองต้องการอะไรไม่เหมือนกันแน่ๆ 141 00:07:49,750 --> 00:07:52,875 ใช่ และมันมักจะไม่สอดคล้องกัน 142 00:07:53,792 --> 00:07:57,125 - บางทีอาจจะมีไอเดียมากเกินกว่าจะ… - ทำให้มันดีใช่ไหม 143 00:07:58,625 --> 00:08:01,708 เราต้องพิจารณาไอเดียของโพนี่ทุกตัวนะ 144 00:08:01,792 --> 00:08:03,958 ยังไงเราทุกคนก็เป็นส่วนหนึ่งของชุมชน 145 00:08:04,042 --> 00:08:09,208 โพนี่ทุกตัวควรมีสิทธิ์มีเสียงเท่ากัน และสามารถเพลิดเพลินกับพื้นที่ใหม่ได้ ใช่ไหม 146 00:08:11,000 --> 00:08:12,042 ใช่ 147 00:08:25,000 --> 00:08:30,250 จำตอนที่นายคิดว่าสิ่งนี้จะช่วยปกป้องนาย จากรังสีความคิดของยูนิคอร์นสุดสยองได้ไหม 148 00:08:30,333 --> 00:08:31,792 น่าขนลุก… 149 00:08:31,875 --> 00:08:32,917 แฮ่! 150 00:08:33,708 --> 00:08:36,833 เยี่ยม กำลังต้องการเลย ความคิดที่น่ากลัวเพิ่มขึ้นอีก 151 00:08:42,042 --> 00:08:45,583 บางทีนายอาจจะกอดลูกมังกร ให้แน่นน้อยหน่อยก็ได้นะ 152 00:08:48,125 --> 00:08:51,250 ฉันแค่ไม่อยากให้โพนี่ตัวไหนเอาสปาร์คกี้ไปน่ะ 153 00:08:51,333 --> 00:08:55,250 ครั้งสุดท้ายที่เขาหายไป มันน่ากลัวกว่าตึกนี้อีก 154 00:08:56,500 --> 00:08:57,708 ไปกันต่อเถอะ 155 00:09:02,250 --> 00:09:06,292 เอาละ พร้อมจะพบกับ โปรเจกต์จักรยานล้อเดียวที่ใหญ่ที่สุดรึยัง 156 00:09:06,375 --> 00:09:10,958 พร้อมอยู่แล้ว คิดว่านะ หวังว่าพร้อมแหละ ไม่สิ ฉันพร้อม ฉันตัดสินใจแล้ว 157 00:09:11,042 --> 00:09:13,292 แน่นอนว่ามีไอเดียเยอะมาก 158 00:09:13,375 --> 00:09:17,708 และแน่นอนว่าไม่ใช่ทุกไอเดียที่สอดคล้องกัน และแน่นอนว่านี่มันหนักหนามาก 159 00:09:17,792 --> 00:09:19,208 แต่ฉันรู้ว่าเราทำได้ 160 00:09:19,292 --> 00:09:20,625 ฉันว่าฉันเห็นด้วย 161 00:09:21,292 --> 00:09:25,833 นี่ ได้ยินว่ากำลังออกแบบโรงงานเก่ากันใหม่ ฉันขอออกความเห็นหน่อยได้ไหม 162 00:09:25,917 --> 00:09:28,583 ได้สิ มีไอเดียอะไรเพิ่มเหรอ 163 00:09:28,667 --> 00:09:32,042 - ฉันกำลังคิดถึงดอกไม้ - ฉันก็มีไอเดียเจ๋งๆ เหมือนกัน 164 00:09:34,417 --> 00:09:35,583 สตูดิโอเต้นรำ 165 00:09:35,667 --> 00:09:38,792 - สนามเลเซอร์แท็ก - ห้องทดลองวิทยาศาสตร์ก็เจ๋งนะ 166 00:09:44,208 --> 00:09:47,875 ฉันชอบอะไรแบบนี้จัง เหมือนหนังสือเรื่องคอกม้าสุดสยองเลย 167 00:09:47,958 --> 00:09:50,917 ตอนที่เอสเมอรัลด้า กูลิงตันค้นคฤหาสน์วินนี่ 168 00:09:51,000 --> 00:09:54,750 เพื่อหาวิญญาณของทวดโพนี่ของเธอ มันขนหัวลุกสุดๆ 169 00:09:54,833 --> 00:09:56,417 ฉันคงไม่เคยอ่านเรื่องนั้น 170 00:09:56,500 --> 00:09:59,375 ไม่มีทาง นายต้องเคยอ่านอยู่แล้ว 171 00:09:59,458 --> 00:10:03,458 เธอคิดว่าเธอเจอผีทวดโพนี่ของเธอ จากนั้นก็โป๊ะ! 172 00:10:03,542 --> 00:10:06,708 ที่จริงมันคือผีเทียดโพนี่ของเธอต่างหาก 173 00:10:10,083 --> 00:10:12,792 ไม่เป็นไรนะ สปาร์คกี้ ฉันจะปกป้องเธอเอง 174 00:10:21,042 --> 00:10:22,750 ได้ ไม่มีปัญหา 175 00:10:24,458 --> 00:10:25,458 ได้สิ… 176 00:10:27,042 --> 00:10:29,042 ได้สิ ไม่ต้องห่วง 177 00:10:31,083 --> 00:10:33,375 โอเค เข้าใจแล้ว ขอบคุณ 178 00:10:36,458 --> 00:10:40,750 - ฉันควรรีบไปปั่นจักรยานล้อเดียว - ใช่ เป็นความคิดที่ดี 179 00:10:44,708 --> 00:10:46,625 เธอไปก่อนเลย เดี๋ยวฉันตามไป 180 00:10:46,708 --> 00:10:52,875 ในนี้มืดลงรึเปล่าเนี่ย ยูนิคอร์นเขาเรืองแสง อยู่ที่ไหนนะเวลาที่เราต้องการ 181 00:10:52,958 --> 00:10:54,958 เราอาจต้องลองคุยกับพวกเขาดู 182 00:10:55,042 --> 00:10:56,750 ฉันไม่ค่อยแน่ใจว่านั่น… 183 00:10:56,833 --> 00:11:00,208 ออกมานะ เจ้าวิญญาณสุดสยอง 184 00:11:00,292 --> 00:11:02,875 เรามาที่นี่เพื่อช่วย 185 00:11:02,958 --> 00:11:06,667 ถ้าพวกแกอยู่ที่นี่ ช่วยส่งสัญญาณหน่อย 186 00:11:11,792 --> 00:11:12,750 สเปร้าท์เหรอ 187 00:11:12,833 --> 00:11:13,833 สเปร้าท์ 188 00:11:15,792 --> 00:11:17,042 เมื่อกี้อะไรน่ะ 189 00:11:18,000 --> 00:11:23,792 อุ๊ยตาย ต้องไม่ลืมเปิดเจ้านี่ ก่อนจะเดินเข้ามาในความมืดสินะ 190 00:11:25,542 --> 00:11:26,375 ผีเหรอ 191 00:11:27,083 --> 00:11:29,250 สเปร้าท์ มาทำอะไรที่นี่เนี่ย 192 00:11:29,333 --> 00:11:33,208 ฉันเห็นพวกนายที่เป็นโพนี่ เข้ามาในโรงงานและฉันคิดว่า 193 00:11:33,292 --> 00:11:35,625 ในเมื่อมันเป็นธุรกิจของครอบครัวฉัน 194 00:11:35,708 --> 00:11:39,458 ฉันควรดูให้แน่ใจว่าพวกนาย ไม่ได้ทำอะไรเสียหาย 195 00:11:39,542 --> 00:11:41,708 ว่าเราไม่ได้ทำอะไรเสียหายงั้นเหรอ 196 00:11:41,792 --> 00:11:46,208 นั่นสิ นายต่างหากที่เคยทำหุ่นยนต์โพนี่ยักษ์ พุ่งชนประภาคารของซันนี่นะ 197 00:11:47,000 --> 00:11:50,542 นึกว่าเราเห็นตรงกันว่าควรลืมเรื่องนั้นแล้วซะอีก 198 00:11:51,667 --> 00:11:55,167 อีกอย่าง ฉันว่าเราทำให้ที่นี่ เสียหายไปกว่านี้ไม่ได้แล้วละ 199 00:11:55,250 --> 00:11:57,792 ใช่ เกิดอะไรขึ้นที่นี่เหรอ 200 00:11:57,875 --> 00:12:00,792 มัน… มีผีสิง 201 00:12:03,917 --> 00:12:08,583 แต่ไม่ต้องห่วง ซันนี่กับอิซซี่ มีแผนการใหญ่ที่จะทำให้ที่นี่เจ๋งสุดยอด 202 00:12:08,667 --> 00:12:12,500 เราแค่ต้องทำให้มันหายน่ากลัวก่อน เว้นแต่ว่าสิ่งที่น่ากลัวคือนาย 203 00:12:14,167 --> 00:12:18,333 ฉันยอมรับนะ ว่าแวบนึงฉันก็คิดว่าที่นี่มีผีสิงจริงๆ 204 00:12:18,417 --> 00:12:21,542 แต่ปรากฏว่ามันคือนายมา… ตลอด! 205 00:12:25,208 --> 00:12:27,417 โอ้ เฮ้ ไฟใช้ได้ 206 00:12:36,125 --> 00:12:38,417 โรงงานฉันโดนหนูรังควานเหรอเนี่ย 207 00:12:39,042 --> 00:12:41,375 ทำไมถึงไม่ใช่ผีนะ 208 00:12:43,667 --> 00:12:46,917 ฉันจำได้ว่าทไวไลท์บอกว่า นางเอาเวทมนตร์ทั้งหมด 209 00:12:47,000 --> 00:12:49,042 ใส่ไว้ในคริสตัลและสิ่งนั้น 210 00:12:49,125 --> 00:12:52,708 เวทมนตร์ของนางอยู่ในอย่างอื่นอีก ใช่ไหม 211 00:12:57,500 --> 00:13:00,625 ความคืบหน้าคดี ศึกษาคริสตัลมาหลายวันแล้ว… 212 00:13:00,708 --> 00:13:05,125 แต่ฉันยังงงอยู่ และฉันไขคาถา ที่ได้รับการปกป้องนี้ไม่ได้ด้วย 213 00:13:05,208 --> 00:13:10,625 ถ้าทำได้ ฉันอาจปกป้องคริสตัล และเราจากพลังชั่วร้ายนี้ได้ 214 00:13:10,708 --> 00:13:12,333 คิดสิ ซิพพ์ คิด 215 00:13:12,417 --> 00:13:16,750 โอเค สิ่งที่ฉันรู้คือตอนนี้ ยูนิคอร์นมีความสามารถในการร่ายมนตร์คาถา 216 00:13:16,833 --> 00:13:18,542 ดังนั้นฉัน… 217 00:13:21,583 --> 00:13:26,417 ต้องตามหายูนิคอร์นที่ยินดีจะทดลองร่ายคาถา 218 00:13:27,583 --> 00:13:30,208 ฉันเข้าใกล้มันมากขึ้นแล้ว ฉันรู้สึกได้ 219 00:13:30,292 --> 00:13:35,583 เมื่อฉันไขคดีได้ จะไม่มีโพนี่ตัวไหน มาขโมยอะไรจากเราได้อีก 220 00:13:41,542 --> 00:13:44,625 ฉันรู้สึกงี่เง่ามากที่คุยกับอยู่นิคอร์นที่ทำมาจากขยะ 221 00:13:44,708 --> 00:13:47,708 เพียงเพื่อจะได้มีโพนี่สักตัว ไว้คุยเรื่องโอพาลีนด้วย 222 00:13:48,708 --> 00:13:53,458 คืองี้ นางอยากให้ฉันขโมยสปาร์คกี้มา และฉันไม่อยากทำเลย 223 00:13:53,542 --> 00:13:56,917 ฉันพยายามแล้วนะ แต่มันไม่ราบรื่นเลย 224 00:13:58,417 --> 00:14:00,083 คิดว่าฉันควรทำไงเหรอ 225 00:14:06,542 --> 00:14:08,958 และเราต้องใช้นี่ และกากเพชรนิดหน่อย… 226 00:14:13,875 --> 00:14:15,542 แต่นแต๊น 227 00:14:25,500 --> 00:14:28,583 จำสัตว์ทุกตัวในประภาคารได้ไหม 228 00:14:28,667 --> 00:14:30,250 จำได้ 229 00:14:30,333 --> 00:14:33,750 - และเราทำให้พวกเขาออกไปไม่ได้ - ใช่ 230 00:14:39,292 --> 00:14:43,375 ฉันไม่มีทางออก แต่เรื่องนี้มันเหมือนเรื่องนั้นเลย 231 00:14:45,292 --> 00:14:48,667 โอเค พอกันที ไม่มีคุณนายอำเภอใจดีอีกต่อไป 232 00:14:48,750 --> 00:14:52,875 ฟังนะ เจ้าเพื่อนตัวน้อย พวกนายต้องกลับบ้านที่เซฟเฟอร์ ไฮ้ส์ไปซะ 233 00:14:52,958 --> 00:14:54,458 ขอร้องล่ะ 234 00:14:58,167 --> 00:15:03,083 ฉันรู้ แต่เรากำลังพยายามจะเปลี่ยนที่นี่ ให้เป็นพื้นที่เจ๋งๆ สำหรับชุมชน 235 00:15:03,167 --> 00:15:06,042 และมันยากที่จะทำแบบนั้นได้ถ้าพวกนายอยู่ที่นี่กัน 236 00:15:06,125 --> 00:15:10,750 ใช่ และพวกนายก็ยังทำให้ที่นี่เละเทะด้วย ออกไปซะดีไหม 237 00:15:12,500 --> 00:15:14,250 แปลว่าตกลงใช่ไหม 238 00:15:14,333 --> 00:15:16,208 แปลว่าไม่ 239 00:15:19,708 --> 00:15:23,042 เขาบอกว่าที่เซฟเฟอร์ ไฮ้ส์มันน่าเบื่อ 240 00:15:23,125 --> 00:15:27,792 แต่ที่นี่มีของเจ๋งๆ ให้เล่นเยอะเลย 241 00:15:30,583 --> 00:15:32,500 พวกเขาต้องการความบันเทิง 242 00:15:32,583 --> 00:15:37,292 พอกันที นี่ตึกของฉัน และฉันขอไล่พวกนายออกไป 243 00:15:56,042 --> 00:15:57,292 กากเพชรเยอะไปไหม 244 00:15:57,375 --> 00:16:01,708 - ถามทำไมนะ มันไม่เคยมากเกินไปหรอก - ฉันไม่รู้จะทำยังไงดี 245 00:16:01,792 --> 00:16:06,125 ฉันสัญญากับชุมชนไว้เยอะมาก แต่ฉันทำไม่ได้ทั้งหมด 246 00:16:07,750 --> 00:16:10,417 เวลาที่ฉันรู้สึกหนักอกหนักใจ 247 00:16:10,500 --> 00:16:14,417 ฉันมักจะไปคุยกับโพนี่ที่แก่ที่สุดในไบรเดิ้ล วู้ด เอลเดอร์ ฟลาวเวอร์น่ะ 248 00:16:14,500 --> 00:16:18,958 และฉันจะแบ่งปันคำแนะนำ ที่ปราดเปรื่องแบบเสจบรัชของหล่อนให้เธอฟัง 249 00:16:19,042 --> 00:16:21,667 "เธอทำให้โพนี่ทุกตัวพอใจไม่ได้หรอก อิซซี่ 250 00:16:21,750 --> 00:16:25,750 บางครั้งการเป็นผู้นำ ก็หมายถึงการตัดสินใจเรื่องยากๆ 251 00:16:25,833 --> 00:16:30,125 เธอ อิซซี่ ต้องเอาความเห็น ของโพนี่ทุกตัวมาพิจารณา 252 00:16:30,208 --> 00:16:34,542 จากนั้นก็ฟันธง อิซซี่" 253 00:16:34,625 --> 00:16:36,417 แค่เปลี่ยนอิซซี่เป็นซันนี่ก็พอ 254 00:16:36,500 --> 00:16:37,625 เข้าใจละ 255 00:16:37,708 --> 00:16:40,917 เธอตกอยู่ในสถานการณ์นี้เพราะเธอใส่ใจมาก 256 00:16:41,000 --> 00:16:44,208 นั่นแปลว่าเธอจะตัดสินใจได้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ 257 00:16:44,292 --> 00:16:46,167 - คิดงั้นเหรอ - จากใจเลยละ 258 00:16:46,250 --> 00:16:51,458 เธอพูดถูก ฉันคิดว่าฉันรู้ว่าจะทำให้ที่นี่ เป็นพื้นที่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับโพนี่ทุกตัวยังไง 259 00:16:52,458 --> 00:16:54,292 เราต้องเปลี่ยนกลยุทธ์ 260 00:16:54,375 --> 00:16:56,250 - คิดอะไรออกไหมล่ะ - รู้แล้ว 261 00:16:56,333 --> 00:16:59,708 เราต้องการแค่จังหวะ เราต้องการแค่จังหวะ 262 00:16:59,792 --> 00:17:04,000 โอ้ ใช่เลย เราต้องการแค่จังหวะ 263 00:17:04,083 --> 00:17:05,875 เร็วเข้า ใช่ เอาเลย 264 00:17:05,958 --> 00:17:07,625 เราต้องการแค่จัง… 265 00:17:13,500 --> 00:17:16,375 โอเค มีปัญหาอะไร โพนี่ทุกตัวชอบเพลงนั้นนะ 266 00:17:17,458 --> 00:17:20,417 - เขาบอกว่าฟังเพลงนั้นเป็นหมื่นล้านครั้งแล้ว - ฮะ 267 00:17:20,500 --> 00:17:22,792 ที่เซฟเฟอร์ ไฮ้ส์เปิดเพลงนี้ 268 00:17:22,875 --> 00:17:26,000 แล้วนางก็พูดว่า "ใช่ เปิดทุกวันเลยจ้า" 269 00:17:26,083 --> 00:17:28,500 - แล้วเขาก็บอกว่า… - โอเค เข้าใจแล้ว 270 00:17:29,625 --> 00:17:32,208 ถ้าคริสตัลมีเวทมนตร์อยู่มากขนาดนั้น 271 00:17:32,292 --> 00:17:36,083 โพนี่ที่ต้องการมัน ก็น่าจะสามารถรับมือกับเวทมนตร์มากๆ ได้ 272 00:17:36,167 --> 00:17:39,708 แปลว่าโพนี่ตัวนี้ทรงพลังมาก ด้วยพลังที่ไม่เหมือนใคร… 273 00:17:39,792 --> 00:17:41,958 เหมือนซันนี่ เหมือนอลิคอร์น 274 00:17:42,958 --> 00:17:43,917 อลิคอร์น 275 00:17:44,000 --> 00:17:46,125 อลิคอร์นต้องเป็นกุญแจสำคัญแน่ๆ 276 00:17:50,708 --> 00:17:51,917 เอานั่นออกกันเถอะ 277 00:17:52,958 --> 00:17:53,792 จัดให้ 278 00:17:56,708 --> 00:17:58,125 และนั่นด้วย 279 00:17:58,208 --> 00:17:59,792 แว้บ! หายไปแล้ว! 280 00:18:00,875 --> 00:18:03,875 และอันนี้ด้วยแน่นอนที่สุด 281 00:18:03,958 --> 00:18:05,083 ได้เลย 282 00:18:09,708 --> 00:18:11,333 ฟังฉันให้ดีนะ 283 00:18:11,417 --> 00:18:15,417 ถ้าเราปล่อยให้หนูอยู่ต่อล่ะ 284 00:18:15,500 --> 00:18:17,667 - ไม่มีทาง - มันผิดกฎนะ 285 00:18:17,750 --> 00:18:20,708 โอเค งั้นไอเดียที่สอง 286 00:18:20,792 --> 00:18:22,208 ฉันไปละ โชคดีนะ 287 00:18:34,542 --> 00:18:38,167 - เธอคิดเหมือนฉันอยู่รึเปล่า - หวังว่าจะใช่เลยละ 288 00:18:38,250 --> 00:18:40,583 การวางแผน 289 00:18:40,667 --> 00:18:42,667 การช่วยเหลือกัน 290 00:18:42,750 --> 00:18:47,292 การช่วยเพื่อนนั้นดีงาม 291 00:18:47,375 --> 00:18:48,667 ช่วยกันทำงาน 292 00:18:48,750 --> 00:18:51,458 สองแผงคอดีกว่าแผงเดียว 293 00:18:51,542 --> 00:18:55,917 หาวิธีบินใหม่ๆ ได้ 294 00:18:56,000 --> 00:18:57,958 ด้วยความมั่นใจนิดหน่อย 295 00:18:58,042 --> 00:18:59,958 และความมีน้ำใจนิดหน่อย 296 00:19:00,583 --> 00:19:04,208 เราทำให้มันสนุกได้ 297 00:19:05,167 --> 00:19:08,708 ช่วยกันทำงาน ทำให้มันดีขึ้น 298 00:19:09,250 --> 00:19:13,083 ทำงานฉลาดขึ้นเมื่อมีกันและกัน 299 00:19:13,167 --> 00:19:17,458 ช่วยกันทำงาน ทำให้มันดีขึ้น 300 00:19:17,542 --> 00:19:21,000 เราแข็งแกร่งขึ้นเมื่อมีกันและกัน 301 00:19:21,083 --> 00:19:22,917 ทำงาน ทำงาน มารวมใจกัน 302 00:19:23,000 --> 00:19:25,125 โพนี่ทุกตัวเฉิดฉายสดใส 303 00:19:25,208 --> 00:19:27,583 ทำงาน ทำงาน ทำให้ได้ 304 00:19:27,667 --> 00:19:30,250 โพนี่ทุกตัวตะโกนดังๆ 305 00:19:31,250 --> 00:19:32,083 เราทำได้แล้ว 306 00:19:34,708 --> 00:19:38,292 เขาบอกว่าขอบคุณสำหรับเพลงใหม่ มันทำให้พวกเขามีชีวิตชีวา 307 00:19:38,375 --> 00:19:42,125 และพวกเขาตื่นเต้น ที่จะหาอะไรสนุกๆ ทำในเซฟเฟอร์ ไฮ้ส์แล้ว 308 00:19:42,917 --> 00:19:47,833 เธอบอกว่าขอโทษถ้าพวกเขาดูถูกเพลงของเธอ พวกเขาชอบมัน แค่ต้องการอะไรใหม่ๆ 309 00:19:47,917 --> 00:19:51,042 นึกแล้วว่าพวกเขาต้องชอบมัน โพนี่ทุกตัวก็ชอบ 310 00:20:02,917 --> 00:20:03,750 สุดยอด 311 00:20:06,500 --> 00:20:09,667 ขอต้อนรับสู่แคนเทอร์เลิฟสตูดิโอส์ 312 00:20:09,750 --> 00:20:14,333 สถานที่ที่โพนี่ทุกตัว มาเที่ยวและสร้างสรรค์ของเจ๋งๆ ได้ เย่! 313 00:20:14,417 --> 00:20:17,417 - เราแสดงละครได้ - ได้สิ 314 00:20:17,500 --> 00:20:20,250 - หรือถ่ายมิวสิกวิดีโอ - ทำไมจะไม่ได้ 315 00:20:20,333 --> 00:20:25,167 หรือจัดการประชุมชุมชนครั้งใหญ่ เพื่อหารือเกี่ยวกับกฎและแนวทางใหม่ๆ 316 00:20:25,250 --> 00:20:27,042 ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้ 317 00:20:27,125 --> 00:20:30,083 ฉันยอมรับนะว่าฉันชอบสิ่งที่พวกเธอทำกับที่นี่ 318 00:20:30,167 --> 00:20:32,417 น่าประทับใจมาก และในทางเทคนิคแล้ว 319 00:20:32,500 --> 00:20:36,000 มันยังเป็นของฉันอยู่ เย่! 320 00:20:42,125 --> 00:20:44,167 - จริงเหรอ - ไม่มีทาง 321 00:20:44,250 --> 00:20:46,417 ตอนนี้มันเป็นของเราทุกคนแล้ว 322 00:20:49,167 --> 00:20:52,000 เราทำให้ที่นี่เจิดจรัสจริงๆ ว่าไหม 323 00:20:52,083 --> 00:20:53,667 ใช่เลย 324 00:20:53,750 --> 00:20:55,333 เย่! 325 00:20:57,167 --> 00:21:00,542 เพราะงั้นโอพาลีน ถึงได้ทนสมูทตี้สตรอว์เบอร์รี่ไม่ได้ 326 00:21:00,625 --> 00:21:04,708 ถึงมันจะเป็นสมูทตี้ที่อร่อยที่สุดในโลกก็ตาม 327 00:21:06,000 --> 00:21:08,958 เอาละ มาดามทัฟฟี่เทล เธอคิดว่าไงบ้าง 328 00:21:09,042 --> 00:21:11,458 ฉันคิดว่าเธอควรลองอีกครั้ง 329 00:21:11,542 --> 00:21:15,125 ไปจับมังกรนั่นมา และทำให้โอพาลีนภูมิใจซะที 330 00:21:15,208 --> 00:21:16,042 จริงเหรอ 331 00:21:16,125 --> 00:21:18,708 เธอต้องการคิวตี้มาร์กนั่น 332 00:21:18,792 --> 00:21:21,750 ถึงมันจะทำให้ซันนี่กับคนอื่นๆ โกรธน่ะเหรอ 333 00:21:23,667 --> 00:21:27,542 เธอพูดถูก พวกเขามีกันและกันอยู่แล้ว และมีคิวตี้มาร์กด้วย 334 00:21:28,625 --> 00:21:32,333 ฉันต้องไปจับมังกรตัวนั้นมา ครั้งนี้ต้องจริงจังแล้ว 335 00:21:58,750 --> 00:22:02,917 คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล