0 comments/  27082 views/  1 favorites

கிரிஜாவின் விடுதலை(Tamil)

By: kongusunthari



All the Charecters in the story are 18 years & above
******************************************************

முதல் அத்தியாயம்
-----------------

கிரிஜாவின் முகம் அவளது ஆத்திரத்தைக் காட்டிக்கொடுத்தது. லிஃப்ட்டிலிருந்த கூட்ட நெரிசலைப் யாரோ பயன்படுத்தியிருந்தான். முன்னால் நின்று கொண்டிருந்த இரண்டு ஆண்களுக்கு நடுவே புக அவள் முயன்றபோது ஒரு கை அவளது வாளிப்பான குண்டியைப் பற்றித் தடவி விட்டிருந்தது. அவள் அணிந்து கொண்டிருந்த இறுக்கமான சட்டைக்குள்ளிருந்த முதிர்ந்த முலைகள் தூண்டுதலளிக்கும் விதமாகத் துறுதுறுத்துக்கொண்டிருந்தன.

"ஹலோ!" என்று அவளிடம் சொல்லிய அந்த உயரமான வழுக்கைத்தலையனின் கண்கள் அவளது முலைகளையே வெறித்தன. அவன் கண்ட காட்சி அவனுக்குப் பிடித்திருப்பதை உணர்த்துபவனாக உதடுகளைக் குவித்துக்கொண்டவன், தன் முழங்கைகளை முன்னும் பின்னும் அசைத்தபடி அவளது முலைகளின் மீது வேண்டுமென்றே அழுத்தமாக உரசி விட்டுக்கொண்டிருந்தான். அவனது இந்தச் செயல் அந்த இளம்பெண்ணுக்கு மேலும் கோபத்தையும் அவமானத்தையும் ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தது. இதற்குள் அவளுக்குப் பின்னால் நின்று கொண்டிருந்தவன் தன் கையை அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே நுழைத்து விட்டிருந்தான். அவனது உள்ளங்கை தனது உறுப்பை வருடி விட்டுக்கொண்டிருப்பதை அவளால் உணர முடிந்தது. உடலை வளைத்து நெளித்து அவனது கையிலிருந்து விடுபட முயன்றும், அவனை யாரென்று அடையாளம் காண முயன்றும் தோற்றுக்கொண்டிருந்த கிரிஜாவுக்கு அனலாய் மூச்சு வெளியேறிக்கொண்டிருந்தது. எவனது கை இவ்வளவு துணிச்சலாகத் தனது அந்தரங்கத்தில் விழுந்திருக்கிறது என்று காண்பதற்காக அவள் முரட்டுத்தனமாகத் திரும்பியபோது, அவளுக்கு இடது பக்கத்தில் நின்று கொண்டிருந்தவனின் மீது அவள் ஏறக்குறைய விழுந்தே விட்டாள். ஆனால், படுபாவிகள், அனைவரும் பரமசாதுக்களைப் போல நேர் எதிர் திசையில் பார்த்துக்கொண்டிருந்தனர். எவன் முகத்திலும் குறும்போ அல்லது குற்ற உணர்ச்சியோ கொஞ்சம் கூடத் தெரியவில்லை. ஆனால், அவர்கள் அனைவரது கண்களுமே அவளை அவ்வப்போது கவனித்துக்கொண்டிருந்தன என்பது மட்டும் உண்மை. எல்லாப் பயல்களும் ஒருவரையொருவர் ஓரக்கண்ணால் பார்த்து சிரித்துக்கொண்டிருந்தனர் என்பதும் அவளுக்குப் புரிந்திருந்தது.

’நாசமாப் போவீங்கடா,’ அவள் மனதுக்குள்ளே சபித்தாள். அவள் சென்று சேர வேண்டிய தளம் வரும் வரைக்கும் அவள் தர்மசங்கடத்தில் தவித்துக்கொண்டிருந்தாள். கூட்டத்தில் நெரிபட்டவாறே அவள் அவசர அவசரமாக வெளியேறியதும், அங்கிருந்தவர்கள் அனைவரும் ’கொல்’லென்று சிரித்தது அவளது காதுகளில் விழுந்தது. கதவு மூடிக்கொள்வதற்குள்ளாக அவர்கள் கிசுகிசுத்தது அவள் காதில் விழுந்ததும் அவளது உடல் சிலிர்த்தது.

"செமையான கூதிடா மச்சி!"

கிரிஜா விடுவிடுவென்று தான் பணிபுரியும் அலுவலகத்தை நோக்கி விரைந்தாள். அவளோடு லிஃப்ட்டில் உடன் வந்த இன்னும் மூன்று பெண்களும் கூட சேர்ந்து கொண்டு சிரித்தபடி வருவதை அவளால் கேட்க முடிந்தது. சே! ஒவ்வொரு நாளும் இதென்ன இம்சை?

’வ்ர்ல்ட்வைட் ப்ராப்பர்ட்டீஸ் அண்ட் இன்வெஸ்ட்மென்ட்ஸ்’ என்ற பெயர்ப்பலகை பதிக்கப்பட்டிருந்த கண்ணாடிக்கதவைத் திறந்து கொண்டு கிரிஜா உள்ளே நுழைந்தாள். அவளது நடையில் கோபம் தெரிந்தது. மிஸ்டர் மூர்த்தி தனது மேஜையிலிருந்தபடியே ஏறிட்டபடி அவளது கால்களையும், குண்டியையும் கண்களால் அளவெடுத்துக்கொண்டிருப்பதை அவள் கவனித்தாள். அவரது உதட்டில் ஒரு குறும்புப்புன்னகை தென்பட்டது. காப்பி அருந்திக்கொண்டிருந்த சோனாலி கிரிஜாவைப் பார்த்துத் தலையசைத்து விட்டு உற்சாகமாகப் பேசினாள்.

"இன்னிக்கு நீ ரொம்ப லேட்டாயிருவியோன்னு நான் பயந்திட்டிருந்தேன் கிரிஜா!" என்றாள் சோனாலி. "எத்தனை தடவை சொல்லறது? அந்தப் பாழாப்போன மடத்தைக் காலிபண்ணிட்டு வான்னு...எங்க வீடு பக்கத்திலே ஒரு ஃபிளாட் காலியாயிருக்கு! இன்னிக்கு என் கூட வா! அதை உடனே ஃபிக்ஸ் பண்ணு!" 

கிரிஜா உள்ளபடியே மடத்தில் ஒன்றும் வசித்து வரவில்லை. அவள் தங்கியிருந்தது, மிகவும் கண்டிப்பானது என்று பலரால் கருதப்பட்ட ஒரு மகளிர் விடுதியில் தான். ஆனால், அது மடத்தையும் விட கேவலமாக இருந்தது. அங்கிருந்த மிகக்குறைவான குளியலறைகளைப் பயன்படுத்த ஏற்படும் பிரச்சினைகள் காரணமாக அவளுக்கு தினசரி நேரத்துக்கு அலுவலகம் வர வேண்டுமே என்ற கவலையும், அவ்வப்போது அங்கிருந்த கண்டிப்பான நிபந்தனைகள் காரணமாக, பிறரைப் போல சில சின்னச் சின்ன மகிழ்ச்சிகளைக் கூட அனுபவிக்க முடியாதிருந்த குறையும் இருந்து வந்தன. போதாக்குறைக்கு அலுவலகம் சமீபத்தில் புதிய கட்டிடத்துக்கு மாற்றப்பட்ட பிறகு, ஏறக்குறைய ஒரு மணி நேரம் பேருந்தில் பயணம் செய்து தினசரி வர வேண்டியிருக்கிறது. அந்த ஒரு மணி நேரப் பேருந்துப் பயணத்தில் அவளுக்கு ஏற்படுகிற இம்சைகளைப் பற்றி எண்ணினால், அன்று லிஃப்ட்டில் நடந்ததெல்லாம் தூசுக்கு சமானம்.

"நீ சொல்றது ரொம்ப சரி," என்று சலித்துக்கொண்டாள் கிரிஜா. "இன்னிக்குப் பார்த்தே தீரணும்."

இரண்டொரு மாதங்களாகவே ஹாஸ்டலைக் காலி செய்யுமாறு கிரிஜாவை சோனாலி வற்புறுத்தி வந்தாள். ஆனால், அது நகரத்தில் திருமணமாகாத, கைநிறைய சம்பளம் வாங்குகிற இளம்பெண்களும் வாலிபர்களும் அதிகமாக வசிக்கிற பகுதி என்பதாலோ என்னவோ கிரிஜாவுக்கு ஒரு வித தயக்கம் ஏற்பட்டிருந்தது. பல பத்திரிகைகளில் கூட அந்தப் பகுதிகளில் ஆண்களும் பெண்களும் சேர்ந்து வசிக்கிற அந்தப் பகுதியைப் பற்றி விலாவரியாக எழுதியிருந்ததையும் அவள் படித்திருந்தாள்.

சோனாலி சமீபத்தில் பெங்களூருவிலிருந்து மாற்றலாகி வந்தவள். அவளுக்கு ’பாய்-ஃபிரண்ட்ஸ்’ என்று நிறைய பேர் இருந்தனர். அவள் சதா அவர்களோடு ஊர் சுற்றி, கிளப்புகளுக்குப்போய், குடித்துக் கும்மாளமிடும் வழக்கமுள்ளவள். அது தவிர அவளைப் பற்றி அரசல் புரசலாகப் பல வதந்திகள் வேறு உலவிக்கொண்டிருந்தன. இந்த அழகில் அவளிருக்கும் பகுதிக்கே போய் விட்டால், வலையிலிருந்து துள்ளிய மீன் நேரடியாகக் குழம்பிலேயே விழுந்து விடுவது போலாகி விடுமோ என்று கிரிஜாவுக்குப் பயமிருந்ததும் உண்மை தான். இருந்தும் அன்று பேருந்திலும், லிஃப்ட்டிலும் நடந்தேறிய சம்பவங்களாலோ, அல்லது சோனாலியின் நச்சரிப்பு தாள முடியாததாலோ அவள் சம்மதம் தெரிவித்து விட்டாள்.

"அப்படி சொல்லு," என்று சிரித்தாள் சோனாலி. "நீ மட்டும் வந்தேன்னு வைச்சுக்க, அப்புறம் வருத்தப்படவே மாட்டே!"

அவர்கள் பேசிக்கொண்டிருந்தபோதே, ஒரு உயரமான களையான வாலிபன் வரவும் கவனம் கலைந்தது. அவனைப் பார்த்ததும் கிரிஜா வாய் திறந்தது திறந்தபடியே,தன்னையுமறியாமல் எழுந்து கொண்டு அவனையே வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்தபடி நின்றாள். அவன் மற்றவர்களைப் போல அவளது உடலைப் பார்க்காமல் அவளது கண்களையே உற்று நோக்கினான். அவனது உதட்டில் ஒரு மோகனப்புன்னகை தவழ்ந்தது. ஒரு கணம் அவர்கள் இருவரது கண்களும் சந்தித்து நிலைகுத்தியிருந்தபிறகு, அவன் திரும்பியபடி மூர்த்தியின் கேபினை நோக்கி நடந்தான். அவன் கண்களை விட்டு மறையும் வரைக்கும் கிரிஜா அவனையே வெறித்து நோக்கிக்கொண்டிருந்தாள்.

"யாரு சோனாலி?" கிரிஜா கேட்டாள். "யாரு இந்தப் புதுமுகம்?"

"ஜாக்கிரதை..ஜாக்கிரதை," என்று சிரித்தாள் சோனாலி. "அது விலாங்குமீன்! பேர் ஸ்ரீதர்! கண்டிப்பா அவனோட பல ஆர்டருக்கு நீ இன்வாய்ஸ் போட்டிருப்பே! இந்தக் கம்பனியிலேயே கில்லாடியான சேல்ஸ் ஆஃபீசர் அவன்!"

"சினிமா ஸ்டார் மாதிரியில்லே இருக்கான்?" கிரிஜா பெருமூச்செரிந்தாள். "சரியான பொம்மைடீ!"

"சந்தேகமே வேண்டாம்," என்றாள் சோனாலி. "அவன் பின்னாலே யாரெல்லாம் சுத்திட்டிருக்காங்கன்னு உனக்குத் தெரியாது. அவனும் ஜெகஜ்ஜாலக் கில்லாடி தான்! எல்லாமே கொஞ்ச நாளைக்குத்தான், ஐ மீன், கொஞ்ச ராத்திரிக்குத் தான்! அதெல்லாம் இருக்கட்டும். இன்னிக்கு சாய்ங்காலம் நீ என்னோட வர்றே! மறந்திடாதே!"

சோனாலியின் பேச்சு கிரிஜாவுக்கு ஏற்படுத்தியிருந்த எரிச்சலை அவளது பார்வை காண்பித்தது. ஒரு ஆண்மகன் பார்க்க அழகாக இருக்கிறான் என்று சொல்லி விட்டால், உடனே அவனோடு படுக்கைக்குப் போக விருப்பம் என்றா பொருள்? 

அதுவும் இந்த ஸ்ரீதர், அழகென்றால் சாதாரணமான அழகல்ல! மிக சாதாரணமான காட்டன் சட்டையிலும் அவன் கவர்ச்சியாகத் தெரிந்தான். கருகருவென்று அடர்த்தியாக மயிர்..அதில் விரல்களைப் போட்டு அளைந்து பார்த்தால் எப்படியிருக்கும்? நினைத்ததுமே கிரிஜாவுக்கு சிலிர்த்தது. எவன் எவன் மீதோ பஸ்ஸிலும், லிஃப்ட்டிலும் அழுந்துகிறோமே, இந்த ஸ்ரீதரின் விசாலமான மார்போடு அழுந்தினால் எப்படியிருக்கும்? அவளுக்குக் கூச்சம் வந்தது. சோனாலி சொன்னது சரி தான் போலிருக்கிறது. தன்னையுமறியாமல் முதல் பார்வையிலேயே அவளுக்கு ஸ்ரீதர் மீது ஒரு ஈர்ப்பு வந்து விட்டது போலும். மூர்த்தியின் அறையில் பேசிக்கொண்டிருந்த அவனை கிரிஜா அடிக்கடி ஏதாவது ஒரு சாக்கில் எழுந்து எழுந்து பார்க்க முயன்றாள். ஒரு வழியாக, மூர்த்தியின் அறையிலிருந்து வெளியேறிய ஸ்ரீதர், சுற்றும் முற்றும் யாரையோ தேடி விட்டு, கிரிஜாவைப் பார்த்ததும் ஒரு புன்முறுவலோடு அவளை நெருங்கினான்.

"மிஸ் கிரிஜா?"

கிரிஜா சிலை போல வாயடைத்துப் போய் நின்றிருந்தாள். தன்னிடமா பேச வந்திருக்கிறான்? தன்னையா பெயர் சொல்லி அழைக்கிறான்?

அவனுக்குப் பதில் சொல்ல அவள் மேற்கொண்ட முயற்சிகள் தோல்வியுறவே, அவள் மெலிதாகப் புன்னகைத்தாள். மீண்டும் அவனது கண்களை அவளது கண்கள் ஊடுருவின. இனம் புரியாத பரபரப்பில் அவளது முலைக்காம்புகள் விடைக்கவே தொடங்கி விட்டிருந்தன.

"இதெல்லாம் என்னோட ஆர்டர்ஸ்! சீக்கிரமாவே இன்வாய்ஸ் ரெடி பண்ணிடறீங்களா?" அவன் அவளது மேஜை மீது ஒரு கத்தைக் காகிதங்களை வைத்தான்.

"ஓ யெஸ்!" கிரிஜா ஆர்வத்தோடு பதில் அளித்தாள். இதை விடப் பத்துமடங்கு வேலையாக இருந்தாலும், அதே நேரத்தில் செய்கிற திறமை அவளுக்கு இருந்தது. ஆனாலும் அவனிடம் அவளால் இன்னும் ஒரு வார்த்தை கூடப் பேச முடியவில்லை. ஆனால்,அவளது கண்கள் அவனது முகத்தையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தன.

"தேங்க்ஸ் டியர்!"

ஸ்ரீதர் திரும்பி அவளை நீங்கி நடக்கத் தொடங்கினான். கதவு வரை போனவன் திரும்பி, அவளை நோக்கிக் கையசைக்கவும், அவளது இதயம் ஒரு கணம் துடிக்கவே மறந்தது. அவன் மேஜை மீது வைத்திருந்த காகிதக்கத்தையை எடுத்துத் தன் நெஞ்சோடு சேர்த்து அணைத்துக்கொண்டிருந்தது அவளுக்குப் புலப்படவில்லை. ஓரிரு கணங்கள் கழித்து அவளது காதருகில் கேட்ட கலகலவென்ற சிரிப்பொலியைக் கேட்ட பிறகே, கிரிஜா சுதாரித்துக்கொண்டு திரும்பினாள். அருகில் சோனாலி நின்றிருந்தாள்.

"என்னடீ கிரிஜா! உனக்கும் பிடிச்சிரிச்சா புடுக்குவெறி?" சோனாலி வாய்விட்டு சிரித்தாள். "நல்ல வேளை, அவனைப் பிடிச்சுக் கடிச்சுத் தின்னாம முழுசா போக விட்டியே!"   கிரிஜாவின் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்தது. சோனாலி பக்கம் திரும்பி ஒரு கர்வப்புன்னகையை சிந்தி விட்டு இருக்கையில் அமர்ந்தபடி அவள் ஸ்ரீதர் கொடுத்து விட்டுப்போயிருந்த காகிதக்கத்தைகளில் தனது கவனத்தை செலுத்தத் தொடங்கினாள். அன்றைய தினத்தின் முன்பகுதியை முழுக்க கிரிஜா ஸ்ரீதரின் வேலைக்காகவே செலவிட்டாள். அவளது திறமையும் அனுபவமும் கைகொடுக்க, மதிய உணவு இடைவெளிக்கு முன்னமே அவள் பணி முழுவதையும் முடித்து விட்டு, எப்போது அவன் வருவான் என்று எதிர்பார்த்தபடி காத்திருந்தாள். இடைப்பட்ட நேரத்தில் அவளை எதுவும், யாரும் தொந்தரவு செய்ய முடிந்திருக்கவில்லை. வழக்கம் போல போகிற போதும், வருகிற போதும் கண்களாலேயே அவளைக் கற்பழிக்க முயன்ற மூர்த்தியின் விரசமான பார்வைகளைக் கூட அவள் பொருள்படுத்தவில்லை. மதிய உணவு அருந்த அவள் ஓய்வறைக்கு சென்றபோது, அவளைப் பார்த்து விசில் அடித்தவர்களைப் பற்றியோ, அவள் காதில் படுமாறு இரண்டு பொருள் படப் பேசியவர்களைப்பற்றியோ அவள் லட்சியமே செய்யவில்லை. கைகழுவிக்கொண்டிருக்கையில் வேண்டுமென்றே அவளது குண்டியை உரசியபடி சென்றவர்களையும், இன்னும் துணிச்சலாக அவளது முலையை முழங்கையால் இடித்தவர்களைப் பற்றியோ அவள் கவலைப்படவில்லை. ப்ரிண்ட்-அவுட் எடுக்க போதுமான காகிதங்கள் இல்லாததால், அதைப் பெற்றுக் கொள்ள அவள் ஸ்டோர் ரூமுக்குப் போயிருந்தபோது, எம்.டியின். மைத்துனன் அவளை சுவரோடு சுவராக வைத்து அழுத்தி அவளது இரண்டு முலைகளையும் பிடித்துக் கசக்கிவிட்டு, அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே கைபோட்டு வருடி, அவளது காதில்.’உன்னை ஒரு நாள் செமத்தியா ஓக்கலே, நான் ஆம்பிளை இல்லை,’ என்று கூறியதையும் கூட அவள் பொருட்படுத்தவில்லை.

அவள் ஸ்ரீதருக்காக எதிர்பார்ப்போடு காத்திருந்த ஆர்வத்தில் எவனாவது அவளை அந்த விசாலமான அலுவலக வளாகத்தின் ஒரு மூலைக்கு இழுத்துச் சென்று புரட்டிப் புரட்டி ஓத்திருந்தால் கூட கவலைப்பட்டிருக்க மாட்டாள் என்று தோன்றியது. இது வரை ஏற்படாத உணர்ச்சிகள் எல்லாம் எங்கிருந்து இன்று மட்டும் ஏற்பட்டிருக்கின்றன என்று அவள் யோசித்துக்கொண்டிருந்தாள். அவளது கண்கள் க்ண்ணாடிக்கதவையே கவனித்துக்கொண்டிருந்தன. ஒரு வழியாக அவன் சிரித்த முகத்தோடு உள்ளே நுழைந்தபோது, அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே யாரோ கிச்சுக்கிச்சு மூட்டுவதைப் போல உணர்வதற்குள்ளாகவே, அவளது பேன்ட்டீஸில் ஒரு சொட்டு ஈரம் விழுந்திருந்தது. அவனது அந்தப் பெரிய பெரிய கைகள்; தன் உடலின் மீது விழுந்து வருடி அழுந்தி விளையாடினால் எப்படியிருக்கும்? அவனது உதடுகள்; அவை அவளது இளமுலைகள், காம்புகள், புழையின் மீது புரண்டு விளையாடினால் எப்படியிருக்கும்? அவன் அவளை நெருங்க நெருங்க, அவள் தனது எண்ணங்கள் தறிகெட்டு ஓடுவதைத் தடுக்கப் படாத பாடு பட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.

அவளது மேஜையின் மீது இரண்டு கைகளையும் ஊன்றியபடி ஸ்ரீதர் நின்றான். அவள் அவனிடம் நீட்டிய இன்வாய்ஸ்களை அவன் ஒவ்வொன்றாகப் பார்த்துக்கொண்டே போனான். எல்லாம் சரியாக இருந்ததை உணர்ந்தவன், முகத்தில் ஒரு புன்னகையை வரவழைத்துக்கொண்டு அவளை ஏறிட்டு நோக்கினான். தனது வலது கையை நீட்டினான். கிரிஜா தனது கையையும் நீட்ட, இருவரும் கை குலுக்கிக்கொண்டனர். ஸ்ரீதர் அவளது கையைத் தனது கைக்குள்ளே வைத்து அழுத்தியபடியே தனது இரண்டு விரல்களால் அவளது மணிக்கட்டில் சீண்டினான். கிரிஜாவின் இதயம் படபடத்தது. சோனாலி அவர்கள் இருவரையும் பார்த்துக்கொண்டிருப்பது அவளுக்குத் தெரிந்திருந்தது. ஆனால், அதைப் பற்றி சற்றும் கவலைப்படாதவனாக, அவளது கையை விடுவித்த ஸ்ரீதர், சட்டென்று அவளது இடுப்பைப் பிடித்துக் கிள்ளினான். அடுத்த கணமே கிரிஜாவின் தலையிலிருந்து கால்வரைக்கும் புது இரத்தம் பாய்ந்தது. அவளது சட்டைக்குள்ளே முலைகள் விம்மி இறுக, அவளது காம்புகள் விடைத்தன.

"எக்ஸலண்ட்!" என்றான் ஸ்ரீதர். "உங்களுக்கு கூடிய சீக்கிரம் ஒரு ட்ரீட் கொடுக்கணும்."

வாயடைத்துப் போய் நின்றிருந்த கிரிஜாவைப் பார்த்துப் புன்னகைத்தபடியே,’தேங்க்ஸ்’ என்று ஒரு வார்த்தையையும் முத்தாய்ப்பாக சொல்லி விட்டு, அவள் கொடுத்த காகிதக்கத்தையை அள்ளிக்கொண்டு அவன் அவளது மேஜையை விட்டு அகன்றான். கிரிஜா அவன் போவதையே கண்கொட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டிர்ந்தாள். அதுவரை இருவரையும் வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்த சோனாலி கிரிஜாவின் இருக்கைக்கு ஓடி வந்தாள்.

"அசத்திட்டே போலிருக்கே!" சோனாலி கைகுலுக்கினாள். "அவன் ஆஃபீஸிலே ஒரு பொண்ணைத் தொடறது இது தான் முதல் தடவை."

கிரிஜா திரும்பி சோனாலியைப் பார்த்தபோது அவளது கண்கள் பெருமிதத்தில் நிரம்பியிருந்தன.

"அடியேய்! உடனே ரொம்ப அலட்டிக்காதே! இன்னொண்ணு சொல்லறேன் கேட்டுக்க, அவன் எவளையும் ஒரு மாசத்திலே ரெண்டு தடவைக்கு மேலே போட மாட்டான்," என்று கண் சிமிட்டியபடியே கூறினாள் சோனாலி.

கிரிஜா சோனாலி சொன்னதைக் கேட்டு காலையில் எரிச்சலடைந்தது போல இப்போது அடையவில்லை. அவள் மனம் துள்ளிக் குதித்துக்கொண்டிருந்தது. அன்றைய தினம் முடிவதற்காக அவள் காத்திருந்தாள். சோனாலியோடு போய் அந்த ஃபிளாட்டைப் பார்த்தாக வேண்டும். கண்டிப்பாக அவள் தங்கியிருந்த ’மடத்துக்கு’ அவளால் ஸ்ரீதரை வரவழைக்க முடியாது.

(தொடரும்)

கேரளத்து ஆன்ட்டி சுனிதா (Tamil)



The following is a story about a mother seducing her son’s best friend. 

All characters are 18 or above.
***********************************************************************

கோடை அப்போது தான் தொடங்கியிருந்தது. ஜானி என்று நண்பர்களால் செல்லமாக அழைக்கப்படும் ஜனார்த்தனன் கல்லூரியில் முதலாண்டை முடித்து விட்டு ஊருக்கு வந்திருந்தான். அவனது பள்ளிக்கால நண்பர்கள் இன்னும் விடுமுறைக்காக ஊர் வந்து சேர்ந்திருக்கவில்லையென்பதால் வந்ததிலிருந்தே அவனுக்கு சலிப்பாக இருந்தது. ’இந்த வெயிலில் எங்கே போகிறேன்?’ என்று தன்னைத் தானே கேட்டுக்கொண்டபடி அவன் கால் போன போக்கில் நடக்கத் தொடங்கியபோது தான் திலகனின் ஞாபகம் வந்தது. அவன் தான் பள்ளிப்படிப்போடு நிறுத்தி விட்டு, மற்ற மலையாளிகளைப் போல அரபு நாடுகளுக்குப் போக முயற்சி செய்தபடி ஊரிலேயே தங்கி விட்டிருந்தானே? அவனைப் போய்ப் பார்த்தாலென்ன? மடையன், கொஞ்சம் பொறுமையாகப் படித்துத் தொலைத்திருந்தால் டிகிரி முடித்து விட்டு இன்னும் நல்ல வேலைக்குப் போயிருக்கலாம். ஆனால், அவனை மேலே படிக்க விடாமல் தடுத்தது எதுவோ, யார் கண்டார்கள்?

ஜானி திலகன் வீட்டுக்குள்ளே நுழைந்தபோது வீடே களேபரமாக இருந்தது. ஜானியைப் பார்த்ததுமே கையைப் பிடித்துக்கொண்டு மிக சந்தோஷமாக,’கத்தாருக்குப் போகிறேண்டா,’ என்று அறிவித்தான். இவன் படித்த படிப்புக்கு அங்கே என்ன வேலை கிடைத்திருக்கும் என்று ஜானியின் மூளைக்குள் கேள்வி குடைந்தது. எது எப்படியோ, எங்கேயாவது போய் சந்தோஷமாக இருந்தால் சரி தான் என்று எண்ணிக்கொண்டான்.

"இன்னும் அரை மணி நேரம் கழிச்சு வந்திருந்தேன்னா என்னைப் பார்த்திருக்க முடியாது," என்றான் திலகன். ’நல்ல வேளை’ என்று எண்ணிக்கொண்டான் ஜானி. 

"உன்னை ரொம்ப நாளைக்கப்புறம் இன்னிக்குத் தாண்டா இவ்வளவு சந்தோஷமாப் பார்க்கிறேன்," என்று ஜானி கூறினான்.

"ஆமாண்டா! நீ சொல்லறது நூத்துக்கு நூறு உண்மை," என்றான் திலகன் மகிழ்ச்சியோடு.

இருவரும் பேசிக்கொண்டிருக்கும்போதே திலகனின் அம்மா உள்ளேயிருந்து வெளியே வந்தாள். 

"குட் மார்னிங் ஆன்ட்டி!"

திலகனின் அம்மா சுனிதாவை ஜானிக்கு ’மிகவும்’ பிடிக்கும். அதிகபட்சம் அவளுக்கு நாற்பது வயதிருக்கலாம். இருந்தாலும் வயது வித்தியாசமின்றி அந்த ஏரியாவில் அவளைப் பார்த்து ஜொள்ளு விடாத ஆண்கள் மிகக்குறைவு. பூர்வீகம் கேரளாவிலுள்ள பத்திணம்திட்டா என்ற இடமாக இருந்தாலும், அவள் பேசுகிற தமிழைக் கேட்டால் யாரும் அவளை மலையாளி என்று நம்ப மாட்டார்கள். ஆறடிக்குக் கொஞ்சம் குறைவாக மிக உயரமான உருவம். தட்டையான வயிறு; தாராளமாக கேரளத்துச் செவ்விளநீர் போல இரண்டு பருத்த முலைகள். படியப் படிய சீவியிருந்தபோதும், சுருள் சுருளாக அடர்ந்திருந்த தேங்காயெண்ணை வாசனை வீசும் கூந்தல். அவள் முன்னால் நின்று கொண்டிருந்தால், அவளைப் பார்க்காமல் இருப்பது மிக சிரமம். ஆனால், தொடர்ந்து பார்த்தால் கண்கள் அவளது உடலில் அங்கங்கு அலைபாயும் ஆபத்திருந்த காரணத்தால், ஜானிக்கு சற்று கூச்சம் ஏற்படுவதுண்டு. ஆயிரமே ஆனாலும், அவள் அவனது நெருங்கிய நண்பனின் தாய் ஆயிற்றே!
"குட் மார்னிங் ஜானி!" என்று சினேகமாகப் புன்னகைத்தவள்,"நீ என்னை ஆன்ட்டின்னு கூப்பிடறது என்னவோ போலிருக்கு..." என்றாள்.

"அப்போ சுனிதா சேச்சின்னு கூப்பிடட்டுமா?" என்று ஜானி சிரித்தவாறே கேட்டான்.

"டேய்!" என்று செல்லமாகக் கையை ஓங்கினாள் சுனிதா. 

"பேசாம நீயும் எங்கம்மாவை ’மம்மி’ன்னே கூப்பிடேன்," என்று கிண்டலாகக் கூறினான் திலகன்.

"இதுக்கு ஆன்ட்டியே தேவலாம்," என்று சிரித்த சுனிதா," சரி சரி! இன்னும் கொஞ்ச நேரத்திலே கால் டாக்ஸி வந்திடும்! பேச்சுச் சுவாரசியத்திலே எதையாவது விட்டிட்டுப் போயிடாதேடா! நான் ஏர்-போர்ட் போகறதுக்கு ரெடியாயிட்டு வந்திடறேன்," என்று சொல்லிவிட்டு உள்ளே போனாள். 

திலகனுக்கு சந்தேகம் ஏற்படாத வண்ணம் ஜானி, அவளது பின்னழகைக் கண்டு ரசித்தான். என்ன பெண்மணி இவள்! புருஷன் நைஜீரியாவில்! இப்போது பிள்ளையையும் கத்தாருக்கு அனுப்புகிறாள்; தனிமையைப் பற்றிய கவலையே கிடையாதோ?

அவள் உள்ளே போன சிறிது நேரத்துக்கெல்லாம் ’தடால்’ என்ற சத்தம் கேட்டது. பதறியடித்துக்கொண்டு ஜானியும் திலகனும் அவளது அறைக்கதவைத் தள்ளிக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்தபோது, அவள் தரையில் நெடுஞ்சாண்கிடையாகக் கிடந்தாள்; மூர்ச்சையுற்று.

"அம்மே! எந்து பற்றி?" என்று திலகன் அவளருகே உட்கார்ந்து கொண்டு, அவளது தலையைத் தூக்க முயன்று கொண்டிருக்க, ஜானி அருகிலிருந்த குளிர்சாதனப்பெட்டியிலிருந்து தண்ணீர் பாட்டிலை எடுத்துக்கொண்டு வந்து அவளது முகத்தில் தெளித்தான். அவள் உடனே கண் திறந்து கொண்டு, மலங்க மலங்க விழித்து விட்டு, சுதாரித்துக்கொண்டு எழ முயன்றாள்.

"எழுந்திருக்காதீங்க ஆன்ட்டி," என்று கூறிய ஜானி தண்ணீர் பாட்டிலை அவளிடம் நீட்டினான். "கொஞ்சம் தண்ணி குடிச்சுக்கோங்க."

அவள் தண்ணீர் குடித்துக்கொண்டிருந்தபோது தான் ஜானி அவளை ’முழுமை’யாக கவனித்தான். ஏர்-போர்ட்டுக்குப் போவதற்காக உடைமாற்றிக்கொள்ளப்போனவள், கட்டிக்கொண்டிருந்த புடவையை அவிழ்த்துக்கொண்டிருக்கும்போதே மூர்ச்சித்து விழுந்து விட்டாளோ என்னவோ, வெறும் பெட்டிக்கோட்டும் பிளவுசுமாக இருந்தாள். ஜானி தண்ணீர் தெளித்திருந்ததால் அவளது பிளவுசும் ஈரமாகியிருக்கவும், அவளது மெல்லிய பிளவுசுக்குக் கீழே பிதுங்கிக்கொண்டிருந்த பருத்த முலைகள் கவர்ச்சியாக இலைமறைவு காய்மறைவாகத் தெரிந்தன. போதாக்குறைக்கு ஜானியின் கண்களை, சுனிதாவின் பெரிய தொப்புள் வேறு உறுத்தியது. அவன் பார்வையை வேறு பக்கம் திருப்ப முயன்றான். 

நினைவுக்கு முழுமையாகத் திரும்பிய சுனிதா, அப்போது தான் தான் அரைகுறையாக இருப்பதை உணர்ந்தவள் போல, மார்பின் குறுக்கே கைகளைப் போட்டு மறைக்க முயல..அவளது தர்மசங்கடத்தை அதிகரிக்க விரும்பாதவனாக, ஜானி வெளியேறினான். சுனிதா மயக்கம் போட்டு விழுந்திருந்தபோதும், அவளை அந்த நிலையில் பார்த்தது அவனுக்கு பச்சாதாபத்தை விடவும் கிளர்ச்சியையே ஏற்படுத்தியிருந்தது. 

"சாரி ஜானி," என்று கூறியபடி சுனிதா உடம்பில் புடவையை சுற்றிக்கொண்டு வெளியே வரவும், அவளுக்குப் பின்னால் கவலை தோய்ந்த முகத்தோடு வந்தான் திலகன். "இன்னிக்குக் காலையிலே டேப்லெட் சாப்பிட மறந்திட்டேன். இவன் ஊருக்குப் போகிற ஏற்பாடிலே நேத்துத் தூங்கவும் லேட்டாயிருச்சு..அதான்.." என்று புன்னகைக்க முயன்றாள்.

"திலகன்! எனக்கென்னமோ உங்கம்மா ஏர்-போர்ட்டுக்கு வர வேண்டாமுன்னு தோணுது," என்றான் ஜானி. "நான் உன்னை ஸீ-ஆஃப் பண்ண வர்றேன். அவங்க வீட்டிலே ரெஸ்ட் எடுக்கட்டும்."

சுனிதா எவ்வளவோ மறுத்தும், திலகன் அவளை ஏர்-போர்ட்டுக்கு வரக்கூடாதென்று திட்டவட்டமாகக் கூறி விட்டான். கால் டாக்ஸி வந்ததும் திலகனோடு ஜானியும் அதிலேறி உடன் சென்றான். போகிற வழியெல்லாம் திலகன் சுனிதாவின் உடல்நிலை பற்றியே கவலையோடு புலம்பிக்கொண்டு வந்தான்.

"கவலைப்படாதேடா! நான் ஊரிலே இருக்கிற வரைக்கும் அடிக்கடி போய்ப் பார்த்துக்கறேன்! காலேஜுக்குக் கிளம்பும்போது அப்பா, அம்மா கிட்டே சொல்லிட்டுப்போறேன்! உங்கம்மாவைப் பத்திக் கவலைப்படறதை இத்தோட விடு!" என்று ஆறுதலளித்தான் ஜானி. ’இதைச் சாக்காக வைத்து, அடிக்கடி சுனிதாவைப் போய்ப் பார்க்கலாமே,’ என்று அவனுக்கு நாக்கில் எச்சில் ஊறியது. 

ஆனால், ஏர்-போர்ட் போய்ச் சேர்ந்ததும், உள்ளே செல்லுவதற்கு முன்னர் திலகன் ஜானிக்கு அன்றே மீண்டும் சுனிதாவை சந்திக்க மேலும் ஒரு வாய்ப்பை ஏற்படுத்திக்கொடுத்தான்.

"டேய் ஜானி! இது வீட்டுச் சாவிக்கொத்துடா! தெரியாத்தனமா பாக்கெட்டிலேயே இருந்திருச்சு போலிருக்கு..போய் அம்மா கிட்டே கொடுத்திருடா ப்ளீஸ்!" என்று ஒரு கொத்துச்சாவியை நீட்டினான் திலகன். கரும்பு தின்னக் கூலியா வேண்டும்?

"ஓ.கே! பை பை," என்று நண்பனுக்கு விடைகொடுத்து அனுப்பி விட்டு, சுனிதாவிடம் சாவியை ஒப்படைக்கக் கிளம்பினான் ஜானி.

அவன் போய் அழைப்பு மணியை நெடுநேரம் அழுத்தியும், கதவு திறக்கவில்லை.ஒரு வேளை, மீண்டும் உள்ளே மயக்கமாகியிருப்பாளோ என்று ஜானி குழம்பினான். திடீரென்று அவனுக்குத் தன் கையிலிருந்த சாவிக்கொத்து நினைவுக்கு வந்தது. ஒரு வேளை அதிலிருந்த ஏதாவது சாவி, கதவுக்கு இரண்டாவது சாவியாக இருந்தால்...? அந்த எண்ணம் வந்ததுமே அவன் இருப்பதிலேயே நீளமான சாவியை எடுத்து சாவித்துவாரத்தில் நுழைத்துத் திருகவும், சட்டென்று அது திறந்து கொண்டது. ’அப்பாடா,’ என்று மனதுக்குள்ளே எண்ணியபடியே அவன் உள்ளே நுழைந்ததும், வீட்டில் எந்த சத்தமும் இல்லை. 
பதட்டத்தோடு ஒவ்வொரு அறையாக சென்றவன், ஒரு அறைக்குள்ளே போனதும், பாத்ரூம் கதவு ஒருக்களித்து சாத்தப்பட்டிருப்பதைக் கண்டதும், விடுவிடுவென்று சென்று அதைத் தள்ளினான். அங்கே...!

சுனிதா, ஜானியின் நண்பன் திலகனின் அம்மா சுனிதா, டாய்லெட்டின் மீது அமர்ந்து கொண்டு, தனது புழையில் விரலை விட்டுக் குடைந்தபடி சுய இன்பம் பெற்றுக்கொண்டிருந்தாள்.

"ஐயோ!" என்று உரக்கக் கூவி விட்டான் ஜானி. ஒரு பெண் சுய இன்பம் பெற்றுக்கொண்டிருப்பதைப் பார்ப்பது அதுவே முதல் தடவை. அதே சமயம் அங்கிருந்து நகர வேண்டும் என்று அவனுக்கு ஏனோ தோன்றவில்லை. 

அப்படியே நின்றபடி சுனிதாவையே வெறித்துப் பார்த்தபடி அவன், "சாரி ஆன்ட்டி! இது...இந்த சாவிக்கொத்து....நான் வந்து...பெல் அடிச்சேன்..ஒரு வேளை நீங்க...," என்று ஒன்றுக்கொன்று தொடர்பில்லாமல் தந்தி பாஷையில் எதையெதையோ சொல்லிக்கொண்டிருந்தபோதும், அவனது கண்கள் சுனிதாவின் புழையையும் அதில் நுழைந்திருந்த அவளது விரல்களையுமே வெறித்துக்கொண்டிருந்தன.

"சரி! முதல்லே இங்கேயிருந்து போ!" என்று கூவினாள் சுனிதா. 

ஜானி தன் வாழ்க்கையில் ஒரு வீட்டுக்குள்ளிருந்து இவ்வளவு வேகமாக எப்போது வெளியேறியிருந்தான் என்று அவனுக்கே நினைவுக்கு வரவில்லை. அவள் போட்ட கூச்சலில் அவனுக்கு ஏற்பட்ட பதற்றத்தில் அவன் தன் கையிலிருந்த சாவிக்கொத்தை அவளிடம் கொடுக்காமலே வீடு திரும்பியிருந்தது வெகுநேரம் கழித்தே அவனுக்கு உறைத்தது. 

தனது நெருங்கிய நண்பனின் தாய் சுய இன்பம் பெற்றுக்கொண்டிருந்ததைக் கண்ட காட்சி அவனது மனதில் பல்வேறு சலனங்களை ஏற்படுத்தத் தொடங்கியிருந்தது. ஆஹா! மொழுமொழுவென்று உண்ணியப்பம் போல எப்படி மதர்த்திருந்தது அவளது கூதி? தினமும் ஷவரம் செய்வாளோ? அவளது தொடைகள் தான் எவ்வளவு பளபளப்பு? அன்று முழுவதும் இது போலவே பல எண்ணங்கள் அவனது மனதில் அலைமோதிக்கொண்டிருந்தன. 

ஒரு வழியாக அவன் சாவிக்கொத்தைத் தானே மீண்டும் சென்று கொடுத்து விட முடிவு செய்து சுனிதா வீட்டை நோக்கி நடந்தபோது, அவனது கால்கள் சற்றே நடுங்கிக்கொண்டிருந்தன. நல்ல வேளை, இம்முறை கதவு திறந்தேயிருந்தது! அவன் கதவைத் தட்டி விட்டு உள்ளே நுழைந்ததும் சுனிதா எழும்பி நின்றாள்.

"ஜானி!..."

"சாரி ஆன்ட்டி!" ஜானி இடைமறித்தான். "நீங்க மறுபடியும் மயக்கம் போட்டு விழுந்திருப்பீங்களோன்னு பயந்து தான் நான் கதவைத் திறந்துக்கிட்டு உள்ளே வந்திட்டேன். தயவு செய்து தப்பா நினைக்காதீங்க!"

ஒரு கணம் அமைதி நிலவியது. பிறகு, சுனிதா பேசினாள்.

"ஜானி! யாரும் பண்ணாததை நான் பண்ணலே! அந்த சமயத்திலே நீ அப்படி வருவேன்னு நான் எதிர்பார்க்கலே. இதைப் பார்த்ததுக்கப்புறம் எங்கே நீ இங்கே திரும்ப வர மாட்டியோன்னு நினைச்சிட்டிருந்தேன். நீ வந்தது சந்தோஷம்." 

"தேங்க்ஸ் ஆன்ட்டி! இதை நாம ரெண்டு பேரும் இத்தோட மறந்திடலாம். இனிமேல் இதைப் பத்திப் பேச வேண்டாம்," என்று கூறினான் ஜானி. அவளுக்கு ஆறுதலாகக் கூறுவதாக எண்ணி இதைக்கூறியவன், அதற்கு அவள் திருப்பிக் கேட்ட கேள்வியில் திடுக்கிட்டான்.

"ஏன்? ஏன் பேசக்கூடாது? பேசினா என்ன தப்பு?"

ஜானியின் முகம் சிவந்தது. அவனால் உடனே பதில் அளிக்க முடியவில்லை.

"தப்பு...தப்பொண்ணுமில்லையே..யாரு சொன்னாங்க தப்புன்னு...."

"அப்புறம் ஏன் மறக்கலாம்னு சொன்னே? நீ பார்த்தது உனக்குப் பிடிக்கலையா? இல்லை, எனக்கு உன்னை விட ரொம்ப வயசாயிருச்சுங்கிறதுனாலே அப்படி சொன்னியா..?"

துப்பாக்கியிலிருந்து புறப்பட்டு வரும் தோட்டாக்களைப் போல அவள் கேள்வி மேல் கேள்வி கேட்டு அவனைத் துளைத்தாள்.

"சேச்சே! நீங்க எவ்வளோ அழகாயிருக்கீங்க....உங்களைப் போயீ....."

"அப்படியா? நான் அழகாயிருக்கேனா? நீ அப்படியா நினைக்கிறே...?" சுனிதாவின் குரலில் ஒரு புது குழைவு தொனித்தது.

"ஆமாம்! நிச்சயமா..."

"அப்படி சொல்லு!" என்று புன்னகைத்தாள் சுனிதா. "அப்போ, இன்னொரு சந்தர்ப்பம் கிடைச்சா..நீ திரும்பியும் பார்க்கத் தயார்..சரி தானா?"

ஜானிக்குக் குழப்பம் ஏற்பட்டது. கீழே விழுந்ததில் இந்தப் பெண்மணிக்கு மூளை கீளை குழம்பியிருக்குமோ? ஏன் இடக்கு மடக்காகவே கேள்வி கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறாள்? இவள் என்ன சொல்ல வருகிறாள்? என்ன நினைத்துக்கொண்டிருக்கிறாள்??

"பதில் சொல்லு ஜானி! இன்னொரு தடவை பார்ப்பியா? பார்க்கணுமா?"

அவள் இப்படிக் கேள்வியைத் திருப்பிப் போட்டுக் கேட்டதும், ஜானி வாயடைத்துப் போய் நின்றான். அவனது மனதில் பல எண்ணங்கள் அலைமோதத்தொடங்கின.

"ஆன்ட்டி...!"

"ஜானி! நீ எசகுபிசகான நேரத்துலே வந்ததுனாலே நான் பாதியிலேயே நிறுத்திக்க வேண்டியதாப்போச்சு! ஆனா, என்னோட உடம்பு கிடந்து தவிச்சிட்டிருக்கு! சீக்கிரமா எனக்கு இன்னொரு தடவை ’ட்ரை’ பண்ணியே ஆகணும். சொல்லப்போனா இப்பவே பண்ணனும்...அப்போ மாதிரியே..உள்ளே போயி...எல்லா டிரஸ்ஸையும் கழட்டிட்டு...படுக்கையிலே அக்கடான்னு படுத்திட்டு...அப்போ ஆரம்பிச்சதை இப்போ முடிக்கணும்..கதவைத் திறந்து வைச்சிருப்பேன்..பார்க்கணுமுன்னு விருப்பமிருந்தா உள்ளே வந்து பார்த்துக்க..இல்லேன்னா கதவைச் சாத்திட்டுப் போறதுன்னாலும் போகலாம். எல்லாம் உன்னிஷ்டம்..என்ன சொல்றே?"

படபடவென்று பொரிந்து தள்ளி விட்டு, சுனிதா தன் அறையை நோக்கி நடந்தாள். ஜானி சிலைபோல சமைந்து போய் அமர்ந்திருந்தான். உள்ளே போவதா அல்லது வெளியே போவதா என்று ஒரு சில நிமிடங்கள் யோசித்தவன், ’ஏதாவது செய்தே தீர வேண்டும்,’ என்று முடிவெடுத்தான். ஆனால், என்ன..? 

எந்த முடிவும் எடுக்காமல் அப்படியே உட்கார்ந்திருந்தால், சிறிது நேரம் கழித்து சுனிதா திரும்பி வந்து பேந்தப் பேந்த விழித்துக்கொண்டிருக்கும் தன்னைப் பார்த்து என்ன நினைப்பாள்? சுனிதாவை மீண்டும் காண வேண்டும் போலிருந்தது அவனுக்கு. அவள் இப்போது சுய இன்பம் பெறத் தொடங்கியிருப்பாளா? அப்படியென்றால்,அவள் தன்னோடு விளையாடிக்கொண்டிருக்கும்போது அவளது முலைகள் வீங்கி வீ‘ங்கித் தாழ்கிற காட்சி எவ்வளவு கண்கொள்ளாக் காட்சியாக இருக்கும்? இப்படி எண்ணத் தொடங்கியதுமே அவனது சுண்ணி விரைக்கத் தொடங்கியது.

நண்பனின் அம்மா என்றால்...சே! தப்புத் தான்! ஆனால், ஜானி ஒன்றும் சந்நியாசி இல்லையே! அவனுக்கும் ஒரு வடிகால் தேவைப்பட்டது. எனவே, அவனது மன உறுதி தகர்ந்தது. அவன் சுனிதாவின் அறையை நோக்கி நடக்கத் தொடங்கினான்.

முதலில் அடி மேல் அடி வைத்து நடக்கத் தொடங்கிய ஜானி, திடீரென்று மின்னல் வேகத்தில் சுனிதா இருந்த அறைக்குள்ளே புகுந்தான். அறையின் கதவருகே சுனிதா அணிந்திருந்த புடவை அவிழ்த்துக் குவித்துப் போடப்பட்டிருந்தது; அடுத்த இரண்டடி தொலைவில் அவளது பிளவுஸ் கிடந்தது: பிறகு, அவளது பெட்டிக்கோட்! ஜானியின் கண்கள் பொறுமையின்றிக் கட்டிலை ஏறிட்டன.

"வா ஜானி!" என்று அழைத்தாள் சுனிதா. அடுத்த கணமே, அவளது கருநிற பிரா ஜானியின் முகத்தின் மீது வந்து விழுந்தது. அதிலிருந்து பெண்மையும், வியர்வையும் கலந்திருந்த சுகந்தம் வீசியது. ஒரு கணம் கண்மூடி அதில் லயித்த ஜானி சுனிதாவை நோக்கினான்.அவள் கால்களை அகலமாக விரித்திருந்தபடி படுத்திருந்தாள். அவள் படுத்திருந்த நிலையில், விரிந்திருந்த அவளது கால்களுக்கு நடுவே அவள் தன் பேன்ட்டீஸ் மீது கையை வைத்து அழுத்தி விளையாடிக்கொண்டிருப்பதை ஜானியால் பார்க்க முடிந்தது. ஜானி வந்ததும் அவள் முனக த் தொடங்கினாள். ஜானி கட்டிலை நெருங்க நெருங்க அவள் தொடர்ந்து முனகிக்கொண்டேயிருந்தாளேயன்றி வேறெதும் பேசவில்லை. அவளது வலது கை தொடர்ந்து அவளது பேன்ட்டீஸைத் தேய்த்துத் தேய்த்து சுய இன்பத்தை அவளுக்கு அளித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது இடது கை, அவளது முலைகளில் ஒன்றைப் பிடித்துக்கொண்டு, அதன் காம்பைப் பிடித்து இழுத்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது இமைகள் மெல்ல மெல்ல இறங்கி, சிறிது நேரத்தில் அவளது கண்கள் இறுக்கமாக மூடியிருக்க, அவளது இரண்டு கைகள் மட்டும் நில்லாமல் கொள்ளாமல் அவளது உடலோடு விளையாடி மகிழ்ந்து கொண்டிருந்தன. அவளது கைகள் அவளது அந்தரங்கங்களைத் தொட்டுத் தடவிக் கொடுத்துக்கொண்டிருந்த சுகத்தில் அவளது உடல் வளைந்து நெளிந்து கொண்டிருந்தது. அவள் மிகுந்த வேட்கைக்கு உள்ளாகியிருக்கிறாள் என்பது ஜானிக்குப் புரிந்து போனது.

அவளது பேன்ட்டீஸ் அவளது சுய இன்பத்திற்கு இடைஞ்சலாக இருந்தது. அவள் ஒரு கணம் கண்களைத் திறந்து கொண்டு, இன்னொரு கணம் தனது விளையாட்டை நிறுத்தி விட்டு, தான் அணிந்து கொண்டிருந்த பேன்ட்டீஸைத் தள்ளிக் கழற்றினாள். கழற்றிய வேகத்தில் பிராவை எறிந்தது போலவே, பேன்ட்டீஸையும் ஜானியின் முகத்தைக் குறிபார்த்து வீசி எறிந்தாள். அதை லாவகமாக ஜானி பிடித்துக்கொள்வதற்குள்ளாகவே, சுனிதாவின் கைகள் முன்னை விட வேகமாக, விட்ட இடத்திலிருந்து சுய இன்பம் வேலையில் ஈடுபட்டன. அவளது இடது கை அவளது முலைக்காம்புக்குத் திரும்பியிருந்தது. அவளது கண்கள் மீண்டும் மூடியிருந்தன. அவள் முன்னை விட உரக்க உரக்க முனகத் தொடங்கியிருந்தாள். அவளது முதுகு வளையத்தொடங்கியது. அவளது வலது கை அபாரமான வேகத்தோடு அவளது புழையோடு விளையாடிக்கொண்டிருந்தது.

இப்படியே சில நிமிடங்கள் விளையாடிய சுனிதா, பிறகு தனது இடது கையைத் தனது தொடைகளுக்கு நடுவே செலுத்தியபடி, அதுவரைக்கும் அவளது புழையோடு விளையாடிக்கொண்டிருந்த தனது வலது கையை மேலே கொண்டுபோய், விரல்களை வாய்க்குள்ளே வைத்துக்கொண்டு சப்பி ருசி பார்த்தாள். அவள் தனது காமத்திரவியத்தின் ருசி எப்படியிருக்கிறது என்று பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறாளா அல்லது மீண்டும் அவளது புழைக்குள்ளே செலுத்துவதற்காக அந்த விரல்களைத் தயாராக்கிக்கொண்டிருக்கிறாளா என்று ஜானிக்குப் புரியவில்லை. பிறகு, அவள் தனது வலது கையை மீண்டும் தனது புழையில் வைத்துக்கொண்டு, நடுவிரலை உள்ளே வைத்து அழுத்தித் திணித்தாள். ஜானி நின்ற இடத்திலிருந்து அவளது கூதியுதடுகள் பிரிந்து கொண்டு, அவளது விரலுக்கு வழி விடுவதை அவனால் மிக நன்றாகப் பார்க்க முடிந்தது. அவளது விரல் உள்ளேயும் வெளியேயும் போய் வரத் தொடங்கியது. அவளது இன்னொரு கை அவளது மொட்டைப்பிடித்து சீண்டி விட்டுக் கொண்டிருந்தது. இப்போது அவள் மிக சத்தமாக முனகியதோடு, அவளது இடுப்பும் ஒரு தாளகதியோடு ஆடி ஆடி அசையத் தொடங்கியிருந்தது. அவளது விரல் அவளையே ஓத்துக்கொண்டிருந்தது.

பிறகு, அவள் இன்னும் ஓர் விரலை உள்ளே நுழைத்துக்கொண்டு இரண்டு விரல்களாலும் தன்னைக் குத்தி விட்டுக்கொள்ளத் தொடங்கினாள். போகப்போக அவள் பித்துப் பிடித்தவளைப் போல முனகியதோடு புலம்பவும் ஆரம்பித்திருந்தாள். 

"ஜானி! ஜானி! எனக்கு வரப்போகுது ஜானி! எல்லாம் உனக்காகத் தான்! நீ பார்க்கறியா ஜானி.?"

’ஆமாம்,’ என்று கூடக் கூறத் தெம்பில்லாமல் அப்படியே வாயடைத்து நின்றபடி அவளையே ஜானி வெறித்துக்கொண்டிருந்தான். இறுதியாக, சுனிதா ஒரு நீளமான முனகலை வெளியிடவும், அவளது புழையிலிருந்து வெளிவந்த திரவம் அவளது விரல்களை நனைத்தது. அவளது வெள்ளம் பெருகப் பெருக அவளது அனற்றல்களும் உரத்துக்கொண்டே போயின. ஜானியின் சுண்ணி இதற்குள்ளாகக் கடப்பாரை போல நீண்டு, இறுகியிருந்தது. இப்படியொரு காட்சியை நிஜத்தில் முதல்முதலாகக் கண்ட இன்ப அதிர்ச்சியில் அவன் உறைந்தே போயிருந்தான். அவள் இன்பப்பெருக்கெடுத்ததைப் பார்த்தவனுக்குப் பித்தம் தலைக்கேறிவிட்டிருந்தது. ஆனாலும் அவள் நிறுத்தி விடவில்லை; அவளது விரல்கள் தொடர்ந்து, சற்றே குறைவான வேகத்தோடு அவளது புழையைக் குத்திக்குடைந்து கொண்டேயிருந்தன.

"ஜானி!" அவள் முணுமுணுக்கவே சிரமப்படுவது போலிருந்தது. "இன்னும் முடியலே; இதெல்லாம் பத்தாது. தயவு செஞ்சு நான் சொல்லறதை செய்வியா?" என்று கெஞ்சும் குரலில் சுனிதா அடுத்துத் தன்னிடம் கூறியதைக் கேட்ட ஜானி அதிர்ந்தே போய் விட்டான்.

"ப்ளீஸ்!" என்று அவள் மன்றாடினாள்.

"ஓ.கே!" என்று கூறிய ஜானி, குளிர்பதனப்பெட்டியைத் திறந்ததும், அதில் அவள் சொன்னது மாதிரியே ஒரு சீப்பு நேந்திரங்காய் இருந்தது. எத்தனையோ முறை திலகன் சுனிதாவின் கைப்பக்குவத்தில் கமகமக்கும் நேந்திரங்காய் வருவலைத் தான் உண்டு மகிழக் கொடுத்திருந்தது அவனுக்கு ஞாபகம் வந்தது. இதற்கு சிப்ஸ் தவிர இப்படியும் ஒரு உபயோகம் இருக்கிறதா? வியப்போடு அவன் இருந்ததிலேயே பெரிய நேந்திரங்காயை அந்த சீப்பிலிருந்து பிய்த்து எடுத்துக்கொண்டு சுனிதாவிடம் போனான்.

"புத்திசாலிப்பையன்!" என்று புன்முறுவலோடு கூறினாள் சுனிதா. "நான் எதிர்பார்த்தது மாதிரி உள்ளதிலேயே பெரிசாப் பார்த்துக்கொண்டாந்திருக்கியே!"

அதுவரைக்கும் மௌனமாக எல்லாவற்றையும் பார்த்துப் பார்த்து உசுப்பேறிக்கொண்டிருந்த ஜானிக்கு, தானும் இந்த விளையாட்டில் சேர்ந்து கொண்டாலென்ன என்ற நப்பாசை ஏற்பட்டது. 

"நான் ஹெல்ப் பண்ணட்டுமா ஆன்ட்டி..?"

சுனிதா தலைதூக்கி அவனை ஏறிட்டாள்.அவளது முகத்தில் ஒரு அலாதியான மலர்ச்சி ஏற்பட்டது.

"ஹெல்ப் பண்ணுவியா?" அவளது குரலில் காமம் குழைந்து கொண்டிருந்தது.

ஜானியின் உள்ளங்கையில் சில்லித்திருந்த அந்த நேந்திரங்காயின் நுனியால் அவளது புழையில், அவளது மொட்டின் மீது வைத்துத் தொட்டான். பிறகு,அதாலேயே அவளது மொட்டைச் சுற்றிச் சுற்றி வட்ட வட்டமாக வருடினான். பிறகு, அவளது பிளவின் மீது வைத்து மேலிருந்து கீழாக...கீழிருந்து மேலாக....

"சீண்டாதே! நான் கொதிச்சுப்போய்க் கிடக்கிறேன்!" அவள் சீறினாள். அவளை உதாசீனப்படுத்த ஜானியால் முடியவில்லை. மீண்டும் தன் கையிலிருந்த நீளமான காயின் முனையால் அவளது மொட்டை அழுத்தினான்.

"உம்ம்ம்ம்ம்...இது நல்லாயிருக்கு ஜானி...," என்று முனகினாள் அவள். அவளது தலை பின்னால் சாய்ந்து கொள்ள,அவளது கண்கள் இறுக்கமாக மூடிக்கொள்ள, அவள் மீண்டும் தனது உலகத்தில் ஆழ்ந்தாள். ஜானிக்கு அப்போது ஏற்பட்டிருந்த எழுச்சி அபாரமானது. அவள் கண்கள் மூடிக்கொண்டிருந்ததைப் பயன்படுத்திக்கொண்டவன், தனது சட்டைப் பொத்தான்களை ஒரு கையால் அவிழ்த்துக்கொண்டான். தனது பேண்ட்டுக்குள்ளே முட்டி மோதிக்கொண்டு வெளியேறத் துடித்துக்கொண்டிருந்த சுண்ணியின் அவஸ்தையைப் பொறுத்துக்கொண்டே, அவளது பிளந்து கொண்டிருந்த புழையை வெறித்துக்கொண்டிருந்தவனுக்கு, அதில் வாய் வைத்து நக்கினால் எப்படியிருக்கும் என்ற கற்பனை மேலிட்டது. அவளது திரவத்தை ருசி பார்க்க அவனது நாக்கில் எச்சில் ஊறியது. இன்னும் சிறிது நேரத்தில் எல்லா தயக்கங்களையும் அவனது எழுச்சி சுக்கு நூறாக உடைத்து விடப்போகிறது என்று உணர்ந்தவன், தன் கையிலிருந்த நேந்திரங்காயை அவளது புழைக்குள்ளே வைத்து மெதுவாக இறக்க முயன்றான். அவளது கூதியுதடுகள் பிளந்துகொண்டு வழி விடத் தொடங்கின.

"ஆ...அப்படித்தான்..அப்படியே பண்ணு..." அவள் அலறினாள். இது தான் தருணமென்று முடிவெடுத்த ஜானி, கட்டிலில் அவளது கால்களுக்கு நடுவே புகுந்து கொண்டு, அவளது புழைக்குள்ளே நேந்திரங்காயை அழுத்தியவாறே, அவளது மொட்டின் மீது தனது நாக்கை வைத்து வருடி விடத் தொடங்கி விட்டான். சுனிதாவின் கண்கள் அகலத் திறந்து கொள்ள, குனிந்து பார்த்தவளின் முகத்தில் குதூகலம் கொப்பளித்துக்கொண்டிருந்தது.

"ஆஹா! அதான்..அதான்..சாப்பிடு...சாப்பிடு...ஆஹா! எவ்வளவு நாளாச்சு தெரியுமா..?" 

அவள் தொப்பலாக நனைந்திருந்ததால், அவளது மொட்டோடு ஜானி நக்கியும் வருடியும் தொடர்ந்து விளையாடிக்கொண்டிருந்தான். அவனது கையோ அவளது புழைக்குள்ளே காயை விட்டு விட்டு எடுத்து எடுத்து விடுவிடுவென்று வேலை பார்த்துக்கொண்டிருந்தது. அவனது நாக்கோ மாற்றி மாற்றி அவளது மொட்டைச்சுற்றி வருடியும், அவளது பிளவின் மேலும் கீழும் நக்கியும் விளையாடி மகிழ்ந்தது. அவள் தனது இரண்டு தொடைகளாலும் அவனது தலையை இறுக்கிக்கொண்டாள். ஜானி ஏறிட்டு நோக்கியபோது அவளது முதுகு வளைந்திருக்க,அவளது கைகள் அவளது இரண்டு காம்புகளையும் பிடித்துக் கிள்ளிக் கொண்டிருந்தன. அவளது இன்பக்கூச்சல் உரக்க உரக்க ஒலிக்கத் தொடங்கியது.

திடீரென்று அவள் அமைதியானாள். அவளுக்கு இன்பப்பெருக்கு ஏற்பட்டபோது அவள் எந்த சத்தமும் எழுப்பவில்லை. அவளது புழையிலிருந்து ஒழுகிய திரவம் வாழைக்காயையும் ஜானியின் கைகளையும் குளிப்பாட்டியது. அவனது முகமும் ஈரமாகிப் போனது. அவளது கால்கள் நடுங்கின. மெல்ல மெல்ல அவளது உடலின் அதிர்வுகள் குறையத் தொடங்கின. இயல்புநிலைக்குத் திரும்பிய சுனிதா எழுந்து உட்கார்ந்து கொண்டு அவனைக் கட்டிப் பிடித்து முத்தமிட்டாள்.




தனுஜாவும் நானும் (Tamil)



All the Charecters in the story are above 18 years
---------------------------------------------

ஒன்றன்பின் ஒன்றாக வெற்றிப்படிகளைக் கடந்து கொண்டு போயும் களைப்படையாத ஒரு கணவருக்கு நான் மனைவி. ஹூம்! நாற்பதைக் கடந்து விட்டதால், முன்னைப்போல ஆண்களின் பார்வைகள் என்னைப் பின்தொடர்வதில்லை. இந்த வயதிலும் நான் உடலை உருக்குலைய விட்டு விடவில்லை என்பது ஒரு ஆறுதல் தான்! நகர வாழ்க்கைக்காக குட்டையாக, தோள்வரைக்கும் வெட்டப்பட்ட கூந்தல்; கரீனா கபூரைப் போல நீலமான விழிகள்; (திருட்டுத்தனமாக இளைஞர்களை நோட்டம் விட்டால் அவை ஜொலிக்கின்றன என்று தோழிகள் சொல்வது வழக்கம்). கணவனோ, மகனோ அருகில் இல்லாதபோது பெண்கள் பேசுகிற சங்கேத மொழி எனக்குத் தலைகீழ் மனப்பாடம். விருந்துகளிலோ, திருமணங்களிலோ சில சமயங்களில் எனது வாளிப்பான முலைகளை சிலர் பார்ப்பதை நான் கவனித்திருக்கிறேன். உடலுறவைப் பொறுத்தவரையில் நான் ஆண்-பெண் உறவே ஆனந்தத்தின் திறவுகோல் என்ற அழுத்தம் திருத்தமான நம்பிக்கையுடையவளாகத்தான் இருந்து வந்தேன்; இந்தக் கதையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள சம்பவம் நடந்தேறும் முன்பு வரைக்கும்!

ஒரு விருந்துக்கு சென்றிருந்தபோது, எனக்குள்ளே எனக்கே தெரியாமல் இருந்த ஒரு வினோதமான ஆர்வத்தை இன்னொரு பெண்மணி தான் தூண்டி வெளிக்கொணர்ந்தாள். தனது மேலாளர் அளித்த ஒரு விருந்துக்கு என் கணவர் என்னை அழைத்து சென்றிருந்தபோது தான் அது நடந்தது. பலதரப்பட்ட விருந்தாளிகள் அங்கே அந்து குவிந்திருந்தனர். அந்த விருந்தில் புரண்டோடிய ஷாம்பெயின் அது அங்கு வந்திருந்தவர்கள் பலரின் செல்வச்செழிப்பை உணர்த்தியது. பலர் போதைகாரணமாகவோ என்னவோ எசகு பிசகாக ஆடிப் பாடிக்கொண்டிருந்தனர். பலர் அரசியல் முதல் சினிமா கிசுகிசு வரைக்கும் ஒன்று விடாமல் வம்பளந்து கொண்டிருந்தனர். அவர்களோடு இணைந்து கொண்ட நான் சிரித்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்போது தான், சினிமா நடிகை திரிஷாவைப் போல ஒல்லியாக, பொம்மை போல இருந்த ஒரு பெண் என்னை நெருங்கி வந்தாள். அவள் தான் என் கணவரின் மேலாளரின் மனைவி என்று நான் அடையாளம் கண்டு கொண்டேன். அவளது கையில் இரண்டு கோப்பைகளில் ஷாம்பெயின் இருந்தது. இது போன்ற விருந்துகளில் எப்போதாவது நான் மது அருந்திப் பழக்கப்பட்டவள் என்பதால், வாங்கிக்கொண்டு நன்றி தெரிவித்தேன்.

அவளது பெயர் தனுஜா. என்னை விட இரண்டு அல்லது மூன்று வயது இளையவளாக இருக்கலாம். மிக மிக விலையுயர்ந்த சிகப்பு நிறப்புடவையொன்றை அவள் அணிந்து கொண்டிருந்தாள். அவளது உடலழகை அந்த புடவை முக்கால்வாசி வெளிப்படுத்திக்கொண்டிருநது. 

சிறிது நேரத்தில் காலியான கோப்பைகளை வைத்து விட்டு, மேலும் ஒரு நிரம்பிய கோப்பையை எடுத்து அவள் பருகினாள். மதுபானங்கள் இருந்த ட்ரேயை சுமந்து வந்த அந்த வாலிபனை அவள் சீண்டியதை சற்று முன்பு பார்த்திருந்ததால், அனேகமாக அவள் சற்றே அளவுக்கதிகமாகக் குடித்து, போதை தலைக்கேறியிருக்கக்கூடும் என்று உணர்ந்து கொண்டேன். ஆனால், அவள் அத்தோடு நிறுத்துவாள் என்று நான் தப்புக்கணக்கு போட்டிருந்தேன்.

அனைவரும் மிகக்குறைவான உணவை உண்டுவிட்டு, தங்கள் கவனத்தை மதுபானங்களிலேயே அதிகம் செலவழித்துக்கொண்டிருந்தனர். ஆட்டம்,பாட்டம் கூத்து என்று அல்லோலகல்லோலப்பட்டது. இதிலெல்லாம் அகப்படாமல் ஓரமாக உட்கார்ந்திருந்த கூட்டத்தில் நானும் அமர்ந்து கொண்டபோதும். தனுஜா என்னை வலுக்கட்டாயமாக அவளோடு ஆடுமாறு அழைத்து இழுத்துக்கொண்டு போனாள்.

வேறு வழியின்றி மிகுந்த கூச்சத்தோடு நான் அவளுடன் ஆட்டம் என்கிற பெயரில் மெதுவாக அசைந்து கொண்டிருந்தேன். எங்களைப் போலவே பல பெண்கள் ஜோடி ஜோடியாக ஆடிக்கொண்டிருந்ததால் ஓரளவு எனது சங்கோஜம் குறையத் தொடங்கியது. ஆனால், ஆடுகிற சாக்கில் தனுஜா அவ்வப்போது தனது வயிற்றாலும், தொடைகளாலும் என் உடலோடு மோதி என்னை சீண்டிக்கொண்டிருந்தாள். அவளது நோக்கம் புரிந்திராததால் நான் அதைப் பெரிது படுத்தவில்லை. ஆனால் எனக்குள் போகப்போக ஒரு அபாய மணி ஒலிக்கத் தொடங்கியிருந்தது.

ஆட ஆட, மதுபானங்கள் வெள்ளம் போல ஓடிக்கொண்டிருந்தன. யார் இருக்கிறார்கள், இல்லை என்பதைப் பற்றியோ, இவ்வளவு குடித்து விட்டுப் பலர் அவரவர் கார்களை ஓட்டிக்கொண்டு வீடு திரும்ப வேண்டும் என்பதைப் பற்றியோ கவலையே பட்டதாகத் தெரியவில்லை. இது தனுஜாவுக்கு இன்னும் சற்றே துணிச்சலை ஏற்படுத்தியிருக்க வேண்டும் என்று எண்ணுகிறேன். நான் எதிர்ப்புத் தெரிவிக்க முடியாமல் இருக்க, அவளது கைகள் எனது உடலை அங்கங்கே அமுக்கி விளையாடின. அவளது மூச்சு எனது முகத்தின் மீது படுகிற அளவுக்கு எனது உடலோடு அவள் ஒட்டி ஆடிக்கொண்டிருக்கவே, எனக்கு மயிர்க்கூச்செரியத் தொடங்கியது. அவ்வப்போது அவளது ஈர உதடுகள் எனது கன்னத்தில் உரசி உரசி எனக்குள்ளே ஒரு நெருப்பை உண்டாக்கிக்கொண்டிருந்தாள். ஒரு பெண்ணின் ஸ்பரிசத்தில் மயங்கிக்கொண்டிருக்கிறோமோ என்ற அச்சம் ஏற்படத் தொடங்கியது.

"நீங்க ரொம்ப அட்ட்ராக்டிவா இருக்கீங்க!" என்று எனது காதில் கிசுகிசுத்தாள்.

"இல்லை, என்னை விட நீங்க தான்..," என்று நான் மறுத்தபடி கிசுகிசுத்தேன்.

"கிடையவே கிடையாது! நீங்க...சே! உங்களாலே மட்டும் புரிஞ்சுக்க முடிஞ்சிருந்தா........"

"என்னது? என்னது புரிஞ்சுக்க முடிஞ்சிருந்தா....?"

அவளிடமிருந்து பதில் வரக்காணோம். அவளது உஷ்ணமான மூச்சு மட்டும் எனது கன்னங்களின் மீது விழுந்து கொண்டிருந்தது. திடீரென்று எனது காதருகே ஒரு வினோதமான உணர்ச்சி ஏற்பட்டது. அவளது உதடுகள் எனது காதின் கீழ்ப்பகுதியை முத்தமிட்டு...இல்லை..இல்லை..அதைக் கவ்விக்கொண்டிருந்தன. அவளது பற்கள் மெதுவாகப் பதிந்து கொள்வதை என்னால் உணர முடிந்தது. மென்மையாக இருந்தபோதும் அவளது உதடுகள் அங்கேயே சிறிது நேரம் தங்கின. அவள் என்னைப் பரிசோதித்துக்கொண்டிருக்கவில்லை; மாறாக அவள் தான் ஜெயித்து விட்டதாக முடிவே எடுத்து விட்டாள் போலும்.

"தனுஜா! எல்லாரும் பார்த்திட்டிருக்காங்க!"

ஆனாலும் அவளிடமிருந்து எந்த பதிலும் வரவில்லை. அவள் தொடர்ந்து மூச்சு விடுவதை மாத்திரமே என்னால் கேட்க முடிந்தது. அவளது உதடுகள் அங்கிருந்து அசைவதாகத் தெரியவில்லை. மேலே என்ன செய்வது, என்ன சொல்வது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. அவளும் பேசுகிறாற்போலில்லை. இருவரும் இழுத்து இழுத்து மூச்சு மாத்திரமே விட்டுக்கொண்டிருந்தோம்.

தனுஜாவின் பிடியிலிருந்து என்னை விடுவித்துக்கொண்ட பிறகும், ஒரு பெண்ணின் ஸ்பரிசம் அளித்திருந்த குறுகுறுப்பு எனக்குள்ளேயே நீடித்துக்கொண்டிருந்தது. இத்தனை பேர் இருக்கிறார்களே என்று மனதைத் தேற்றிக்கொண்டேன். ஏதோ ஒரு சாக்கை சொல்லி விட்டு, விலகிப்போய் படிக்கட்டுகளின் அருகில் போய் நின்று கொண்டேன். ஆனால், தனுஜாவும் என்னைப் பின்தொடர்ந்து வந்திருந்தாள். நான் அங்கிருந்து நகர முயலவும், அவளது கை என்னைத் தடுத்துப் பிடித்தது. அப்படியே என்னை அழைத்துக்கொண்டு போய், அருகிலிருந்த இருட்டான பகுதியில் சுவரோடு சுவராக என்னைத் தள்ளியதோடு, என்னை அப்படியே அழுத்திக்கொண்டாள்.

"வீணா! உங்களைப் பார்த்தா என்னென்னமோ தோணுது!" என்று கிசுகிசுத்தாள்.

"தனுஜா! ப்ளீஸ்! இதெல்லாம்...எனக்கு...வந்து...."

"ஒப்புக்காவது பாசாங்கு பண்ணேன்!"

"எப்படி..எப்படி...?"

"என்னை ஒரு ஆம்பிளையா நினைச்சுக்கோ!" அவள் என்னை ஒருமையில் அழைக்கத் தொடங்கியிருந்தாள்.

"நீங்க ஒரு பெண்! உங்களை எப்படி....?"

"அப்ப சரி, பொம்பிளையாகவே நினைச்சுக்கோயேன்..!"

"என்னாலே முடியாது...ப்ளீஸ்!"

"ஒரு தடவை முயற்சி பண்ணினா என்ன...உம்..?"

"நோ! நோ!!" இவளிடமிருந்து எப்படித் தப்பிப்பது..?

அவள் மீண்டும் எனது காதைக் கவ்வினாள்; மென்மையாகக் கடித்தாள்.

"ஓஹ்!ஆஹ்!!"

எனது காதை விடுவித்த தனுஜா, இது வரை என் வாழ்க்கையிலேயே அனுவித்திராத ஒரு முத்தத்தை எனக்கு அளித்தாள். எனது வாயின் ஓரோர் அங்குலத்தையும் அவள் நாக்கால் வருடினாள்; உள்ளேயும் வெளியேயும். வாயோடு வாய் அழுந்தியிருக்க, நெஞ்சோடு நெஞ்சு அழுந்தியிருக்க, கால்களோடு கால்கள் அழுந்தியிருந்தன. முயன்றிருந்தால் அவளிடமிருந்து திமிறி என்னால் விடுபட்டிருக்க முடியும் என்றபோதும் ஏனோ, எதுவோ தடுத்த மாதிரி நான் அவளுக்கு இணங்கத் தொடங்கியிருந்தேன். அவள் தொடர்ந்து என்னை அழுத்திக்கொண்டிருக்க, எனது புடவையை வருடியபடி எனது குண்டியை அமுக்கிக்கொண்டிருக்க, அவளது மற்றோர் கை எனது நெஞ்சில் விழுந்து எனது முலையையும் அமுக்கியது.

தொடர்ந்து நான் திமிறிக்கொண்டிருந்தபோதும், அவள் சுலபமாக எனது புடவையையும், உள்பாவாடையையும் சுருட்டியபடி மேலே தூக்கி விட்டு, நான் அணிந்து கொண்டிருந்த பேன்ட்டீஸைக் கீழே இறக்கி எனது தொடைக்குக் கீழே அந்தரத்தில் விட்டு விட்டாள். அதைத் தொடர்ந்து அவளது துணிச்சலான விரல்கள் எனது கூதியைத் தொட்டு விளையாடத் தொடங்கவும் எனக்குத் தலையே சுற்றுவது போலிருந்தது. நான் நானாக இருக்கவில்லை அப்போது. வேட்கை கிளறப்பட்டிருந்த எனது உடலிலிருந்து வெப்பமான ஆவி பறப்பது போலிருந்தது. விம்மிக்கொண்டிருந்த எனது முலைகளை அவளது விரல்கள் விடுவிடுவென ரவிக்கை, பிராவிலிருந்து விடுவித்து விட்டதும் சில்லென்ற காற்று எனது காம்புகளின் மீது விழுந்து எனக்கு சிலுசிலுப்பை ஊட்டியதால், காம்புகள் இரண்டும் விடைத்துப் போய் குத்திட்டு நின்றன. இப்போதும் எனக்குப் பயமாக இருந்தது; யாராவது எங்களைப் பார்த்து விடக்கூடாதே என்ற ஒரு பயம் மாத்திரமே இருந்தது. அவளது விரல்கள் விடாமல் எனது புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடிக்கொண்டிருந்த அதே நேரத்தில் அவள் எனது இரண்டு காம்புகளையும் மாற்றி மாற்றி வாய்க்குள் வைத்து உறிஞ்சிச் சுவைக்கத் தொடங்கினாள். காமவேட்கையில் எனது கண்கள் குருடாகிக்கொண்டே போவது போலிருந்தது. எனது கூதி அவளது விரல்களை எதிர்த்துப்போராடுவது போல அவற்றோடு மோதியது. எனக்குள்ளே புகுந்திருந்த அவளது விரல்களை இறுக்கிப் பிடித்துக்கொண்டது. அவளது விரல்கள் உள்ளே அழுந்தி அழுந்தி இறங்கிய அதிசயமான உணர்ச்சிப்பெருக்கில் எனது புழை பெருக்கெடுத்துப் பாய்ந்தது; பாய்ந்து கொண்டேயிருந்தது.

சுதாரித்துக்கொண்டபோது எனது பற்கள் தனுஜாவின் சதையைக் கவ்விக்கொண்டிருந்ததை உணர்ந்தேன். எனது உமிழ்நீர் அவளது தோள்களின் வழியாக வழிந்து கொண்டிருந்தது. எனது உடலெங்கும் தனுஜாவுக்காக வேட்கை நிரம்பியிருந்தது. எனது காம்புகளை விடுவித்து விட்டு, எனது தலையை என் கூந்தலோடு கொத்தாகப் பிடித்து இழுத்து, எனது வாய் மீது வாய் வைத்து எனது உதடுகளைக் கவ்வி, நாக்கை உள்ளே நுழைத்து அவள் எனக்கு இன்ப இம்சை அளித்துக்கொண்டேயிருந்தாள். கடவுளே! ஒரு பெண்ணின் முத்தத்தில் இத்தனை சுவையா?

நல்ல வேளை! எங்கள் இருவரது கணவன்மார்களும் அதே இடத்தில் எங்கோ இருக்கிறார்கள் என்கிற சொரணையும், பிறரின் கண்களில் பட்டு விடக்கூடாதே என்ற பயமும் அப்போதாவது வராமல் போயிருந்தால், அன்றையை இரவை நாங்கள் இருவரும் இன்னும் எப்படி எப்படி அனுபவித்திருப்போம் என்று சொல்ல முடியாது.

ஆனால் தனுஜா என்னை அவ்வளவு சுலபமாக விட்டு விடவில்லை. நாங்கள் அவரவர் உடைகளை அவசர அவசரமாக அணிந்து கொண்டதும், எனது கைகளைப் பிடித்துத் தரதரவென்று இழுத்துக்கொண்டு, இன்னோர் வாசல் வழியாக என்னை வீட்டுக்குள்ளே அழைத்துச் சென்றாள். விருந்தாளிகள் ஏறக்குறைய எல்லா இடத்திலும் இருந்ததாலோ என்னவோ, அவள் என்னை மிகவும் விசாலமாக இருந்த குளியலறைக்குள்ளே கூட்டிச் சென்றாள். உள்ளே நுழைந்து தாழ்ப்பாள் போட்டுக்கொண்டதும், ஒருவரை ஒருவர் இழுத்துப் பிடித்துக்கொண்டு, ஒருவரது உதடுகளை மற்றவர் மெல்லத் தொடங்கினோம். எங்களது நாக்கும் உதடுகளும் ஒன்றோடொன்று போட்டி போட்டுக்கொண்டு விளையாடின. எங்களது கன்னங்களிலும், கழுத்துக்களிலும் உமிழ்நீர் வடிந்தோடிக்கொண்டிருந்தது. நேரம் அதிகமில்லை என்கிற காரணத்தால், எங்களது விளையாட்டுக்களில் எவ்விதமான மென்மையும் மருந்துக்குக் கூட இருந்திருக்கவில்லை. காமம் மிகுந்த இரண்டு காட்டு மிருகங்களைப் போல நாங்கள் ஒருவரது உடலை ஒருவர் ருசித்துக்கொண்டிருந்தோம். தனுஜா மீண்டும் எனது ஆடைகளை பாதிக்கு மேலாக அவிழ்த்து விட்டிருந்தாள். எனக்குப் பித்தம் தலைக்கேறியிருந்தது.

"என்ன வேண்ணாலும் பண்ணு...," என்று இரைத்து விட்டுக்கொண்டிருந்த மூச்சுக்களுக்கு மத்தியில் நான் கூறினேன்.

"உன்னை யாருடீ விடப்போறா...?" என்று என் மீது பாய்ந்தாள் தனுஜா. "ஆம்பிளைங்களையே நீ வெறுக்குறா மாதிரிப் பண்ணப்போறேன் இன்னிக்கு..!"

அவள் சொன்னது போலவே செய்தும் காட்டினாள். அவளது ஒரு கை எனது முலையைப் பிடித்துக்கொண்டிருக்க, இன்னொரு கை எனது கூதியை அடைந்து எனது புழையின் உதடுகளைப் பிரித்தன. எனக்கு முன்னால் மண்டியிட்டு அமர்ந்து கொண்ட தனுஜா, எனது கூதியைத் தனது வாயால் முழுமையாகக் கவ்விக்கொண்டாள். எனது உறுப்பின் மீது தாளாத ஆசையில் விழுந்து விழுந்து வெறித்தனமாக உண்டு களித்துக்கொண்டிருந்தாள். முதலில் தனது நாசியால் எனது மொட்டை சீண்டி விட்டுக்கொண்டிருந்தவள், பிறகு அதில் முழுத்திருப்தியுறாதவளைப் போல், எனது பிளந்திருந்த கூதிக்குள்ளே இரண்டு விரல்களை செலுத்தி விட்டு, எனது மொட்டைத் தனது உதடுகளால் கவ்வி உறிஞ்சினாள். வெறி தலைக்கேறிய நான் எனது உடலை வளைத்து நெளிக்க, அவளது தலை முன்னைவிடவும் அழுத்தமாக எனது கூதியின் மீது அழுந்திக்கொண்டது. தனது வலது கையின் ஒரு விரலை அவள் எனது சூத்துக்குள்ளே ஒரே இறக்காக இறக்கி ஆழமாகப் புதைத்தாள். அவளது பற்கள் அதே சமயத்தில் எனது மொட்டின் மீது உராய்ந்து கொண்டிருந்தன. விரைவாகவும் வெறித்தனமாகவும் இருந்த அவளது விரல் ஓளில் உலகமே தலைகீழாக சுற்றுவது போலிருந்தது எனக்கு.

உரக்கக் கூச்சலிட்டபடி, உன்மத்தமடைந்த நான் இன்பப்பெருக்கெடுத்தபோது, எனது சிறுகுடலும் பெருகுடலும் எனது கூதி வழியாக வெளியேறிவிடுமோ என்று பயந்தே போய் விட்டேன். அளவுக்கதிகமான இன்பக்கிளர்ச்சியினால் ஏற்பட்ட அபரிமிதமான இன்பப்பெருக்கின் தாக்கத்தால் விளைந்த எனது ஆனந்தக் கூச்சலை நான் ஆயிரம் முயன்றும் என்னால் அடக்க மாட்டாமல் போய் விட்டது. எனது உடல் சிலிர்த்துக் குலுங்கியது. யார் எனது கூக்குரலைக் கேட்டிருப்பார்களோ என்ற பயமெல்லாம் எனக்கு அப்போது ஏற்படவேயில்லை. எனது இன்பப்பெருக்கு தொடர்ந்து ஊற்றுக்கண் உடைந்து விட்டது போல வெளியேறிக்கொண்டேயிருந்தது.

எல்லாம் முடிந்ததும், எனது தலை வலுவிழந்து தனுஜாவின் தோளின் மீது சாய்ந்தது. சந்தோஷத்தில் எனக்குக் கண்ணீரே வந்திருந்தது. நான் முற்றிலும் தளர்ந்திருந்தேன். ஒரு பெண்ணோடு உறவு வைத்துக்கொண்டது அதுவே முதல் முறையானதால், அவள் எனக்களித்த சுகத்தை என்னால் அவளுக்குத் திரும்ப அளித்து நன்றி செலுத்த முடியாமல் போய் விட்டது. போதாக்குறைக்கு நேரம் வேறு கடந்து கொண்டிருந்தது. தனுஜாவுக்காக நான் வருந்தினேன் என்றபோதும் அவள் புரிந்து கொண்டாள். மீண்டும் எனது தலையை என் கூந்தலோடு பிடித்து இழுத்தவள், எனது வாயைத் தன் வாய்க்குள்ளே இழுத்துக்கொண்டு அழுத்தமாக முத்தமிட்டாள். பிறகு, தனது உடைகளை இடுப்புக்கு மேலாக உயர்த்திக்கொண்டவள், தனது உறுப்போடு தானே விளையாடி மகிழ்ந்தாள். எனக்கு முத்தமிட்டுக்கொண்டே அவளும் சிறிது நேரத்தில் தனது இன்பப்பெருக்கை அடைந்தாள். அவளது உடல் என் மீது குலுங்கி நடுங்கியது. அதைப் பார்த்ததால் எனக்கு வந்த ஆர்வத்தில் நானும் அவளைப் போலவே சுய இன்பம் பெற்று மீண்டும் ஒரு இன்பப்பெருக்கை அடைந்தேன்.

ஒரு வழியாக எங்களது வாய்கள் பிரிந்து கொண்டன. எங்கள் இருவரது உமிழ்நீரின் கலவைகள் எங்களது முலைகளின் மீது வழிந்து காம்புமுனைகளிலிருந்து சொட்டிக்கொண்டிருந்தது. இருவரும் இன்பப்பெருமூச்சுக்களாக விட்டுத் தீர்த்துக்கொண்டிருந்தோம். எங்களது முனகல் ஒலிகள் குளியலறையின் நான்கு சுவர்களில் மோதி எதிரொலித்துக்கொண்டிருந்தன. எங்களது கண்கள் ஒருவரை ஒருவர் ஊடுருவிப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தன. அவ்வப்போது இழுத்து மூச்சு விட்டுக்கொண்டிருந்ததால் விம்மிக்கொண்டிருந்த முலைகளையும் பார்த்துக்கொண்டிருந்தோம். எங்களது மூச்சு சுவாதீனமடைந்ததும், மீண்டும் ஒரு முறை வெறித்தனமாக ஒருவருக்கு மற்றவர் முத்தமழை பொழிந்தோம். மீண்டும் உதடுகள் கவ்வப்பட்டன; மீண்டும் நாக்குகள் நடனமாடின.

எங்கள் இருவரது உடைகளும் கந்தலாகியிருந்தன என்றபோதும், ஓரளவுக்கு அவற்றைச் சரி செய்து கொண்டோம். குளியலறையிலிருந்து வெளியேறிய இருவரும் சற்றே ஒப்பனை செய்து கொண்டு வெளியே வந்தோம். எங்களது கணவன்மார்கள் எங்களைப் பற்றிய கவலையின்றி எவள் எவளோடோ ஜொள் விட்டுக்கொண்டிருந்ததைக் கண்டதும் ஒருவரையொருவர் ஆறுதலாகப் பார்த்தபடி சிரித்துக்கொண்டோம். ஆனால், அங்கிருந்த சில பெண்கள் எங்கள் இருவரையும் பார்த்தபடி, அர்த்தபுஷ்டியோடு புன்னகை செய்ததை நாங்கள் கவனிக்கத் தவறவில்லை.

தனுஜாவோடு நான் கொண்டிருந்த உடலுறவு தந்த சுகம், விருந்து முடிந்து பல மணி நேரங்களுக்கு என்னிடம் நீடித்திருந்தது. என் கணவர் சற்று அளவுக்கு அதிகமாகவே மது உட்கொண்டிருந்தார். வீடு திரும்பியதும் அவர் படுத்து உறங்கி விட, நான் எனது உடைகளைக் களைந்து விட்டு, கண்ணாடி முன் அமர்ந்து கொண்டு மீண்டும் ஒரு முறை தனுஜாவை மனதில் கற்பனை செய்து கொண்டு, சுய இன்பம் பெற்று, இன்பப்பெருக்கை அடைந்த பிறகே ஓரளவு எனக்கு ஆறுதல் ஏற்பட்டது. அதன் பிறகு, சொல்லவா வேண்டும் என்ன நடந்திருக்கும் என்று...?