0 comments/  15844 views/  0 favorites

Vijaya Swapnam 01

By: SUGUNA123



"వాట్స్ యువర్ నేమ్?"

పదినిమిషాల నిశ్శభ్దాన్ని అతిప్రయత్నం మీద భంగపరుస్తూ విజయ తన ఎదురుగుండా నిలబడిఉన్న మెరుపుతీగను అడిగింది. ఆ మెరుపు తీగ ఏదోచెప్పిందిగానీ ఆమాటలు విజయ వినిపించుకోలేదు. ఎందుకంటే ఆ అమ్మాయిని చూసీచూడగానే అద్భుతమైన ఆమెసౌందర్యం విజయను దాదాపు కట్టిపడేసింది. ఆమెను నఖశిఖపర్యంతం చూస్తూఉండటంలోనే పదినిమిషాలు గడిచిపోయినవిషయం విజయకు తెలియలేదు.

ఆదివారం ఆఫీస్ కి సెలవుకావడంతో, బాగాతెల్లవారాక ఎనిమిదింటికి నిద్రలేచి స్నానంచేసిన తరవాత బద్దకంగా ఉండడంతో బ్రెడ్ టోస్ట్ తో ఆమ్లెట్ తయారు చేసుకొని తింటూ గ్లాస్ లో ఒక లార్జ్ పెగ్ విస్కీ, సోడా కలుపుకొని నెమ్మదిగా సిప్ చేస్తూ రిలాక్స్ డ్ గా టీవీ చూస్తున్న విజయకు కాలింగ్ బెల్ వినపడింది. "ఎవరై ఉంటారబ్బా" అనుకుంటూ ఉండగానే గుర్తొచ్చింది, పనిమనిషి మానేసి వారమైందని. పోయిన ఆదివారమే పనిమనిషి "మా ఊరు పోతుండానమ్మగారూ. మా అమ్మాయి కడుపుతో ఉండాది. నిన్ననే మా అల్లుడి కాడి నుండి ఉత్తరం వచ్చింది. ఆరోనెల. సూసుకోడానికి ఒవురూ నేరు. మరో నాలుగునెల్లదాకా రాలేనమ్మా".అని చెప్పి విజయ దగ్గర తాను దాచుకున్న డబ్బు మొత్తం తీసుకొని వెళ్ళిపోయింది. 

" కాస్త చదువుకున్న అమ్మాయి ఎవరైనా ఉంటే తనకు సర్వెంట్ మెయిడ్ గా చూసిపెట్టమ " ని విజయ తనఆఫీసులో పనిచేస్తున్న వారిలో చాలా మందికి వారం క్రితమే చెప్పి ఉంచింది ఎందుకంటే, తను ఇంటిలో లేనప్పుడు వచ్చే ఫోన్ లు ఆన్సర్ చేయడానికి కాస్తయినా ఇంగ్లీషు తెలిసిన వారయితే మంచిదని. పాత పనిమనిషితో ఈ విషయంలో చాలా ఇబ్బందులు పడాల్సి వచ్చింది.

నిన్నరాత్రే తన కొలీగ్ ఫోన్ చెసి చెప్పింది, తనకు తెలిసిన ఒక అమ్మాయి విజయ అవసరానికి సరిగ్గా సరిపోతుందని. ఆమె ఒకప్పుడు బాగా బ్రతికిన అమ్మాయే అయినా ప్రస్తుతం చాలా కష్టాలలో ఉన్నదనీ, కాస్తసెన్సిటివ్ గా చూసుకోమనీ, ఆదివారం ప్రొద్దున్నే నిన్ను కలవమని చెప్పానని కూడా చెప్పింది. 

కాలింగ్ బెల్ విని, టీపాయ్ మీద ఉన్న విస్కీ బాటిలూ, సోడా సీసా ఫ్రిజ్ లో పెట్టి తలుపు తీసిన విజయ కళ్ళ ముందు కనబడిన మెరుపు తీగె బహుశా తన కొలీగ్ చెప్పిన అమ్మాయేనని అర్థమైంది. ఎందుకంటే ఆటైములో ఆ ఇంటికి ఎవరూ వచ్చే అవకాశం లేదు. ఆధునికత ఉట్టిపడే బంగ్లా, బయట పోర్టికో, ఒక ప్రక్కగా గెస్ట్ హౌస్, గేటునుండి గుమ్మం వరకూ పొడవయిన రహదారి, దారికిరువైపులా పూల కుండీలతో చాలా ఠీవిగా కనిపిస్తుంది. ఆ మాటకొస్తే ఆలొకాలిటీలోని ఇళ్ళన్నీ దాదాపు ఆతరహాలోనే ఉంటాయి.

ఆ అమ్మాయి గురించిన మరికొన్ని సంగతులు ఫోన్ లో కొలీగ్ చెప్పింది. ఈ అమ్మాయి మొన్ననే టెంత్ పాసయ్యింది. తల్లితండ్రులు పోయినేడాదే సడన్ గా ఆక్సిడెంట్ లో పోవడంతో ఆమె ఒంటరిదైపోయింది. ఒంటరిగా బ్రతుకుతూ ఉండడంతోనూ, బయట ఉద్యోగాల వేటలో ఉండడంతోనూ కాబోలు చీరె ధరించి ఉంది. 

తల్లితండ్రులది ప్రేమవివాహం కావడంతో వారింటికి బంధువుల రాకపోకలు ముందునుంచీ తక్కువగా ఉండేవి. పెద్దగా ఆస్థిపాస్తులు లేకపోవడంతోనూ, పైగా ఆడపిల్ల కావడంతోనూ బంధువులు ఎవరూ ఆమెను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. తల్లితండ్రులు మిగిల్చిపోయిన కాస్త ఆస్తినీ స్నేహితుల సాయంతో అమ్మేసి, వచ్చిన డబ్బునూ, ఇన్సూరెన్స్ అమౌంటునూ కలిపి బ్యాంకులో ఫిక్స్ డ్ డిపాజిట్ గా వేసుకుని, ఒక చిన్నరూమ్ తీసుకుని ఉంటూ, ఒక ఫైనాన్స్ కంపెనీలో చిన్న ఉద్యోగంలో చేరి, వీలు చిక్కినప్పుడు తెలిసిన పిల్లలకు ట్యూషన్ లు చెప్పుకుంటూ, ఒకప్రక్క ప్రైవేటు గా ఇంటర్ మీడియట్ చదువుతోందని కూడా కొలీగ్ చెప్పింది. స్కూల్లో ఉండగా ఫస్ట్ రాంకర్ అనీ, చదువు తప్ప మరో ధ్యాస కూడా ఉండేది కాదని తెలిసింది.

"బ్యాంకులో పనిచేస్తున్న రాధగారు పంపించారండీ, విజయగారు మీరేనాండీ? "అని చాలానమ్రతగా అడిగిన ఆఅమ్మాయికి తలూపి లోనికిదారిచ్చింది. తను సోఫాలో కూర్చొని, ఆఅమ్మాయినే తదేకంగా చూడసాగింది.

ఐదున్నర అడుగులు ఉంటుందేమో? తన ప్రక్కనుండి వెళుతున్నప్పుడు తన చెవుల వరకూ హైటున్నట్లు గమనించింది. పొడవైన మెడతో, నిమ్మపండు రంగుతో మిసమిసలాడిపోతూ చాలా అందంగా ఉంది. ఒకప్పుడు బాగా బ్రతికిన అమ్మాయని తెలుస్తూనే ఉంది? కాళ్ళకు వెండి పట్టీలున్నాయి. చెవులకు జూకాలు వ్రేలాడుతున్నాయి. చక్కగా కోటేరువేసిన ముక్కుచివర చిన్నముక్కుపుడక తళుక్కుమంటోంది. చీర కట్టడం క్రొత్త కావడంతోనేమో, చాలా శ్రద్ద తీసుకొని కట్టుకున్నట్లు ఉంది. షోకేసులో బొమ్మలా, చీర శరీరానికి బాగా హత్తుకుని ఉండడంతో శరీరంలోని వంపులు తీర్చిదిద్దినట్లు కనిపిస్తున్నాయి. ఛాతీ దగ్గరా, హిప్స్ దగ్గరా బాగా వైడ్ గా ఉన్న బాడీ. నడుం దగ్గర మాత్రం సన్నగా ఉండి బాగా వంపు తిరిగింది. మనిషి మాత్రం నాజూకుగా ఉండడంతో, ఎత్తైనపిరుదులతో పొడవుగా కనిపిస్తోంది. పెద్ద పెద్ద కళ్ళను ఆల్చిప్పల్లా ఇంతింత చేసుకుని అమాయకంగా త్రిప్పుతూ గదిలోని ఖరీదయిన వస్తువుల్నీ, షాండ్లియర్ నూ, వాల్ టు వాల్ కార్పెట్ నూ, గోడలకున్న నిలువెత్తు తైలవర్ణచిత్రాలనూ చూడసాగింది. మొహంలో హైస్కూల్ పిల్లలకుండే లేతదనం ఇంకా పోలేదు.

విజయ తననే చూస్తూఉండడం గమనించి, కాస్త సిగ్గుపడి, తల దించుకుంది. దాంతో విజయ తనచూపులతోనే ఆఅమ్మాయి శరీరాన్ని ఆపాదమస్తకం తడిమేయసాగింది. చాలాసంప్రదాయంగా పెరిగిన అమ్మాయిలా కనిపిస్తోంది. మొహానికీ, పాదాలకూ లైట్ గా పసుపు రాసుకుంది. కళ్ళకు కాటుక పెట్టుకుని, రెండు చేతులకూ గాజులు వేసుకుంది. ఈకాలం అమ్మాయిలా లేదు. మెడలో సన్నని గోల్డ్ చైన్ వేసుకుంది. పొడవుగా పెట్టుకున్న తిలకం బొట్టు క్రింద అద్దిన కుంకుమనూ, పిరుదులు దాటి ఉన్న పొడవైన, ఒత్తైన, నల్లని జడలో గుచ్చిన గన్నేరు పువ్వునూ చూస్తే అప్పుడే దేవుడికి దణ్ణం పెట్టుకుని వచ్చినట్లుగా ఉంది. ఆమెను చూస్తూ ఉంటే చాలా అహ్లాదంగా ఉంది. దానికి తోడు చీర కట్టు ఆమె అందాలను ద్విగుణీకృతం చేస్తోంది. పైట చెంగుని నడుం వెనుక నుంచి తిప్పి కొసను కుడిచేతితో సుతారంగా పట్టుకుని ఉంది. బొడ్డు పైకి చీర కట్టడంతో ఆమె పిరుదులు బాగా ఎత్తుగా కనిపిస్తున్నాయి. చాలాసేపటినుండి తీసుకుంటున్న విస్కీ మత్తు బాగా తలకెక్కి ఉండడం వల్ల విజయ మూడ్ కూడా మంచి రొమాంటిక్ గా ఉంది.. విజయచూపులు ఆ అమ్మాయి నడుం భాగానికీ, చీరక్రింద కప్పడిపోయిన ఎతైనవక్షసంపదకూ మధ్య చురుగ్గా కదులుతూ ఎత్తు పల్లాలని బేరీజు వేయసాగాయి. ఆఅమ్మాయి వేసుకున్న బిగుతుజాకెట్ లో నుండి ఉబికివస్తున్నట్లున్న పాలిండ్ల షేపును పైట పూర్తిగా దాచలేకపోతోంది. జాకెట్ కు, నడుం వద్ద బిగించి కట్టిన చీరకట్టుకు మధ్య అరచెయ్యి మందాన కనిపిస్తున్న తెల్లని పొట్టపై నున్న మడతల్లో విజయ చూపు ఇరుక్కుపోయింది. గతంలో ఎవరిని చూసినా• తన మనసులో ఇటువంటి సంచలనం కలగలేదు. ఎందుకో గాని ఈఅమ్మాయిని పదేపదే చూడాలనిపిస్తోంది. ఏవేవో తియ్యటి ఆలోచనలు వస్తున్నాయి. ఇలాంటి అందమైన అమ్మాయిని సెలెక్ట్ చేసి పంపిన తన కొలీగ్ కు మనసులోనే థాంక్స్ చెప్పుకుంది విజయ.

విజయకు మొన్ననే నలభై దాటాయి. భర్త గల్ఫ్ లో పనిచేస్తుంటాడు. ఒక్కడే కొడుకు. బెంగుళూరులో పని చేస్తుంటాడు. పెళ్ళి కాలేదు. నిజానికి విజయకు ఉద్యోగం చేయాల్సిన అవసరం లేదు. కేవలం కాలక్షేపం కోసం చేస్తోంది. కావాల్సినంత డబ్బు. ఏ బాదర బందీ లెదు. దేనికీ లోటులెదు. జీవితం వడ్డించిన విస్తరిలా సాగిపోతోంది. రోజులు మాత్రం ఒంటరిగా, బోరుగా గడుస్తున్నాయి. భర్త సరదాగా అలవాటు చేసిన 'మందు ' , ఇప్పుడు టైం పాస్ కు ఉపయోగపడుతోంది. పార్టీల్లో ఫామిలీ అంతా తాగుతారు. తండ్రీ కొడుకులిద్దరూ ఎప్పుడొచ్చినా ఫారిన్ సరుకు తెచ్చి పడేస్తూ ఉంటారు.

విజయ చూపులు ఎక్కడ చిక్కుకున్నాయో గమనించిన అమ్మాయి, సిగ్గుగా, "ఏమిటీ? ఈ మేడం తినేసేలా చూస్తోంది." అనుకుంటూ తన పొడవాటి పైట చెంగును సర్దుకుంది గాభరాగా. ఆగాజుల గలగలలతో ఉలిక్కిపడి ఈలోకంలోకి వచ్చిన విజయ "ఇదేమిటీ? ఎప్పుడూ ఇలా కాలేదు. చివరికి అందమైన మగాళ్ళను చూసినప్పుడు కూడా ఇటువంటి ఫీలింగ్ కలగలేదు . తనకేమైందివాళ? బహుశా గత కొన్ని నెలలుగా, భర్తకు దూరమై ఉండడం వల్లనేమో" అనుకుని తల ఒకసారి విదిలించింది.

"నీ పేరు? " మళ్ళీ అడిగిందామెను.

ఇదేమిటి, ఈ మేడమ్ మళ్ళీ అడుగుతోంది, అనుకుని మళ్ళీ చెప్పింది. "స్వప్న! మేడం". వీణ మీటినట్లుగా అనిపించింది విజయకు.

"గుడ్ నేమ్! నిలబడే ఉన్నట్టున్నావు. ఇలా కూర్చో,' తన ప్రక్కనున్న సోఫా వైపు చూపించింది.

"ఫర్వాలేదు మేడమ్. " చాలా ఒబీడియంట్ గా చెప్పింది.

"నో నో, .. ......నో ఫార్మాలిటీస్, నువ్వు ఫ్రీగా మూవ్ కావచ్చు. ఇది నీ ఇల్లే అనుకో". అనగానే, 

నెమ్మదిగా అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ సోఫా వైపు చాలా నాజూగ్గా ఆమె నడుస్తుంటే, కాళ్ళ పట్టీలు సన్నగా లయబద్దంగా మోగుతుంటే, విజయ ముచ్చటగా చూసింది. కాస్త ఎత్తైన కాళ్ళు కావటంతో, పిరుదులు బాగా షేప్ వచ్చి పొంకంగా కనిపిస్తున్నాయి.

సోఫా అంచు మీద మొహమాటంగా ముందుకి వంగి కూర్చుంది. అది ప్రక్క సోఫా కావడంతో, స్వప్న సైడ్ వ్యూలో విజయ కు కనిపించసాగింది. పొందికైన చీరకట్టులో సన్ననినడుము ఎంతటి మగాడినైనా పడగొట్టేసేలా ఉంది. పైటప్రక్క సందులోంచి కనిపిస్తున్న పాలిండ్లు ఎత్తుగా ఉండి వంగుని కూర్చోవడంతో దాదాపుగా ఆమె మోకాళ్ళకు తగులుతున్నాయి.. పిరుదులు దాటిన ఒత్తైన ఆమె నల్లని జడకొసను మడతలు వేసి క్లిప్ పెట్టి ముడిలా వేసింది. గోల్డ్ స్పాట్ రంగు చీర. బొడ్డు పైన కుచ్చిళ్ళు. తెలుపు రంగు జాకెట్టు. పొడవు చేతులు. లోపల బ్రా చాలా బిగించి కట్టినట్టుగా తెలుస్తోంది. నున్నని మెడమీద సన్నని గోల్డ్ చైన్ చాలా సెక్సీగా కనిపిస్తోంది. మిగిలిన పొడవైన మెడ అంతా ఓపెనే. చీర కప్పెయ్యడం వలన, జాకెట్ ముందు ఎంత ఓపెన్ గా ఉందో తెలియడం లేదు. బలమైన పిరుదుల షేపులు ఊరిస్తున్నాయి.

"చాలా సుకుమారంగా కనిపిస్తున్నావ్, ఇంటి పనులు చేయగలవా," అడిగింది విజయ.

"చేస్తాను మేడమ్," మేడం ఇంప్రెస్స్ కాలేదేమోనని కంగారుగా చెప్పింది.

గాభరాగా చెప్పిన ఆమె తీరు చూసి విజయ సన్నగా నవ్వు కుంది.

ఎంత ఆపుకుందామనుకున్నా, నాజూకైన ఆమె స్ట్రక్చర్ వైపే చూపులు పోతోంటే, ఇక తట్టుకోలేక తన విస్కీ గ్లాసు కోసం ఫ్రిజ్ వైపు నడిచింది. గ్లాస్ లోనికి విస్కీ వంపుకొని, సోడా కలుపుకొంటుంటే , స్వప్న చాలా వింతగానూ కాస్త భయం గానూ చూసింది. మరొక గ్లాసులో ఆరంజ్ కూల్డ్రింక్ పోసి, తీసుకువచ్చి స్వప్నకు ఇచ్చింది. మొహమాటపడుతూనే తీసుకుంటూ స్వప్నగమనించింది మాడమ్ నుండి వస్తున్న ఘాటైన వాసనను. అప్పుడు అర్దమైంది స్వప్నకు అప్పటి వరకు ఆగదిలో వస్తున్న వాసనకు కారణమేమిటో. దూరం నుండి నడిచి వచ్చిందేమో గబగబా రెండు గ్రుక్కలు కూల్ డ్రింక్ త్రాగింది.

అటూఇటూ తిరుగుతూ మాట్లాడుతున్నట్లుగా స్వప్న కూర్చున్న సోఫా చుట్టూ తిరుగుతూ స్వప్నషేపులను అన్నివేపులా చూస్తూ విజయ అడగసాగింది. 

"రాధ నీ విషయాలన్నీ ఫోన్ లో చెప్పిందిº. ఎక్కడ ఉంటున్నావ్"

"జూనియర్ కాలేజీ ప్రక్కనే మేడమ్"

"అబ్బో చాలా దూరమే. ఎంతిస్తున్నావ్ రూముకి?"

'ఐదు వందలు మేడమ్."

సన్నని గులాబీరంగు స్వప్నపెదాలు మెల్లగా కూల్డ్రింక్ రంగు సంతరించుకుంటున్నాయి. స్వప్న పెదాల కొసలనుండి కూల్ డ్రింక్ చుక్క జారబోతూ ఉంటే, విజయమనసు లయతప్పింది. ఆచుక్కను అందుకునే మగాడెక్కడ ఉన్నాడో అనుకోగానే కొంచం జెలసీగా అనిపించింది. ఇంతలో స్వప్న పెదాల మధ్యనుండి సర్రున దూసుకొచ్చిన సన్నని నాలుక, ఆ చుక్కని లోనికి లాగుకొంది. స్వప్నను పొదివి పట్టుకుని ఆమెతో కూల్ డ్రింక్ తాగిస్తూ, ఆరంజ్ కలర్ లోనికి మారుతున్న ఆమె పెదాలను ముద్దాడుతూ, ఆమె అధరామృతాన్ని ఆస్వాదిస్తూ, ఓహ్.. ఊహిస్తూంటేనే ఆ సీన్ చాలాబాగుంది. ఎవరో ఆ అదృష్టవంతుడు. 

ఇంతటి అందం ఎవడో అనామకుడి చేతిలో పడిపోవలసిందేనా అని మనసు కొంచెం బాధగా మూలిగింది. సరైన జతకాడు దొరకాలేగానీ, తన అందాలన్నీ మెత్తని పరుపులపై ఆరబోసి, నునుసిగ్గుతో తనసొగసులన్నీ మనస్పూర్తిగా ఎవరో ఒకరికి మాత్రమే సమర్పణం చేసుకొని స్వర్గ విహారం చేసే సంప్రదాయపు స్త్రీ లా కనిపిస్తున్న ఈ పద్మినీ జాతి కన్య ఎవరి స్వంతమో?

తనే మగాడైతేనా? ఒక్కసారి అనిపించింది. కాకపోతేనేం, తను ఇప్పుడు మాత్రం ఆ అదృష్టం పొందలేదా? అయినా ఆ అవకాశం తనెందుకు తీసుకోకూడదు.? అనుకోగానే మనసు తీయగా మూలిగింది.

'ఛ..ఛ ఇదేమిటి , ఈ లెస్బియన్ ఆలోచనలు సుళ్ళు తిరుగుతున్నాయ్ తనలో' అని ఉలిక్కి పడింది.

ఫ్రిజ్ దగ్గరకు వెళ్ళి మరలా కూల్ డ్రింక్ తీసుకొచ్చి, ఖాళీ అయిన స్వప్న గ్లాసును నింపుతూ ఓరగా స్వప్న జాకెట్ పై సందు కోసం వెతికింది. 

"ఊ___. హు" పైట, పిన్నులతో బిగించేసి ఉన్నట్టుంది.

ఒక్కసారిగా తన ఆలోచనలు కాలేజీ రోజులకు మళ్ళాయి. 'తను లెస్బియన్ సినిమాలు చాలా చూసిందిగానీ, తనను అంతగా ఆకట్టుకున్న అమ్మాయెవరూ తగలకపోవడంతో అంతగా అడ్వాన్స్ అయ్యే అవకాశం ఎప్పుడూ రాలేదు. హాస్టల్ లో ఎన్నో జంటల్ని చూసింది. తనకు కూడా సైట్ కొట్టిన అమ్మాయిలున్నారు. నిజానికి ముద్దులు, కౌగిలింతలూ, మంచం మీద ఒకరిపై ఒకరు పడి దొర్లడాలూ వంటి పైపై వ్యవహారాల వేళాకోళాలు దాదాపు చాల మంది హాస్టల్లో ఉండే అమ్మాయిలకు కామన్. అవి చాలావరకూ కాజువల్ గా ఉండేవే గానీ, మరీ అంత సీరియస్ గా ఉండేవి కాదు. తను కూడా అటువంటి వాటికి ఎక్సెప్షనేమీ కాదు. అయితే అంతకు మించి పూర్తి (?) వ్యవహారం ఎవరితోనూ సాగలేదు. అయినా తప్పేముంది. ఈఅమ్మాయితోనే మొదలుపెడితే పోయిందేముంది. మెల్లగా ముగ్గులోకి లాగగల్గితే? ఒంటరిది. కష్టాలలో ఉంది. చెప్పుకోడానికి ఎవరూ లేనట్టున్నారు.' అన్న ఆలోచన వచ్చాక మనసు కొంచెం తెరిపిన పడింది. 

ఒంటరి ఆడపిల్ల అంటే మగాళ్ళకే కాదూ, ఆడాళ్ళకూ లోకువేనేమో? అనుకోగానే నవ్వు వచ్చింది. అయినా తనేమీ కడుపు చెయ్యబోవడం లేదు, వేరే అన్యాయం చేయడం లేదు కదా. తను కోపరేట్ చేసినా, చేయక పోయినా ఇద్దరిలో ఎవరికీ పోయేదేమీ లేదు అని సర్దిచెప్పుకుంది. తన ఆలోచనలలో స్పష్టత రాగానే విజయలో కోంచెం హుషారు వచ్చింది. జాగ్రత్తగా డీల్ చెయ్యాలి అనుకుంది.

ఇటు విజయ ఆలోచనలు ఇలా సాగుతూంటే అటు స్వప్న ఆలోచనలు మరోరకంగా సాగుతున్నాయ్. కొంపతీసి తను ఈ మాడమ్ కి గానీ నచ్చలేదా? రాధామేడమ్ ఈ ఇంట్లో పనిగురించి చెప్పగానే తను చాలా సంతోషించింది. విజయా మేడమ్ చాలా రిచ్ అనీ, పేమెంట్ విషయంలో చాలా లిబరల్ గా ఉంటారనీ చెప్పింది. ఈమె దగ్గర జాయిన్ అయితే చాలు, బహుశా వేరే ఏ చోటా పనులు చేయాల్సిన అవసరం లేకపోవచ్చనీ కూడా చెప్పింది. ఆమె మాటల్ని బట్టి విజయను ఇంప్రెస్ చేస్తే మంచిజీతం దొరుకుతుందనీ ఆశ పడింది. శుభ్రంగా తయారై విజయ అడ్రెస్ వెతుక్కుంటూ వచ్చింది. చాలా ఈజీగా దొరికింది. సిటీలో చాలా పోష్ లొకాలిటీలో కట్టబడ్డ బంగ్లా అది. బయట ఔట్ హౌస్ తో చాలా అందంగా ఉందనుకొంది. మంచి ఇంట్లో ఉద్యోగమని సరదా పడింది. తీరా ఇప్పుడు చూస్తే పని పాడయ్యేలా ఉంది. ఈమాడమ్ ఉలుకూ పలుకూ లేకుండా తననే గుచ్చిగుచ్చి చూస్తోంది. తను గానీ నచ్చలేదా? కొత్తచోట, కొత్తపనిలో చేరటం కోసమని తనేమో శుభ్రంగా తయారై రావడమే తప్పైందేమో? నిజమే, పనిమనిషి పనిమనిషి లా ఉండాలి గానీ, ఏదో ఫాషన్ షో కి వెళ్ళినట్లుగా వెళ్ళితే ఎలాగ. అని మనసులో తనను తాను తిట్టుకుంది. బహుశా తను ఉండేచోటు దూరమైందనుకుంటుందేమో? దానివల్ల లేట్ గా పనిలోకి వస్తాననుకుంటుందేమో? విజయ కాజువల్ గా అప్పటివరకూ అడిగిన మామూలు ప్రశ్నల్నే భూతద్దంలో చూసుకుంటూ పరిపరి విధాలుగా స్వప్న ఆలోచనలు పోతున్నాయి.

"మీరు చెప్పిన అన్ని పనులూ చేస్తాను మేడమ్. హౌస్ క్లీనింగ్ నుండి కుకింగ్ వరకూ. మీరు ఆఫీస్ కి వెళ్ళేలోగానే పనులన్నీ కంప్లీట్ చేయగలను. కావాలంటే మీరు కొన్నిరోజులు టెస్టింగ్ గా చూసినతర్వాత తీసుకోవచ్చు మాడమ్," చాలా కాన్ఫిడెంట్ గా చెప్పాననుకుంటూ కొద్దిగా ఆగింది. ఇంగ్లీష్ కలిసిన చక్కని ఆక్సెంట్ తో పలుకుతున్న స్వప్న మాటలకు ముగ్ధురాలౌతూ తన ఆలోచనల నుంచి బయట పడింది విజయ, 

'ఫర్వాలేదు స్వప్నా( మొదటిసారి పేరు పెట్టి పిలుస్తుంటేనే ఏదో పులకరింత గా ఉంది) చూస్తున్నావుగా, నేనొక్కద్దాన్ని. రోజంతా ఆఫీసులోనే ఉంటాను. రిలాక్స్డ్ గా నువ్వు ఇంటి పనిచేసుకోవచ్చు.'

మేడమ్ మట్లాడుతుంటే, మొదట్లో స్వప్నకు తను వింటున్నది కలో నిజమో అర్ధం కాలేదు. అంటే,.. అంటే,.. మేడం తనను ఆక్సెప్ట్ చేసినట్లేనన్నమాట. అర్ధం కాగానే ఎగిరి గంతేయాలనిపించింది.

విజయ చెప్పుకుపోతోంది.

'ఇల్లుమాత్రం నీట్ గా మెయింటెయిన్ చెయ్యాలి. అందంగా , "నీ" లా ఉంచాలి,' అంది "నీ" అన్న మాటను స్ట్రెస్ చేస్తూ స్వప్న వైపు కొంటెగా చూసింది. 

స్వప్నబుగ్గలు సిగ్గులమొగ్గలే అయ్యాయి. తను అందంగా ఉన్నదన్న కామెంట్స్ చాలామంది నుండి చాలాసార్లు విన్నా, తను ప్రస్తుతం వున్న టెన్షన్ లో మరింత ఆనందాన్ని కలిగించి గొప్ప రిలీఫ్ అనిపించింది. అంటే తనముస్తాబు వల్ల తనకేమీ మేడం నుండి వ్యతిరేకత లేదన్నమాట. పైగా పొగుడుతోంది. ఇంకేం కావాలి. సిగ్గుతో ఎరుపైన స్వప్న బుగ్గలు విజయకు మరింత నచ్చాయి. ముఖ్యంగా చుబుకం మద్యలో ఉన్న చీలిక , స్వప్న ముఖానికే రాజధానిలా భాసిస్తోంది. 

'ప్రక్కనే మార్కెట్ వుంది. నేను ఆఫీస్ కి వెళ్ళిన తర్వాత ప్రొవిజన్స్ తేవచ్చు. సాయంత్రం నేను వచ్చాక నీవు వెళ్ళవచ్చు. నీ టిఫిన్, భోజనం ఇక్కడే చేసేయవచ్చు.'

అంటూ కాస్త ఆగింది విజయ.

స్వప్న కళ్ళల్లోకి చూస్తూ తనఫీలింగ్స్ గమనిస్తూ చెప్పింది. 'నీకు అభ్యంతరం లేకపోతే, బయట ఫర్నిష్డ్ గెస్ట్ రూమ్ విత్ అటాచ్డ్ ఉంది. నువ్వు దాన్ని వాడుకోవచ్చు. నీకు రెంట్ ఖర్చూ తగ్గినట్లు ఉంటుంది. ఒంటరి అమ్మాయివి కదా! సేఫ్టీ గా కూడా ఉంటుంది." చేపకు ఎర వేస్తున్నాననుకుంది విజయ.

ఆమాటతో స్వప్న జస్ట్ క్లీన్ బౌల్డ్ అయ్యింది. ఏదో జాక్ పాట్ తగిలినట్లే మనసు ఆనందలోకాల్లోకి తేలిపోయింది. విజయ దేవతలాగే కనిపించింది. తన లోపల ఉబికి వస్తూన్న సంతోషం అంతా మొహంలో వెలిగిపోతూండగా, 'ఇంకా అభ్యంతరం కూడానా' అనుకుంటూ ,"థాంక్యూ వెరీ మచ్ మేడం, థాంక్స్ ఎలాట్' అంటూ సంబరపడింది.

'నువ్వు మిగతా చోట్ల చేస్తున్న పనులు నీ వీలునుబట్టి చేసుకోవచ్చు. పూర్తిగా ఆ పనులు మానేసినా పరవాలేదు. నీ సాలరీ గురించి బెంగ పడకు. నీ శాటిస్ఫాక్షన్ కి మించే ఉంటుంది. ఇక్కడే ఉంటావు కాబట్టి పెద్దగా ఖర్చు కూడా ఉండకపోవచ్చు. ఆటైముని నీచదువుకి ఉపయోగించుకోవచ్చు'. అని ముగించింది.

స్వప్నకు ఇంక ఏమీ మాట్లాడడానికి కూడా నోరు రాలేదు. విజయ కాళ్ళ మీద పడాలనిపించింది.

"ఎప్పుడు జాయిన్ అవ్వమంటారు మేడం" అని మాత్రం అనగలిగింది.

" వలలో చిక్కిందిరా పిట్ట" అని వేటగాడిలా లోపల అనుకుంటూ "నీ వీలుని బట్టి, ఈరోజైనా పరవాలేదు, ఆదివారం కాబట్టి నేను నీకు అన్నీచూపించడానికి అవకాశం ఉంటుంది. నీ లగేజీ ఏమైనా ఉంటే తెచ్చి ఔట్ హౌస్ లో పెట్టుకో, చదువుకుంటున్న అమ్మాయివి కదా! నువ్వు పనిమనిషివిగా నేను అనుకోవటం లేదు. నా పెర్సనల్ అటెండెంట్ గా ఉండొఛ్ఛు' . . . అంటూ లేచి వెళ్ళి తాళాలు తెచ్చి ఇచ్చింది. 

స్వప్నఏదో ఎక్జామ్ పాసైనంత ఆనందంగాలేచి, మరోసారి మేడం కు థాంక్స్ చెప్పి , ఈరోజు సాయంత్రమే వస్తాను మేడం" అంటూ గేట్ వైపు నడిచింది.

ఆమె నడుస్తుంటే, అటూఇటూ లయబద్దంగా ఊగుతున్న జడను, రెండు పిరుదులపై మద్దెలలా తడుతున్న జడ చివరి ముడిని చూడసాగింది విజయ. వెనుక నుంచి స్వప్న షేప్ మరింత మతి పోగొడుతోంది. సన్ననినడుము క్రిందా పైనా ఉన్న విశాలమైన ఆమె అందాలని చూస్తే , అప్పటికప్పుడు ఆమెను అలా ఎత్తుకెళ్ళి బెడ్ రూమ్ కి తీసుకెళ్ళాలనిపిస్తోంది. పరుపుపై పడేసి, వెనుక నుంచి మీదెక్కి.. నిలువునా కౌగిలించుకుని నలిపేస్తూ....ఇంకా .. ఇంకా..... కొంచెం సేపు ఉన్నట్లయితే, మందు నిషా లో విజయ ఆ పని చేసి ఉండేదే.

ఇంతలో బయట గేటు గెడ వేస్తూ ఒక్కసారి వెనక్కి తిరిగిన స్వప్న, మేడం ఇంకా తననే చూస్తూ ఉండడంతో ఏం చెయ్యాలో తెలియక తత్తరపాటుతో ఒక్క క్షణం ఆగి మనోహరంగా నవ్వి గిరుక్కున వెనుతిరిగి వెళ్ళిపోయింది. అలా తిరగడంలో పొడవైన జడ విసురుగా స్వప్న చుట్టూ తిరిగి ముందుకువెళ్ళి, తొడలమధ్య కొరడాలా తగిలింది. ఇక్కడ విజయకు గుండెలు జారినట్లయ్యింది. ఆ నవ్వుతో మైకం కమ్మిన విజయ గొంతుతడారిపోయినట్లై గబగబా ఫ్రిజ్ వద్దకు వెళ్ళి ఖాళీ అయిపోయిన గ్లాస్ నిండా విస్కీ ఒంపుకొని, సోడా కలపాలనే ధ్యాస కూడా లేకుండా, అలానే గ్లాస్ ఎత్తిపట్టి రెండు గుక్కల్లో సగం త్రాగేసింది. 'రా' (సోడా కలపని అచ్చమైన విస్కీ) త్రాగటం జీవితంలో ఇదే మొదటి సారి. అయినా పెద్దగా ఏమీ అనిపించలేదు. 'స్వప్న అందం తనకు అంత కిక్కిచ్చిందా? ఏమో? అలాగే ఉంది'.

'బహుశా ఇటువంటి అమ్మాయి నవ్వుని చూసేనేమో, ఆడదాని నవ్వు చాలా పవర్ ఫుల్ అంటారు,' అని అనుకొంది. " హమ్మయ్య! చిలక బోనులో పడింది, ఇక మచ్చిక చేసుకోవడమే తరువాయి. దారిలో పడిందా, ఇద్దరికీ పండగే, తను స్వప్నను కీప్ లా ఉంచుకుంటుంది. పువ్వుల్లో పెట్టి చూసుకుంటుంది. ఇద్దరికీ రేయింబవళ్ళూ స్వర్గసుఖాలే! లేదో...?, ఈ అమ్మాయి ని బలవంతం గా ఒక్కసారైనా అనుభవించాలి. దారుణ మానభంగమే' అని కసిగా అనుకుంటూ గ్లాసులో మిగిలిన సగం 'రా' విస్కీని గొంతులో పోసేసుకుంది. అయినా తాపం చల్లారలేదు. , 'అయినా మానమెలా పోతుంది. బలాత్కారమనాలేమో' అని నవ్వుకుంటూ తలుపు గెడ పెట్టింది,

ఈ వేడి తగ్గాలంటే 'ఇంకా ఏదో చెయ్యాలి. ఏదో చెయ్యాలి . ఎలా, ఎలా' అనుకుని అటూ ఇటూ చూస్తుంటే, అక్కడ స్వప్న త్రాగగా కొంచెం మిగిలిన కూల్డ్రింక్ తో ఉన్న గ్లాస్ టీపాయ్ పై కనపడింది. దాహంతో ఉన్నవాడికి చెరుకు రసం గ్లాసు దొరికినట్లయ్యింది విజయకు. స్వప్న ఎంగిలి చేసిన ఆ కూల్ డ్రింక్ ని అపురూపంగా తీసుకుని మెల్లగా సిప్ చేస్తూ త్రాగింది. ఒక్కసారిగా స్వప్నపై తను చేస్తున్న ఆలోచనలు మరోసారి గుర్తు వచ్చి, మనసంతా తియ్యగా మారింది. స్వప్న ఎంగిలి ఎంత మధురం గా ఉంది. సోడా కలపని "రా విస్కీ" కూడా ఇవ్వని కిక్కు విజయకు స్వప్న ఎంగిలి చేసిన గ్రుక్కెడు కూల్ డ్రింక్ ఇచ్చింది. ఇందుకేనేమో, ప్రబంధ కవులు ప్రియురాలి పుక్కిటి మద్యం గురించి అంతగా వర్ణించారు అనిపించింది.

ఆ గ్లాసును ముద్దు పెట్టుకుంటూ , అందులోని చివరి బొట్టును కూడా నాలికపై. వంపుకుంటూ, తూలుకుంటూ బెడ్ రూమ్ కి వెళ్ళి , బెడ్ పై అడ్డంగా పడిపోయి స్వప్న ఆలోచనలతోనే గాఢ నిద్ర లోకి జారుకుంది విజయ.                   



Vijaya Swapnam 02



విజయ నిద్ర లేచేసరికి బాగా చీకటి పడింది. తలంతా దిమ్ముగా ఉంది. గడియారం చూస్తే ఏడున్నర అయింది. లేచి బయటికివచ్చి చూసింది. గెస్ట్ హౌస్ లో లైట్ వెలుగుతోంది. మెల్లగా ప్రొద్దున్న జరిగిందంతా గుర్తుకు రాసాగింది. తను పడుకున్నప్పుడు టైము సుమారు ప్రొద్దున్న పదకొండు గంటలైనట్టుగా లీలగా గుర్తుంది. అంటే స్వప్న అప్పుడే రూమ్ లో దిగిపోయిందన్నమాట. స్వప్న గుర్తుకు రాగానే మైండ్ ఒక్కసారే ఫ్రెష్ అయిపోయింది. ప్రియురాలు గుర్తుకొచ్చిన ప్రియుడిలా మనసంతా హూషారుతో నిండిపోయింది.. గబగబా గెస్ట్ హౌస్ వైపు నడవబోయి, తన అవతారం ఒకసారి గుర్తుకు వచ్చి ఆగిపోయింది. మైండ్ లో ఉన్న హుషారు బాడీ లో లేదు. ప్రొద్దున త్రాగిన 'రా' విస్కీ ఎఫెక్ట్ ఇప్పుడు తెలుస్తోంది. శరీరం లోపలంతా ఏదో ఇన్ కన్వీనియంట్ గా అనిపిస్తోంది. స్నానానికి వెళ్ళి తొందరగా తయారై, మెత్తని సాటిన్ నైటీ వేసుకుంది. వేడివేడిగా ఒక గ్లాసుపాలు త్రాగాక కాస్త నయమనిపించింది. స్వప్నను చూడాలనిమనసు తొందరపెడుతుంటే గబగబా గెస్ట్ హౌస్ కి వెళ్ళింది. 

గెస్ట్ హౌస్ శుభ్రంగా కడిగినట్లుగా తెలుస్తోంది. అక్కడక్కడా ముగ్గులు పెట్టి ఉన్నాయి. మెల్లగా తలుపు త్రోసింది. తలుపు తీసే ఉంచినట్టుంది. మెల్లగా తెరిచి లోపలికి వెళ్ళింది. ఇల్లంతా సాంబ్రాణి వాసన, అగరొత్తుల గుభాళింపు. ఇటువంటి వాతావరణం ఈఇంట్లో ఎప్పుడూ లేదు. ఒకమూలలో దేవుని ఫొటోలు పెట్టి పూజ చేసినట్లుగా ఉన్నాయి. ఎంట్రెన్స్ ఎదురుగా స్వప్నతల్లితండ్రుల ఫోటోలేమో, పూల దండలు వేలాడదీసి ఉన్నాయి.

ఇటువంటి పధ్ధతులు విజయకు చాలా ఇష్ఠం. మామూలు పనిమనుషులతో ఇటువంటి వాతావరణం తేవడం కష్టం. స్వప్నపై విజయకు ఇష్టం రెట్టింపైంది. లోపలి ఇన్నర్ రూమ్ తలుపు కూడా తీసే ఉంది. గదిలో స్వప్న ఏదో సబ్జెక్ట్ ప్రిపేర్ అవుతోంది. సడన్ గా విజయను చూడగానే ఉలిక్కిపడి లేచింది. అప్పుడే దిగిన ఇల్లు కాబట్టి బోల్టు పెట్టుకోవడానికి సంశయించి, బావుండదని తలుపు దగ్గరగా వేసి ఉంచింది. అందువల్లనే విజయ లోపలికి రాగలిగింది.

"గుడీవెనింగ్ మేడం." 

"గుడీవెనింగ్ స్వప్నా! ఎప్పుడు వచ్చావ్? "

"మధ్యాహ్నం మూడు గంటలకి వచ్చాను మేడం, కాలింగ్ బెల్ కొట్టాను, మీరు నిద్ర పోతున్నట్టున్నారు. డిస్టర్బ్ చేయడం ఇష్టం లేక, మీరిచ్చిన తాళాలతో గెస్ట్ హౌస్ లో దిగిపోయాను. "

"చాలా మంచి పని చేసావ్ స్వప్నా. దట్స్ వాట్ ఐ వాంట్ ఫ్రంమ్ యు. ప్రతీ చిన్నపని నా పర్మిషన్ కోసం ఆగనక్కరలేదు. చదువుకొంటున్నట్లున్నావు. ఇల్లు రేపుదయం చూపిస్తాలే. "

"ఫర్వా లేదు మేడం, అంత అర్జెంట్ గా చదవాల్సినదేమీ లేదు. రేపు మంచి రోజు. ఇప్పుడు ఇల్లు చూపించేస్తే, రేపే పని మొదలు పెట్టేస్తాను. "

"దట్స్ గుడ్. నీలా చలాకీగా ఉన్న అమ్మాయి కోసమే నేను చూస్తున్నాను, పద." 

ఇద్దరూ బయల్దేరారు.

హుషారుగా ఇల్లంతా చూపించింది. 

'మేడంకి మందు నిషా దిగినట్టుంది' అనుకుంది స్వప్న . 

చాలా విశాలమైన ఆవరణలో విస్తరించి ఉన్న డూప్లెక్స్ ఇల్లు అది. ఇంటి చుట్టూ అన్నివైపులా గార్డెన్ ఉంది. అన్నీ కలిపి దాదాపు ఎనిమిది రూములు ఉన్నాయి. ప్రతీ గదిలో టీవీలు, ఏసీలూ బిగించి ఉన్నాయి. హాలులో ఉన్న హోమ్ థియేటర్ లో కావాల్సిన మూవీలు వేసుకోవచ్చు. ఏ గదికి ఆగది చాలా కళాత్మకంగా ఉంది. ఏచిన్న వస్తువు చూసినా, ఖరీదయినదిగానే అనిపిస్తోంది. ఏరెండు రూములూ ఒకలా లేవు. పైనరెండు, క్రిందరెండు బెడ్ రూములున్నాయి. అన్నింటికీ సకల సౌకర్యాలతో కూడిన అటాచ్డ్ బాత్ రూమ్ లున్నాయి. కిచెన్ గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ లోనే ఉంది. ఖరీదైన ఇంపోర్టెడ్ మైక్రో వేవ్ ఓవెన్, రెండు ఫ్రిజ్ లూ, ఇటాలియన్ క్రోకరీ లతో చాలా ఆధునికంగా ఉంది. హాలులో మినిబార్ ఉంది. టెర్రేస్ మీద ప్రత్యేకంగా ఒక చిన్నహాలు జిమ్ కోసం కేటాయించబడింది. అంత ఇంటిలో మేడం ఒక్కత్తే ఎలా వుంటుందో అర్థం కాలేదు. స్వప్నకు డ్యూటీస్ తనేమేం చెయ్యాలో అన్నీ వివరించి చెప్పేసరికి రాత్రి పదకొండు అయింది. 

"వెళ్ళి పడుకో, స్వప్నా" అని పర్మిషన్ ఇచ్చింది. తను మాత్రం సరిగా నిద్ర రాక మరో రెండు రౌండ్లు పోసుకుని పడుకుంది. 

***

మర్నాడు ప్రొద్దున్నే స్వప్న నాలుగున్నరకే నిద్ర లేచింది. అయిదున్నరకల్లా స్నానంచేసి పూజమూల శుభ్రం చేసి, పూలు కోసుకురావడానికి వెళ్ళింది. గార్డెన్ నిండా రక రకాల పూల మొక్కలున్నాయి. తోటమాలి శ్రధ్ధతో పెంచినట్లుంది. స్వప్నకు పూలంటే తగని పిచ్చి. కరువు తీరా కోసుకుంది. ఒక పావుగంటలో పూజ ముగించుకుని బంగ్లా లోనికి వెళ్ళింది. మేడం మామూలుగా ఏడింటికి లేస్తుందని రాత్రే చెప్పింది. తనను డిస్టర్బ్ చేయనక్కరలేకుండా, ఒక సెట్ తాళాలు నిన్ననే మేడం తనకు ఇచ్చింది. జాయిన్ అయ్యీ అవ్వగానే తనపై నమ్మకం ఉంచిన మేడం పై గౌరవం పెరిగింది. వాటితో బయటి నుంచే డోర్ తీసింది. బాక్స్ లో పడి ఉన్న మిల్క్ పేకెట్ లు తీసుకుని మేడంకు బ్రేక్ ఫాస్ట్ తయారు చేయసాగింది. మేడం ఆఫీసుకి వెళ్ళేవరకు తనకు అవసరమైన ఇంపార్టెంట్ పనులు మాత్రమే చూడాలి. తరువాత, మిగిలిన పనులు తీరిగ్గా చేసుకోవచ్చు.

అంతా ప్రిపేర్ చేసి, జ్యూస్ తీసి ఫ్రిజ్ లో పెట్టి, ఐటమ్స్ అన్నీ డైనింగ్ టేబుల్ మీద సర్దిపెట్టింది. అంతా అయ్యేసరికి ఏడున్నర అయింది. గబగబా కాఫీ తయారు చేసి, మేడం ముందే చెప్పిన ప్రకారం టెర్రెస్ మీద ఉన్న జిమ్ కి తీసుకెళ్ళింది.

ఓరగా వేసి ఉన్న తలుపు మీద మృదువుగా ఒకసారి తట్టింది. 

"కమిన్ స్వప్నా!" లోపలినుంచి వినిపించింది.

స్వప్న మెల్లగా తలుపు తీసి లోనికి వెళ్ళింది.

అప్పటికే మేడం నిద్రలేచి, మ్యూజిక్ పెట్టుకుని ఏరోబిక్స్ చేస్తోంది.

"గుడ్ మార్నింగ్ మేడం".

"మార్నింగ్, స్వప్నా!" మేడం కళ్ళల్లో వెలుగు.

"కాఫీ మేడం."

స్వప్నను చూడగానే మెల్లగా వెళ్ళి మ్యుజిక్ సిస్టమ్ ఆఫ్ చేసి, ప్రక్కనున్న టవెల్ అందుకుని చెమటను ఒకచేత్తో తుడుచుకుంటూ వచ్చి మరోచేత్తో స్వప్న చేతిలోని కాఫీ అందుకుని—

"అలా కూర్చో", అని గోడ వారనున్న కుర్చీ చూపించి తను ప్రక్కనే ఉన్న మరో ఈజీ చైర్ లో కూర్చుంది.

స్వప్న కూర్చుంది. 

రిలాక్స్ అవుతూ నెమ్మదిగా స్వప్న ఇచ్చిన కాఫీ సిప్ చేయసాగింది.

"వెరీ గుడ్, కాఫీ చాలా బాగుంది."

"థాంక్యూ మేడం".

మేడం ఒకసారి కప్పు ప్రక్కన పెట్టి వెనక్కి చారగిల బడి ఒళ్ళు విరుచుకుని ఒక్క క్షణం కళ్ళు మూసుకుంది.

స్వప్న మెల్లగా తల ఎత్తి మేడం వైపు చూసింది.

మేడం పాదాలకు స్పోర్ట్స్ షూస్ వేసుకుని ఉంది. పైవరకు తొడలు కనిపిస్తున్న టైట్ షార్ట్స్, పైన బనియన్ లాంటి తెల్లని టీ_షర్ట్ టక్ చేసుకుని ఉంది. ఒళ్ళంతా బాగా చెమటపట్టి ఉంది. తొడలమీద, మెడపైనా చెమట బిందువులు తళుక్కుమంటున్నాయి. టీ-షర్ట్ బాగా తడిచిపోయి శరీరానికి అతుక్కుపోయింది. దానితో దాదాపు ట్రాన్స్పరెంట్ గా మారి శరీరం అంతా కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తోంది. ఛాతీ చాలా విశాలంగా ఉంది. లోపలి వక్షోజాలు చాలా స్టిఫ్ గా ఎత్తుగా రాతితో చెక్కినట్లు ఉన్నాయి. నిపుల్స్ దగ్గర టీ-షర్ట్ క్లాత్ అతుక్కొని వాటి షేప్ స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది. పొట్ట ఫ్లాట్ గా ఉంది. భుజాలు లావుగా ఎత్తుగా ఉన్నాయి. మొత్తంమీద ఒక స్పోర్ట్స్ ఉమన్ బాడీలా ఉంది. శరీరం నున్నగా ఎక్కడా రోమాలు లేకుండా నిగనిగ లాడుతూంది. "మేడం ది మంచి బాడీ." మొదటి సారి గా అనుకుంది స్వప్న.

గదంతా కలయ చూసింది స్వప్న. జిమ్ లో ఉండవలసిన అన్ని ఎక్విప్ మెంట్ లూ ఉన్నాయి. విజయ రోజూ ఒక ముప్పావు గంట సేపు ఎక్సర్ సైజులు చేస్తుంది.

బాగా అలిసి ఉందేమో, వగరుస్తున్నప్పుడల్లా మేడం గుండెలు ఎగిరెగిరి పడుతున్నాయి. వేసుకున్న షార్ట్స్ బాగా పొట్టిదవడం వల్ల బలిసిన మేడం పిక్కలు తెల్లగా మెరుస్తున్నాయి. ఇంట్లో ఒక్కత్తే ఉంటుండడం వల్ల, మేడం కాజువల్ గా ఉంటుంది. దానితో, దాదాపు శరీరమంతా ఇంచుమించు ఎక్స్ పోజింగ్ గానే ఉంది. భుజాలు, తొడలు నున్నగా కనిపిస్తున్నా, సుకుమారంగా మాత్రం లేవు. చాలా బిగుతుగా బలిష్టంగా ఉన్నాయి. మేడం వెనక్కి వాలి రిలాక్స్ అవుతుండడం తో, మేడం ఊపిరి పీల్చినప్పుడల్లా నిపుల్స్ బాగా ముందుకు పొడుచుకొస్తున్నాయి. తేనె రంగులో సూదిగా మొనదేలి ఉన్నాయి.. 

ఏదో సినిమాల్లో తప్పిస్తే, అలా అర్ధ నగ్నం గా కనిపించే ఆడవాళ్ళని స్వప్న ఎప్పుడూ చూడలేదు. కాలిమీద కాలు వేసుకొని కూర్చుందేమో, పైకెత్తిన కాలి తొడ క్రింది భాగంలో షార్ట్స్ బాగా వెనక్కి వెళ్ళి, మేడం డ్రాయర్ కనిపిస్తోంది. అది మగాళ్ళు వాడే కట్ డ్రాయర్లా ఉంది. ఆడాళ్ళు వాడే పేంటీ లా లేదు. ఆ కాలు పైకెత్తి ఉండడంవల్ల తొడ మరింత లావుగా కనిపిస్తోంది. షార్ట్స్ మధ్య భాగం రెండుకాళ్ళ మధ్యలో ఎక్కడో మూలకు ఇరుక్కుపోయింది. స్వప్న చూపులు కుతూహలంగా అక్కడే కొంత సేపు తచ్చాడాయి..

ఇంతలో మేడం కళ్ళుతెరవడంతో స్వప్న చటుక్కున చూపు తిప్పుకుంది. విజయ అది గమనించి నవ్వుకుని మరలా కాఫీ త్రాగసాగింది. స్వప్న తల వంచుకుని వెయిట్ చెయ్యసాగింది. విజయ, స్వప్నను గమనిస్తూ మెల్లగా కాఫీ త్రాగటం పూర్తి చేసింది. 

"ఎంతసేపైంది స్వప్నా నిద్ర లేచి?"

"నాలుగున్నరకు మేడం". తల దించుకునే మాటలాడసాగింది స్వప్న. దాదాపు అర్ధనగ్నంగా కనిపిస్తున్న మేడం దేహం చూడాలంటే సిగ్గుగా ఉంది. మరోప్రక్క కుతూహలంగానూ ఉంది.

"అమ్మో! అంత త్వరగా లేవడం నా వల్ల కాదు బాబూ!, ఎగ్జామ్స్ ఎప్పుడు?".

"ఇంకా నాలుగు నెలలున్నాయి మేడం."

"నీకు బాంక్ అకౌంట్ ఉందా?"

(దేనికో అనుకుని) "ఉంది మేడం."

"మరేం లేదు. నీ సాలరీ డైరెక్ట్ గా బాంక్ లోనికి ట్రాన్స్ఫర్ చేసేద్దామని".

సాలరీ ఎంతో చెప్పలేదు మేడం. 

విజయకు ఆ అమ్మాయి తో ఏదో మాటలు కలిపి తను మాటలాడుతూ ఉంటే ఆ అమ్మాయినే చూస్తూ ఉండాలని ఉంది. 

"బ్రేక్ ఫాస్ట్ ఏం చేస్తున్నావు?"

"నిన్న మీరు చెప్పినట్లుగానే రెడీ చేసేసాను మేడం"

తల దించుకొనే ఉంది. మేడంని తలెత్తి చూడాలంటే గాభరాగా ఉంది. ఎప్పుడెప్పుడు ఆ గది నుండి బయటపడదామా అని ఆతురతగా ఉంది. కనీసం మేడం ఆ కాలు మీద కాలును తీసేసి కూర్చుంటే బావుండు.

"దట్స్ గుడ్. మద్యాహ్నం లంచ్ కి కేరేజీ తీసుకువెళ్ళే అలవాటు లేదు. అక్కడే ఆఫీసు కేంటీనులోనే తీసుకుంటాను. నీదగ్గర కొంతఅమౌంట్ ఉంచుతాను. నేను ఆఫీసుకి వెళ్ళిన తర్వాత నువ్వు మార్కెట్ కి వెళ్ళవచ్చు."

"అలాగే మేడం" 

మేడం త్రాగిన కప్పు తీసుకుని తుర్రుమని చిన్నపిల్లలా గది బయటకు పరుగెత్తింది. మువ్వల గలగలలు దూరమైనాయి.. స్వప్న వెళ్ళిపోయింది.

ఇంకొంచెంసేపు ఉంటే బాగుండుననుకుంది విజయ. అయినా ఎక్కడికి పోతుందిలే? ఇక స్వప్న తన గూటి చిలక. ఈరోజు కాకపోతే రేపు. తొందర పడకూడదు. అనవసరంగా ఆమెను గాభరా పెట్టకూడదు. స్వప్న వెళ్ళిన వైపే చూస్తూ అనుకుంది విజయ.

స్నానం చేసి డ్రెస్ చేసుకుని బ్రేక్ ఫాస్ట్ కోసం వచ్చింది. స్వప్న డిన్నర్ టేబుల్ రెడీగా ఉంచింది. స్వప్న ఎంత మొహమాట పడినా తనతో పాటే టేబుల్ దగ్గర కూర్చోబెట్టుకుని, టిఫిన్ చేసేదాకా వదలలేదు విజయ. తొమ్మిదయ్యేసరికి కారు వేసుకొని స్వప్నకు జాగ్రత్తలు చెప్పి , మార్కెట్ కోసమని కొంత కేష్ ఇచ్చి ఆఫీసుకి వెళ్ళిపోయింది .

మేడం తన పట్ల చూపిస్తున్న ఆదరాభిమానాలను తలచుకొంటూ ఇంటిపని మెల్లగా పూర్తి చేసుకుని తన కోసం లైట్ గా లంచ్ ప్రిపేర్ చేసుకుని ఇల్లు తాళం పెట్టి మార్కెట్ చేసుకొచ్చింది . భోజనం చేసేసరికి మద్యాహ్నం రెండయ్యింది. క్లాస్ సబ్జెక్ట్స్ ముందేసుకుని కూర్చుంది. మధ్యాహ్నం పడుకునే అలవాటు లేదు. సాయంత్రం నాలుగున్నర వరకు దీక్షగా ప్రిపేర్ అయ్యింది. ఏదేమైనప్పటికీ చదువును తను నెగ్లెక్ట్ చేయకూడదు. యజమానుల అభిమానాలు ఈరోజు ఉంటాయి, రేపు పోతాయి. కానీ తను మాత్రం తన కాళ్ళ మీద తను నిలబడాలంటే , తన డిగ్రీ పూర్తి కావాలి.

మేడం మధ్యమధ్యలో రెండుసార్లు ఫోన్ చేసి ఏమైనా అవసరం ఉందేమో కనుక్కుంది.

స్నానం చేసి, డిన్నర్ ప్రిపరేషన్ లో పడింది. మేడం సాయంత్రం రైస్ తినదు. రోటీల కోసం పిండిని కలిపి ఉంచి, కర్రీ తయారు చేసింది. నీట్ గా తయారై మేడం కోసం ఎదురుచూడసాగింది. రెండు పూటలా స్నానం చేయడం స్వప్నకు అలవాటు. 

చీకటి పడుతూండగా దేవుని దగ్గర దీపం పెడుతూంటే, మేడం వచ్చిన కారు హారన్ వినపడింది. ప్రొద్దున నుంచీ ఒంటరిగా ఉన్నందువల్లనేమో, దానికి తోడు మేడం చూపిస్తున్న అభిమానం వల్ల, మేడం వచ్చినంతనే ప్రాణం లేచి వచ్చింది. లేడిపిల్లలా చెంగున లేచి పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి మెయిన్ గేట్ తీసి, గుడీవెనింగ్ చెప్పి కారు షెడ్ ఓపెన్ చేసింది. షెడ్ లో కారు కాకుండా ఒక కైనెటిక్ హోండా, ఒక కరిష్మా బైక్ ఉన్నాయి. మేడం కారు పార్క్ చేసిన తర్వాత తలుపులన్నీ మూసి లోపలికి వచ్చి, మేడం స్నానం చేసి వచ్చేలోగా కాఫీ రెడీ చేసి ఉంచింది. 

కాఫీ తాగుతూ మేడం కాస్సేపు న్యూస్ పేపర్ చూసిన తర్వాత, ప్రొద్దునలాగానే స్వప్నతో కబుర్లు చెప్పుతూ తనతోనే డిన్నర్ చేయించింది. మెల్లగా స్వప్న కుటుంబ విషయాలూ, అవీఇవీ తెలుసుకుంది. స్వప్న సామాన్లు వాష్ చేసి, మేడం బెడ్ రెడీ చేసి, మేడమ్ పర్మిషన్ తో తన రూమ్ కి వెళ్ళి పోయింది. రాత్రి పది వరకూ చదువుకొని పడుకుంది.

దాదాపు ప్రతీరోజూ స్వప్న దినచర్య ఇలాగే ఉండేది. స్వప్నకు రోజులు హాపీ గా గడిచిపోతున్నాయి. మార్కెట్ కి తప్పిస్తే కాలు బయటపెట్టే పని లేదు. మేడం చెప్పడంతో, దూరం వెళ్ళాల్సిన పనులకు స్కూటర్ వాడుతోంది. విజయ మాత్రం తను ఇంటిలో ఉన్నంతసేపూ స్వప్నను తన సమక్షంలోనే ఏదో వంకతో ఉంచుకోడానికే ప్రయత్నించేది. విజయ చూపులన్నీ స్వప్న చుట్టూనే తిరుగుతూండేవి. అలా ఒక వారం గడిచింది. స్వప్నకు క్రొత్త పరిసరాలు అలవాటయ్యాయి. 

విజయ స్వప్నను బాగా స్టడీ చెసింది. స్వప్నకు తన పనీ, చదువూ తప్ప వేరే ధ్యాస లేదు. ఐడిల్ గా కూర్చోవడం గానీ, టీవీ చూడడం గానీ అలవాటు లేదు. నీట్ నెస్ బాగా మెయిన్ టెయిన్ చేస్తుంది. ఓపిక, సహనం చాలా ఎక్కువ. తనంత తానుగా మాట్లాడదు. తను ఎంతచనువిచ్చినా స్వప్న మాత్రం ఏమీ ఎడ్వాంటేజ్ తీసుకోదు. వీలైనంతవరకూ తల వంచుకునే ఉంటుంది. ఇటువంటి అమ్మాయికి కాలేజేలో ఎటువంటి ఎఫైర్లూ ఉండే అవకాశమే లేదనుకుంది. తల్లితండ్రులు పోయాక మరింత ఇంట్రావర్టు గా మారిపోయినట్లుంది. ప్రాణస్నేహితులంటూ ఎవరూ లేరు. ('మంచిదే ') లోలోపల అనుకుంది విజయ.

స్వప్నరోజూ తెల్లవారుఝామునే నిద్రలేచి, స్నానంచేసి, పూజ చేసుకుని, చక్కగా తయారై, ఆరుగంటలకుముందే పనులు మొదలుపెట్టి చలాకీగా ఇల్లంతా చక్కపెడుతూ తిరుగుతూంటే ఇంటికే కొత్తకళ వచ్చినట్టు విజయకు అనిపించింది. స్వప్న తనమొహం మీది చిరునవ్వు ఎప్పుడూ చెరగనీయదు. చాలాఅణకువగా కనిపిస్తుంది. మాటలు పొదుపుగా మాట్లాడుతుంది. విజయ అడిగే అనేక ప్రశ్నలకు, నేర్పుగా తక్కువమాటలతో సమాధానమిస్తుంది

ముఖ్యంగా స్వప్నకు పూలంటే ప్రాణం. సాయంత్రం ప్రత్యేకంగా ఒక అరగంట పూలు కోయటానికీ, మాలలుతయారు చేయటానికీ కేటాయించడం గమనించింది. ఒకటి దేవునికి అలంకరించి, మిగతావి తలనిండా తురుముకుంటుంది.. సాయంత్రాలు బయటికి వెళ్ళే పని లేకపోయినా తలలో అన్నన్ని పూలు ఎందుకోనని విజయ నవ్వుకుంటుంది. గార్డెన్లో చాలారకాల పూలు పుష్కలంగా ఏ సీజన్ కు తగ్గవి ఆ సీజన్ లో పూస్తుంటాయి. తలనిండా రోజుకోరకం పూలతో, చేతిగాజుల గలగలతోనూ, కాలిఅందెల సవ్వడితోనూ నిండుగా లక్ష్మీదేవిలా కనిపించే స్వప్నను అలా చూస్తూ..నే ఉండాలని విజయ మనసు ఆరాట పడుతుండేది. నైటీలు గానీ, డ్రస్సులు గానీ అస్సలు వాడదు. 

విజయకు ఆఫీస్ లోనూ ఎప్పుడూ స్వప్నధ్యాసే. ఇంటికి ఎప్పుడెప్పుడు వద్దామా అని ఉండేది. మధ్య మధ్యలో ఇంటికి ఏదో వంకతో ఫోన్ చెస్తూ ఉండేది. ఇదివరలో ఆఫీసు తరవాత ఎవరో ఫ్రెండ్స్ ఇంటికో, ఏదైనా సినిమాకో వెళుతుండే విజయ ఇప్పుడు సరాసరి ఇంటికే వచ్చేస్తోంది. స్వప్నపై తనకు కలుగుతున్నది కేవలం సెక్సువల్ ఫీలింగ్ మాత్రమే కాదనీ అదొకరకం ఆరాధనలాంటిదనీ విజయకు అనిపించింది.

తనలాంటి వయసు పైబడుతున్న ఆడది, అప్పుడప్పుడే వయసొస్తున్నస్వప్న యవ్వనానికి చెయ్యబోయే తొలికన్నెరికాన్ని తలచుకొంటేనే విజయ కు మనసు నిలవటం లేదు. తన బెడ్ రూమ్ లోని కింగ్ సైజ్ బెడ్ పై ఆరబోసిన స్వప్న అందాలను, తను ఎన్ని రకాలుగా వీలుందో అన్ని రకాలుగానూ కరవుతీరా అనుభవిస్తున్నట్లుగా ఊహించుకుంటూ విజయ స్వప్నాల్లో తేలిపోతూ ఉండేది.

ఒకరోజు విజయ, స్వప్నను షాపింగ్ కి తీసుకెళ్ళి తను ఎంత వద్దంటున్నా సరే బలవంతంగా మంచిమంచి చీరలు జాకెట్ మొదలైనవి నాలుగైదు సెట్ లు ఖరీదైనవి తనే సెలెక్ట్ చేసి కొన్నది. పదివేలు అయింది. స్వప్నకు తన తల్లి గుర్తుకొచ్చి కళ్ళల్లో నీళ్ళు తిరిగాయి. మేడం చూడకుండా కళ్ళు తుడుచుకుంది. 

అలా ఒక నెల గడిచింది. ఈనెల రోజుల్లోనూ స్వప్నను విజయ దాదాపు మానసికంగా జయించేసిందని చెప్పవచ్చు. స్వప్న నోరు తెరచి ఏదీ అడగకపోయినా కాస్మెటిక్స్ మొదలుకొని క్లాసు పుస్తకాల వరకూ ఏమేమో కొని తెచ్చేది. టిఫినూ, భోజనం తనతోనే. కొసరి కొసరి వడ్డించేది. దాదాపు తన ఫామిలీ మెంబర్ గానే చూసింది. స్వప్న ఏ స్టేజీకి వచ్చిందంటే 'మేడం కోసం ప్రాణాలైనా ఇచ్చేందుకైనా రెడీ ' అనిపించేంతగా. 

మార్కెట్ చేయడానికి వెళ్ళినప్పుడు స్వప్న ఒకసారి పరీక్ష ఫీజు కోసం డీడీ తీద్దామని బేంక్ కి వెళ్ళినప్పుడు తన పాస్ బుక్ అప్ డేట్ చేయిస్తూ చూసింది. ఫస్టున తన అకౌంట్ లో ఎనిమిది వేలు డిపాజిట్ ఐ ఉన్నాయి. ఎవరబ్బా, అని ఆలోచించింది. బహుశా మేడమే కావచ్చు. తను పూర్వం పని చేసే కంపెనీ నెలకు కేవలం రెండున్నర వేలు ఇచ్చేది. ట్యూషన్ లు చెప్పుతూ తను మరో పదిహేను వందలు సంపాదించేది. హాలిడేస్ లో అది కూడా ఉండేది కాదు. ఖర్చులు పోను, ఏమీ మిగిలేది కాదు. మరి ఇప్పుడు, కాణీ ఖర్చు లేదు. బేంకు లో తన జీతం ఎనిమిది వేలు జమ అయ్యింది. మనస్సుకి చాలా భరోసాగా అనిపించింది. ఆర్ధికపరమైన వెసులుబాటు మనిషి జీవితంలో అత్యంత ప్రధానమైన పాత్రే వహిస్తుంది.

విజయ పుణ్యమా అని స్వప్న ఒళ్ళు ఈనెలరోజులలోనూ మరింతగా నునుపు తేరి కాస్త బరువు పెరిగి విజయ మనసును తొందర చేయసాగింది. వయస్సులోనూ, అనుభవంలోనూ ఆరితేరిన తన లాంటి ఆడదాని చేతిలో , దోరదోరగా ఉన్న స్వప్న యవ్వనానికి జరగబోయే తొలి శృంగార అనుభవాన్ని తలచుకొంటేనే విజయకు చాలా తొందరగా ఉంది.. 

ఈ చిన్న దాని అందాలు తన బాహువుల్లో ఎప్పుడు చిక్కుతాయో...., 

ఆ లేత పెదాలు తన పెదాల క్రింద ఎప్పుడు నలుగుతాయో..., 

ఆ యవ్వన గిరులు తన వక్షోజాల క్రింద ఎప్పుడు అణిగిపోతాయో..., 

ఆ అందమైన పొడవైన కాళ్ళు తన పిరుదులను ఎప్పుడు చుట్టుకుంటాయో....., 

ఆ చుట్టిన కాళ్ళ మధ్య తన వేగంగా ఊగుతున్నప్పుడు ఆ పాదాల మువ్వలు లయబద్దంగా ఎప్పుడు మ్రోగుతాయో..., 

తెల్లవార్లూ పోటు మీద పోటు పడుతున్నప్పుడు ఈ చిన్నది మూలిగే మూలుగులు వీనుల విందుగా తను ఎప్పుడు వింటుందో....., 

రతిసౌఖ్యంలో అలసిపోయినప్పుడు, ఆ చిన్నారి నుదిటిపై కనిపించే స్వేద బిందువులను తన నాలికతో ఎప్పుడు తుడిచివేస్తుందో...., 

వరుస ఆర్గాజాలతో ఆ సౌందర్యం సొమ్మసిల్లి పడినప్పుడు తను ఎప్పుడు ఉపచారాలు చేస్తుందో..... 

ఇంకెంత కాలం ఆగాలో?.... ఏమో?.....

ఎలా మొదలు పెట్టాలో, ఎక్కడ మొదలు పెట్టాలో, ఎప్పుడు మొదలు పెట్టాలో విజయకు అర్ధం కాలేదు. సరైన సమయం కోసం ఎప్పుడెప్పుడా అని వేచి చూడ సాగింది. అనుకోకుండా ఆ రోజు తొందరలోనే రానే వచ్చింది.

.  - - - - - to be continued

విజయ స్వప్నం 

(రెండవ భాగం సమాప్తం)

***



Vijaya Swapnam 03



ఒకరోజు విజయ ఆఫిసులో ఒక లేడీకొలీగ్ కి ట్రాన్స్ఫర్ అయింది . ఆ కొలీగ్ బాచిలర్ కావడంతో ఆ కొలీగ్ ఇంట్లోనే లేడీ ఎంప్లాయీస్ అంతా కలిసి, శనివారం సాయంత్రం ఫేర్ వెల్ డిన్నర్ ఏర్పాటు చేసారు. విజయ దానికి ఎటెండ్ అవడం కోసం సాయంత్రం ఎర్లీగా ఇంటికి వచ్చింది. ఫ్రెష్ గా తయారై పార్టీవేర్ వేసుకుంది.

విజయ ఆఫీసుకి వెళ్ళేప్పుడు చాలావరకు ఫార్మల్ డ్రెస్ లోనే వెళుతుంది. డిగ్నిటీ మెయిన్ టెయిన్ చేస్తుంది. ఎక్కువసార్లు జెంట్స్ వాడే సఫారీ ధరించి వెళుతుంది. అప్పుడప్పుడూ, స్లీవ్ లెస్ వేసుకుని సారీ కట్టుకుంటుంది. కానీ స్వప్న వచ్చాక మొదటి సారి మేడం ను పార్టీ వేర్ లో చూస్తూంది. బ్లూ కలర్ టైట్ జీన్స్ పేంట్ ధరించి పైన పింక్ కలర్ బనియన్ టక్ చేసింది. పైన మళ్ళీ బ్లూ కలర్ జీన్స్ కోటు పేంట్ తో మాచ్ అయ్యేలా వేసుకుంది. ఇంపోర్టెడ్ జెంట్స్ షూస్ వేసుకుంది. కోటు పైబటన్స్ వదిలేయడం వలన గుండెలఎత్తులు ముందుకు తోసుకొస్తున్నట్లుగా కనిపిస్తున్నాయి. శరీరానికి పట్టినట్లుగా ఉన్న ఆ డ్రెస్ లో మేడమ్ తొడల షేపులు, నడుంవంపులు, గుండెలఎత్తులు కొట్టొచ్చినట్లుగా కనిపిస్తున్నాయి. బాగా మెయిన్ టెయిన్ చేసే శరీరంకావడంతో, వయసు నలభై పైనే అయినా నదరుగా కనిపిస్తోంది. తగుమాత్రం ఎక్స్ పోజింగ్ గా కనిపిస్తున్న విజయను ఆశ్చర్యంగా చూసింది స్వప్న. 'మేడం ఎంత బావుందో! ' అనుకోకుండా ఉండలేకపోయింది. 

యధావిధిగా స్వప్న కారుషెడ్ తలుపులు తీసి ప్రక్కగా నిలుచుంది. కారుషెడ్ వైపు వెళుతూ విజయ ఓరకళ్ళతో స్వప్నవైపో చూపు ఈటెలా విసిరింది. కళ్ళు విప్పార్చుకుని తననే ఆరాధనగా చూస్తున్న స్వప్నను చూసి కొంటెగా నవ్వి కన్నుగీటింది. స్వప్న గాభరాగా చూపు తిప్పుకుంది. తను కాలేజీలో జాయిన్అయ్యిన కొత్తలో మగాళ్ళు తనవైపు చూసే చూపులు, చేసే చేష్ఠలు ఒక్కసారి గుర్తుకొచ్చి, మదిలో ఏదో సన్ననిఅలజడి కలిగింది స్వప్నకు.

విజయ ఓసారి నవ్వుకుని కారు బయటకు తీసి, స్వప్న ప్రక్కనోసారి ఆపి, వెళ్ళేముందు 'తను వచ్చేసరికి లేటవుతుందనీ, తన కోసం వెయిట్ చెయ్యకుండా భోజనం చేసెయ్యమ'ని చెప్పి సర్రున కారు డ్రైవ్ చేసుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది.

ఆరోజు కార్తీకపౌర్ణమి కావడంతో, స్వప్నకూడా సాయంత్రం కాగానే తలస్నానంచేసి మేడం కొనిచ్చిన కొత్తచీరల్లో మంచిది ఒకటి కట్టుకుని తయారై, గుడికి వెళ్ళివచ్చింది. భోజనం చేసేసరికి తొమ్మిదయ్యింది. తాపీగా పనులన్నీ పూర్తిచేసుకుంది. రోజూలానే మేడంకోసం బెడ్ రెడీచేసింది. ఆమె వస్తే మిగతాపనులు ఏమైనాఉంటే చేసి, రూమ్ కి ఏకంగా ఒకేసారివెళ్ళి పడుకుందామని ఆబట్టలతోనే వెయిట్ చెయ్యసాగింది. పదవ్వగానే సోఫా లోనే కాస్త కునుకుపట్టింది. 

***

కారుహారన్ తో చటుక్కున మెలకువవచ్చి చూస్తే టైము పదకొండు అయ్యింది. తాళాలు తీసుకుని గబగబా పరుగెత్తింది. మేడం కారు షెడ్ లో పెట్టాక స్వప్న తాళంవేసి లోనికి వచ్చింది. మేడం కొద్దిగాతూలుతూ నడవడాన్ని గమనించింది. బాగా త్రాగివచ్చినట్లు ఉందనిపించింది. ఐదడుగులదూరం నుంచి కూడా గుప్పుగుప్పు మని మందువాసన కొడుతోంది.

"భోజనం చేషావా ష్వప్నా?" నిలబడే షూస్ విప్పుతూ అడిగింది. మేడం మాటలు ముద్దముద్దగా వస్తున్నాయి.

"చేసాను మేడం".

మేడం షూస్ విప్పి అక్కడే వదిలేసింది. తన జీన్స్ కోటును విప్పి సోఫాలోకి విసిరింది. "శరీరంపై అదుపు తప్పినట్లుంది. మరి డ్రైవింగ్ ఎలా చేసిందో" అనుకుంటూ షూస్ తీసి ప్రక్కన పెట్టింది స్వప్న.

"షారీ ష్వప్నా! లేటయ్యింది. వెళ్ళి పడుకో", అంటూ తనగదివైపు అడుగులు వెయ్యబోతూ తూలిపడబోయింది.

"జాగ్రత్త మేడం." ప్రక్కనేనడుస్తున్న స్వప్న ముందుకుగెంతి మేడంను పట్టుకోవడానికి ప్రయత్నించింది.

ముందుకు తూలబోతున్న విజయకూడా ఉలిక్కిపడి ఆసరాకోసం ప్రయత్నించడంలో స్వప్నను రెండుచేతులతోనూ గట్టిగా దాదాపు వాటేసుకుని నిలదొక్కుకుంది. ఆతూలడంలో కాస్తమత్తుదిగి మెల్లగా కళ్ళు విప్పార్చుకొని తను దేనినిపట్టుకుందో ఒకసారి చూసింది. యధాలాపంగా ఉన్న విజయకు తన కౌగిలిలో ఉన్న స్వప్నను చూసి ఒక క్షణం పాటు ఏమీ అర్థంకాలేదు. కొద్దిగా తలవిదిలించి కళ్ళు పైకెత్తి మళ్ళీ చూసింది. 

స్వప్న.....తన స్వప్న మొహం..... తన మొహానికి కేవలం రెండంగుళాల దూరంలో కనబడగానే విజయ కాస్త కన్ ఫ్యూజ్ అయ్యింది. సగం కల, సగం మెలకువలో ఉన్నట్టుగా అనిపించింది. ఆ నెల రోజులలోనూ స్వప్నను తాకడం అదే విజయకు మొదటిసారి. ఈ సీన్ కోసం తను ఎంత మాత్రం ప్రిపేర్ కాలేదు. ఎన్నోసార్లు రాత్రుళ్ళు మెలకువ వచ్చి స్వప్న ఆలోచనలతో మనసు చెదరి, గెస్ట్ హౌస్ వైపు వెళ్ళాలనే తన మనస్సును ఎలా నిగ్రహించుకుందో తనకు మాత్రమే తెలుసు. ఆఫీసులో పని చేస్తున్నా స్వప్న గురించిన ఆలోచనలే. అసలు స్వప్నకు ఎలా ప్రపోజ్ చెయ్యాలో, తను ఎలా ప్రొసీడ్ అవ్వాలో రకరకాల ప్రణాళికలు గత కొద్ది రోజులుగా ఆలోచిస్తున్న విజయ అనుకోకుండా జరిగిన ఈసంఘటనతో అప్రతిభురాలైంది. మెత్తని స్వప్న ఒళ్ళు గువ్వ పిట్టలా తన కౌగిలిలో చిక్కేసరికి, విజయకు అంత మత్తులోనూ సగం కిక్కు దిగిపోయింది. స్వప్న రెండు చేతులూ తననడుమును చుట్టి ఉన్నాయి. తను స్వప్న మెడను కౌగిలించుకుని పూర్తిగా స్వప్నపై వాలి పోయి ఉంది. 

తను చూస్తున్నది కలకాదని తెలియగానే, నిటారుగా నిలదొక్కుకుంది. చేతులుమాత్రం స్వప్నపైనుండి తీయలేదు. చేతులు అలాగే ఉంచి, కొద్దిగా ఒంగుని, స్వప్న కళ్ళల్లోకి నిషా నిండిన కళ్ళతో మత్తుగా చూసింది. స్వప్న కళ్ళల్లో మేడం పడిపోబోయిందన్న ఆందోళన. ఇక ఫరవాలేదన్న రిలీఫ్. కొద్ది క్షణాలు అలాగే గడిచాయి. 

మేడంకళ్ళు మత్తుగా ఉన్నాయి. కళ్ళల్లో ఎరుపుజీర మొదటిసారిగా చూసింది స్వప్న. చేతులు తీసే ప్రయత్నమేదీ విజయ చేస్తున్నట్టు స్వప్నకు అనిపించలేదు. పైగా ఆచేతులు తనచుట్టూ మరింత బిగుసుకుంటున్నట్టుగా అనిపించింది . మందు మత్తులో తూలుతూ ఉండడం వలన బహుశా ఆసరా కావాలేమోననుకుంది. కోటు తీసేయడం వలన కేవలం స్లీవ్ లెస్ పింక్ బనియన్ లో మేడం ధగధగలాడిపోతోంది. క్రింద నడుంవరకూ టైట్ జీన్స్, పైన అతుక్కుపోయినట్లుగాఉన్న బనియన్ లో మేడం పైభాగం దాదాపు అర్ధ నగ్నంగా ఉంది. కండలు బాగా ఉబికి కనిపిస్తున్నాయి. కొట్టొచ్చినట్లున్న గుండెఎత్తులే గనక లేకపోతే, బాడీవిషయంలో మేడం ఏమగాడికీ తీసిపోదనిపించింది స్వప్నకు.

స్వప్న హైటు విజయనాసిక వరకూ ఉంది. మోచేతులవరకూ ఉన్న టైట్ జాకెట్టులో స్వప్నభుజాలు విజయ చంకలక్రింద ఒదిగిపోయాయి. ఎత్తైన స్వప్నపాలిండ్లు, విజయ నిపుల్స్ క్రిందభాగంలో తగులుతున్నాయి. తలారా స్నానంచేసిన స్వప్నతలలోంచి సాంబ్రాణి గుభాళింపులు ఇంకాపోలేదు. నున్నగా చిక్కుతీసిన నల్లని ఒత్తైనకురులు కొద్దిగా మొహంమీదకు పడుతున్నాయి. అప్పుడే నిద్రపోయి లేచిన స్వప్నమొహం కొద్దిగా ఉబ్బి మరింత నునుపుగా కనిపిస్తూంది. స్వప్న తననుదుటిపై దిద్దుకున్న తిలకం క్రింద కొద్దిసేపటిక్రితం గుడికి వెళ్ళినప్పుడు అద్దుకున్నకుంకుమ కొద్దిగా చెదరి, అప్పుడే 'మొగుడి కౌగిలి నుండి విడివడిన క్రొత్త పెళ్ళికూతురిలా' వింత సొబగులద్దుతోంది. క్రీమ్కలర్ సాటిన్ లాంటి సారీ, మేచింగ్ బ్లౌజ్, తలలో గుత్తులుగుత్తులుగా తురిమిన విరజాజిపూలమాలలతో స్వప్న మెరిసిపోతోంది. స్వప్న అందాలను ఆచీరలో చూద్దామని, కావాలనే విజయ ఇష్టపడి సెలెక్ట్ చేసిన చీరెలో భువనసుందరిలా వెలిగిపోతోంది స్వప్న. విజయ కళ్ళకి స్వప్న ఒకక్షణం పాటు "భర్త కోసం వేచిచూస్తున్న అభిసారిక" లా కనిపించింది. కాస్తజాలీ, ప్రేమా కలగలిసిన చూపుతో స్వప్నను చూసింది.

బహుశా అనేకనెలలుగా సంసారసౌఖ్యానికి దూరమవడంవల్ల కావచ్చు, పార్టీలో కాస్తఎక్కువగా తీసుకున్న బ్రాందీప్రభావం కావచ్చు, స్వప్న.... తన ప్రాణ సఖి... తనచేతిలో చిక్కిన కారణం కావచ్చు, అన్నిటికీమించి నిస్సహాయస్థితిలోఉన్న స్వప్నను తనుఏంచేసినా అడిగేవారు లేరన్న మొండిధైర్యం వల్లనేమో, ఒక సాటిఅమ్మాయి స్పర్శతో విజయలో మెల్లగా వేడి రాజుకోవడమే కాదు, అంతకంతకూ పెరిగిపోతోంది. స్వప్నఒళ్ళు తనకు మెత్తగా, నులివెచ్చగా తగులుతోంది. కౌగిలిలో ఒంటరిగా చిక్కిన అందం విజయలో నిప్పులకుంపటినే రాజేసింది. క్షణాల్లో విజయ స్థనాలు బెలూన్లలాఉబ్బి నిపుల్స్ స్టిఫ్ గా మారి, వేసుకున్న బనియన్లో నుండి స్వప్న పాలిండ్లకు గుచ్చుకున్నాయి . 

స్వప్నను మెల్లగా ... దగ్గరగా ..., ఇంకా దగ్గరగా అదుముకోసాగింది. స్వప్నను చుట్టి ఉన్న తన చేతులతో నిమురుతూ, జఘన భాగాన్ని తనకేసి ఒత్తుకోసాగింది. మెత్తని ఊలుబంతిలా స్వప్న శరీరం తన బాహువుల్లో నొక్కుకు పోతోంది. బిగుతు జాకెట్ లోనుంచి తోసుకొస్తున్న 16 ఏళ్ళ అమ్మాయి కన్నె పరువాలు విజయ ఛాతీ కి హత్తుకుంటున్నాయి.. విజయ మూడ్లో కి రాసాగింది.

మెల్లగా తనచేతులతో స్వప్నతలను సుతారంగా పట్టుకుని, తలలో ఒత్తుగా తురిమిన విరజాజిసువాసనలను బలంగాపీలుస్తూ, స్వప్న మొహాన్ని తన మెడవంపులోనికి హత్తుకోసాగింది. తనమెడను అటూఇటూ తిప్పుతూ స్వప్నబుగ్గల నునుపుదనాన్ని తనమెడకేసి రాసుకుంటూ, శిరస్సుపై ముద్దు పెట్టుకుంది.

స్వప్నకు ఇంకా ఏమీ అర్ధం కాలెదు. మేడం తనను ఆసరాగా చేసుకుందనే అనుకుంటోంది పాపం. కొద్దిగా ఉక్కిరి బిక్కిరిగానే ఉంది గానీ ఏం జరుగుతుందో ఇంకా తెలియలేదు. మేడం మొహం వైపు చూసింది. మేడం అరమోడ్పు కన్నులతో తనవైపు మత్తుగా చూస్తోంది.

"స్వప్నా, మై లవ్, నాకోసం ఎదురు చూస్తున్నావా? ఇలా వెయిట్ చేసే మనిషి నాకూ ఒకరున్నారా? ఇంత కాలం ఎక్కడున్నావు స్వప్నా? నువ్వు నాకు ఇంకా ముందే ఎందుకు పరిచయం కాలేదు? " మత్తుగా మూలుగుతోంది విజయ.

అయినవారి ఆదరణకు దూరమై, ఏడాదిగా ఒంటరి బ్రతుకు బ్రతుకుతున్న స్వప్నకు, ఆపాటి ఆత్మీయ స్పర్శ కొండంత ధైర్యాన్నిచ్చింది. ఎంత మొండిగా ఒంటరి బ్రతుకు బ్రతుకుతున్నా, "తన" అని చెప్పుకోడానికి ఎవరూ లేరన్న లోటు ఎప్పుడూ తెలుస్తూనే ఉండేది. ఇన్నాళ్ళకు తనను నిజంగా అభిమానించేవారు ఒకరు దొరికారన్న సంగతి మనసుకు ఎంతో హాయి నిచ్చింది. ఆఒక్క వ్యక్తీ తనకు దూరం కాకూడదనిపించి తనకు తెలియకుండానే మేడంను గట్టిగా పట్టుకుంది. అంతకంతకూ తనను చుట్టివేస్తున్న బలమైన మేడం బాహువులు తనకు రక్షణ దుర్గాలుగా అనిపించాయి. మేడం గుండెలపై తల ఆనించింది. మేడం చేతులు తన వీపుపై నాట్యం చేస్తున్నాయి. పైనుండి క్రిందకూ, క్రిందనుండి పైకీ తన వీపంతా నిమురుతూ తన జాకెట్ కి, చీరకట్టుకీ మధ్య భాగాన్ని సుతారంగా నొక్కుతున్నాయి. మేడం గుండెలు గట్టిగా తన స్థనాలను అదిమేస్తున్నాయి.

విజయ చేతులు మెల్లగా క్రిందకు జారాయి, స్వప్న భుజాల మీదుగా దిగుతూ, జాకెట్ క్రింద ఆచ్చాదన లేని సన్నని, లేలేత నడుము దగ్గర ఆగాయి. విశాలంగా ఉన్న వీపు పైభాగం నుండి సడన్ గా లోతు భాగంలోనికి తనచేతులు దిగగానే, స్వప్న నడుం విజయ చేతులలో చిక్కింది. 

ఆ నడుం వంపుల్లో ఏదో పోగొట్టుకున్న వస్తువును వెతికినంత ఆత్రంగా విజయ తడుముతుంటే స్వప్నకు గిలిగింతలుగా ఉండి, ఒళ్ళంతా కువకువలుగా ఏదో తెలియని చలనం అలలు అలలు గావచ్చింది. ఆ సన్నని నడుము వంపుల్లో, రెండు ప్రక్కలా విజయ తన రెండు చేతులూ ఉంచి, అరిచేతులతో రెండుప్రక్కలా ఒకేసారి మెత్తగా నొక్కింది. స్వప్న ఒళ్ళు ఝల్లు మంది. 

విజయ చేతులలో స్వప్న నడుం చాలా ఈజీగా ఇమిడిపోయింది. ఇందాక స్వప్న భుజాల దగ్గర పట్టు కోసం తన రెండు చేతులనూ పూర్తిగా వాడాల్సి వస్తే, నడుం దగ్గర మాత్రం సన్నగా ఉండడంతో తన అరిచేతులు సరిపోయాయి. పైనా క్రిందా పెద్ద పెద్ద భాండాగారాలున్న స్వప్న నడుంభాగం మాత్రం ఒక తెల్లని పావురంలా మెత్తగా విజయ రెండు అరిచేతులలో ఇమిడిపోయింది. ఆమెత్తదనాన్ని నొక్కుతూ కొంతసేపు ఆస్వాదించింది.

విజయ కాలేజీ రోజులలో ఏన్యువల్ స్పోర్ట్స్ మీట్లో గెలిచిన కప్పులు, ఎంత భారీగా ఉన్నా , నడుం భాగం మాత్రం చాలా సన్నగా ఉండి, కేవలం అరిచేతితోనే ఈజీగా హేండిల్ చేయగలిగేవిగా ఉండేవి. స్వప్న నడుము తన చేతుల్లో ఇమిడినతీరు చూసి, విజయకు ఆకప్పులు, ఆనాటి విజయోత్సాహం ఒక్క క్షణం గుర్తుకొచ్చాయి. నిజమే, ఈ స్వప్న , తను గెలిచిన కప్పులన్నిటికంటే కూడా అపురూపం. 

స్వప్న నడుం ప్రక్క మడతలను విజయ తన అరిచేతులతో బిగించి పట్టి తనకేసి లాగుకుంది. సరైన పట్టుకు నడుమే అనువైన ప్రదేశం. ఆ ఊపుకు ఈసారి స్వప్న పైభాగమే కాక, నడుం క్రింది భాగం కూడా తనకేసి హత్తుకుపోయింది. ఒక్కసారి విజయకు ఒళ్ళంతా తిమ్మిరెక్కినట్లయ్యింది. స్పర్శ ఙ్ఞానం ఒక క్షణం కోల్పోయినట్లై అరిచేతులను తీసేసి, మొత్తం బాహువులలో స్వప్నను నడుంవద్ద బంధించి తన నడుంకేసి అదుముకుంది.

స్వప్న స్థనసంపదకు, విజయ వక్షోజాలు అడ్డురావడంతో, స్వప్న నడుమును విజయ తన నడుముకేసి నొక్కే ప్రయత్నంలో స్వప్న బాడీ విల్లులా వెనక్కి వంగిపోయింది. స్వప్న కంటే విజయ హైటు కావడంతో, స్వప్న శరీరం అమాంతం ఒక రెండంగుళాలు పైకి లేచిపోయింది. విజయ స్పోర్ట్స్ బాడీకి, స్వప్న శరీరం నిజంగానే ఏడు మల్లెలెత్తు రాజకుమారి శరీరంలా అనిపించింది . విజయమొహం స్వప్న కంఠం వంపులో అమరి పోయింది.

తనను విజయ పైకి లేపుతూంటే, ఆధారం కోసం స్వప్న తన కాలి ముందువైపు మునివ్రేళ్ళపై నిలబడాల్సి వచ్చింది. అయినా దాదాపు తన బరువంతా విజయ చేతులలోనే ఉంది. లోతైన స్వప్న నడుమునూ వీపునూ విజయ తడిమేస్తూ ఉంది. స్వప్న శరీరం అంతకంతకూ విజయ శరీరానికి తాపడం అయినట్లుగా నొక్కుకుపోతోంది. 

నిలువెత్తు బలమైన మేడం, మగాడిలా తనని హత్తుకొని దగ్గరకు ... మరింత దగ్గరకు తీసుకుంటూ, తన విశాలమైన ఛాతీ కేసి రెండు పాలిండ్లనీ అదిమేస్తూ, రెండు చేతులా ఒడిసి పట్టి స్వప్నను కొద్దిగా పైకి ఎత్తి, తమకంతో కౌగిలించుకుంటుంటే , తొలిసారిగా, పరాయి స్త్రీ ఒంటి స్పర్శ తన ఒళ్ళంతా తాకుతూ - - - స్వప్నకు ఆ కౌగిలి ఏదో వింతగా ఉంది. 

విజయ చేతుల కదలికల్లో వేగం పెరిగింది. గబగబా పైనా... క్రిందా... పిచ్చిపిచ్చిగా... దొరికిన చోటల్లా... తడిమేస్తూ, స్వప్నపై ఎక్కడెక్కడో చేతులువేస్తూ... ఆరాటంగా పిసికేస్తూ... తనలో కలిపేసుకుంటున్నట్లుగా వాటేసుకోసాగింది

స్వప్న వొళ్ళు తన కౌగిట్లో మెత్తగా నలుగుతుంటే , పైట క్రింది స్వప్న పాలిండ్లు కవ్విస్తూ ఉంటే, ఇంతవరకూ ఎవ్వరూ చెయ్యి వెయ్యని స్వప్న పిరుదుల పైకి మెల్లగా కుడి చేతిని జార్చింది విజయ. స్వప్న నడుం లోతులలోనుండి, మరలా ఎత్తైన ప్రదేశాలను అధిరోహించినట్లైయ్యింది విజయ చేతికి. ఎడమ చేతితో స్వప్న నడుం వద్ద బిగిని అలాగే ఉంచి, కుడిచేత్తో స్వప్న పిరుదులను నిమరసాగింది.. 

శరీర దారుఢ్యం విషయంలో స్వప్న తన ముందు ఒక మల్లెపూవే అయినా పిరుదులు మాత్రం చాలా ఉన్నతంగా ఉన్నాయి. మెత్తని చీరలో నుంచి స్పాంజీల్లా తగులుతున్నాయి. స్వప్న తనఇంట్లో అటూఇటూ తిరుగుతున్నప్పుడు విజయను అమితంగా ఆకర్షించిన అనేకఅంశాల్లో ఆ పిరుదులు కూడా ఉండేవి. కాని వాటిమీద చేయివేసే చొరవ ఎప్పుడూ చేయలేదు. ఆ రెండు పిరుదులపై తన రెండు చేతులనూ ఉంచి స్వప్నను ఎత్తిపట్టి, తనకేసి కేసి బలంగా నొక్కుకోసాగింది. విజయకు ఎవరెస్టును జయించినంత ఆనందంగా ఉంది. 

తను చిన్నతనంలో బార్బీ బొమ్మతో ఆడుకున్నంత ఈజీగా మేడం తన బాడీని హాండిల్ చేస్తూ ఆడుకుంటుంటే స్వప్నకు ఆశ్చర్యంగా ఉంది.

తమకంతో స్వప్న కంఠసీమపై తనమొహాన్ని బలంగారుద్దుతూ స్వప్న మెడవంపుల్లో తడితడిగా ఒక వేడిముద్దు పెట్టింది. మేడం పెదాల తడి వెచ్చగా తన మెడకు తగలడాన్ని స్వప్న గమనించింది. ఒక్క క్షణం కళ్ళు మూసుకుంది. మేడం నాలిక స్వప్న మెడపైరాస్తూ, మెల్లగా బుగ్గలవైపు ప్రయాణిస్తోంది.

వెచ్చగా విజయనాలుక తన మెడపై నిమురుతుంటే, స్వప్నకు ఒళ్ళంతా ఏదో తుళ్ళింతగా అవుతోంది. నునుపైన మెడభాగంలో చిన్నచిన్నగా, సుతారంగా ముద్దులు పెట్టుకుంటూ విజయ పెదాలు పైపైకి ప్రయాణిస్తున్నాయి.

ఏడాదిగా ఎటువంటి ప్రేమకూ నోచుకోని స్వప్న, మేడం చూపిస్తున్న ప్రేమను కళ్ళు మూసుకొని ఆస్వాదించసాగింది. వదిలితే ఈ ఆనంద క్షణాలు ఎక్కడ దూరమౌతాయోనని మేడంచుట్టూ తన చేతులను మరింత బిగించింది. విజయ ఎడమచేతి కౌగిలిపై ఆధారపడి ఉన్న స్వప్న , ఒక పసిపిల్ల తన తల్లి దగ్గర గారాలు పోయినట్లుగా, తన మెడను మరింత వెనక్కి మేడం కు అనువుగా వంచింది.

విజయ తన పెదాలను స్వప్న బుగ్గలవైపు తీసుకెళ్ళుతూనే, కుడిచేతితో నిమురుతున్న స్వప్న పిరుదులను గట్టిగా బిగించి, హఠాత్తుగా తన పేంటు మధ్య భాగానికేసి నొక్కుకుంది. 

స్వప్న తొడల మధ్య ఒత్తుగా ఉన్న చీర కుచ్చెళ్ళ క్రింద నున్న మదన మందిరం విజయ వేసుకున్న టైట్ జీన్స్ కాళ్ళ మధ్యభాగం మీద బలంగా ఒత్తుకుంది. చీరలో స్వప్నతొడలు, టైట్ జీన్స్ లో ఉన్న విజయతొడలకు మెత్తగా తగులుతున్నాయ్. 

" స్వప్నా! యు ఆర్ సో బ్యూటిఫుల్., " అంటూ చటుక్కున స్వప్న ఎడమబుగ్గపై "మ్.. మ్.. మ్చ్" అని చప్పుడు చేస్తూ టైట్ గా ముద్దుపెట్టుకుంది. స్వప్న బుగ్గలలోకి తన మొహాన్ని దున్నుతున్నట్లుగా నొక్కుతూ, తననాసికతో పొడుస్తూ, ఒకప్రక్క పిరుదులను పిసుకుతూ కుడిబుగ్గపై వెను వెంటనే అంతే బలంగా మరో తడి ముద్దు పెట్టింది.

స్వప్న అందంగా సిగ్గు పడింది. తను ఎదిగిన తర్వాత, తన తల్లి తప్ప, అంతవరకూ జీవితంలో మరెవరూ అలా కౌగిలించుకొని ముద్దులు పెట్టుకోలేదు. అలాంటిది మేడం అంతటి మనిషి తనను కౌగిలించుకోవడమే కాకుండా బుగ్గలపై ముద్దులు ఇచ్చేసరికి ఒక్కసారిగా సిగ్గు ముంచుకొచ్చింది. రెండు బుగ్గలలోకీ రక్తం లావాలా ప్రవహించడంతో, గజనిమ్మ పళ్ళ లాంటి స్వప్న బుగ్గలు రెండూ క్షణంలో గులాబీ రంగు లోనికిమారాయి. తడిసిన స్వప్న బుగ్గలు తళతళ లాడుతున్నాయి. ఆ బుగ్గలను చూసిన విజయ కళ్ళు తళుక్కుమన్నాయి. 

సుతారంగా స్వప్నను క్రిందకు దించింది. విజయ. మెల్లగా స్వప్న మొహాన్ని తన రెండు అరిచేతులలో, కలువ పువ్వును పట్టుకున్నట్లుగా పొదివి పట్టుకొంది. ఆశ్చర్యం నిండిన చూపులతో స్వప్న తన విశాలమైన నేత్రాలను విప్పార్చుకుని మేడం వంకే చూడసాగింది. 

చలాకీగా మెరుస్తున్న స్వప్న కళ్ళల్లో విజయ తన రూపాన్ని వెతుక్కో సాగింది. అది ఒక యువతిచూపులా లేదు. ఒక ప్రియుడు ప్రియురాలిని మురిపెంగా చూసుకుంటున్నట్లు ఉంది. మేడం తనచూపులలో చూపులు కలిపి తనవైపే చూస్తుంటే, స్వప్న కళ్ళు దించుకుంది.

విజయ మొహం స్వప్న మొహానికి కేవలం అంగుళం దూరం లో ఉంది. ఆమె ఊపిరి బలంగా నాగుపాము బుస కొట్టినట్లుగా స్వప్న మొహానికి వెచ్చగా తగులుతోంది. ఈ అనాఘ్రాణితపుష్పాన్ని తనే ముందుగా అనుభవించబోతోందన్న ఊహ మదిలో మెదలగానే , ఒక్కసారిగా మోహం ముంచుకొచ్చి, స్వప్న మొహాన్ని మెల్లగా... దోసిలితో... అపురూపంగా... తన మొహానికి దగ్గరగా తీసుకుంది. 

సిగ్గు ఇంకా వీడని స్వప్న, తన కళ్ళను పూర్తిగా క్రిందికి దించి, మేడం తన బుగ్గపై మరో ముద్దు పెడుతుం ది కాబోలని ఎదురు చూడసాగింది. 

ఆడదానికి సిగ్గే సింగారమని పెద్దలు ఊరికే అనలేదని విజయకు అనిపించింది. స్వప్న లోని బిడియం, మౌనం, గంభీరం లాంటి గుణాలే తను స్వప్నపై మరింత మరులు గొనడానికి కారణమేమో? 

తన దోసిలిలో, అరమూసిన కళ్ళతో, సగం విరిసిన కన్నెమొగ్గలా ఒదిగిన స్వప్న మొహాన్ని ప్రేమగా చూడసాగింది. "ముద్దొస్తున్న మొహం, సన్నగా తీర్చిదిద్దిన కాటుకతో పెద్దపెద్ద కళ్ళు, గుండ్రటిబుగ్గలు, పలుచని తమలపాకుల్లాంటి చిన్నిచిన్ని పెదాలు, సూటిగా కొన దేరిన ముక్కు, ముక్కు చివర చిన్న ఎర్రని రాయి పొదిగిన ముక్కు పుడక, ముక్కుపై రాలిపడిన కుంకుమపొడి, చెవులకు బుట్టలు, నల్లని కాటుకలాంటి జుట్టు, చాలాచిన్ని చుబుకం, చుబుకం మధ్యలో పుట్టుమచ్చేమోననిపించే సన్నని చీలిక. నవ్వినప్పుడూ, సిగ్గుపడినప్పుడూ లోపలికి సొట్టలు పడిపోతున్న బుగ్గలు, అన్నిటికీ మించి తలనిండా పూలు. ఆడాళ్ళనే కళ్ళు తిప్పనివ్వని అందం. ఇక మగాళ్ళైతేనా..!". అనుకుంది.

అయినా ఇటువంటి అమ్మాయి ఒంటరిగా నాలుగు గోడల మధ్యా దొరికితే, ఏ ఆడదైనా కాస్సేపు మగరాయుడిలానే ఫీలవుతుందేమో? ఒకసారి నలిపి పారేయాలనే ఆరాటపడుతుందేమో? తనుతిరిగే సొసైటీ లో లెస్బియనిజం గురించిన ఐడియా ఉంది కాబట్టి అవి ఏతరహా ఫీలింగ్సో తను గుర్తించగలిగింది. కానీ చాలామంది సాంప్రదాయ కుటుంబాల ఆడాళ్ళు తమలో కలిగే ఆ ఫీలింగ్స్ ని లెస్బియన్ ఫీలింగ్స్ గా గుర్తించలేక తికమక పడతారనిపించింది.

మెల్లగా నాలిక చాపి , తనను ఎప్పటినుండో ఆకర్షిస్తూన్న చుబుకం పైనున్న చీలికపై సుతారంగా రాసింది. మెల్లగా ఆ చుబుకాన్ని తన పళ్ళ మధ్యలో ఇరికించి సుతారంగా కొరికి వదిలింది. స్వప్న అందంతో తన నోట్లో నీళ్ళూరుతుంటే, తన పెదాలను నాలికతో తడి చేసుకుని తను అప్పుడే కొరికిన చోట ముద్దుపెట్టుకుంది. కళ్ళు మూసుకుని ఉన్న స్వప్నకు మేడం ఏంచేస్తూ ఉందో అర్ధం కాలేదు. కళ్ళు తెరవడానికి బిడియం. 

స్వప్న మౌనాన్ని గ్రీన్ సిగ్నల్ గా భావించి, విజయ తన ముద్దుల పరంపరను కొంచెం ముందుకు తీసుకెళ్ళింది. 

బుగ్గలపై.... నుదిటిపై...., ముక్కుమీద...., చుబుకం మీద..., బోర్లించిన ముత్యపు చిప్పల్లాంటి కనురెప్పలపై..., .ముక్కు పుడక పై....., చెవులపై...., ..చెవికి అలంకారంగా ఊగుతున్న బుట్టలపై...,. 

స్వప్న మొహమంతా.... విజయ తడి ముద్దులతో మెరవసాగింది. లేలేత గులాబీ రంగు పెదాలు, చిన్న లక్కపిడత లాంటి నోరు, "మరి మా సంగతేం చేసావ్?" అని అడుగుతున్నట్లనిపించింది.

తమకాన్ని ఆపుకోలేక విజయ, తన పెదాలను తమల పాకుల్లాంటి స్వప్న లేతపెదాలకు దగ్గరగా తీసుకొచ్చింది. . తన కనుల సందుల్లోంచి మేడం ప్రయత్నాన్ని గమనించిన స్వప్న గాభరాగా కళ్ళు విప్పార్చిచూసింది. అప్పటికే మేడం పెదాలు తన పెదాలను దాదాపుగా రాసుకుంటున్నాయి. తన పెదాల చీలికపై మేడం తన నాలిక తో అటూ ఇటూ రాస్తూంది. అప్పటికి గానీ మేడం చూపిస్తున్న ప్రేమలోని విపరీతాన్ని స్వప్న గమనించలేదు.

'మే...మేడం ఏ...)...ఏమిటిది మేడం? మీరు ... ఇలా...' అని బిత్తర పోతూ రెండుచేతుల తో స్వప్న విజయ ను నెట్టడానికి ప్రయత్నించసాగింది. స్వప్న పెరిగిన జీవితంలో స్వలింగ సంపర్కం గురించి ఎప్పుడూ వినలేదు. కనీసం అటువంటి ఆడవారు ఉంటారని కూడ తెలియదు. దాంతో విజయ చర్యలు వింత గొలుపుతున్నాయి. కనీసం హాస్టల్ లైఫైనా పరిచయం లేకపోవడంతో లెస్బియనిజం గురించి తెలియనే తెలియదు. తల్లి చాటు బిడ్డగా పెరగడంతో అసలు సెక్స్ గురించే సరైన అవగాహన లేదు. విజయ ఏం చెయ్యాలని ప్రయత్నిస్తోందో కనీసం ఊహకు కూడా అందడం లేదు. 

'మేడం ప్లీజ్ నన్ను వదలండి.. నే.. ' అంటూ ఇంకా ఏదో చెప్పబోతున్న స్వప్న పెదాలను విజయ తన నోటితో చటుక్కున కప్పేసింది. 

స్వప్నకు అది జీవితం లోనే తొలి ముద్దు. 

విజయకైతే మరో అమ్మాయిపై మనసుపడి పెట్టుకున్న మొదటి ముద్దు. 

బాగా ఆకలితో ఉన్న చంటి బిడ్డ తల్లిచన్ను దొరికినప్పుడు ఎంత ఆత్రంగా నోటిలో కుక్కుకుంటాడో, విజయ నోరు స్వప్న పెదాలజంటను అలా తన పెదాల మధ్యకు లాగుకుంది. పాల పీకతో పాలు త్రాగినట్లు ఆబగా పీల్చుకోసాగింది.

"మై గాడ్! ఎంత మధురంగా ఉన్నాయో స్వప్న అధరాలు.." విజయ అప్రతిభురాలైంది. ఆరుచి ఇంతవరకూ తను ఎరగనిది, ఎంత మధురాతి మధురమైన పదార్థాలను తిన్నా ఆ ఆనందం రాదేమో. 

ఆ రుచిని పంచదార తో పోల్చాలా, కాదే...... 

పోనీ తేనె అనాలా కాదే.........నో...నో 

దీనిని భౌతికమైన ఏ పదార్దంతోనూ పోల్చలేమేమో?. 

స్వప్న పెదాలు తన నోటిలో వెన్నలా, జున్నులా కరిగిపోతున్నట్టుగా విజయ కు అనిపించింది. 

తన అరిచేతుల నిండుగా పట్టిన గుండ్రటి స్వప్న బుగ్గలను రసాల మామిడిపండును పిండినట్లు పిండుతూ అధరామృతాన్ని జుర్రుకోసాగింది. 

స్వప్న మాటలాడడానికి ఏమాత్రం ఆస్కారం లేకుండా పోయింది. స్వప్న నోటిలోనుండి వెలువడబోయిన చిన్న అరుపు విజయ నోటిలోనే అంతమైంది. తన తలను ప్రక్కకు తిప్పడానికి స్వప్న చేసిన ప్రయత్నాలు , విజయ బలం ముందు ఏమాత్రం పని చేయలేదు. 

విజయ తన అరిచేతులతో స్వప్న మొహాన్ని పట్టకారుతో పట్టినట్లుగా బిగించింది. ఇంతవరకు ఎవరిచేతా తాకబడని కన్యను తను అనుభవించబోతున్నానన్న ఊహే విజయకు మరింత కిక్కిస్తోంది. 

స్వప్న నోటిని పూర్తిగా జుర్రుకో సాగింది. మనసు దోచిన చిన్నదాని ముద్దు ఎంత మధురమో విజయ కు అర్థమైంది. స్వప్న పెదాలు విజయ నోటిలో బాగా నలిగిపోతున్నాయి. 

స్వప్న అరవడానికి.. కనీసం మాట్లాడడానికి కూడా ఏమాత్రం అవకాశం దొరకక పోవడంతో, తన బలమంతా ఉపయోగించి చేతితోనే విజయను నెట్టసాగింది. అరవడానికి చేసే ప్రయత్నం కేవలం మూలుగులా బయటికి వస్తూ ఉంది. 

తన కౌగిలి నుండి బయట పడడానికి స్వప్న గింజుకోవడంలో విజయకు కాస్త అసౌకర్యంగా అనిపించింది. దాంతో విజయ స్వప్న నోటిపై తన నోటిని అలాగే ఉంచి, స్వప్న బుగ్గలను పిసుకుతున్న తన చేతులను , స్వప్న చంకలక్రిందుగా పోనిచ్చి, మరింత గట్టిగా కౌగిలించుకుంటూ, స్వప్నను దగ్గరలో ఉన్న గోడవైపు నెట్టుకుంటూ, దాదాపు గాల్లో ఎత్తుకుంటూ పోయి, తన కాళ్ళను ఎడం చేసి స్వప్న కాళ్ళను అటూ ఇటూ కవర్ చేస్తూ నిలబడి, స్వప్న వెనుక భాగాన్ని గోడకేసి అదిమి పట్టింది. తన రెండుకాళ్ళమధ్యా, చీరలో ఉన్న స్వప్నకాళ్ళను బంధించి దగ్గరకు నొక్కింది. 

వెనుకవైపు గోడ, ప్రక్కలలో విజయకాళ్ళు. వీటిమధ్య స్వప్న రెండుకాళ్ళూ బంధీగా మారాయి. స్వప్నతొడలు ఒకదానికేసి ఒకటి నొక్కుకుపోతున్నాయి. 

తన పేంటు కాళ్ళ మధ్య స్వప్నచీర నలుగుతుంటే, విజయకు టెంపరేచర్ పెరిగిపోతోంది. తన తొడలతో బంధింపబడిన స్వప్నకాళ్ళను నొక్కుతూ తనకు ఒత్తుకుంటున్న స్వప్న చీరమెత్తదనాన్ని ఎంజాయ్ చెయ్యసాగింది. దాదాపు మగాడి డ్రెస్ లోఉన్న తను, పూర్తిగా సాంప్రదాయ చీరెకట్టులో ఉన్న స్వప్నతో అలా ఎంజాయ్ చేస్తూ తను ఆడదాన్నన్న సంగతే కాస్సేపు మరచిపోయింది విజయ. కేవలం మగఆలోచనలే ముప్పిరిగొనసాగాయి.




Vijaya Swapnam 04



విజయ స్వప్నం _ నాలుగవ భాగం

*

' తాళం తీయండి మేడం, నేను వెళ్ళిపోతాను.' ఏడుపు నిండిన గొంతుతో చెప్పింది స్వప్న.

మేడం తనదగ్గరకు వచ్చేసింది. స్వప్న ఎదురుగుండా నిలబడి రెండుభుజాలపై రెండుచేతులూవేసి, కాస్తవంగి మొహంలో మొహం పెట్టి, దగ్గరగా చూస్తూ, " ఎందుకు స్వప్నా . దేనికి అలా భయపడతావ్. నేనేమన్నా నిన్ను కొరుక్కు తినేస్తానా. నన్ను చూస్తే అంత భయంగా ఉందా. ఇక్కడ నేను తప్ప ఎవరూ లేరు కదా. జస్ట్ వన్ నైట్ కంపెనీ ఇవ్వరాదా? " అడిగింది విజయ.

అలా ఒంగోవడంలో, మేడం వేసుకున్న నైటీ పైనుండి, ఆమె పాలిండ్లు స్వప్నకు పూర్తిగా కనిపిస్తున్నాయి. నైటీ పైన బటన్స్ లేవు. మేడం పాలకుండలమధ్య లోతైన లోయ మధ్యలో మెరుస్తున్న బంగారు లాకెట్ ఇరుక్కుపోయినట్లుగా కనిపిస్తోంది. స్ల్లీవ్ లెస్ నైటీ కావడం వల్ల బలమైన మేడం ఎక్సర్ సైజు భుజాలు లావుగా, గుండ్రంగా కనిపిస్తున్నాయి. అంత బలమైన మేడం చేతులలో పడిన ఏఆడదీ, ఆమాటకొస్తే ఏ మగాడూ తప్పించుకోలేరు. మేడం కళ్ళల్లో తీవ్రమైన కోరిక స్పష్టంగా కనిపిస్తూంది. ఒక్కసారి చూసి ఠక్కున చూపులు సిగ్గుగా ప్రక్కకి తిప్పుకుంది స్వప్న.

అప్పుడే చేసిన స్నానం వల్ల మేడం నుండి మంచి సువాసనలు వస్తున్నాయి. మాటలు హస్కీ గా వస్తున్నాయి. విస్కీ వాసన అంతగా లేదు. మందు కిక్ దిగినట్లే ఉందని అనుకుంది పాపం స్వప్న.

విజయకు చాలా తొందరగా ఉంది.. స్వప్నని ఎంత తొందరగా అనుభవిద్దామా అని. ఈపిల్ల సహకరించేలా లేదు. "రా అలా కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకుందాము.. .". అంటూ స్వప్న నడుంపై కుడి చెయ్యి వేసింది. అనాచ్చాధితంగా ఉన్న ఆ భాగాన్నంతా నిమురుతూ దగ్గరగా లాక్కుంటూ, రెండో చేతిని స్వప్న భుజం చుట్టూ తిప్పి దగ్గరగా పొదువుకుంటూ మంచం వైపు నడిపించడానికి ట్రై చేసింది. 

తను నిలబడిన చోటునుంచి కదలకుండా స్వప్న " డోర్ ఎందుకు లాక్ చేసారు మేడం?" వణుకుతున్న స్వరం తో అడిగింది.

" మరేం చెయ్యమంటావు. అడక్క అడక్క అడిగిన ఈ మేడం చిన్న కోరికను కూడా తీర్చనంటున్నావు. అందుకే నువ్వెక్కడ పారిపోతావోనని డోర్ లాక్ చేసాను. నువ్వు ఏమనుకున్నా సరే, ఇవ్వాళ నువ్వు నాతో పడుకోవాల్సిందే. మా బుజ్జి అమ్మవు కదూ .. నా మాట విను. నిన్నేం చెయ్యను. ఒక్క రాత్రి నాతో పడుకో. మంచి పిల్లవు కదా. రా " అంటూ మరో ప్రయత్నం గా స్వప్నను సుతారంగా మంచం వైపు నెట్టింది.

తూలి పడబోయిన స్వప్న, మేడం చేతులనుండి సున్నితంగా బయట పడి మంచం పైనున్న ఒక పిల్లోను తీసుకుని "పోనీ నేను కార్పెట్ మీద పడుకుంటానుమేడం. మీరు మంచం పైన పడుకోండి. " అంటూ పిల్లోను చొరవగా తీసి మంచంప్రక్కనే కార్పెట్ పైన వేసింది.

విజయ కాస్త అసహనంగా " అబ్బా అదేం కుదరదు. నా ప్రక్కనే పడుకోవాలి. ఏమిటి మారాం చేస్తున్నావు చిన్న పిల్లలా. అయినా నువ్వు ఇలా వినవు. " అంటూ స్వప్న వైపు విసురుగా వచ్చి, స్వప్న వీపు భాగం పై ఒక చెయ్యి వేసి, వంగుని మోకాళ్ళ వెనక ఒక చెయ్యి వేసి అమాంతం స్వప్నను సునాయాసంగా రెండు చేతులలోకీ తీసుకుంది. 

ఏం జరుగుతోందో అర్థం చేసుకునేలోగానే, రెప్పపాటులో స్వప్న గాలిలోకి లేచిపోయి విజయ చేతుల లో ఉంది. మెత్తని నైటీ లో నుండి ఎత్తుగా ఉన్న మేడం పాలిండ్లు స్వప్నకు నొక్కుకుంటున్నాయి. 'వదలండి, వదలండి మేడం' అంటూ గింజుకుంటోంది స్వప్న కాళ్ళూ చేతులూ తన్నుకుంటూ.

'తప్పకుండా వదుల్తాను స్వప్నా, నా పని పూర్తవగానే' అంటూ స్వప్నను బెడ్ పై వెల్లకిలా పడేసి తను తేరుకునేలోగా, స్వప్న రెండువైపులా చేతులు వేస్తూ స్వప్నపై పడబోయింది. "ప్లీజ్ స్వప్నా, నా కోరిక తీర్చు. నీకేమీ కాదు. నేనూ ఆడదాన్నే కదా.. ఒక్కరాత్రి." అంటూ. విజయకు దొరక్కుండా మంచంపై ప్రక్కకు దొర్లి, క్రిందికి జారబోయిన స్వప్న రెండు పాదాలూ దొరక బుచ్చుకుని పరుపుమీదే తన వైపుకి ఈడ్చి స్వప్న వెనుక భాగంపైకి దూడపైకి ఆంబోతులా ఎక్కేసింది విజయ. స్వప్నను తన బిగి కౌగిలిలో బంధించి, స్వప్నపిరుదులను తన తొడల మధ్య ఇరికించింది. స్వప్న గించుకుంటుంటే, " చెప్పిన మాట వినాలమ్మా, అలా మారాం చేస్తే బలాత్కారం చెయ్యాల్సి వస్తుంది మరి. నా బంగారు కొండవు కదూ. నాకు సహకరించు." అని బుజ్జగిస్తూనే స్వప్నను ఆక్రమించేసింది.

స్వప్న వీపు పై ఎత్తులు విజయ సళ్ళకు హత్తుకుంటున్నాయి. మెత్తని చీరెలో బిగించి కట్టిన ఎత్తైన స్వప్న పిరుదులు విజయ తొడలమధ్య ఒత్తుకుంటున్నాయి.

"స్వప్నా! యు ఆర్ ఎ వెరీ వెరీ బ్యూటిఫుల్ గాళ్! మొదటి చూపులో నన్ను ఆకట్టుకున్నావ్. ఆడాళ్ళకే పిచ్చెక్కించే ఎత్తులు నీవి." అంటూ తన రెండు తొడల మధ్యనా ఉన్న స్వప్న పిరుదులను తన నడుంతో మంచంకేసి అదిమేస్తూ, తన రెండు చేతులతో స్వప్న రెండు ప్రక్కలా చను కట్టు ఒడిసి పట్టుకుని పిసికేయసాగింది.

"దయ చేసి నన్ను వదిలేయండి మేడం. నేను అలాంటి దాన్ని కాదు." స్వప్న తీవ్రంగా ప్రతిఘటిస్తోంది. 

"అరే, అలాంటి దానివి కాదంటే ఎలాంటి దానివి కాదు. నేను మాత్రం ఎలాంటి దాన్ననుకుంటున్నావు. " అంటూనే స్వప్నను తన బంధంలో మరింతగా ఇరికించింది. మేడం నిపుల్స్ చింత పిక్కల్లా స్వప్న వీపుకు గుచ్చుకుంటున్నాయి. 

సళ్ళను పిసుకుతూనే, లైట్ల కాంతిలో మిస మిస లాడుతున్న స్వప్న వీపుకేసి తన మొహాన్ని గట్టిగా అటూ ఇటూ రుద్దుకుంది విజయ . స్వప్న చంకలలో చిరు చెమటతో తడిచిన జాకెట్ భాగం ప్రొవొకేటింగ్ గా ఉంది. అక్కడ నుండి వస్తున్న లేలేత మదపు వాసనను ఆఘ్రాణిస్తూ, తన రెండు చేతులతో స్వప్న రెండు మోచేతులనూ ప్రక్కలకు లాగి పరుపుకేసి అదిమిపెట్టి చంకల మధ్య సందుల్లోకి తన మొహాన్ని దూర్చింది విజయ. అక్కడ రెండు చంకలలోని సందుల్లోకీ ముక్కును నొక్కుతూ , వాసన పీలుస్తూ మత్తుగా తన నోటితో చంకల మధ్యలో తడి తడి గా ఉన్న జాకెట్ భాగాన్ని నోటినిండా పీల్చుకుంది. లేత చంకల రుచి భలే కైపుగా ఉంది. చటుక్కున స్వప్న చంకలోకి చేతిని దూర్చి ఫర్రున జాకెట్ భాగాన్ని అరచేతిమందాన చించింది. వెంట వెంటనే వీలైనంత మేర రెండు చంకల్లో భుజాల దగ్గరా జాకెట్ ని చించేసింది. తెల్లటి భుజాల మధ్య చిరు గోధుమ రంగులో స్వప్న చంక భాగాలు కనబడ్డాయి. చిన్న పిల్ల అవడం చేత అక్కడ వెంట్రుకలు లేవు. స్వప్న రెండు మోచేతుల్నీ పైకి తోస్తూ, స్వప్న చంకల్ని ఒకదాని తర్వాత ఒకటి మార్చి మార్చి నోటినిండా దొరకబుచ్చుకుని, పీల్చసాగింది. స్వప్నకు అంత భయంలోనూ చక్కిలి గిలిగా అనిపించింది. విజయ అక్కడ ఉన్న మాధుర్యాన్ని పూర్తిగా అనుభవించి, స్వప్న నల్లని కురులలోకి మొహాన్ని దూర్చింది. స్వప్న తలలోని విరజాజులు ఇందాక తన ధాటికి కాస్త చెదరినా, ఇంకా ఫ్రెష్ గా నే ఉన్నాయి. "అబ్బ ఎన్నిపూలో.. ఈచిన్న పిల్లకు ఇన్ని పూలు ఎందుకో". ఒక్కసారి వాటిలో తన మొహాన్ని ఒత్తుకొని ఆ సువాసనలను అనుభవించింది. అబ్బా! ఏదో లోకంలో తేలిపోతున్నట్టుగా ఉంది. కసిగా వాటిని నలిపేసింది. విజయ కు తన మొదటి రాత్రి గుర్తుకి వచ్చింది. 

మేడం బరువుకి స్వప్న పరుపులోపలికి కూరుకుపోతోంది. మేడం తనకన్నా దాదాపు పదిహేను కేజీల పైనే బరువుంటుందేమో. అయినా పరుపు మెత్తదనం వల్ల తను తట్టుకోగలుగుతోంది. మేడం చేతులు పరుపులో కూరుకుపోతున్న తన శరీరం ప్రక్కలనుండి తొడల క్రిందికి దూరడానికి చేస్తున్న ప్రయత్నం స్వప్నకు తెలుస్తోంది. వీలైనంతవరకూ స్వప్న ఆయా ప్రదేశాల్లో తన శరీరాన్ని పరుపుకేసి అదుముతూ మేడం చేతుల ప్రవేశాన్ని ఆపడానికి ప్రయత్నించసాగింది. 

స్వప్న పిరుదులు చీర కట్టులో, మరింత ఉబికి ఉబికి తన్ను కొస్తున్నట్లుగా ఉన్నాయి. స్వప్న శరీరంలోని ప్రతీ అంగాన్నీ ప్రతీ అంగుళాన్నీ ఎంజాయ్ చెయ్యాలని, తనలో కలిపేసుకోవాలని ఉంది విజయకు. తను ఎంతో మోజు పడ్డ కన్నె పరువాలు తన క్రింద నలుగుతూంటే విజయకు చాలా ఎక్సైటింగ్ గా ఉంది. స్వప్న బుగ్గల్ని, చెవులను, మెడను, వీపును, భుజాల్ని అందినంత మేర ముద్దు పెట్టుకోసాగింది. స్వప్న రెండు వక్షోజాలూ జాకెట్ పైనుండే మళ్ళీ చేతి నిండా దొరకబుచ్చుకొని పిసక సాగింది. రెండూ రబ్బరు బంతుల్లా పిసికిన వెంటనే మరలా పొంగుతున్నాయి. "పిల్ల ఏం పెట్టి పెంచిందో వీటిని, " అనుకుంది. మరో ప్రక్క స్వప్న నడుం పై తన మానాన్ని ఉంచి గుద్దసాగింది. 

స్వప్న సళ్ళను పిసుకుతున్న చేతులను క్రిందికి జరిపి సన్నని స్వప్న నడుము రెండు ప్రక్కలా లోతులలో వేసి ఆ మెత్తని ప్రక్క భాగాలను బొటన వేలు అరిచేతుల మధ్య ఇరికించి పిసకసాగింది. అక్కడ ఏటవాలుగా సన్నగా ఉన్న నడుము మీది మడతలను పిసుకుతూ నడుమును రెండుచేతుల తోనూ గట్టిగా పట్టి ఉంచి, తన తొడల మధ్య భాగాన్ని నైటీ లోనుండే స్వప్న రెండు పిరుదులకేసి మార్చి మార్చి నొక్కుకోసాగింది. 

స్వప్న నిస్సహాయంగా మేడం నుండి బయటపడడానికి ప్రయత్నిస్తూనే ఉంది. 

పొట్ట మడతలను నొక్కుతూ నడుమును చుట్టి ఉన్న చీర కట్టులోంచి తన అరచేతిని చీర కట్టు లోపలికి దూర్చడానికి ప్రయత్నించింది. కుదరలేదు. లంగా కట్టు బలంగా బిగించి కట్టడంవల్ల ఏమాత్రం సందూ దొరకలేదు. స్వప్న తొడల మధ్య కు చీర పైనుండే ఒక చేతిని దూర్చింది.

చీర కుచ్చిళ్ళపైనుండే స్వప్న మానం విజయ అరచేతికి, పేక్ చేయబడిన కేకులా తగిలింది. విజయనోటినిండా అప్రయత్నంగా నీళ్ళూరాయి. ఒక్కసారిగా గుటక వేసి, తన అరచేతితో స్వప్న మానాన్ని కుచ్చిళ్ళతో సహా పిసకేయసాగింది. స్వప్న మేడం చేతులను అక్కడినుండి తప్పించడానికి విశ్వ ప్రయత్నం చేస్తోంది. మేడం తనను భల్లూకంలా చుట్టేసి ఉండడంవల్ల కుదరలేదు. స్వప్న కన్నీళ్ళు పరుపులో ఇంకిపోతున్నాయి. "ప్లీజ్ మేడం, వదిలెయ్యండి మేడం." దీనాతి దీనంగా, ఏడుపు గొంతుతో అడుగుతోంది. ఒక అరచేతితో స్వప్న మానాన్ని పిసికేస్తూ, పైనుంచి దిండుల్లాంటి ఆ పిరుదులను తన తొడలమధ్య ఒత్తుకోసాగింది. మరో ఆర్గాజం ఈపొజిషన్ లోనే అయ్యేలా అనిపించింది. 

స్వప్న ఏడుపు సన్నగా చెవిన పడుతోంది. ఈ అమ్మాయిలోని ప్రతీ అణువూ శోధించాలి. స్వంతం చేసుకోవాలి. స్వప్నను నిలువెల్లా కవర్ చేస్తూ ఉన్న విజయ కు స్వప్న పిరుదులూ, తొడలూ , వెన్నుపైనున్న ఎత్తులూ వెచ్చని స్పాంజీల్లా తగులుతున్నాయి.

పొడవైన ఒత్తైన నల్లటి తాచుపాము లాంటి స్వప్న జడ, విజయకూ స్వప్నకూ మధ్య ఇరుక్కుపొయింది. జడ చివరి లావుపాటి ముడి, విజయ తొడల మధ్యలో బలంగా ఒత్తుకుంటూ, మగాడి అంగంలా విజయకు అనుభూతి నిస్తోంది..

"పిల్ల , ఏం కసి పుట్టిస్తోందీ, దీనికి జుట్టు చివరినుండీ పాదాల వరకూ ప్రతీ అంగుళంలోనూ శృంగారం నింపి పంపినట్టున్నాడు బ్రహ్మ. దీని ప్రతీ అంగాన్నీ కసి తీరా దెంగాలి. రేపు ఈపిల్ల డెఫినెట్ గా తన ఇంటి నుండి పారిపోవడం గారంటీ. గుంటని ఇవాళే కసి దీరా దెంగి దెంగి, పీల్చి పిప్పి చేసేయాలి" అనుకుంటూ, ఒక చేత్తో స్వప్న జడ ముడిని స్వప్న చీర పైనుండే పిరుదుల మధ్య సందులోకి సర్ది, స్వప్న చంకలలోనికి చేతులను దూర్చి, రెండు సళ్ళనూ తన రెండు చేతులలోనూ పట్టుకుని పిసుకుతూ, తన మానంతో బలంగా గుద్ద సాగింది. ఈ పొజిషన్ లో స్వప్న పైకి జరగడానికి ఆస్కారం లేకుండా పోయింది. విజయ స్వప్న వీపుపై పిచ్చెక్కిన దానిలా ఊగసాగింది. విజయకు మరో ఆర్గాజం చాలా తొందరగా అయిపోయింది. 

"స్వప్నా..నా కలల రాణీ.." అని సన్నగా మూలుగుతూ స్వప్న భుజాన్ని నోటితో కరచి పట్టుకుని స్వప్నవీపుపై నీరసంగా పడుకుండిపోయింది విజయ. 

సడన్ గా తనపై మేడమ్ పట్టు తగ్గినట్లవగానే స్వప్న సొరచేప పిల్లలా ఒక్క ఉదుటున మేడం క్రింద నుండి పక్కకి జారి, బెడ్ మీద నుండి క్రింద కార్పెట్ పైకి పడింది. మధ్య వయస్కురాలైన విజయ ఎంత బలమైన ఆడదైనా, చురుకుతనం విషయంలో మాత్రం , స్వప్న లాంటి టీనేజ్ పిల్లతో పోలిస్తే ఒక రవ్వ తక్కువేనేమో. రియాక్ట్ కావడంలో అర సెకను లేటైంది. అంతలో స్వప్న జారిన పైట సర్దుకుంటూ బాత్ రూం వైపు పరుగెట్టబోయింది, ఎలాగో బాత్ రూం లో దూరి తలుపేసుకుంటే రేపు పొద్దున్న మేడం మత్తు దిగిన తర్వాత చూసుకోవచ్చుననుకుంటూ.. కాని స్వప్న అదృష్టం బాగా లేదు.

చప్పున తేరుకున్న విజయ, స్వప్నను మంచం పైనుండే వంగి పట్టు కోబోయింది. విజయ చేతికి స్వప్న పైట చెంగు ఒక కొస దొరికింది. అదాటుగా పైటను బలంగా పట్టి స్వప్నను తన వైపు బెడ్ మీదికి లాగుకో బోయింది. అలా లాగడంలో స్వప్న పమిట పిన్ను దగ్గర చీర చిరిగి సర్రున పైట భాగం విజయ చేతిలోకి వచ్చింది. కొద్దిగా వ్రేలాడుతున్న మిగతా భాగాన్ని స్వప్న గాభరాగా గుంజుకోవడంలో మొత్తం చిరిగిపోయి పైట భాగం మొత్తం విజయ చేతిలోకి వచ్చేసింది. కప్పుకోవడానికి మిగిలిన పైట భాగం సరిపోకపోవడంతో, ఎత్తైన స్వప్న గుండెలు పైట లేకుండా తొలిసారిగా జాకెట్ నిండుగా తెల్లని పొట్ట పైనుండి ముందుకి దూసుకొస్తూ విజయ మనసుని చెదరగొట్టాయి. విజయ నోరెళ్ళబెట్టి వాటి వంకే చూస్తూ, అప్రయత్నంగానే పెదాలు నాలుకతో తడుపుకుంటూ ఒక్క ఉదుటున మంచం దిగింది. 

అనుకోకుండా జరిగిన ఈ సంఘటనతో స్వప్న నివ్వెరపోయి ఒక్క క్షణం అలా నిలబడిపోయింది. గుండె గుభేలుమంది. క్షణంలో తేరుకొని రెండుచేతులూ తన గుండెలకు అడ్డం పెట్టుకొంటూ బాత్ రూమ్ వైపు పరుగు తీసింది.

కప్పు కొనే కొద్దీ అందం పెరుగుతుందంటారు. స్వప్న ఇంటిపనిలో నిమగ్నమై ఉన్నప్పుడు పాలిండ్ల చుట్టూ తిప్పి బిగించి కట్టి బొడ్లో దోపిన నిండు పైటలోనుండి ఉబుకుతూ ఇన్నాళ్ళూ తనను ఊరించిన అందం, పైట లేకుండా తనముందు లేడిలా పరుగెడుతుంటే విజయలో కసి అకాశాన్నంటింది. నడుం క్రింద మెత్తని చీరెలో నుండి స్టిఫ్ గా తన్నుకొస్తున్నట్లుగా ఉన్న బిగుతైన స్వప్న పిరుదులు సెక్సీగా చకచకా కదులుతున్నాయి. వెనుక నుండి స్వప్న అందమే వేరు. అసలు ఏ అమ్మాయి కైనా సైజులు అంచనా వెయ్యాలంటే వెనుక నుండే చూడాలి. ఈ గుంట సైజుల్ని చీరె లాగేసి లంగాలో చూడాలి. తర్వాత లంగా విప్పేసి....నగ్నంగా... అనుకుంటూ మంచం దిగేసిన విజయ "ఆగు స్వప్నా, ఆగు" అని వెర్రిగా అరుస్తూ రెండే రెండంగల్లో స్వప్నను చేరుకుంది. నడుం చుట్టూ ఒక చెయ్యి, మెడ చుట్టూ ఒక చెయ్యి వేసి దగ్గరకు లాక్కుని స్వప్నను వెనుకనుండి గట్టిగా కౌగలించుకుంది. స్వప్న శాయశక్తులా పెనుగులాడుతోంది. 

కానీ వెనుక నుంచి కొండ చిలువలా చుట్టేసిన విజయ, స్వప్న వీపు మీదా, మెడ మీదా తమకంగా ముద్దులు పెడుతోంది. విజయ ఒక చేతితో స్వప్నను నడుం వద్ద బిగించి పట్టుకొని మరో చేతితో నడుం క్రింద కుచ్చిళ్ళ పై చెయ్యేసి లాగేయ బోయింది. పిన్నీసు తో బిగించి ఉంచడం వల్ల కుచ్చిళ్ళు ఒక పట్టాన ఊడి రాలేదు. ఇక లాభం లేదని విసురుగా చింపెయ్య సాగింది విజయ. స్వప్న చీర ముక్కలు ముక్కలుగా చిరిగి ఊడి వచ్చెయ్యసాగింది. అందమైన అమ్మాయి ఒంటిమీది చీరను చింపడంలో ఉన్న ఆనందం అనుభవిస్తేగానీ తెలియదేమో. పూతరేకు పొరలు విప్పినట్లుగా స్వప్న చీరను అందిన చోట అందినట్లుగా చించేసింది. స్వప్న కిష్టమైన క్రీం కలర్ చీర పీలికలై పోతూంది. స్వప్న కు దు:ఖం పొరలు పొరలుగా వస్తూంది. మేడం తో పెనుగులాడ సాగింది.

ఏడుస్తున్న స్వప్న నడుమును ఒక చేతితో బిగించి, ఒక్క క్షణం ఒక బొమ్మను పట్టుకున్నట్లు సులువుగా పైకి ఎత్తి, మిగిలిన కాస్త చీర ముక్కనూ రెండో చేతితో లాగి గిరాటేసింది విజయ. ఇక స్వప్న ఒంటిపై లంగా జాకెట్ మాత్రమే ఉన్నాయి. పుచ్చపువ్వులా వెలుగుతున్న లైట్ల వెలుతురులో క్రీం కలర్ లంగా, చంకల వద్ద చిరిగిన జాకెట్ లో అర్ధనగ్నంగా ఉన్న స్వప్న ఫిజిక్ మగతనం లేని మగాడికైనా మోజు పుట్టించేలా ఉంది. లంగా టైట్ గా ఉండి నడుం వంపులతో మోకాళ్ళ వరకూ ఉన్న షేపులు విజయకు వెర్రెత్తిస్తున్నాయి. తను అప్పుడప్పుడూ ఆడాళ్ళను బట్టలు మార్చుకున్నప్పుడు లంగా జాకెట్ లో చూసింది కానీ ఈ పిల్ల కున్న షేపులున్న అమ్మాయిని ఎప్పుడూ చూడలేదు. 

'ఆడదాని అందాలను అసలు లంగా జాకెట్టు లోనే చూడాలి. ఇందుకేనేమో నగ్నంగా ఉన్నప్పటి కంటే ఓన్లీ లంగా జాకెట్టు లో ఉన్నప్పుడు నామొగుడు కిర్రెక్కిపోతుంటాడు. ' అనుకుంది. దానికి తోడు స్వప్న తన ఇంటికి వచ్చిన తర్వాత కొంచెం కండ పట్టి సైజులు కాస్త ఉబ్బాయి. అందుకేనేమో, కొన్నప్పుడు తగుమాత్రం లూజుగానే ఉన్న లంగా ప్రస్తుతం మాత్రం నడుము నుండి మోకాళ్ళ వరకూ టైటుగా పాంటు తొడిగినట్లుగా అయిపోయి పిరుదులకు తొడలకు అంటుకుపోయి ఉంది. మోకాళ్ళ కింద మాత్రం లూజుగా ఉంది. దానితో గుండ్రటి పిరుదుల షేపులు, తొడల షేపులు చక్కగా కనిపిస్తున్నాయి. తొడల మధ్య లోతులోకి లంగా నొక్కుకు పోయి ట్రయాంగిల్ షేపులో రారమ్మని ఊరిస్తోంది.

"మేడం వద్దండీ ...! ప్లీజ్ మేడం. నన్ను వదిలిపెట్టండీ. మీకిది ధర్మం కాదు మేడం." స్వప్న దాదాపు అరుస్తూ ప్రాధేయ పడుతోంది. ధర్మాధర్మాలు వినిపించుకొనే స్థాయి ఎప్పుడో దాటిపోయింది విజయ. స్వప్న నడుమును చుడుతూ ఉన్న చేతిని కాస్త క్రిందకి దింపి లంగా బొందు కోసం తడమసాగింది. లంగా బొందులు లోపలివైపుకి తోసి ఉండడంతో ఒక పట్టాన చేతికి దొరకలేదు. ఎట్టకేలకు, బిగించికట్టి ఉన్న లంగా ముడి దగ్గర తన రెండువేళ్ళూ లోనికి జొనిపి తాడు కొసను అందుకొంది విజయ. సరిగ్గా ఆతాడును లాగబోయేసరికల్లా, మేడం ప్రయత్నం గమనించిన స్వప్న తన రెండు చేతులతో విజయ చేతిని గట్టిగా పట్టుకుని పిచ్చిబలంతో ప్రక్కకు గుంజింది. ఇద్దరి మధ్యా కాస్సేపు పెనుగులాట సాగింది. ఈ హడావుడిలో లంగా బీట ముడి పడిపోయింది.

స్వప్నను వివస్త్రను చేయబోయిన విజయకు కొద్దిగా నిరాశ కలిగి, మరింత ఆత్రంగా స్వప్నను వెనుకనుండే గట్టిగా అదుముకుంటూ, అడ్డుపడుతున్న స్వప్న చేతులను తప్పించుకుంటూ, ఎడమచేతిని స్వప్న తొడలమధ్యకు పోనిచ్చి మదన మందిరాన్ని లంగా పైనుండే గట్టిగా పిసికింది. సాటిన్ లంగా లోనుండి స్వప్న మానం మెత్తని నేతిగారెలా విజయ చేతికి తగిలింది. స్వప్న హతాశురాలైంది. కళ్ళల్లోనుండి నీళ్ళు కారుతుండగా మేడం చేతిని అక్కడనుండి తప్పించడానికోసం వ్యర్థ ప్రయత్నం చేయసాగింది. స్వప్న చేతులను డైవర్ట్ చేయడం కోసం, విజయ తన మరోచేతిని స్వప్న జాకెట్ వైపు తీసుకెళ్ళింది. స్వప్న పాలిండ్లలో ఒకదానిని దొరకపుచ్చుకొని తన కుడిచేతితో బలంగా పిసికింది. స్వప్న జాకెట్ పైనుండి బిగువుగా ఉన్న వక్షోజం విజయ చేతినిండా ఇముడుతోంది. దానిని బలంగా నొక్కుతూ స్వప్నను తనకేసి అదుముకుంది. తత్తరపడిన స్వప్న తన చేతులలో ఒకదానిని విజయ కుడిచేతిని తప్పించడానికి పైకి తీసుకొచ్చింది. దానితో విజయ పని మరింత సులువైంది. ఒక చేతితో స్వప్న తొడలమధ్య పిసుకుతూ, మరోచేతితో స్వప్న రెండు పాలిండ్లనూ ఒకదాని వెంట మరొకదానిని మార్చి మార్చి పిసుకుతూ, స్వప్న కురులకేసి తనమొహాన్ని ఒత్తుకుంటూ, విరజాజుల పరిమళాన్ని గాడంగా ఆఘ్రాణించసాగింది.

ఇందాక తన లంగా బొందును లాగబోయిన విజయ ఒంటి చేతినైతే తన రెండుచేతులతో నెట్టివేయగలిగింది గానీ ఇప్పుడు విజయ తన రెండు చేతులతొనూ స్వప్న రెండు మర్మ ప్రదేశాలపై ఒక్కసారే చేస్తున్న దాడిని స్వప్న తన లేత చేతులతో ఆపలేకపోతోంది. గింజుకుంటున్న స్వప్నతో కుస్తీ పడుతూనే విజయ స్వప్నను తన వైపుకి గిర్రుక్కున తిప్పుకుని, తన గుండెల కేసి అదుముకుంది. టైట్ లంగాలో, బిగుతైన జాకెట్ లో ఉన్న స్వప్నను బలంగా కౌగలించుకుని గట్టిగా పెదాలపై ముద్దు పెట్టింది. అలాగే మొహమంతా ముద్దులు పెట్టుకుంటూ, స్వప్న చనుకట్టును బిగియారా కౌగలిస్తూ కొద్దిగా గాలిలోకి ఎత్తి అలాగే బెడ్ వైపు తీసుకెళ్ళి మంచం మీద స్వప్నతో సహా తనూ అమాంతం పడింది. స్వప్న వెల్లకిలా, పైన తను బోర్లా పడింది.

స్వప్న టైట్ అందాల్ని బలంగా మామిడి పండును పిసికినట్లు అందిన చోటల్లా పిసికేయసాగింది. స్వప్నను అనుభవించాలన్న ఆత్రంలో విజయ చేతులు స్వప్న ఒంటిపై ఎక్కడెక్కడ తచ్చాడుతున్నాయో విజయకే తెలియడం లేదు. స్వప్నకు ఒళ్ళంతా చెమటలు పట్టేసాయి. తడిసిన జాకెట్ లో నుండి బ్రా అంచులు స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాయి. స్వప్న ప్రమేయం లేకుండానే ఆమె చనులు విజయ మసాజుకి పొంగి, జాకెట్ పిట్లి పోయేంతగా పొంగాయి. 

స్వప్న లంగా మీదనుంచే స్వప్న మదనమందిరాన్ని తడుముతూ మధ్యలోని చీలికలోనికి విజయ తన చూపుడు వేలిని, మధ్యవేలిని కలిపి లోనికి తోసింది విజయ. స్వప్నకు ఒక్కసారిగా ఒళ్ళంతా జలదరించింది. బిగుతుగా లంగా గుడ్డతో సహా తన వేళ్ళను అంగుళం వరకూ దోపగలిగింది. స్వప్న ఎంతమాత్రమూ విజయ దూకుడును ఆపలేకపోతోంది. స్వప్న మానాన్ని విజయ తన వేళ్ళమధ్య ఇరికించి పిచ్చి పిచ్చిగా పిసికేస్తూ మరో చేతితో స్వప్నను తనకేసి అదిమేసుకోసాగింది. కొంచెం సేపు అలాగే బలవంతంగా తన వేళ్ళను స్వప్న మానం లోనికి బయటికీ కదిలించసాగింది. లంగా మీదనుండి తడుముతుంటే అక్కడ వెంట్రుకలేమీ ఉన్నట్టు అనిపించలేదు విజయకు. చిన్న పిల్ల కదా, బహుశా అక్కడ వెంట్రుకలు నూగుగా ఉన్నాయేమో. అలా ఉంటే తనకు చాలా ఇష్టం. "లంగా విప్పి స్వప్నగారెని నోటితో కొరికేయాలి" అనుకుంది విజయ.

"వదలండి వదలండి మేడం..., ఎముకలు విరిగి పోతున్నాయి మేడం.., ప్లీజ్ మేడం , ప్లీజండీ.. "వేడుకుంటూంది.. స్వప్న. గింజుకుంటూ కౌగిలి నుండి తోసేయడానికి ప్రయత్నిస్తూంది. "సారీ స్వప్నా..,ఒక్కసారి, ఒకే ఒక్క సారి.. కాస్త కో ఆపరేట్ చెయ్యి.నా కోరిక తీర్చు. నీకేం కావాలన్నా ఇస్తాను. నెక్లస్ చేయిస్తాను. కావాల్సినంత డబ్బు ఇస్తాను. నిన్ను చదివిస్తాను. ఇద్దరం ఆడవాళ్ళమే కదా. నాకోరిక తీరిస్తే నీకొచ్చిన నష్టమేమీ లేదు." అంటూ ఇంకా బలంగా స్వప్నను పట్టుకుని నలిపేయసాగింది. తనకు తగులుతున్న బిగుతైన స్వప్న పరువాలు విజయను మరింత అడ్వాన్స్ అవ్వమని తొందర పెడుతున్నాయి. 

శరీరంలోని రహస్య ప్రదేశాలలో పర స్పర్స స్వప్నకు చాలా ఆందోళనగా ఉంది. స్వప్న చంకలలో చేతులు పెట్టి, భుజాలమీదుగా లంకె వేసి విజయ స్వప్న జుట్టు ప్రక్క భాగాలను రెండు ప్రక్కలా బిగించి పట్టుకుని స్వప్న పెదవులపై గట్టిగా ముద్దు పెట్టి చిన్నగా కొరికింది.

"అమ్మో!" అని గట్టిగా అరవబోయిన స్వప్న పెదాలు, విజయ మొరటు పెదాలతో కప్పడిపోయాయి. విజయ నాలుక స్వప్న నోటిలోకి మరోసారి చొరబడింది. స్వప్న ఎంగిలిని పీల్చుకుంటూ నడుమును స్వప్న నడుం మధ్య భాగంకేసి అదిమేయసాగింది. స్వప్న పూర్తిగా పరుపులోనికి కూరుకు పోయి ఉక్కిరి బిక్కిరి కాసాగింది. 

"అసలు ఈ పిల్ల బిగుతు ఎత్తులు అణచాలంటే, పరుపుమీద కాదు, నేల పైన పడేసి దెంగాలి. కానీ స్వప్న తట్టుకోలేదేమో" ననుకుంటూ విజయ తన పని కానివ్వసాగింది.

విజయ భుజాలను చేతులతో గుద్దుతూ గింజుకోసాగింది. విజయ ఇంకా పట్టు బిగించి స్వప్నను నలుపుతూ, నోటిని వదిలి గుండ్రటి బుగ్గలపైకి దాడి చేసింది. "అబ్బా, నీ బుగ్గలు ఆపిల్ పళ్ళలా ఉన్నాయి" అంటూ బుగ్గలమీద ముద్దులిస్తూ, మునిపళ్ళతో సుతారంగా గాట్లు పెడుతూ, స్వప్న మొహాన్ని తలగడలోనికి కుమ్మసాగింది. స్వప్న ఒళ్ళు హూనమైపోతోంది. 

స్వప్న అర్ధ నగ్న అందాల్ని కొంత సేపు విజయ ఆస్వాదించింది. ఇక అసలు కార్యక్రమానికి విజయ శరీరం ఆత్ర పడసాగింది.

విదిలించుకుంటున్న స్వప్న కాళ్ళను ను కదలకుండా తన మోకాళ్ళతో అదిమి పట్టి, మరోచేత్తో స్వప్న రెండు మణికట్లనూ ఒకదానిపై ఒకటి పెట్టి కలిపి పట్టుకుని మంచంకేసి స్వప్న తలపైగా ఉంచి మంచంకేసి నొక్కి పట్టుకుంది విజయ. తన రెండో చేతిని స్వప్న జాకెట్ పొంగులపై వేసి గట్టిగా మంచం కేసి అదిమింది. చేతి మణికట్లూ, కాళ్ళూ బందీగా అయిపోవడంటో స్వప్న నిస్సహాయురాలైంది.

చెమటతో తడిసిన క్రీమ్ కలర్ జాకెట్లో నుండి బ్రా ముందు భాగం స్పష్టం గా కనిపిస్తూంది. లంగా జాకెట్లో తన క్రింద గింజుకుంటున్న స్వప్న మరింత రంజుగా కనిపిస్తోంది. కొద్ది క్షణాలపాటు స్వప్న అందాలను ఆ పొజిషన్ లో తనివి తీరా చూసుకుంది విజయ. ఒక చేతితో స్వప్న పొంగులను, తెల్లని పొట్టను,పొత్తి కడుపునూ,తొడల మధ్య ట్రయాంగిల్ నీ మార్చి మార్చి వత్తుతూ, కోరిక నిండిన కళ్ళతో స్వప్న జాకెట్ లోయలోకి పైనుండి నాలుగు వేళ్ళను బలంగా జొనిపింది. స్వప్న పాలిండ్లు తన ముని వేళ్ళకు తగిలి, విజయ శరీరం తియ్యగా మూలిగింది. జాకెట్ పట్టుకుని విసురుగా ఊడ లాగింది. జాకెట్ హుక్స్ అన్నీ అర సెకనులో ఫట్ మని ఊడి వచ్చేసాయి. బ్రా చాటు నుండి తెల్లటి స్వప్న పాలిండ్లు సగం దర్శనమిచ్చాయి. బ్రా పైనుండే వాటిని మార్చి మార్చి పిసికింది. స్వప్న ఏడుస్తూ కళ్ళు మూసుకుని ముఖం ప్రక్కకు తిప్పుకుంది. 

జాకెట్ పొడవు చేతులది కావడంతో పూర్తిగా విప్పడం సాధ్యం కావడం లేదు. విజయకు అంత ఓపికా లేదు. స్వప్నను అలాగే మంచం కేసి అదిమి పెట్టి చంకల క్రిందా ,భుజం దగ్గరా విసురుగా జాకెట్ చించేసింది. దాదాపు జాకెట్ ముందు భాగమంతా చిరిగి ఓపెన్ అయిపోయింది. అర్ధ నగ్నంగా ఉన్న యెద పొంగులకేసి తన ముఖాన్ని మళ్ళీ గట్టిగా రుద్దుకుంది విజయ. 

"ఛీ, వదలండి మేడమ్!" గొంతులో ఉద్వేగం అన్నీ కలగలిపి ఉన్నాయి.

ఈసారి బ్రాలోపలకి చేతిని దూర్చి గట్టిగా పట్టుకుని మళ్ళీ ఫట్ మని లాగింది. జాకెట్ తెగిపోయి నెల రోజులుగా విజయను ఊరిస్తున్న పసిడిముద్దల్లాంటి స్వప్నయవ్వన కలశాలు ఒక్కసారిగా బయటపడ్డాయి. లేత గులాబీరంగు లో ఉన్న అర్ధరూపాయి కాసంత కేంద్ర భాగాలు, వాటి మధ్య మొనదేలిన చను మొనలూ కన పడ్డాయి. స్వప్న కన్నె పరువాలు, విజయకు చను విందుగా ఉన్నాయి. సరిగాతెలియదు గానీ, పద్మినిజాతి స్త్రీలంటే బహుశా ఇలాగే ఉంటారేమోననుకుంది. చిరిగి పోయిన జాకెట్లో, తెగిపోయిన బ్రా లోంచి పూర్తిగా బయటపడి పొంగి పొంగి చూస్తున్నాయి ఆమె యవ్వన శిఖరాలు. క్రిందికి వంగి, కుడి చను మొనని నోట్లోకి లాగి చప్పరించింది. పళ్ళమధ్య ఇరికించి నాలికతో పర పరా రాసింది. నాలికతో వీణ మీటి నట్లు టక టకా మీటింది. పళ్ళతో కొద్దిగా కొరికింది.

స్వప్న బలంగా విదిలించుకునే ప్రయత్నం చేయసాగింది. మేడం ఎక్సర్ సైజ్ బాడీ స్వప్న ప్రయత్నాన్ని చాలా సులువుగా ఆపగలుగుతోంది. ఈసారి మరో చను మొనని అందుకుని చప్పరించింది. "అబ్బా! ఏం పెట్టి పెంచావు ఈ సంపదని, పంపర పనస కాయల్లా ఉన్నాయి. కొరుక్కు తినాలనిపిస్తోంది వీటిని". అంటూ ఎద లోయలోనికి తన తలని దూర్చి కుమ్ముతూ... ముద్దులిస్తూ...పిసుకుతూ.... నిపుల్స్ ని చీకసాగింది విజయ.