9 comments/  26786 views/  3 favorites

Violet Flowers Blows Flute

By: madhavichandran



ஓர் ஊதாப்பூ புல்லாங்குழல் ஊதுகிறது
-  மாதவி

முன்னுரை 

இது ஒரு ..... -    பக்கக் கதை - ஒரு பக்கம் அல்ல - அதாவது Side Story ..........  

காமன் சர்க்கஸ் என்ற எனது ஒரு கதையை சிலர் சில மாதங்களுக்கு முன்பு  வாசித்திருக்கலாம் – இப்போதுதான் அந்தக் கதையை தளத்தில்  ...........


அந்தக் கதையின் ஒரு முக்கிய கதா பாத்திரம் - பத்மனாபன் நம்பியார் - ஒரு மேனேஜ்மென்ட் எக்ஸ்பெர்ட் - அவர் ரிடயர்ட் ஆன பிறகு நடந்ததுதான் காமன் சர்க்கஸ் - இந்தக் கதை அவர் அந்தக் காலத்தி ஒரு MNC  கம்பெனியில் மேனேஜிங் டைரக்டராக இருந்தபோது நடந்த கதை.  நம்பியாருக்கு கொட்டையில் ஜீஸ் இருக்கும் வரை அவரது மண்டை அவ்வளவாக வொர்க் பண்ணாது. சுத்தமாக உறிஞ்சி எடுத்து விட்டால் அடுத்த சில மணி நேரம் அவர் அபாரமாக செயல் படுவார்.

ஒரு கம்பெனியின் முதல்வராக இருப்பவருக்கு எவ்வளவு டென்ஷன் இருக்கும் என்பது இருந்து அனுபவித்துப் பார்த்தவர்களுக்குத்தான் பூரணமாகப் புரியும். அந்த டென்ஷனை எப்படி நீக்குவது என்பதே இந்தக் கதையின் சாரம்.


ஓர் ஊதாப்பூ புல்லாங்குழல் ஊதுகிறது - 1

ருக்மிணி மேனன் மிகவும் கவலையாக இருந்தாள். அவள்தான் நம்பியாரின் ப்ரைவேட் செக்ரடரியாக பத்து வருடங்களாக அந்த MNC கம்பெனியில் வேலை பார்த்து வருகிறாள். அவளுக்கு பத்மனாபன் நம்பியாரின் ஒவ்வொரு 'மூட்' உம் அத்துப் படி! அந்த அளவுக்கு அவரை நன்றாக அறிந்து வைத்திருந்தாள். அதனாலேயே கம்பெனியில் பி,எஸ் ஆக இருந்தாலும் ஜெனரல் மேனேஜர், டைரக்டர்களை விட அவளுக்கு அந்த அளவுக்கு "பவர்" இருந்தது. நம்பியாருக்கு ஐம்பது வயதைக் கடந்தாலும் காமத்தில்  ஈடுபாடு குறையவே இல்லை. ருக்மிணிக்கு பழையபடி அவருக்கு ஏதுவாக தாக்குப் பிடிக்க முடியவில்லை. மேலும் அவளது குடும்பமும் வளர்ந்திருந்தது - அதனால் பப்பன் நம்பியாரின் "தேவை"களை பூர்த்தி செய்வதற்கு வேறு பல செயல்களை அமல் படுத்தியிருந்தாள்.

அன்று காலை அந்த Fax message வந்த போதே அவள் துணுக்குற்றாள். இதை வாசித்தவுடன் நம்பியார் டென்ஷன் ஆகி விடுவார் என்று அவளது உள்ளுணர்வு கூறியது. அது வீணாய்ப் போய் விடவில்லை. சற்று நேரத்தில் அவர் அவளை டெல்லி. கல்கட்டா, சென்னை என்று ஒவ்வொரு கிளையாகக் கூப்பிடச் சொல்லி – கனெக்.ஷன் கிடைத்தவுடன் கன்னா பின்னா என்று திட்டித் தீர்த்தார். ருக்மிணி அதைப் பற்றி அதிகம் கவலைப் பட வில்லை – அவரிடம் திட்டு “அபிஷேகம்” வாங்கிக் கொள்வது அந்த கம்பெனியில் ஒரு புதிய விஷயம் இல்லை.

ஆனால் மதியம் மூன்று மணிக்கு  போர்ட் மீட்டிங்க் இருந்தது – இந்த மன நிலையில் பத்மனாபன் நம்பியார் அந்த மீட்டிங்குக்கு போனார் என்றால் – அது பெரிய இமாலயத் தவறாக இருக்கும் – லோக் சபாவிலும் சட்ட சபையிலும் நடக்கும் ஆபாசங்களை எல்லாம் மீறி விடும் – என்பது நம்பியாரின் உள்ளத்தை ஆழமாக அறிந்த ருக்மிணிக்கு நன்றாகவே தெரிந்திருந்தது.

அதனால் அதைத் தடுக்கும் வகையில் – அவள் Trouble Shooter – Nick Name – “Violet” – ஐ உடனே இண்டெர்காம் வழியாக தொடர்பு கொண்டாள்.  கிசு கிசுத்த குரலில்  “ ஊர்வசி...!  இது ஞானாணு...... “ என்று சொன்னவுடன், மறு புறத்தில் இருந்து பதில் கேட்டது “எந்தா சேச்சி... !!  ......... எந்தெங்கிலும் ப்ரஷ்ணம் உண்டோ.......?” என்று கேட்டவுடன்,  ருக்மிணி பதிலுக்கு “ஊர்வசி உடனே இவிடெ வரணம்...  “பாஸ்”இண்டெ டென்ஷன் கூடி ...  பயங்கரமாயிட்டு கூடியிட்டிட்டுண்டு ...... ஈவினிங் வரெ வெயிட் செய்யான் பற்றில்லா ... உச்சய்க்கு போர்ட் மீட்டிங்க் உண்டு ........... அது கொண்டு உடனே நமக்கு ‘சால்வ்’ செய்தில்லெங்கில் ப்ரெஷ்ணமாணு.............”

வயலெட் கலர் நைலக்ஸ் உடை வெகு செக்ஸியாக அணிந்திருந்த ஊர்வசி மிக்க தன்னம்பிக்கையுடன் .......  “பயப்படேண்டா சேச்சி  .....
ஞானில்லே இவிடெ...........!!?  ஒரு மணிக்கூர் கொண்டு சாரிண்டெ டென்ஷம் பூரணமாயிட்டும் நீக்கித் தராம்...........”   என்று ஸில்க் ஸ்மிதாவின் குரலில் மொழிந்தாள்.  

சில நிமிடங்களில் அவள் எம் டி யின் அறையை அடையவும், வெளியில் இருந்த ப்யூன் எழும்பி நின்று அவளுக்கு சல்யூட் அடித்தான் – உள்ளே சென்றவுடன் – ப்ரைவெட் செக்ரட்டரியின் ரூமில் ருக்மிணி மேனோன் -  “மோளே...!! வேகம் வன்ன்ல்லோ .... ஆஷ்வாஸமாயீ......” என்று நிம்மதிப் பெருமூச்சுடன் அவளை எம் டி யின் அறைக்குள் அனுப்பி வைத்தாள். 

ஊதாப்பூ நிறத்தை ஒரு வித் யூனிஃபார்மாக அணிந்து வந்த ஊர்வசியின் மனதில் பழைய நினைவுகள் ஃப்ளாஷ்பாக் ஆக ஓடத் தொடங்கின...........

சற்று முன்பு சல்யூட் அடித்த ப்யூன் அவளை முதல் முதல் இந்த ஆஃபீஸுக்கு வந்த போது பார்த்த பார்வை என்ன....? அந்த அலட்சியமும் பாவனையும் எங்கே ....? இப்போது அவளைக் கண்டாலே எழுந்து நின்று பவ்யமாக கை கட்டி நிற்கும் மரியாதை எங்கே........?? ஒரு சில மாதங்கள்  ... வாழ்க்கையை எப்படி எல்லாம் மாற்றி விடுகிறது.........!  என்று அவள் சிந்தனை ஒரு சின்ன அசை போட்டது...........



ஓர் ஊதாப்பூ புல்லாங்குழல் ஊதுகிறது – 2

நம்பியாரின் அறைக்குள் அவரது டென்ஷன் குறைக்கும் “ஆபரேஷன் வயலெட்” காக காலெடுத்து வைக்கும் நேரத்தில் ஊர்வசியின் நினவுகள் சிறகடித்துப்  பறந்து அவளது கடந்த கால நிகழ்ச்சிகளை ஒரு சின்ன ஃப்ளாஷ் பாக் ஆக படம் போட்டது.

அவளது குடும்பம் கேரளாவில் ஒரு நடுத்தர நிலையில் இருந்த குடும்பம் – தந்தை சுதாகரன் நாயர் ஒரு அரசு உத்தியோகத்தில் இருந்து ரிடயர் ஆவதற்கு இன்னும் சில மாதங்களே இருந்தது. அவளது அக்காவிற்கு திருமணம் முடித்து கொடுத்த பிறகு தந்தை தளர்ந்து விட்டார் .. எப்படியோ அவள் தனது படிப்பை முடித்து விட்டு பப்ளிக் ரிலேஷன்ஸ் டிப்ளொமாவையும் எடுத்து  வேலை தேடிக் கொண்டிருந்தாள். ஒரு சில சின்ன சின்ன தற்காலிக வேலைகள் கிடைத்தது. 

ஒன்றும் அதிக நாள் நீடிக்க வில்லை. காரணம் வேலை மட்டும் இல்லை – முதலாளிகளின் லொள்ளூதான் ..  ஊர்வசி சற்று நல்ல வாளிப்பான உடல்வாகும் மேனியழகும் – பொங்கும் இளமையும்- அதிகம் கூற வேண்டியது இல்லை ... எவரையும் சுண்டியிழுக்கும் வனப்பும் அழகும் கொண்டிருந்ததால் ... சின்ன சின்ன கம்பெனிகளின் முதலாளிகள் சற்று தூண்டில் போட்டுப் பார்த்தனர். “வீட்டில்” கிடைக்காத சுகங்கள் ஆபிஸ் பெண்களிடம் நாடுவது ஒருவித ஃபாஷன் ஆகி விட்டதல்லவா?? 

ஊர்வசி இதற்கு மசியாததால் – இந்தமாதிரி வேலைகள் நீடிக்க வில்லை. இதற்கிடையில் தாய் நோய் வாய்ப்பட்டு விட, செலவுகள் அதிகரித்தன. உறவினர் ஒருவர்தான் தூரத்து உறவான ருக்மிணி மேனன் பம்பாயில் ஒரு பெரிய கம்பெனியில் இருப்பதாகவும் அவள் நினைத்தால் ஊர்வசிக்கு உடனே நல்ல ஒரு வேலை வாங்கித் தர முடியும் என ஆலோசனை கூறினான்.

ஊர்வசி தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டு ருக்மிணியிடம் பேசினாள். அவளது படிப்பு டிப்ளமா விவரங்களைக் கேட்ட ருக்மிணி ‘மோளே, இவிடெ பி ஆர் ஓ போஸ்டினு ஒரு வேகன்ஸி உண்டு...  சாரு மனசு வச்சால் ஜோலி கிட்டும்...  பக்ஷே சார் ஒரு ப்ரத்யேக டைப் ஆணு...  நீ ஏதாயாலும் ஒரு கார்யம் செய்யூ... உடனே புறப்பெட்டு இங்கு வரூ.... நமக்கு ஒன்னு நோக்காம்..........’ என்று கூற ஊர்வசி உடனே பம்பாய் புறப்பட்டு சென்றாள். 

பம்பாய் வி டி ஸ்டேஷனில் வந்து இறங்கிய ஊர்வசியைக் கண்டவுடன் அசந்து விட்டாள் ருக்மிணி.  இந்தக் கொள்ளை அழகைக் கண்டால் ‘பாஸ்’ உடனே வேலை தந்து விடுவார் என்று அவள் நொடிப் பொழுதில் கணித்து விட்டாள். ஆனால் இந்த இளம் சிட்டு அவர் வழிக்கு வருமா ... பேசித்தான் பார்ப்போமே என்று நினைத்துக் கொண்டே தனது ஃப்ளாட்டுக்கு கூட்டிச் சென்றாள். பிரமிப்புடன் பம்பாய் நகரின் நெருக்கடியையும் சேச்சியின் ஃப்ளாட்டியின் நேர்த்தியையும் கண்டு ரசித்தவாறே, “ரவி சேட்டன் எவிடே சேச்சி”  என்று கேட்க ருக்மிணி தனது கணவன் ரவி மேனன் – நாக்பூரில் ட்ரான்ஸ்ஃபர் ஆகி சில மாதங்களுக்கு முன்பு சென்று விட்டதாகவும் – மாதம் ஒரு முறை பம்பாய் வருவார் என்றும் விளக்கினாள். 

ருக்மிணிக்கு இப்போது வயது 42 இருக்கும் – அவள் இருபது வருடங்களுக்கு முன்பு டைப்பிங் படித்து விட்டு கேரளாவில் வேலை கிடைக்காததால் ஒரு தோழியின் உதவியுடன் பம்பாய் வந்து ஒரு வேலையில் சேர்ந்தாள். திறமை இருந்ததால் அவள் முன்னேறினாள். நம்பியார் அப்போதுதான் அந்த கம்பெனியில் ஒரு ஜூனியர் எக்செக்யூட்டிவ் ஆக சேர்ந்தார். நம்பியாரின் கடைக்கண் கடாட்சம் ருக்மிணிக்குக் கிடைத்தது... அவள் பிழைக்கத் தெரிந்தவளாக இருந்தத்தால் ..  வேலைக்கு அப்பாற்பட்ட சேவைகளையும் நம்பியாருக்கு அளித்ததால் அவர்களின் நெருக்கம் அதிகரித்தது.


நம்பியார் அந்த பத்து பதினைந்து வருடங்களில் இரண்டு மூன்று திருமணம் செய்து விவாக ரத்தும் பெற்றார். லேட்டஸ்ட் ஒரு ‘மாடல்’ அழகியை வளைத்துக் கொண்டிருந்தார். ருக்மிணிக்கும் ரவி மேனன் என்றா பாங்க் க்ளெர்க்குக்கும் திருமணம் நடந்தது. நம்பியாரின் சிபாரிசில் பாங்க் டைரக்டர் – ரவியை ஆபீசராக ப்ரொமோட் செய்தார். காலச் சக்கரம் வேகமாக சுழன்று கொண்டிருந்தது. 

ரவிமேனன் சில வருடங்களில் மேனேஜர் ஆகி விட்டான் – அவ்வப்போது ட்ரான்ஸ்பர் வரும். பின்னர் பம்பாய் வருவான். ஜாடை மாடையாக நம்பியாருக்கும் ருக்மணிக்கும் இருக்கும் நெருக்கம் தெரியும். கண்டு கொள்ள மாட்டான் – அவர் தயவில்லா விட்டால் தனது வேலையில் இவ்வளவு முன்னேற்றம் கண்டிருக்க முடியாது என்பது அவனுக்கு நன்றாகவே தெரியும்.  மகன் கௌதம் ஆர் மேனன் – பூனாவில் ஒரு பப்ளிக் ஸ்கூலில் படிக்கிறான்.


தொழில் நுட்பம் – மேனேஜ்மெண்ட் எக்ஸ்பெர்ட் ஆன நம்பியார் சில வருடங்களில் ஜெனரல் மானேஜர் ஆகி விட்டார். ஒரு எம் என் சி கம்பெனியில் நம்பியாரை எக்செக்யூட்டிவ் டைரக்டர் ஆக கூப்பிட்டார்கள் .... கேட்கவா வேண்டும்  ... கூடவே ருக்மிணியும் அவரது பி ஏ வாக சென்றாள்...  நம்பியாரின் திறனால் கம்பெனியின் இந்திய பிசினெஸ் தீவிரமாக அதிகரிக்க சில வருடங்களில் நம்பியார் எம் டி ஆனார். கம்பெனியின் அதிகாரம் முழுவதும் அவர் கையில் .. வேறு யாரும் கேள்வி கேட்க முடியாது.

ருக்மிணிக்கு அந்தக் கம்பெனியில் டைரக்டர்களை விட செல்வாக்கு அதிகம் என்பதை யாராலும் மறுக்க முடியாது. யாரிடமும் தேன் ஒழுகப் பேசி வேண்டிய நேரத்தில் நம்பியாரின் பெயரையும் அதிகாரத்தையும் உபயோகித்து அவளுக்கு என்ன வேண்டுமானாலும் செய்ய முடியும்.

அதனால்தான் ஊர்வசியைப் பார்த்த ஒரு நோட்டத்தில் அவளது நெளிவு வளைவுகளைப் பார்த்தவுடன் நம்பியாருக்கு அவளை நிச்சயம் பிடிக்கும் என்று தீர்க்கமாக நம்பினாள். ஆனால் இந்த ‘நாடன் பெண்ணை’ அவருக்கு ஏற்ற முறையில் மாற்றி எடுத்தாலே காரியம் கைகூடும் என்று அவளுக்கு தெரியும். அதற்கான திட்டத்தை செயல் படுத்தும் வாக்கில் அவளது ஃப்ளாட்டிலேயே தங்க வைத்து அவளுக்கு வேண்டிய உபதேசங்களும் ட்ரெயினிங் எல்லாம் கொடுத்தாள்.

(அந்த இரண்டு நாட்களில் ஊர்வசி திக்கு முக்காடிப் போனாள். சேச்சியின் அன்பும் பரிவும் அரவணைப்பும் இன்பத்தில் திளைக்க வைத்த இனிய அனுபங்களாகிய நிகழ்ச்சிகளை விவரிக்கத் தொடங்கினால் கதை லெஸ்பியன்... ‘ட்ராக்’குக்குப் போய் விடும்.. அதில்  தவறில்லை என்றாலும் கதையின் மெயின் ஃபோகஸ் தலைப்பில் கொடுக்கப் பட்டுள்ளதால் .... அந்தப் பகுதிகளை ஒதுக்கி விட்டு முன்னேறுவோம்)

கிராமத்து சூழ்நிலையில் இருந்து பம்பாய் நகருக்கு வந்து இத்தனை வேகத்தில் வாழ்க்கை செல்வதை உணர்ந்த ஊர்வசி தனது ஊர் ஞாபகம் வந்து “சேச்சி........ ஜோலியுடெ கார்யம் எந்தாயீ.....?” என்று மெல்ல இழுத்தாள். ருக்மிணி சிரித்துக் கொண்டே, “மோளே ... அது சரியாக்காம்.... நம்பியார் சாரிடம் ஞான் பறஞ்ஞிட்டுண்டு....  பக்ஷே... அவரை திருப்திப் படுத்தினாலே காரியம் நடக்கும்....” என்று சொல்லி ஊர்வசியை உன்னிப்பாக கவனித்தாள்.

ஊர்வசிக்கு ‘பகீர்’ என்றிருந்தது.... “சேச்சி எந்தா பறயுன்னது...” என்று பதை பதைப்புடன் கேட்க, ருக்மிணி எல்லா காரியங்களையும் விரிவாக விவரித்தாள்.... என்ன எல்லாம் செய்ய வேண்டியிருக்கும்... என்ன சம்பளம் கிடைக்கும் ... மற்ற ஆதாயங்கள் என்ன எல்லாம் இருக்கும்... என்று புள்ளி விவரங்களுடன் கூற, ஊர்வசி வாயைப் பிளந்தாள்.. கனவிலும் நினைக்காத பணம் வசதி எல்லாக் கைக்கு எட்டும் தூரம்... ஆனால் அதற்காக தன்னையே விற்க வேண்டுமா?? என்ற கேள்வியை சேச்சியிடம் எழுப்பினாள்.

ருக்மிணி தனது அனுபவ ஞானத்தை அவ்ளுக்கு விளக்கினாள்  .. “மோளே இது ஒரு மார்க்கெட்டிங் யுகமாணு....  கமர்ஷியல் வோர்ல்ட்... ...” அதாவது ஒவ்வொருத்தரும் ஒவ்வொன்றை விற்கிறார்கள்  .. அரசியல் வாதிகள் .. சினிமா நடிகர் நடிகை  . விளையாட்டு வீரர்கள் ... எல்லோரும் தங்கள் திறமை.. அழகு...  என்று பல விதத்தில் தங்களையே விற்றுத்தான் காலத்தை ஓட்டிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்... ஏன் நமது கம்பெனியையே எடுத்துக் கொள்.. டையும் சூட்டும் அணிந்து லாப் டாப் உடன் வலம் வரும் நமது கணிணிப் பொறியாளர்களையே எடுத்துக் கொள்ளேன்... ஒரு 5K ஒர் 10K வேறொரு கம்பெனி அதிகம் தருகிறான் என்று சொன்னால் அப்போது படையெடுப்பார்கள்.. கையில் இருக்கும் ப்ராஜெக்டைக் கூட முடிக்காமல்.... இது விற்பனை இல்லையா??? ..... என்ற கேள்வியைத் தொடுத்து விட்டு... மேலும் விளக்கினாள்.

நாம் செய்வது வேசித் தொழில் அல்ல ... ஒரு வித சேவை .. ----ஸர்வீஸ்... ஹை லெவெல் இல் செய்யும்போது கௌரவம் கெட்டுப் போகாது . ஊதியம் மிக்க அளவில் பெருகும் .. என்று விளக்க .. ஊர்வசிக்கும் அதிகம் படிக்காத தன் தூரத்து உறவுச் சேச்சியின் வெற்றியின் ரகசியம் புரிந்தது.  ஒரு வித மலைப்புடன் சேச்சியின் ப்ரப்போஸலுக்கு மெல்லத் தலை அசைத்து சம்மதம் தெரிவித்தாள். ருக்மிணி “நாளெ ஆபீஸில் வன்னு இண்டர்வ்யூ கால் லெட்டர் வாங்கிக் கொள்ளூ....  அதின்டெ அடுத்த நாள் ஞான் இண்டர்வியூ ஃபிக்ஸ் செய்யாம்...” என்று கூறி விட்டு அவளை அணைத்தவாறே இண்டெர்வ்யூவில் என்ன எல்லாம் செய்ய வேண்டியிருக்கலாம் என்ற பாடங்களையும் புகட்டினாள்.

இன்று ஊர்வசிக்கு பசுமையாக இருக்கும் நினைவு அவளது இண்டெர்வ்யூ தினம் ...உடல் சிலிர்க்கும்  .அன்று இரவு  அவளது ‘அரங்கேற்றம்’ – ஒரு ஃபைவ் ஸ்டார் ஹோட்ட்லைன் ஸ்யூட்ட்டில் – நம்பியார் சாரின்டெ உடல் சூட்டில்..... மறக்கவே முடியாத அந்த தினம்.....

ஆறே மாதம் .... அதற்கு முன்னால் அந்த புதன் கிழமை ... இதே ஊதாப் பூ நைலக்ஸ் புடவை அணிந்து இண்டெர்வ்யூவுக்கு வந்த அவளை ருக்மிணி இருக்கச் சொல்லிவிட்டு... இண்டெர்காமில் “சார்.. ஊர்வசி ஹாஸ் கம் ..  ஞான் நேரத்தே பறஞ்ஞில்லே... ஆ குட்டி... பி ஆர் ஓ... போஸ்டினாணு.... “ என்று வெகு தன்னம்பிக்கையுடன் பேசியதை ஊர்வசி ஆர்வத்துடன் கவனித்தாள். “ஆஸ்க் ஹெர் டு கம் இன்.. அண்ட் நோ கால்ஸ் ஃபார் தெ நெக்ஸ்ட் ஒண் ஹவர்.” என்று கம்பீரக்குரல் ஸ்பீக்கர் ஃபோனில் கேட்கவும், ருக்மிணி புன்ன்கைத்தவாறு ஊர்வசியை நோக்கி “அகத்து போய்க் கொள்ளு மோளே.... ஞான் பறஞ்ஞதெல்லாம் ஓர்ம்மயுண்டல்லோ... ஆல் தி பெஸ்ட்... “ என்று தோளைத் தட்டி தென்பு உட்டி அனுப்பினாள்.

லேசாகக் கதவைத் தட்டவும்..... “கம் இன்.........!!” என்று நம்பியாரின் உத்தரவு வர, கதவை மெல்லத் திறந்து கொண்டு மேனி நடுங்க விழிகள் மருட்சியுடன் பட படக்கக் காலை வைத்தாள்....

தொடரும்....


ஓர் ஊதாப்பூ புல்லாங்குழல் ஊதுகிறது – 3

மிகவும் அச்சத்துடன் நம்பியார் சாரின் குளு குளு அறைக்குள் நடுக்கத்துடன் அடியெடுத்து வைத்த ஊர்வசியின் வாழ்க்கை ஒரே மணி நேரத்தில் எப்படி மாறியது... என்று நினைக்கும் போது இப்போதும் அவளுக்கு ஒரே திகைப்பாய் இருக்கும்.


“கம் இன் ......” என்ற கம்பீரக் குரலைக் கேட்டு உள்ளே சென்ற ஊர்வசியை  துளைக்கும் கண்களால் பத்மனாபன் நம்பியார் சில வினாடிகளிலேயே அந்த ஊதாப்பூ புடவையை மனக் கண்களால் பூரணமாகத் துகில் உரிந்து அவளது வளைவு  நெளிவுகளை அப்பட்டமாகப் படம் பிடித்துத் தனது கூரிய மூளைக்குள் சேமித்து வைத்தவாறே, மனதுக்குள் தனது செக்ரட்டரி ருக்மிணியை பாராட்டவே செய்தார் – “எப்படித்தான் இந்த மாதிரி அழகான பதுமைகளைப் பிடித்துக் கொண்டு வருகிறாள்... அவளுக்கு இன்னும் இரண்டு இன்கிரிமெண்ட் கொடுக்க வேண்டும் ...” என்று யோசித்தவாரே....”ஸோ... யு ஆர்  ஊர்வசி..........   பி ஆர் ஓ போஸ்டினாணு அப்ளிக்கேஷன் கொடுத்திட்டுள்ளது....?” என்று கேட்க ஊர்வசி  “அதே சார்..... “ என்று கம்மிய குரலில் பதிலளித்தாள்.


ஊர்வசிக்கு  நாக்கு உலர்ந்து விடும்போல் இருந்தது.. எப்படியாவது இந்த வேலை கிடைத்துவிட வேண்டும்  .. இல்லையென்றால் ஊரில் இருக்கும் குடும்பம் தலை தூக்கி நிற்க முடியாது... என்னதான் ருக்கு சேச்சி உத்தரவாதம் தந்திருந்தாலும் அப்பாயிண்ட்மெண்ட் ஆர்டர் கையில் கிடைத்து ஜாயினிங் ரிப்போர்ட் வரை அவளுக்கு அமைதி இருக்காது ... சேச்சி வேறு .. சார் நல்ல மனுஷ்யனாணு... நிச்சயமாயி சஹாயிக்கும் ... ஆனால் சார் எந்து பரஞ்ஞாலும் நீ அனுசரிக்கணம் கேட்டோ.....” என்று புத்திமதி சொல்லி அனுப்பியிருந்தாள். சாருக்கு அவ்வப்போது ‘மூட்’ மாறலாம் என்று வேறு சொல்லி வயிற்றில் புளியைக் கரைத்தமாதிரி இருந்தது. ஆனால் நம்பியார் சார் இன்றைக்கு நல்ல மூட் இல் இருந்தார் என்று தெரிந்தே ஊர்வசியை உள்ளே அனுப்பினாள் ருக்மிணி.. பெண்ணைச் சற்று பயப்படுத்தாமல் இருந்தால் முரண்டு பிடித்தாலோ.... ?

பப்பன் நம்பியார் அவளை உட்காரச் சொல்லிவிட்டு பொதுவாக சில கேள்விகள் ஐந்து நிமிடங்கள் வரை கேட்டார்.. ஊர்வசி நன்றாகவே பதில் சொல்லிக்கொண்டு வந்தாள்..  அப்போதுதான் ஒரு ‘குண்டை’த் தூக்கிப் போட்டார் நம்பியார்.  “ஓகே ஊர்வசி...  இந்தக் கம்பெனியில் ஒரு முக்கிய வேலையை உன்னிடம் தர இருக்கிறோம்... ஆனால் அந்த இருக்கையில் இருப்பதற்கு உனக்குத் தகுதி இருக்கிறதா என்பதை எப்படி நிரூபிக்க முடியும்..??.” என்பதுதான் அதன் மொழியாக்கம்...  

அதிர்ந்து விட்டாள் ஊர்வசி... என்ன சொல்வது என்றே தெரியாமல் .. “ஸார்  என்னுடெ சர்டிபிகேட் எல்லாம் இவிடே உண்டு” என்று கையில் உள்ள ஃபைல் அவரிடம் நீட்டினாள்.  “ அதெல்லாம் அவிடெ வைக்கு .. இப்போ ஞான் கேட்டது  பி ஆர் ஓ ஸீட் இல் ‘இரிக்கான்’ நினக்கு தகுதி உண்டோ. என்னாணு...?.” என்று கேட்க ஊர்வசி மலங்க மலங்க விழித்தவாறு.... நின்றாள்.. ‘பேடிக்கேண்டா குட்டி... ஞான் கேட்டது... நீ எங்கினெ ‘இரிக்கும்.??’... “  என்று “உட்காருவதை’ப் பற்றி இன்னும் அழுத்தமாகக் கூற அவள் இன்னும் பேந்தப் பேந்த முழித்தாள்.

நம்பியார் சிரித்தவாறே .. அவளை எழுந்து தன் அருகில் வரச் சொன்னார்... அவள் நெஞ்சுக்குள் சம்மட்டியால் அடிப்பதுபோல் உணர்வுடன் அவர் அருகில் மெல்லச் சென்றாள். தனது மேசைக்கு அருகே வந்த அவளை தன் அருகில் நிற்க வைத்து அவளை திரும்பச் சொன்னார்.  அவளும் என்ன நடக்கும் என்ற பயத்துடன் மெல்ல திரும்பி நின்றாள். அப்போது தான் பி ஆர் ஓ ஸீட் இல் ‘இருக்க’ப் போகும் அவளது திரண்ட குண்டி அவளது ஊதாப்பூ வண்ண நைலக்ஸ் புடவையை மீறிக் கொண்டு திரண்ட கோளங்களாக மிக அருகில் தென்பட்டது.  நம்பியார் ஒரு சின்ன ‘விசில்’ அடித்தவாறே  .. “கொள்ளாம் குட்டி... நினக்கு இந்த ஸீட் இல் இருக்கான் தகுதி நன்னாயிட்டு உண்டு ... “ என்று பாராட்டியவாறு கூறியதைக் கேட்டபோது தான் ஊர்வசிக்கு போன உயிர் திரும்ப வந்தது போல் இருந்தது.


ஊர்வசிக்கு இப்போதுதான் தனது புதிய வேலையில் தான் ‘இருக்க’ப் போகும் தனது ‘குண்டி’யைத்தான் ஸார் பார்க்க விரும்புகிறார் என்பது உறைக்கத் தொடங்கியது.  ஆனால் “ருக்கு சேச்சி சாரு சொல்வது போல் அனுசரிச்சால் மதி கேட்டோ...” என்று கூறியிருந்ததால், அவள் அவரின் அடுத்த கட்டளையை எதிர் பார்த்து அப்படியே நின்றாள்.  பப்பன் நம்பியார் தனது சாய்வு இருக்கையில் இன்னும் நன்றாக சாய்ந்து கொண்டு தனது மேசையின் பக்கத்தில் நின்று கொண்டு அவளைக் குனிந்து நிற்கச் சொன்னார். இப்போது அவளுக்கு நிச்சயம் வேலை கிடைத்து விடும் என்ற நம்பிக்கை துளிர் விட அவள் அவர் சொன்னவாறே செய்தாள்.

ஊர்வசியின் பின்னழகு நன்கு பருத்து திரண்டு தர்பூஷிணிப் பழம் மாதிரி இருந்தது .. அதை முதலில் கண்ட ருக்மிணி  .  “ஊர்வசி.. நின்டெ முலையும் குண்டியும் கண்டால் ஆரும் மோஹிச்சு போகும் கேட்டோ... “ என்று பாராட்டியிருந்தாள். கேரளத்துக் குட்டிகளுக்கே 3M – என்பது ஒரு ட்ரேட்மார்க்.. அதாவது .. முடி  (தலை முடி.).. முலை..   மூடு  ..(குண்டி)  இதோடு வனப்பான முகமும் வெளு வெளூத்த மேனி அழகும் சேர்ந்த ஊர்வசிக்கு சின்ன இடையும் அதன் மேலும் கீழும் திரண்டிருந்த அழகுகள் யாரையும் வாயைப் பிளக்க வைத்து விடும்.

சாதாரணமாக இருக்கும் குண்டி கூட குனிந்து நிற்கும் போது மெருகு கூடி காட்சி அளிக்கும். ஊர்வசியின் குண்டியைப் பற்றி கேட்கவா வேண்டும்..?? அபாரமான அழகுடன் திமிறிக் கொண்டிருந்த உருண்டையான அழகுகளை நம்பியார் தனது கைகளால் வருடியவாரே...  “ஊர்வசி... நீ நிச்சயம் பிஆர் ஓ ஸீட் இல் இருக்கத் தகுதியானவள்தான்... “ என்று கூறியவாறே..  “ஆனால் .. அதை நிச்சயமாகத் தீர்மானிக்க ஏதுவாக நீ உன் ஸாரியை மெதுவாகத் தூக்கிப் பிடி....” என்று சொன்னார்.

ஊர்வசிக்கு இன்னும் அதிர்ச்சியாக இருந்தாலும் இப்போது தனக்கு வேலை கிடைக்கும் என்று நிச்சயமாக தெளிவானதால் .. அவர் சொல்லும் எதையும் அவள் செய்யத் தயாராக .. அவள் குனிந்து நின்றவாறே தனது ஊதாப் பூ வண்ணப் புடவையுடன் உள் பாவாடையையும் மெல்ல மெல்லத் தூக்கிப் பிடித்தாள். வாழைத் தண்டு போன்ற தொடைகள் .. இன்னும் மேலே உயர உயர அவளது பின்னழகு இளம் சிவப்பு பட்டு ஜட்டியுடன் பேரெழிலுடன் தென்பட்டது. 

அந்த அழகில் அசந்து போன நம்பியார் அவளது இரண்டு கைகளையும் மேசை மீது ஊன்றிக் கொண்டு இன்னும் குனியச் சொல்லி அவளது கோளங்களை மெல்ல மெல்ல வருடியவாறே அவளது ஜட்டியை மெல்ல இடுப்பில் இருந்து இறக்கினார்.  


ஊர்வசிக்கு இப்போது அவளது அச்சம் சற்று குறைந்திருந்தது. ருக்கு சேச்சி என்னவெல்லாம் இந்த இண்டெர்வ்யூவில் எதிர்பார்க்கலாம் என்றும் சொல்லியிருந்தாள். உள்ளே சென்றவுடன் வெளியே ஒரு சிவந்த பல்ப் ஸ்விட்ச் செய்யப் படும் அதனால் இண்டெர்வ்யூ முடியும் வரை ஒருவராலும் உள்ளே வ்ரமுடியாது. அத்னால் ஒரு பயமும் இல்லாமல் சார் சொல்லுவதை எல்லாம் கேட்டால் நிச்சயமாக வேலை கிடைக்கும் என்று விளக்கியிருந்தாள் ருக்கு! அன்று காலை வேறு அவளது டென்ஷனைக் குறைப்பதற்காக ஒரு யோனி வழிபாடு நடத்தி விட்டுத் தான் இண்டெர்வ்யூவுக்கு அழைந்த்து வந்திருந்தாள்.

ஆனாலும் ஊர்வசி, தன்னிடம் நம்பியார் ‘உட்காரும்’ இடத்தைக் காண்பிக்கச் சொல்லி ‘தகுதி’யை நிரூபிக்கக் கூறுவார் என்று சற்றும் எதிர் பார்க்கவில்லை. கடந்த சில நாட்களாக ருக்கு சேச்சி அறிமுகப் படுத்தியிருந்த காமப் பாடங்களால் ஏற்கனவே ஓரளவுக்கு அவளது மனம் கனிந்திருந்தாலும் ஓர் ஆணுடன் இருப்பது இதுவே முதல் தடவை ஆனாலும் அவளது உடல் தன்னையும் அறியாமல் ஒரு வித புல்லரிப்புடன் சிலிர்க்கத் தான் அவளது ஊதாப்பூ புடவையைத் தூக்கிக் காண்பித்தாள். கால்களின் நடுவே ஒரு வித ஈரத்தையும் அவள் உணர்ந்தாள். இப்போது நம்பியார் தனது பிங்க் நிற பாண்டீஸை மெல்ல இடுப்பில் இருந்து இறக்குவதை அறிந்தாலும் எவ்வித எதிர்ப்பும் கூறாமல், தன் கால்கள் மெல்ல அகற்றி இன்னும் நன்றாகக் காண்பித்தாள்.

இந்த இடத்தில் நம்பியாரைப் பற்றி சில வரிகள் கூறித்தான் ஆக வேண்டும். நம்பியார் ஒரு ‘குண்டி’ப் பிரியர் – அதாவது  குண்டியை ரசிப்பவர்..  குண்டியடிப்பவர் என்று அர்த்தம் இல்லை – பிற்காலத்தில் ஒரு வித்தியாசத்திற்காக அவ்வப்போது குண்டியடித்தாலும், அவருக்கு குண்டிகளைப் பார்த்து ரசிப்பதில் அலாதி சுகம் இருந்தது. சின்ன வயதிலேயே கூட விளையாடும் குட்டிப் பெண்களின் பாவாடையை எல்லாம் தூக்கிப் பார்த்து மகிழ்ந்து அந்தக் காலத்தில் சில அடிகளும் வாங்கியிருந்தார். விடலைப் பருவத்தில் ப்ளஸ் டூ படிக்கும்போதெல்லாம், கணக்கு க்ளாஸில் முதல் பெஞ்சில் உட்கார்ந்து உன்னிப்பாகக் கவனிப்பார்... கணக்கை அல்ல  . கணக்கு டீச்சர் மரியாவின் குண்டி அழகு கொள்ளை அழகு. கேட்கவா வேண்டும்??

வேலையில் நல்ல நிலையில் அமர்ந்த போதுதான் அவருக்கு தன்னுடைய ‘பவர்’ புரிந்தது. தன்னுடைய குண்டி காணும் ஆசையை அவ்வப்போது இந்த மாதிரி தீர்த்துக் கொள்வார். அதற்கு மேலும் அவரது தாகத்தைத் தீர்க்கும் தாலந்துக்கள் கம்பெனியிலேயே இருந்தன. முக்கியமாக ப்ரமோஷன் வரும் காலத்தில் பலரும் அவருடைய அறைக்குள் சென்று தங்கள் தர்பூஷிணிப் பழங்களை குண்டி தர்ஷன் காண்பித்து சிலர் அதற்கும் ஒரு படி மேலே சென்றும் தத்தம் ‘தகுதி’களை அவ்ருக்கு நிரூபித்து இன்க்ரிமெண்ட் ப்ரமோஷன்களை வாங்கிக் குவிப்பார்கள். அவரது அறையின் வெளியே சிவப்பு விளக்கு எரிந்து கொண்டிருந்தால் ஏதோ ‘முக்கியமான’ காரியம் நடந்து கொண்டிருக்கிறது என்பது அர்த்தம்.


Violet Flowers Blows Flute



அப்பேர்ப்பட்ட நம்பியாரே அசந்து போய்விட்டார் என்றால் ஊர்வசியின் குண்டிகள் எவ்வளவு அழகு என்பதை ஊகித்துக் கொள்ளலாம்.  கல்லூரியில் லூட்டி அடிக்கும் போது அவர் CK – சின்ன குண்டி, PK – பெரிய குண்டி, FK – Flat குண்டி , LK- Low   குண்டி,  YK - யானைக் குண்டி என்று தரப்படுத்தி மனதுக்குள் ஒவ்வொரு பெண்ணும் போகும் போது அவளுக்கு மார்க் போடும் வழக்கம் உள்ள நம்பியாருக்கு இது  IK -  இது ஒரு  Ideal குண்டி – குண்டிக்கே இலக்கணம் வகுக்கும் குண்டி என்று அவரது மனம் ஒரு குண்டி புராணமே பாடி விட்டது.

ஒலிம்பிக்ஸில் ஒரு குண்டி காம்பெடிஷன் வைத்தால் ஒரு தங்கப் பதக்கம் நிச்சயம் என்று நினைத்தவாறே, மனதுக்குள் ‘நல்ல நல்ல குண்டிகளை நம்பி.... இந்த நாடு இருக்குது தம்பி....” என்று முணுமுணுத்தவாறு அவர் ஒரு கையை எடுத்து அவளது அம்மணக் குண்டியை வருட ஆரம்பித்தார். அடுத்த கை அவளது வாழைத்தண்டு தொடைகளின் நடுவே தடவ, அவளது கால்கள் இன்னும் விரிந்து கொடுத்தன.

ஊர்வசிக்கு அந்த ஏர்கண்டிஷண் அறையிலும் உடல் முழுவதும் சூடு பரவத்தொடங்கியது. அவளது புண்டியின் ஈரம் இப்போது கசிவாகத் தொடங்கியது. நம்பியார் சாரின் மேஜையில் கைகளை ஊன்றி நின்ற அவள் தலையை வசதியாக கைகளுக்கு மேல் வைத்து ஒரு வித மயக்கத்தில் தூங்குவது போல் இருந்தது. நம்பியாரின் வருடல்கள் அவளது குண்டி கோளங்களின் சுற்றளவை விவரமாக அளவெடுத்து விட்டு நடுவில் உள்ள துவாரத்தின் முகப்பில் விரல்களை வைத்து மெல்ல நிமிண்ட ஊர்வசியால் “உம்..........” என்றுதான் குரல் கொடுக்க முடிந்தது.

நம்பியார் குனிந்து பின்னால் இருந்து பார்த்தபோது, அவளது வெண்ணைய் தொடைகளுக்கு நடுவே ரொட்டிக் கடை பன் மாதிரி பம் என்று உப்பிக் கொண்டிருந்த அவளது புண்டை மேடையையும், நடுவே பிளந்து இருந்து கசிந்து கொண்டிருந்த சிவப்பு கொய்யாப் பழ நிறத்தில் மின்னிக் கொண்டிருந்த புண்டையையும் ‘யோனி தர்ஷன்’ ஆகக் கண்டு ரசித்து அவரது விரல்களை மன்மத மேடையிலும் பிளவிலும் நீவி விட, அவளுக்கு இப்போதுதான் ஒரு கம்பெனியில்   Public Relations Officer (PRO)  ஆக இருக்கவேண்டுமானால் . கம்பெனியின்   Boss உடன் – நல்ல Strong Pubic Relations  - அதாவது யோனி உறவு இருக்க வேண்டும் என்ற கார்ப்பொரேட் தத்துவம் புரிய ஆரம்பித்தது. நம்பியார் சில நிமிடங்களில் ஒரு தீர்மானத்தில் எத்தினார் – இன்று இரவே யோனிப் பிரவேசம் நடத்தி விடலாம் என்று...!

ஊர்வசி மேனி சிலிர்த்தவாறு இன்பத்தில் திளைத்து இருந்த போது அவளுக்கு அடுத்த இன்ப அதிர்ச்சி காத்திருந்தது.  திடீர் என்று நம்பியார் ஒரு பேனாவை எடுத்து அவளது குண்டியின் மீது “ஓகே .. அப்ரூவ்ட்” ... என்று எழுதி தனது கையொப்பத்தையும் போட்டு விட்டு, இண்டர்காம் ஃபோன் ஐ எடுத்து  “மிஸஸ் மேனன்..!!. இந்த குட்டியை செலக்ட் செய்தூ கேட்டோ.... அப்பாயிண்மெண்ட் ஆர்டர் டைப் செய்து கொள்ளூ.... இன்னு ராத்திரி ஓபராய் ஷெராட்டன் ஸ்யூட்டில் நமக்கு ஜாயினிங் ரிப்போர்ட் சரியாக்காம்..... மிஸஸ் மேனன் கூட வரணம் கேட்டோ?... புதிய குட்டி அல்லே!!” என்று கூறியவாறு வைத்தவுடன், ஊர்வசிக்கு வயிற்றில் பாலை வார்த்தது போல் இருந்தது.

“சரி... குட்டி.. நேரே நின்னோள்ளு...இங்கோட்டு திரிஞ்ஞு நோக்கு..ஸாரி தாழ்த்திக் கொள்ளு......” (நிமிர்ந்து நில்.. மெல்லத் திரும்பு.. தூக்கிப் பிடித்திருந்த புடவையை சாதாரணமாக ஆக்கிக் கொள்) என்று கூறக்கேட்ட ஊர்வசி, திரும்பி நின்றாள் .. ஊதாப் பூ வண்ணப் புடவை அவளது அப்பட்ட அழகுகளை மீண்டும் மறைத்துப் பிடிக்கும் சாதாரண நிலைக்கு திரும்பியது. 

ஊர்வசி நன்றி ததும்ப கண்களில் கண்ணீர் மல்க... “வளரெ நன்னி சாரே... ஞான் இது ஒருக்கலும் மறக்கில்லா... “ என்று தனது நன்றியை வெளிப்படுத்துவதற்காக எம் எல் ஏக்கள் முதல்வரின் காலில் விழுவதுபோல் நம்பியாரின் காலில் விழுந்து நமஸ்கரித்தாள். வணங்கி மண்டியிட்டவாறே தலையைத் தூக்கிப் பார்த்த ஊர்வசியின் தலையை வருடியவாறே, “அப்போ இன்னு ராத்திரி ஜாயினிங் ஆக்காம் அல்லே...!’ என்று கேட்டவுடன் சற்றே நாணத்துடன் முகம் சிவந்து அவள் “சார்.. என்ன சொன்னாலும் ஞான் செய்யும் ..” என்று கம்மிய குரலில் பதிலளித்தாள்.

ஓகே.. வெரி குட்...  இண்டெர்வ்யூ சமயம் இனியும் அரை மணிக்கூர் பாக்கி உண்டு.... என்று அவர் தன்கால்களின் நடுவே மண்டியிட்டு இருந்த ஊர்வசியின் முடிகளை வருடியவாறு அவளது சிவந்த உதடுகளை மெல்ல வருட...  வருட...



ஓர் ஊதாப்பூ புல்லாங்குழல் ஊதுகிறது – 4

நன்றிப் பெருக்கால் நம்பியாரின் காலில் விழுந்தபோது ஊர்வசி இண்டெர்வ்யூ முடிந்து விட்டது என்றுதான் நினைத்திருந்தாள். வேலை கிடைத்து விட்டது என்றதும் அவளுக்கு மனத்தின் ஆழத்தில் இருந்த பெரும் பாரம் நீங்கி விட்டது.  

ருக்கு சேச்சி கூறியது படி பார்த்தால் தனக்கும் குடும்பத்துக்கும் பண விஷயத்தில் இனி ஒரு பிரச்சினையே இருக்காது என்ற உணர்வில் அவள் மனம் ஒரு சுதந்திரப் பறவையாக சிறகடித்துப் பறந்தது. அதே நேரத்தில் காமத்தின் சுகங்களை கழிந்த சில நாட்களில் சேச்சி அறிமுகப் படுத்திய அத்தியாயங்களின் அடுத்த சில பாகங்கள் இன்று இரவு தனக்கு நடக்கப் போகும் ‘அரங்கேற்றம்’ வழியாக  இன்னும் தொடர்கதையாக சில வாரங்களுக்கோ அல்லது மாதங்களுக்கோ நிறைவேறப் போகிறது என்ற எதிர் பார்ப்பும் அவளுக்குள் ஒரு வித சிலிர்ப்பையும் சற்றே பயத்தையும் ஏற்படுத்தியது.

ஆனால் நம்பியார் சார், இண்டெர்வ்யூ தீருவதற்கு இன்னும் அரை மணி நேரம் இருக்கிறது என்றதைக் கேட்டதும் அவளுக்கு இப்போதே ஏதோ நடக்கப் போகிறது என்று தோன்றியது; தொடர்ந்து காலில் விழுந்து நமஸ்கரித்த அவளை எழுந்து நிற்கச் சொல்லாமல் தனதை தலை முடியை அவர் கோதியதையும் பின்னர் தனது கன்னத்தையும் உதடுகளையும் விரலால் வருடத் தொடங்கியதும் அவளுக்கு தனது புதிய முதலாளி எதிர்பார்க்கும் செயல் என்ன என்பது மெல்ல மெல்ல புரியத் தொடங்கியது.

சேச்சி அவளுக்கு கோச்சிங்க் கொடுக்கும்போது சொல்லிக் கொடுத்திருந்தாள் – “சாருக்கு ஐஸ் ஃபுரூட் கலை மிகவும் பிடிக்கும் என்று...” . முதலில் புரியாவிட்டாலும் பின்னர் ருக்கு சேச்சி விவரித்தபோது அவளுக்கு ‘பகீர்’ என்றிருந்தது... “எந்தா சேச்சி...  ஆணுங்களுடெ குண்ணை ஆரெங்கிலும் வாயில் வைக்குமோ...” என்று முகம் சுளித்துக் கொண்டு வினவினாள்.  சேச்சி சிரித்துக் கொண்டே “மோளு இப்போ அங்ங்னெயொக்கெ பறயும்... பக்ஷே அனுபவிச்சி கழிஞ்ஞால் .. .சுகிக்கும் கேட்டோ..!! (இப்போழுது அப்படித்தான் சொல்வாய் .. ஆனால் சுவைத்து விட்டால் அதன் சுகமே தனி!).” என்று சொல்லிவிட்டு.. பின்னர்.. - குண்ணை வாயில் எடுத்தால் மட்டும் போறாது.. அதில் வரும் வெண்ணை சாப்பிடவும் வேண்டும் – என்று குஞ்சில் இருந்து வரும் கஞ்சித் தண்ணியைக் குடிப்பதைப் பற்றியும் விலாவரியாக விவரித்திருந்தாள்.  

ஊர்வசிக்கு இதையெல்லாம் கேட்டு மிகவும் கவலையாக இருந்தது -  சேச்சிதான் அவளைத் தேற்றினாள்... “பயப்படேண்டா மோளே .. நமக்கு ஒன்னு ப்ராக்டிஸ் செய்யாம்....”  என்று ஒரு நேந்திரம் பழத்தை எடுத்து எப்படி செய்ய வேண்டும் என்ற யுக்திகளைப் பற்றி ஒரு டெமான்ஸ்ட்ரேஷனும் கொடுத்தாள். அது மட்டும் அல்ல, நம்பியாரைப் பொறுத்தவரை அவரது கொட்டைகளில் ‘ஊறி’க் கொண்டிருக்கும் ஜூஸ் ஐப்  பிழிந்து உறிஞ்சி எடுத்துக் கொண்டே இருக்க வேண்டும் – அதிகம் தேங்கி விட்டால் அவரது டென்ஷன் அதிகமாகி விடும் – அலுவல வேலைகள் பாதிக்கப் படும் – இதற்காகவே அவர் ஒரு முழு நேர பி ஆர் ஓ போஸ்ட் உண்டாக்கிருக்கிறார் எனவும் வேலை ‘கிடைத்து விட்டால்’ அவளுக்குப் ‘பொறுப்பு’கள் அதிகமாகும் என்று கூறவும் ஊர்வசி திகைத்து நின்றாள்.

ஆனால் வேலை இப்போது ‘கிடைத்து விட்டது’ – அதற்கு சாட்சி தனது குண்டியில் நம்பியார் சார் போட்டிருக்கும் கையொப்பமே – என்ற உவகையில் அவளுக்கு இப்போது மகிழ்ச்சியாகவே இருந்தது. சார் வேறு தனது புடவையைத் தூக்கி தனது குண்டியையும் புண்டையும் காட்டச் சொல்ல, அந்த நேரத்தில் அதிர்ச்சியாக இருந்தாலும், காண்பிப்பதில் இருந்த குறுகுறுப்பும் பின்னர் அவரது வருடல் தடவல்களில் ஏற்பட்டிருந்த கசிவும் இப்போது வேலை கிடைத்து விட்ட மனம் கனிந்ததில் அவர் கன்னத்தையும் உதடுகளையும் விரல்களால் தடவும்போது அவள் கைகள் தன்னையும் அறியாமல் அவரது கரத்தை நன்றியுடன் பிடித்துக் கொண்டன. விரலில் தடவிக் கொண்டிருந்த விரல்களை அவளது செக்கச் செவேல் என்றிருந்த இதழ்கள் விரிந்து தனது வாய்க்குள் விட்டு புன்னகை தவழ அவரது விரல்களை சப்பத் தொடங்கி, அவரது கேளாத கேள்விக்கு சமிக்ஞையால் பதில் கூறினாள்.

நம்பியார் சிரித்தவாறே.. “கொள்ளாம் குட்டி... நினக்கு ஃப்ளூட் வாயிக்கான் அறியாமோ? (நல்லது பெண்ணே!.. உனக்கு பூல்லாங்குழல் ஊதத் தெரியுமா??”) என்று கேட்க ஊர்வசி நாணத்துடன் “இதுவரெ செய்திட்டில்லா சாரே.. ஆனால் ஞான் வேகம் படிக்கும்?” எனவும்  நம்பியார் தனது பாண்ட் பெல்ட் ஐ அவிழ்த்து பின்னர் ‘ஜிப்’ ஐத் திறந்து உள்ளே சிறைப்படுத்திக் கிடந்த அவரது குண்ணையை எடுத்து வீரப்பனிடத்தில் பிணைக் கைதியாக இருந்த நடிகர் சுதந்திரம் பெற்றது போல் வெளியே விட்டவுடன், இதுவரை மண்ணை நோக்கி இருந்த அவரது சுண்ணி இப்போது விண்ணை நோக்கி வீராப்பாக எழத் தொடங்கியது.

ஊர்வசி ஒரு கணம் அயர்ந்து விட்டாள். பக்கத்து வீட்டு சின்னப் பிள்ளைகளின் பிஞ்சுக் குண்ணைகளைத்தான் அவள் இதுவரை பார்த்திருக்கிறாள் – சின்ன மிளகாய் மாதிரி தொங்கும். ஆனால் அவர் திடீர் என்று பாண்ட் ஐ அவிழ்த்து தனது சுண்ணியை வெளியே விட்டதும் இப்படி புதர் படர்ந்த தோட்டத்துக்குள் நிற்கும் சரிந்த தென்னை மரம் மாதிரியும் அது மெல்ல மெல்ல விசுவ ரூபம் எடுத்து செங்குத்தாக எதிரியின் மீது வீசப்படத் தயாராக இருக்கும் ஏவுகணை மாதிரி கோபத்துடன் விரியத்துடன் விறைத்து நின்றதைக் கண்டவுடன் அவளுக்கு கையும் காலும் ஓடவில்லை.

நம்பியார் அவளைத் தேற்றும் வகையில் “பயப்படேண்டா... பதுக்கெ (மெல்ல) ஒன்னு  பிடிக்கு...” என்று அவளது கைகளில் தனது குஞ்சியை தஞ்சம் பெறச் செய்தார். அவரது தம்பி தன் கைகளுக்குள் சூடான இரும்புக் கம்பிபோல் துடிக்க ஊர்வசிக்கு அது ஒரு புத்தம் புதிய அனுபவமாக இருந்தது. அவள் தனது கைகளில் கொடுக்கப் பட்ட புதிய ‘பொறுப்பை’ மிகவும் நிதானமாக உன்னிப்பாக கவனித்து மெல்ல மேலேயும் கீழேயும் ஆட்ட, அதன் தோல் உரிந்து மகுடம் பள பள என்று மின்னிக் கொண்டு திகழ்வதையும் கவனித்தவாறே அவள் தனது ஓரக் கண்களால் தனது செயலை நம்பியார் சார் வெகுவாக ரசிக்கிறார் என்பதையும் உணர்ந்தாள். அவர் இன்னும் நன்றாக தனது இருக்கையில் சாய்ந்து கொண்டு அவளை நோக்கி. ‘ஒரு காரியம் செய்யூ... நின்டே உடுப்புகளொக்க அவிழ்த்து விடு” என்று அவளைப் பூரணமாகத் துகில் உரியச் சொன்னார்.

நம்பியாருக்கு சில கொள்கைகள் உண்டு .. கார் .. விமானம் ..போன்ற இடங்களில் மட்டும் ஊம்பல் செய்யப் படும்போது அல்லது போதிய அவகாசம் இல்லாமல் விரைவில் செய்ய வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் இருக்கும்போது மட்டும், உடைகளுடன் ஊம்பல் செய்ய அனுமதிப்பார். மற்றப் படி ஆபீஸீலோ அல்லது ரெயில் பயணத்திலோ ஹோட்டல் / கெஸ்ட் ஹவுஸ் போன்ற சௌகரியம் கிடைக்கும்போது, தனக்கு லிங்க பூஜை செய்யும் பூஜாரிணிகள் பூரண நிர்வாண நிலையில் இருக்கவேண்டும் என்பதில் அவர் கறாராக இருப்பார்.

ஒருகணம் மீண்டும் ஊர்வசி திகைத்து நின்றாலும் அவரது குரலில் இருந்த திண்ணம் அவளை எதிர்ப்பு ஒன்றும் சொல்ல அனுமதிக்கவில்லை. அவள் சில நொடிகளில் பிறந்த மேனியாகி நிற்க அவளது ஜொலிக்கும் மேனியழகைக் கண்ட அவரது தம்பியின் டெம்பர் இன்னும் கூடியது. “இனி இருன்னு தொடங்கிக் கொள்ளூ...” என்று அவளுக்கு ஊக்கம் கொடுத்ததும் ஊர்வசி அவர் முன்பு மீண்டும் மண்டியிட்டு தனது உதடுகளை நாவால் சற்றே நனைத்த படி அவரது குண்ணையை நோக்கி முகம் தாழ்த்தினாள்.

நீச்சல் குளத்துக்குள் ‘டைவ்’ பண்ணுவதற்கு முன்பு சற்று நிதானித்து தாமதம் செய்யும் வீராங்கனைகள் போல் சில வினாடிகள் முகத்தை  நிறுத்திப் பின், ஒரு வித தீர்க்க எண்ணத்துடன் காமக் கடலில் மூழ்கித்தான் விடுவோமே என்ற தீர்மானத்துடன் தனது பிஞ்சு இதழ்களைத் திறந்து அவரது குஞ்சு உள்ளே செல்ல அனுமதித்தாள். நீர் மூழ்கிக் கப்பல் இந்து ம்கா சமுத்திரத்துக்குள் மூழ்கிச் செல்வது போல நம்பியாரின் அக்னி ராக்கெட் போன்ற சுண்ணி அவளது செவ்வாய் இதழ்களுக்குள் சுமூகமாகச் சென்றது.

அடுத்த சில கணங்களுக்கு ஊர்வசி திக்கு முக்காடித்தான் போய் விட்டாள்.  என்னதான் நேந்திரம் பழத்தை வைத்து ப்ராக்டிஸ் செய்திருந்தாலும், இது மிகவும் வித்தியாசமாக இருந்தது. பழம் உயிரற்றது – இதுவோ வீரியத்துடன் துடித்துக் கொண்டு சூடாக தனது வாய்க்குள் சென்றபோது, தனது நாக்கு உதடுகளுடன் அணுக்கமாக உறவாடியவாறு உள்ளே செல்ல, அவளது வாய்க்குள் படர்ந்த அந்த சூடு  மேனி முழுவதும் பரவத் தொடங்கியது. ஆனால் ஊர்வசி சில நிமிடங்களுக்குள் சுதாரித்துக் கொண்டாள்.

அவளது மனம் ‘பதவி’யையும் ‘ஊம்பல்’ஐயும் மனக் கண்களில் எடை போட்டுப் பார்த்தது. ஒரு புதிய பதவி கிடைக்கும் போது தான் ஒருவன் தன்னிடம் இருக்கும் தகுதிகளையும் அந்தப் பதவியின் பொறுப்புகளை நிறைவேற்றும் ஆற்றலையும் பெறுகிறான். அதுபோலத்தான் தன் வாயில் திடீர் என்று திணிக்கப் பட்ட அந்த குண்ணையின் சூட்டையும் ஒரு இனம் புரியாத புதிய சுவையையும்ம் உணர்ந்த ஊர்வசி, தன்னையும் அறியாமல் அந்த ‘பொறுப்பை’ நிறைவேற்றும் படலத்தில் ஈடுபடத் தொடங்கினாள்.

அவளது இதழ்கள் குவிந்து அவரது லிங்கத்தை ஆலிங்கனம் செய்து வரவேற்று அவளது அழகிய முகம் முன்பும் பின்பும் மெல்ல அசைந்து அவரது தம்பியைத் தாலாட்ட, நம்பியார் சொக்கிப் போய் விட்டார். ஊர்வசி அவரது முகத்தை உன்னிப்பாக கவனித்தவாறே அவருக்கெ என்ன விதமான அசைவுகள் பிடிக்கிறது என்று பார்த்து அதற்கேற்ப தனது லீலையைத் தொடர்ந்தாள்.

அவளது மெல்லிய விரல்கள் அவரது தம்பியின் தண்டைப் பிடித்தவாறே நாயனம் பிடிக்க அவளது புல்லாங்குழல் வாசிப்பில் புதுப் புது ராகங்கள் ஒலிக்கத் தொடங்கின. ஒரே ஒரு வேற்றுமை – புல்லாங் குழல் ‘ஊத’ வேண்டும் .. ஆனால் லிங்கக் குழலையோ ‘உறிஞ்ச’ வேண்டும் என்ற தத்துவத்தை அனுபவ ரீதியாக சில நொடிகளில் உணர்ந்த ஊதாப்பூ வண்ண புடவை அணிந்த ஊர்வசி மிகப் பிரம்மாதமாக மகுடி வாசித்தாள்.

தனது வாய்க்குள் அவரது மகுடத்தில் இருந்து கசிந்து கொண்டிருந்த மதன நீர் அவளது வாசிப்பிற்கு இன்னும் ‘ரசம்’ சேர்த்துக் கொண்டிருந்தது. மும்முரமான ஊம்பலின் நடுவே அவரது விறைப்பு அதிகமாகும் போதெல்லால் மலைச் சரிவில் கார் ஓட்டும் போது ப்ரேக் போட்டுப் போட்டு லாவகமாக ஓட்டுவது போல், த்னது அசைவுகளை சற்றெ நிறுத்தி அல்லது மெதுவாக்கி ஊம்பல் ராணி என்ற பட்டத்தை நோக்கி வெற்றி நடைபோட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.

நம்பியாரைப் பொறுத்தவரை ஒரு மணி நேரமோ இரண்டு மணி நேரமோ கூட காமக் களியாட்டங்களிலும் ஊம்ப்படுவதிலும் அநாயாசமாக ஈடுபடுவார். ஆனால் இப்போது இண்டெர்வ்யூவிற்கு இன்னும் அரை மணி நேரம் மட்டுமே ஒதுக்கியிருந்ததால், தற்போதைக்கும் இந்த ‘நேர்’முகத் தேர்வை முடித்துக் கொள்ள அவரது கடமையுணர்வு கட்டளையிட, அவர் தனது கைகளா ஊர்வசியின் தலையைக் கெட்டியாகப் பிடித்துக் கொண்டு, தேக்கடியில் யானைகள் பிளிறுவதுபோல் குரல் கொடுத்துக் கொண்டு மலம்புழா அணைக் கேட்டு உடைந்தால் எப்படி வருமோ அதுபோல் தனது சுக்ள பானத்தை அவளது வாய்க்குள் பீய்ச்சி அடித்தார். 

ருக்கு சேச்சி இதனைக் குறித்து கூறியிருந்தாலும் சூடான அவரது ‘கஞ்ஞி வெள்ளம்’ விண் விண் என்று துடித்துக் கொண்டிருந்த அவரது தம்பி கக்கிய பானம் - தனது தொண்டைக்குள் கொழ கொழ என்று செல்ல ஊர்வசி கண்களை இறுக்க மூடியவாறு ‘மடக் மடக்’ என்று விழுங்குவதைத் தவிர அவளுக்கு வேறு வழி தெரியவில்லை. அவரது துடிப்பு மீன் தொட்டியில் இருந்து வெளியே விழுந்த மீன் துடித்து துடித்து மெல்ல உயிர் துறப்பது போல மெதுவாக குறைந்து பின்னர் விறைப்பு முற்றிலும் நீங்கி அவரது சுண்ணி சுருங்கி சாதாரண நிலையை எய்த அவளது முதல் புல்லாங்குழல் வாசிப்பு வெற்றிகரமாக முடிந்தது.

அன்றிரவு ‘அரங்கேற்றத்திற்கு’ தயாராக இருக்கச் சொல்லி ருக்கு சேச்சி அவள் வெளியே வந்ததும் ஃபைவ் ஸ்டார் ஹோட்டல் ஸ்யூட்டில் சென்று ரெஸ்ட் எடுத்துக் கொள்ளச் சொன்னாள் – அப்பாயிண்ட்மெண் ஆர்டரைக் கையில் கொடுத்து விட்டு..; ஆஃபீசில் இருந்து வெளியே வந்தது ப்யூன் சல்யூட் அடிக்க ட்ரைவர் பவ்யமாக காரின் கதவைத் திறந்து விட்டு அவளை ஓபராய் ஷெராட்டனுக்கு ஓட்டிச் சென்றான்.

ஊர்வசிக்கு – ஒரு வித புதிய தன்னம்பிக்கை உருவாகுவதை உணர முடிந்தது .. அதன் காரணத்தையும் அவள் ஊகிக்க முயன்றாள்.. எளிதாகவே இருந்தது.. இரண்டு மூன்று ஸ்பூன் அளவு சுக்ள பானம் அல்லது விந்து அருந்துவதனால் தன்னம்பிக்கை அபாரமாக கூடியிருந்தது என்பது அவளது கண்டு பிடிப்பு.  Self Confidence is directly proportional to the intake of Semen என்ற  Formula வைக் கண்டு பிடித்த அவளுக்கு ஆனால் ஆண்களுக்கு ஏன் இந்த தத்துவம் ஒத்துக் கொள்வதில்லை என்ற கேள்விக்கு அவர்கள் உடலில் இருந்தே வருவதால் பாம்புக்கு பாம்பு விஷம் இல்லை என்ற ரீதியில் தான் இதுவும் என்று தோன்றியது.

இரண்டு மூன்று ஸ்பூன் குடித்த தனக்கே இவ்வளவு தன்னம்பிக்கை கூடியிருந்தது என்றால்,  Conversely நடிகைகள், அதிகாரிணிகள் எல்லோரும் எத்தனை லிட்டர் விந்து குடித்திருப்பார்கள் என்ற கேள்வி அவள் மனதில் எழுந்தது. மேலும் பிரதமர்கள், கட்சித்தலைவர்கள், முதல்வர்கள் மற்றும் பெரும் பதவிகளில் இருந்த / இருக்கும் பெண்மணிகள் இந்த அளவு தன்னம்பிக்கை பெறுவதற்கு எத்தனை அண்டாக்கள் அருந்தியிருப்பார்கள்...  ‘யார் யார் யாரை எல்லாம் ‘உறிஞ்சி’யிருக்கக் கூடும்’ என்று கற்பனையில் ஊகித்துப் பார்த்தபோது அவளையும் அறியாமல் சிரிப்பு வந்து விட்டது. 

விந்து குடிப்பதால் தன்னம்பிக்கை கூடுமா? – இல்லையா?  என்பது பற்றி வாக்களிக்க விரும்புவர்கள் மேலே வாக்களிக்கலாம்.....!)

வேலை கிடைத்த மகிழ்ச்சியில் இலகுவான மனதுடன் ஐந்து நட்சத்திர ஹோட்டல் சொகுசை அனுபவித்துக் கொண்டே சில மணி நேரத்தில் நடக்கப் போகும் அரங்கேற்றத்தை எதிர்பார்த்துக் கொண்டே அயர்ந்து விட்டாள் புல்லாங்குழல் ஊதிக் களைத்த அந்த ஊதாப் பூ!!

இங்கு வேண்டுமானால் ஒரு முற்றுப் புள்ளி வைக்கலாம்
அரங்கேற்றதைத் தொடரவும் செய்யலாம். 





ஓர் ஊதாப்பூ புல்லாங்குழல் ஊதுகிறது – 5

ஒரு பெரிய நாகப் பாம்பு வாயைப் பிளந்து கொண்டு அவளை நோக்கி வந்தது – ஆனால் இப்போது வந்த தன்னம்பிக்கையின் விளைவாக அவள் சற்றும் அச்சப்படாமல் தன் வாயைத்திறந்து அந்த நாகப் பாம்பினை உள்ளே செலுத்த அது துடித்துக் கொண்டு துள்ளலுடன் அவள் தொண்டைவரை சென்று விம்மிக் கொண்டே தன் விஷத்தைக் கக்க அந்த நஞ்சு அவள் நெஞ்சு வரை சென்று ஒரு வித இன்ப ஆழியின் ஆழத்தில் அவளை ஆழ்த்தியது போல் இருக்க – அவள் ஊம்... ஊம்.... ஊம்.... என்று ஒரு வித மந்திரத்தை முனகிக் கொண்டிருந்த போதுதான், அவளை யாரோ “மோளே.... மோளே...” என்று தட்டி எழுதுவதை உணர்ந்த அவள் திடுக்கிட்டு எழுந்த்வள், தான் கண்டது கனவு என்று பக்கத்தில் ருக்கு சேச்சி இருப்பதைப் பார்த்தவுடன் தெரிந்து கொண்டாள்.

ருக்மிணி ஊர்வசியை நோக்கி “எந்தா மோளே ... ஸ்வப்னம் வல்லதும் கண்டோ....?” என்று நமட்டுச் சிரிப்புடன் கேட்க அவள் நாணத்துடன் தலையசைக்க, “சரி... போய் குளிச்சு ஃப்ரெஷ் ஆயிக் கொள்ளூ.... ஞான் பத்து பத்தரை மணிவரெ காணும்.. அது கழிஞ்ஞால் மோளுடெ களியாணு .. சார் இப்போ வரும் .. டின்னர் ஆர்டர் செய்திட்டுண்டு ....” என்று அவளைத் துரிதப் படுத்தினாள். 

ஊர்வசி ஒரு வித கனவுலகில் தான் இன்னும் இருந்தாள் - ஃபைவ் ஸ்டார் ஹோட்டல் ஸ்யூட்டின் ஆடம்பரக் குளியல் அறையில் தொட்டியில் வெது வெது என்ற குளியல்.. பின்னர் நம்பியார் சார் வந்தவுடன் ஸ்யூட்டிலேயே டின்னர் .. அதற்குள் ருக்கு சேச்சியும் அழகிய ஒரு பச்சை நைலக்ஸ் நைட்டியில் தென்பட்டாள்.. சேச்சியின் அறிவுரைப் படி ஊர்வசி தனது யூனிபார்ம் ஆக வயலட் கலர் நைட்டியை அணிந்து கொண்டாள்.

நம்பியார் சார் வந்தவுடன் டின்னர் ... ருக்மிணியும் சாரும் ஏதோ ஆபீஸ் விஷயங்களைப் பேசிக் கொண்டிருந்தனர். சாருடைய கண்கள் மட்டும் தனது வனப்புள்ள மேனையை அவ்வப்போது துளைத்துக் கொண்டிருந்ததை அவளால் உணர முடிந்தது.. ஒரு வித குறு குறுப்புடன் மௌனமாக சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தாள். லேசாக ஜின் வித் லைம் – ஸிப் செய்து மெல்ல சுவைத்து அவளது மேனி முழுவதும் ஒரு வித ரிலாக்ஸேஷன் பரவுவதையும் உணர்ந்தாள். ஆனால் அவளது உள்ளுணர்வு வெகு விழிப்புடன் இருக்கவே செய்தது.

ஊர்வசியைப் பற்றி இங்கு சில விஷயங்கள் சொல்ல வேண்டியிருக்கிறது... அழகு என்பது அவளுக்கு தெய்வம் அள்ளித் தந்திருந்தது... ரொம்ப இண்டெலிஜெண்ட் என்று சொல்ல முடியாது... ஆனால் அவளது ‘கவனிக்கும் திறன்’ – Keen Sense of Observation - அபாரமானது. எந்த காரியத்தையும் அவள் உன்னிப்பாக கவனித்து அவளது மூளை அதை ரெக்கார்ட் செய்து வைத்துக் கொள்ளும். வேண்டிய நேரத்தில் அதை உபயோகிக்கவும் செய்யும்.

அடுத்த ஒன்று ஒன்றரை மணி நேரம் அவள் ஒரு பார்வையாளர் ரோல் – அதாவது ஓப்பனிங் பாட்ஸ்மான் விளையாடிக் கொண்டிருக்கும் போது அடுத்த ஆள் ரெடியாக பாட் எல்லாம் போட்டுக் கொண்டு எந்த நேரத்திலும் அழைப்பு வரலாம் களத்தில் இறங்க தயாராக இருக்கும் 1-டௌண் பாட்ஸ்மான் போல, ஒரு வித மென்மையான பதைப்புள்ள எதிர்பார்ப்புடன் ஆனால் மிகவும் நுணுக்கமாக கவனிக்கத் தொடங்கினாள்.

டின்னர் முடிந்ததும் கட்டிலை நோக்கி நம்பியாரை கைப் பிடித்து அழைத்து சென்ற ருக்கு சேச்சியும் சாரும் – சில நிமிடங்களில் எம் டி – பி ஏ என்ற முகத்திரையை மாற்றி மிகவும் அன்னியோன்யமான ஒரு நெருக்கமான உறவுள்ளவர்கள் போல் தன் கண் முன்னாலேயே ஒரு திரைப்பட ஸீன் மாறுவதுபோல் உணர்ந்தாள். ருக்கு சேச்சியின் சாமர்த்தியமான மாறுபட்ட பாவங்களை அவள் ஏற்கனவே கண்டிருந்தாள் – டிரைவர் அல்லது ப்யூனிடம் கண்டிப்பு, பல அலுவலக வேலகளில் சிலரிடம் கெஞ்சல், சில வேளைகளில் கொஞ்சல், சில இடத்தில் மிரட்டல், என்று பச்சோந்தி போல் மாறிக் கொண்டிருந்த அவள் முகபாவம் சற்று முன்வரை பவ்யமான செக்ரட்டரி ரோலில் இருந்து சில நிமிடங்களில் நெருக்கமான துணவி ரோலுக்கு எவ்வளவு அனாயாசமாக மாறிவிட்டாள் என்பதை அவள் மனம் துல்லியமாகப் பதிவு செய்து கொண்டிருந்தது.

அடுத்த சில நிமிடங்களில் ஊர்வசி உன்னிப்பாக கவனித்த காரியங்கள் அவளது எதிர்காலத்துக்கு வெகு துணையாக இருக்கவே செய்தது என்பதில் எள்ளளவும் ஐயம் இல்லை – அவளது டயரியில் இருந்த குறிப்புக்கள் கூடிய சீக்கிரம் வெளியிடப் படலாம்.

ருக்மிணி சேச்சி நம்பியார் சாரை கட்டிலுக்கு அழைத்துச் சென்று அடுத்த படலத்துக்கு ஏதுவாக முதலில் தான் தன் உடைகளைக் களைந்து அம்மணமான யூனிஃபாரத்துக்கு மாறிவிட்டு பின் துரிதமாக நம்பியாரின் உடைகளையும் அவிழ்த்து அவரை படுக்கையில் படுக்க வைத்து விட்டு – அவர் உடல் முழுவதும் மெல்ல மெல்ல முத்தம் கொடுத்தாள். ஊர்வசி இந்த சேச்சியால் இவ்வ்ளவு வயதிலும் எப்படி கட்டுக் குலையாத மேனியாக இருக்க முடிகிறது என்று யோசித்துக் கொண்டிருக்கும் போதே, ருக்மிணி தனது திரண்ட முலைகளை நம்பியாரின் முகத்தில் வைத்து ஒத்தடம் கொடுத்தபடியே அவரது மார்பில் தனது கைகளால் வருடி வருடி நிதானமாக அவரது அடி வயிற்றில் உள்ளங்கையின் இளம் சூடு படரும்படி வட்ட வட்ட கோலங்கள் இட்டபடி குனிந்து நோக்க நம்பியாரின் கொடிக் கம்பம் மெதுவாக எழும்பத் தொடங்கியிருந்தது.

ருக்மிணி தனது முகத்தை அவரது மார்பில் தேய்த்தவாறே கீழ் நோக்கி தனது இலக்கை அடைய, சற்று நேரத்தில் அவரது கால்களுக்கு நடுவே மண்டியிட்டு ‘ஊம்பல்’ பொஸிஷனுக்கு தயாரான நிலையை எய்தினாள். அன்று காலைதான் தன் முதல் புல்லாங்குழல் ஊதலின் ராகங்களைப் படித்திருந்த ஊர்வசி ருக்கு சேச்சியின் செயல்களை உன்னிப்பாகக் கவனித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
பதினைந்து இருபது வருடங்களாக இதில் தேர்ச்சி பெற்றிருந்த ருக்மிணியின் எக்ஸ்பெர்ட் மானிப்புலேஷன் – முதிர்ந்த ஊம்பல் கலையின் நுணுக்கங்கள் - அவளை வியப்படையச் செய்தன.

ஏனென்றால் ருக்கு சேச்சி நம்பியாரின் ஊதுகுழலை வாய்க்குள் எடுப்பதற்கே ஐந்து பத்து நிமிடங்கள் தாமதித்து – வெகு நிதானமாக அவரது தொடைகளை வருடி அவரது அடி வயிற்றில் முகம் புதைத்துப் பின்னர் அவரது குண்ணையை தனது கன்னத்தில் வைத்து தேய்த்து, விரல்களில் மிருதுவாகப் பிடித்து நயனம் செய்து தனது உள்ளங்கையின் இளம் சூட்டில் அவரது கொட்டைகளைப் பற்றி பிசைந்து பிழிந்து அவரது விறைப்பு புதிய சிகரங்களைத் தொடும் வண்ணம் இன்ப இம்சைகளுக்கு உள்ளாக்கிப் பின்னரே அவள் தனது உதடுகளைக் குவித்து அவரது மகுடத்தில் ஒரு ‘உம்ம’ கொடுத்தாள்.




Violet Flowers Blows Flute



நம்பியாருக்கும் ருக்மிணி தன்னை ஊம்புவது இத்தனை ஆண்டுகளில் எத்தனையோ ஆயிரங்கள் தடவையாக இருந்தாலும் தெவிட்டாத தேன்போல சுவைக்கவே செய்தது – அவர் ஆழ்ந்த பெருமூச்சுடன் தலயணையில் நன்றாக சாய்ந்து கொண்டு ‘கொள்ளாம் ... கொள்ளாம்’ (நல்லா இருக்கு..’ என்று ஊக்குவிக்கும் பாணியில் மெல்ல முனகியவாறு, இதையெல்லாம் உன்னிப்பாக கவனித்துக் கொண்டிருந்த ஊர்வசியைப் பார்த்து, “குட்டி.. எந்தா நோக்கிக் கொண்டிரிக்குன்னது....? உடுப்பெல்லாம் அழிச்சிட்டு அரிகில் வரூ....” (ஏன் சும்மா பாத்துகிட்டு இருக்காய்... துணியை அவிழ்த்து விட்டு பக்கத்தில் வா...) என விளித்தார்.

சற்று அச்சமாக இருந்தாலும் ஊர்வசியின் கூரிய மனம் – ருக்கு சேச்சியின் செயல்களை இன்னும் க்ளோஸ் அப் இல் ரெக்கார்ட் செய்ய இது உதவியாக இருக்கும் என்று நினைத்துக் கொண்டு தனது உடைகளை மெல்லக் களையத் தொடங்கினாள். 

கடந்த மூன்று நான்கு தினங்களில் ருக்கு சேச்சியின் கோச்சிங் அவளுக்கு இப்போது நன்றாகவே துணை செய்தது. காமத்தின் மென்பொருள் – சாஃப்வேர் – இன் முக்கியத்துவத்தை அனுபவ பூர்வமாக அறிந்தவள் ருக்மிணி. அதாவது ஊம்புவது ஓழ்ப்பது இவற்றுக்கு ஏற்ற (அல்லது அதிகம்) முக்கியத்துவம் கொடுக்க வேண்டியது .. இந்த மாதிரி சின்ன சின்ன செயல்கள். என்பதை அவள் ஊர்வசிக்கு பயிற்சி அளித்திருந்தாள்..... உதாரணமாக .........
(1) மயக்கும் விழிகளால் சுண்டியெழுக்கும் விதத்தில் பார்வையிலேயே முன்பின் இருப்பவனின் சுண்ணியை அட்டென்ஷனில் ஆக்குவது
(2) உதட்டை லேசாக கோண வைத்து குவித்து – சில நேரங்களில் நாக்கை உதடுகளின் மீது நடனம் ஆட விட்டு, முக பாவத்திலேயே ஆண்களை மயக்குவது.
(3) குரலால் – சற்று குழைந்து கொஞ்சிப் பேசினால் எந்த முனிவனும் மசிய வைக்கும் modulation, சிணுங்கல் இவை.
(4) நடை – நடக்கும் போது லேசாக குலுங்கும் முலைகள், குண்டியின் அசைவுகளை ஒரு Plotter வைத்து Trace பண்ணினால், அந்த Perfect Sine Wave Form வரும் விதத்தில் நளினமான அந்த நடைப் பயிர்ச்சியில் தேர்ச்சி பெறுவதற்கே பல மணி நேரம் எடுத்தது.
(5) பேசிக் கொண்டிருக்கும்போது நழுவி விழும் (விடப் படும்??) புடவைத் தலைப்பு.. அந்த சில கணங்களில் கண்களால் ஃபோட்டோ எடுத்து மூளைக்குள் பதிய வைக்கும் ஆண்களின் வேகத்துக்கு ஈடாக ஒயிலுடன் அதை மீண்டும் எடுத்துப் போர்த்துவது.
(6) லோ ஹிப் புடவையை இடுப்பில் இருந்து லாவகமாம – ஒரு மைக்ரோ ஸெக்கண்ட் மாத்திரம் தாமரைத் தொப்புளின் ஆழத்தை தரிசனம் கொடுத்து எதிரில் இருப்பவரை திக்குமுக்காடச் செய்வது..
இப்படி அடுக்கிக் கொண்டே போகலாம். 

ஊர்வசி இப்போது உடைகளைக் களைவதை ஒரு ‘ஸ்ட்ரிப் டீஸ்’ ஆக வெகு நேர்த்தியுடன் அதிகம் ஆர்ப்பட்டம் இல்லாமல் ஆனால் ஒருவித நிதானத்துடன் மயக்கும் விழி – குவிந்த இதழ்கள் காம்பினேஷனுடன், ஒவ்வொன்றாக அவிழ்த்து அவசியம் இல்லாமலேயே சற்று தூரத்தில் இருந்த ஒரு நாற்காலியின் மீது அவைகளை தொங்க வைத்து விட்டு ஃபேஷன் பரேட் இல் அழகிகள் நடந்து வருவது போல் மயில் நடை போட்டு வர .. 

அவள் செல்லும் போது நம்பியாரின் மனம் WAK! அதாவது What a Kundi - Exclamation Mark என்று கூவியது (ஏற்கனவே பார்த்த குண்டியானாலும் – சலிக்காத அழகு – மனம் கூறத்தானே செய்யும்..?) ......... திரும்பி வரும்போதோ பிறந்த மேனியாக பூரண அம்மண யூனிஃபாரத்தில் வந்த ஊர்வசியின் கொள்ளை கொள்ளும் அழகு .. மெல்லக் குலுங்கிய அவளது திரண்ட மாங்கனிகளின் வனப்பு... பிங்க் கலரில் முலைக் காம்புகளின் கதிர் வீச்சு ... அடங்கிய இடுப்பு .. ஒதுங்கிய அடிவயிறு, வாழைத்தண்டு போல செதுக்கிய தொடைகள், நடுவில் மழிக்கப் பட்டு திளங்கிய முக்கோணப் பிரதேசம். பிரம்மன் அதைப் படைக்க்கும்போதே அந்தப் பிரதேசத்தை இரண்டாக பிரிக்க வேண்டும் என்று அவன் விரல்கள் பிரிவினை வாதம் செய்தனவோ என்னவோ .. அதற்காக உண்டாக்க்கப் பட்டது போல் இருந்த அவளது மன்மதப் பிளவு. 

நம்பியாருக்கு உன்மத்தம் பிடிக்கும் அளவுக்கு இருந்த நடந்து தன் அருகில் வருக் அழகைக் கண்டவர், தனது தம்பியின் வீக்கம் இன்னும் அதிகம் ஆவதையும், ருக்மிணியின் நாவினால் நீவப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் தனது குண்ணை எல்லை மீறி கக்கி விடுமோ என்ற அச்சத்தில் தனது கட்டுப் பாட்டின் திறன் முழுவதையும் உபயோகித்தே அடக்க வேண்டியிருந்தது.

ருக்மிணி அவரது கொட்டைகளைப் பிசைந்தபடி அவரது குண்ணணயை தனது வாய்க்குள் வைத்து ஊம்பியவாறே ஓரக்கண்ணால் தனது மாணவியின் செயல்களை மனதுக்குள் பாராட்டியபடியே கவனித்துக் கொண்டிருந்தாள். திடீர் என்று வாய்க்குள் வீக்கம் கூடுவதை உணர்ந்த அவள் - நம்பியாரின் ‘ராக்கெட்’டின் Temperature வேகமாக Abnormally High Level ஆனதை அறிந்தாலும், அவள் நம்பியாரின் ராக்கெட் டின் IGNITION MISFIRE ஆகி விடுமோ என்று அவள் அதிகம் கவலைப் படவில்லை. காமத்தில் வித்துவானாக இருந்த நம்பியாரின் மூளையில் இருந்த Control Tower இதை அடக்கி விடும் என்று அவளுக்கு அனுபவ பூர்வமாக தெரியும். ஆனாலும் தன்னால் முடிந்த அளவுக்கு உதவி செய்யலாம் என்று தனது பெரு விரலால் அவரது தண்டின் அடிவாரத்தில் அழுத்தமாகப் பிடித்து தனது உதடுகளால் அவரது மகுடத்தில் சில வினாடிகள் அழுத்திப் பிடித்து ‘அபாயம்’ நீங்கும் வரை கவனித்து, அப்படியும் ஒரு துள்ளி உப்பு வெள்ளம் தனது நாக்கில் சுவைக்க –“இட் வாஸ் எ க்ளோஸ் கால்” என்று நினைத்துக் கொண்டாள். அதே நேரத்தில் ஆன்கப்பட்ட நம்பியாரையே ஒரு உலுக்கு உலுக்கி விட்ட ஊர்வசி மீது அவளுக்கு அபார மதிப்பும் வந்தது – “இவள் எங்கோ வெகு உயர்வில் கூடிய சீக்கிரமே கொடி கட்டிப் பறப்பாள் .. இவளது அழகும் பருவமும் நிச்சயமாக இவளுக்கு உதவும்” என்று நினைத்தவாறே ருக்மிணி தனது ஊம்பல் படலத்தைத் தொடர்ந்தாள்.

ஊர்வசி மெல்ல கட்டிலின் அருகில் வந்து வெல்வெட் விரித்த அந்த மெத்தையின் மீது மண்டி இட்டுக் கொண்டு ருக்கு சேச்சியின் வாய் வேலையை அருகில் இருந்து கவனித்தவாறே நம்பியார் சாரின் அண்மையில் இருக்க, அவர் தனது கையை நீட்டி அவள் கரத்தைப் பற்றினார். காலையில் இண்டெர்வ்யூவில் இருந்தே அவளது மேனி சூடு பரவத் தொடங்கியிருந்தது. இப்போது படுக்கையில் ருக்கு சேச்சியின் ஊம்பலைக் கண்டு இன்னும் உசுப்பி அவளது புண்டை கசியத் தொடங்க, நம்பியாரின் கரம் பட்டவுடன் இன்னும் சூடேறி தனது முதல் அரங்கேற்றத்திற்கு ஊர்வசியை ஊக்கப் படுத்த...

அரங்கேற்றத்துக்கு அடுத்த பாகம் வரை காத்திருக்கத்தான் வேண்டும்..

தொடரும்


ஓர் ஊதாப்பூ புல்லாங்குழல் ஊதுகிறது – 6

ஊர்வசி கட்டிலில் வெல்வெட் பஞ்சணையில் நம்பியாரின் அருகில் இருந்தபோது அவளது மனம் பெவிலியனில் இருந்து அப்போதுதான் கிரிக்கெட் களத்தில் இறங்கும் பாட்ஸ்மானின் மன நிலையைப் போல ஒரு வித பதைப்புடன் தான் இருந்தது. ஆனால் அடுத்த பக்கம் ஒரு செஞ்சுரி அடித்துக் கொண்டும் இன்னும் நிதானமாக ஆடும் ஸீஸண்ட் பாட்ஸ்மான் போல ருக்கு சேச்சியின் நாக்கு லீலைகள் சீராக செயல்படுவதை கண்டு ரசித்தவாறே இன்னும் நம்பியாரின் அண்மையில் அமர, அவரது கைவிரல்கள் அவளது ஒரு ஸ்பாஞ்ச் போன்ற மிருதுவான முலையின் மீது ஸ்பின் பௌலர் போல லாவகமாம உருட்ட, ஊர்வசியின் உடலில் இன்னும் அதிகமாக சூடு பரவத் தொடங்கியது. அவளது பிங்க் நிற நிப்பிள்கள் இன்னும் அதிகமாக விறைத்துத் துறுத்திக் கொண்டு கோபத்துடன் முறைத்துப் பார்ப்பதுபோல் இருக்க, நம்பியார் புன்னகையுடன் அவளது முலையை லேசாக இழுத்து தனது வாயை நோக்கி சமிக்ஞை காண்பிக்க, ஊர்வசி அவரை நோக்கி சாய்ந்து அவரது வாய்க்குள் தனது முலையில் ஒன்றைத் திணித்தாள். 

நம்பியார் சொர்க்கலோகத்தில் சஞ்சரிப்பதுபோல் சந்தோஷத்துடன் அவளது முலையை வாயில் வைத்து குதப்பியபடி ரசித்து சுவைத்தபடி தன்னுடைய பாக்கியத்தை நினைத்துக் கொண்டிருந்தார். அதாவது சாதாரணமாக ஊம்பப் படும்போது ஒரு முலையை வாயில் வைத்து சப்புவது என்பது டெக்னிக்கலி இம்பாஸிபிள் டாஸ்க் ... அதாவது 1:1 என்ற நிலவரத்தில் .. ஆனால் தற்போது இங்கு ஊர்வசி-ருக்மிணி “டீம்வொர்க்” நல்ல காம்பினேஷனாக வொர்க் பண்ணுவதால்தான் இந்த மாதிரி சுகங்களை அனுபவிக்க முடிகிறது என்ற உணர்வில் .. “வாழ்க டீம் வொர்க்..” என்று மனதார வாழ்த்தியவாறே  ஊர்வசியின் பஞ்சுபோன்ற மிருதுவான முலகளை கைகளால் வருடியவாறே அவளது  முலைக்காம்புகளை ஒவ்வொன்றாக ரசித்துக் குடிக்கத் தொடங்கினார்.


ஊர்வசி கடந்த சில தினங்களாக ருக்கு சேச்சியின் மென்மையான காமப் பாடங்களுக்கு அறிமுகம் செய்து வைக்கப் பட்டிருந்தாலும், தற்போது நம்பியாரின் தேக்கு மரம் போல் வலிமையான கரங்களால் முரட்டுத்தனமாக கையாளப்படும் விதம் முற்றிலும் வித்தியாசமாகவே இருந்தது. அவரது வாய்க்குள் குதப்பப் பட்டுக் கொண்டு இருக்கும் தனது முலைகள் அவ்வப்போது பற்களால் மெல்லக் கடிபட்டபோது கொஞ்சம் வலி எடுத்தாலும் அது இன்ப வேதனையாகவே இருந்தது. 


கீழே ... ருக்மிணி நம்பியாரில் கால்களுக்கு நடுவே குப்புறப் படுத்துக் கொண்டு தனது ஊம்பல் வேலையில் மும்முரமாக ஈடுபட்டுக் கொண்டிருந்தாலும் அவளது கவனம் கைக் கடிகாரத்திலும் இருக்கவே செய்தது. இன்று வார இறுதி நாள் – தனது சேட்டன் – கணவன் ரவி மேனன் – நாக்பூரில் இருந்து ஆவலுடன் வருவான் – இன்று இரவு முழுவதும் அவனுக்கு விருந்து படைக்க வேண்டும் என்ற மனைவியின் கடமை உணர்வுடன் பத்தரை மணிக்குக் கிளம்ப வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டே தனது “வாய்” பாட்டை பல வித ராகங்களுடன் இன்னிசைத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

இந்த இடத்தில் நம்பியாரைப் பற்றி சில விஷயங்கள் சொல்லித்தான் ஆக வேண்டும் – சில கொள்கைகளில் அவர் மிகவும் கண்டிப்பாகக் கடைப் பிடிப்பவர். ஒரு பெண் திருமணம் ஆகி விட்டால் தனது பூர் – (அதாவது மலையாளத்தில் ‘புண்டை’ யைக் கூறுவது...) – தனது கணவனுக்கு மட்டுமே என்பதில் அவர் வெகு கறாராக இருப்பார். ருக்குவுடன் அந்தக் காலத்தில் ராத்திரி பகலாக கும்மாளம் அடித்திருந்தாலும். ரவி மேனனுடன் அவள் கல்யாணம் முடிந்ததும், அவளது யோனிப் பிரவேசத்தின் உரிமை அவளது கணவனுக்கு மட்டுமே – இதைத்தான் எல்லா பெண்களுடனும் அவர் கடைப் பிடிப்பார். பொதுவாக அலுவலகத்தில் அவரை ‘குஷிப்படுத்த’ வரும் பெண்கள் எல்லோருமே ஐஸ் ஃப்ரூட் டெக்னிக் இல் தான் அவரைத் திருப்திப் படுத்த அனுமதிப்பார். அதனால் யாருடைய ‘கற்பு’க்கும் தான் பங்கம் விளைக்கவில்ல என்ற மனத் திருப்தி அவருக்கு...!

ருக்குவின் கணவனுக்கும் இது நன்றாகவே தெரியும். தான் ருக்குவைக் கலியாணம் செய்த பிறகு தனது ப்ரமோஷனுக்கு நம்பியார் செய்த உதவிகளுக்கு அவன் கடமைப் பட்டிருந்தான்.  ரவி மேனன் – தன் மனைவி அவ்போது தனது பாஸ் தேவைப் படும்போது ஊம்பல் படலத்தில் ஈடுபடுவது ஒரு ஆஃபீஸ் கடமையாகவே பெருந்தன்மையாக கருதிக் கொண்டிருந்தான். மேலும் ருக்குவிற்கு இப்போது சற்று வயதாகி விட்டது – நம்பியாருக்கு எப்போதும் புதுப் புது இளம் “குட்டிகளின்” டிமாண்ட்–அண்ட்–சப்ளையில் குறைவே இருக்கவில்லை. இதில் சிலவற்றை ருக்குவே செட் அப் செய்திருக்கிறாள் என்பதையும் ரவி மேனன் அறிந்திருந்தான் – எனவே அவர்களது இல்லற வாழ்க்கை இந்த பரந்த மனப்பான்மையில் இனிதாகவே சென்று கொண்டிருந்தது.


எனவே ருக்கு தன்னை இன்று இரவு ஊர்வசியின் அரங்கேற்றத்திற்கு நம்பியார் அழைத்த போதே அவரிடம் “சார்.... இன்னு ராத்திரி சேட்டன் நாக்பூரில் நின்னும் வருன்ன்னுண்டு.... ஞான் பத்தரை மணிக்கு போணம்....”  என்று சற்றே நாணத்துடன் கேட்க, நம்பியார் சிரித்தவாறே.. “அதினெந்தா... நோ ப்ராப்ளம்ஸ்.... போய்க்கொள்ளூ.... ஜாயினிங் ரிப்போர்ட் சரியாக்கிக் கழிஞ்ஞால்.. உடனே போகாம் கேட்டோ...!” என்றார்.  அதாவது அவரது குண்ணைப் பேனா இந்தப் புதிய குட்டி ஊர்வசிக்குள் ஊடுருவி “ஜாயின்” செய்து விட்டால், உடனே அவளது ட்யூட்டி முடிந்துவிடும் என்பதைத் தெளிவு படுத்தியிருந்தார்.  

அவரது பேனா கையொப்பம் இட்டு முடித்து “மை”யை அவளது மேனிக்குள் செலுத்த ஒன்று அல்லது இரண்டு மணிக்கூர் நேரமாவது ஆகும் என்பதைத் தனது இளமைப் பருவ அனுபவங்களின் மூலமாக நன்றாகவே அறிந்திருந்த ருக்மிணி – தனது ரோல் முடிவுக்கு வரும் நேரம் ஆகி விட்டது என்பதை உணர்ந்து தனது உறிஞ்சலின் அழுத்தத்தை அதிகமாக்கியவாறே அவரது கொட்டைகளை தனது கைவிரல்களால் பிழிந்து அவருக்கு சமிக்ஞை கொடுக்க, இத்தனை வருடங்களாக அவர்கள் தொடர்பின் நெருக்கம் - ஸிக்னல் ட்ரான்ஸ்மிஷன் – அவரது மூளைக்குள் செலுத்த அவரது உச்சக்கட்டத்தை ஒரு ட்ரிக்கர் பல்ஸ் (Trigger Pulse)  - ஒரு அணு குண்டு வெடிப்பதைப் போன்று அடுத்த சில கணங்கள் அவரது உடல் உலுக்கு உலுக்கு என்று ஆட அவரது குண்ணை ராக்கெட் சீறிக் கொண்டு பாய்வது போல் சுக்ள வெள்ளம் அணைக்கட்டை உடைத்துக் கொண்டு பீய்ச்சுவதுபோல் அவளது வாயை நிறைத்தது. 

ஊர்வசி தனது ஓரக் கண்களால் குனிந்து பார்க்க வியப்பில் ஆழ்ந்தாள் – அன்று காலைதான் தனது முதல் முதல் கன்னி ஊம்பல் படலத்தில் அனுபவம் பெற்றிருந்தாள் என்றாலும் இப்போது ருக்கு சேச்சியின் ஊம்பலுக்கும் அதன் விளைவுகளைப் பார்த்தபோதுதான் – ‘அனுபவம்’ ... எக்ஸ்பீரியன்ஸ் என்பதன் முழு அர்த்தம் புரிந்தது. அவரது உடலில் அதிர்வுகள் ... பொல பொல என்று  High Speed Broad Band Connection  இல் இருந்து  download செய்யப்படும் கோப்புகள் போல – அவரது குண்ணை விண் விண் என்று துடித்து துடித்து கக்கி வெளிப்படுத்தும் சுக்ள பானம் – அதை அனாயாசமாக உறிஞ்சி தொண்டைக்குள் High Capacity Hard Disc போல சேமித்து சுவைத்து அருந்தும் ருக்கு சேச்சியின் லாவகம்.  ஊர்வசி தனக்குள் யோசித்துக் கொண்டாள்.. சேச்சியின் லெவலுக்கு வருவதற்கு.. “ஐ ஹாவ் அ லாங் வே டு கோ....!”       ஆனாலும் மனதுக்குள் ஒரு இலக்கை (Goal – Setting)  வைத்துக்கொண்டாள்... ஆறே மாதம் .. அதற்குள் ... “ஊம்பல் ராணி” என்ற பட்டத்தை நம்பியாரிடம் இருந்தே வாங்குவேன் என்று சபதம் போட்டாள்.


ருக்மிணி நம்பியாரின் சுண்ணி தண்ணி விட்ட பிறகு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சுருங்குவதை உணர்ந்து தண்டின் அடியில் இன்னும் விரல்களால் உருவி மிச்சம் மீதி இருப்பதையும் உறிஞ்சி துளி விடாமல் செவ்வனே செய்த திருப்தியில் எழுந்து உட்கார்ந்து தனது கைங்கரியத்தால் இப்போது அவரது சுண்ணி சுண்டைக்காய் அளவுக்கு ஆகி விட்டதை சந்தோஷத்துடன் பார்த்தவாறே எழுந்து அவரது Hand Bag ஐத் திறந்து சில Official File-களை அவரிடத்தில் கொடுத்தாள் – எல்லாம் கடமை உணர்வுதான் – அவரது கொட்டையில் மீண்டும் ஜீஸ் ஊறி வருவதற்கு – Recouping Time - ஒரு அரை மணி நேரம் எடுக்கும் என்பதையும் அந்த நேரத்தில்தான் அவரது மூளை அபார வேகத்திலும் Creativity உடனும் செயல்படும் என்பதை இருபது வருட அனுபவத்தில் உணர்ந்திருந்த ருக்மிணி அந்த நேரத்தை வீணாக்க விரும்பாமல் ஒரு ப்ராஜக்ட் ரிப்போர்ட்டை அவரிடம் கொடுத்து விட்டு – அதே நேரத்தில் ஊர்வசியை இன்னும் சூடாக்கி தானும் சூடாகி தனது சேட்டன் வரும் நேரத்தில் ரெடியாகி விடலாம் – என்று Optimal Time Schedulingஐ அமல் படுத்தத் தொடங்கி ஊர்வசியை நோக்கி “நீ இங்கு வா மோளே....” என்று விளித்தாள்.

ஊர்வசிக்கு அன்று காலை இண்டர்வ்யூவுக்கு வரும் முன்பு யோனி பூஜை நடத்தி விட்டுத்தான் ருக்மிணி அனுப்பியிருந்தாள். ஆனால் அன்று அதற்குப் பின் இண்டர்வ்யூ, குண்டி தர்ஷன், Pubic Relations,  இப்போது இரண்டு ஜின் சாப்பிட்டதன் மயக்கம், பின்னர் நம்பியாரின் முலை குடி படலம்.. ஊர்வசியின் உடல் முழுவதும் ஜிவ் என்று சூடாகி தக தக என்று எரிந்து கொண்டிருந்தது.  ருக்மிணி அவளுக்கு ஒன்றிரண்டு உச்சக் கட்டம் அடைந்து விட்டால் பின்னர் நம்பியாரின் ஜாயினிங்க் ரிப்போர்ட் எழுத ‘தடை’ அதிகம் இருக்காது என்பதை உணர்ந்து, ஊர்வசியை அணைத்துக் கொண்டு அவளது செவிகளில் “மோளே... சார் அரை மணிக்கூர் பிஸியாணு... நமக்கு ஒன்னு என்ஜாய் செய்யலாம்.. சாரினும் இது காணான் ரசிக்கும்” என்று கிசு கிசுத்தவாறு ஊர்வசியின் கன்னத்திலும் உதடுகளிலும் முத்தமிட்டாள்.

மணி பத்தாகி விட்டது.  நம்பியார் என்னதான் ப்ராஜக்ட் ரிப்போர்ட் வாசிப்பதில் மும்முரமாக இருந்தாலும் அவரது பார்வையின் ரேஞ்ச் – Wide Range Radar போல உன்னிப்பாக சுற்றுப்புரத்தை உன்னிப்பாக    Scan  செய்து கொண்டே இருக்கும் என்பதையும் அவரது discharge ஆகியிருக்கும்  Rocket  சற்று நேரத்தில் எழும்பி குதப் மினார் போல ஆகி விட்டால் பின்னர் அடுத்த launchக்குத் தயாராகி விட்டால் ஊர்வசியை ஜாயின் செய்துவிட்டு தான் வீட்டுக்குத் திரும்பலாம் – பின்னர் இரண்டு மணி நேரம் நம்பியார் பாடு – ஊர்வசி பாடு – என்னதான் பாடுபடப் போகிறாளோ – அதே நேரம் தான் வீட்டுக்குச் சென்று ரவி சேட்டனை இன்று பிழிந்து எடுத்துவிட வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டே ஊர்வசியை அணைத்து கெட்டியாகப் பிடித்து முத்தமிட்டவாறே “மோளு திரிஞ்ஞு கிடன்னோளு” என்று திரும்பிப் படுத்துக் கொண்டு 69 நிலைக்கு வர விளித்தாள்.

கடந்த ஒரு வார கோச்சிங் இல் ஊர்வசியும் இந்தக் கலையில் நல்ல தேர்ச்சி பெற்றிருந்தாள் – முதல் முதல் சேச்சி தன்னை அம்மணமாகப் பார்த்தது... பின்னர் படிப் படியாக முன்னேறி இன்பத்தில் திளைக்க வைத்தது... – (ஒரு தனி கதையே எழுதி விடலாமோ??) – தனது புண்டைப் பிரதேசத்தையும் மழித்து சுத்தம் செய்து சேச்சியைப் போலவே பள பள என்று மின்னும் பிளவைக் கண்டவுடன் – ஊர்வசி மலைத்து விட்டாள் அன்று ... பின்னர் சுவைப்பது சுவைக்கப் படுவது  ...எல்லாமே கனவுபோல் தான் இருந்தது.


இப்போது ‘பாஸ்’ முன்னால் ஒரு நாடகம் நடிப்பதுபோல் கட்டிலில் இருவரும் ஒருவர் மடியை மற்றவர் நாடி முகம் புதைக்கும் போது கிடைக்கும் ‘கிக்’ வேறு விதமாக இருந்தது. தனது புண்டைப் பிளவை ருக்கு சேச்சியின் நாவு சுவைக்கத் தொடங்கியதும் மேனி புல்லரிக்க அவளுக்கு ஈடு கொடுக்கும் வகையில் சேச்சியின் தொடைகளை இன்னும் விரித்து வைத்துக் கொண்டு அவளது ரோஜா இதழ்களின் நடுவே ஊறி வரும் தேனை சுவைக்கத் தொடங்கினாள்.  சற்று நேரத்தில் இருவரின் முனகல்கள் அந்த அறையில் எதிரொலிக்கத் தொடங்கின.

நம்பியார் அந்த ப்ராஜக் ரிப்போர்ட் ஐ முன்பே வாசித்ததுதான் – ஆனால் தற்போதைய ‘நிர்வாண’ நிலையில் பத்தே நிமிஷம் வாசித்ததில் முன்பு புலப்படாத சில உண்மைகள் அவருக்கு சில கணங்களில் புரிந்து விட – மூன்று நுணுக்கமான பாயிண்டுகளை அவர் அந்த ரிப்போர்ட்டின் மூலையில் குறித்து வைத்து ஃபைல் ஐ மூடி வைத்து – விட்டு – இந்த குறிப்புகளால் ப்ராஜக்டின் லாபம் இரண்டு மடங்கு ஆகும் என்று உணர்ந்த மகிழ்ச்சியில் ஆழ்ந்து அப்போது அங்கு இரண்டு பெண்களூம் உச்சக் கட்டத்தின் சந்தோஷத்தில் சிட்டுக் குருவிகள் க்ரீச் க்ரீச் என்று சத்தமிடுவதுபோல் மேனிகள் படர்ந்து அந்த இன்ப முனகல்களைக் கண்டு ரசித்தவர் தனது கால்களுக்கு நடுவே மீண்டும் சூடு பரவுவதை உணர்ந்தார்.


ஒரு சிறு மண்புழு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பெரிதாகி சற்று பின்னர் ஒரு நத்தை அளவு ஆகி பின்னர் பாம்பு ஆகி படம் எடுத்து கொடி மரம் போல் விறைப்புடன் சில நிமிடங்களில் ஆவது போல நம்பியாரின் சுண்டைக்காய் அளவு சுண்ணி நேந்திரம் பழம் ஆவதை ருக்மிணி தனது ஓரக் கண்களால் கவனிக்கவே செய்தாள். ஊர்வசியின் நாக்கு தனது தொடைகளின் நடுவே சிறப்பாக வேலை செய்து கொண்டிருந்தது. அவளது புண்டையின் துடிப்பு ருக்குவின் வாய்க்குள் தனது உச்சக்கட்டத்தை இன்னொரு முறை அறிவிக்க.. இனி அடுத்த கட்டத்திற்குச் செல்ல வேண்டும் என்று எண்ணி எழுந்து கொண்டாள்.


நம்பியாரை நோக்கி நமட்டுச் சிரிப்புடன் “சாரே... ஜாயினிங் டைம் ஆயில்லே...? என்று கேட்க  அவர் “ஞான் ரெடி...” என்று கால்களின் நடுவே விறைத்து நிற்கும் தனது தடியைப்பார்த்தவாறே சொல்ல ருக்மிணி, “மோளே .. நேரே கிடன்னோளு  ..” என்று கட்டிலில் அவளை நேராகப் படுத்து வைத்து அவளது துடிக்கும் யோனியை இன்னும் நன்றாக விரித்து வைத்து அவளை நோக்கி புன்னகையுடன்..  “நம்முடே கம்பனியில் ஜாயின் செய்ய ரெடியாணோ??”  என்று கேட்க நம்பியார் தவழ்ந்து வந்து ஊர்வசியின் கால்களின் நடுவே பொசிஷன் எடுத்தார்.  

ஊர்வசி ஒரு வித மயக்கத்திலேயே இருந்தாள்.. ருக்கு சேச்சியின் நாவு செய்த துடிப்பில் இருந்து முற்றிலும் மீளுவதற்கு முன்பே நம்பியார் சார் தனது மேல் படருவதற்கு தயாரான நிலையில் இருப்பதையும் அவரது விறைத்த தண்டு தனது புண்டையின் வாசலில் உரசிக் கொண்டு நிற்பதையும் ருக்கு சேச்சியின் கைகள் அவரது தண்டை ஏந்தி தனது பிளவில் மெல்ல மெல்ல ஆட்டுவதையும் உணர்ந்த ஊர்வசி தனது வாழ்க்கையில் அடுத்த முக்கியமாக அத்தியாயத்துக்கு செல்கிறோம் என்ற எதிர்பார்ப்புடன் கண்களை இறுக்கி மூடிக் கொண்டு நம்பியாரின் யோனிப் பிரவேசத்தை எதிர் கொண்டாள்.


ஒரு சில வினாடிகள்....  ஒரு விதமான சிறிய எரிச்சல்.. அழுத்தம் .. கால்களுக்கு நடுவே ஒரு ஆக்கிரமிப்பு .. அடிவயிற்றுக்குள் ஒரு நிறைவு .. கண்ணைத் திறந்த போது நம்பியார் தன் மீது படுத்துக் கொண்டிருந்தார். அவரது தண்டு தனது கால்களுக்கு நடுவே பூரணமாக ஊடுருவிச் சென்றிருந்தது ..அவளால் நம்பவே முடியவில்லை.. ஏதோ பெரிய பூகம்பம் போல வலி எடுக்கும் என்று நினைத்துக் கொண்டிருந்தாள்..   ஊற வைத்திருந்த புண்டைக்குள் அவரது குண்ணை இலகுவாகவே சென்று விட்டது. 

ருக்கு சேச்சி பட பட என்று தனது உடைகளை அணிந்து கொண்டு அவள் அருகில் வந்து குனிந்து அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டவாறு, “வெல்கம் டு அவர் கம்பெனி ஊர்வசி டியர்....!” என்று அவளது ஜாயினிங் ரிப்போர்ட் ஐ எடுத்து நம்பியாரின் கையில் கொடுக்க, நம்பியார்  ஊர்வசியின் மீது படுத்தவாறே அதில் கையொப்பம் இட்டார். அதை எடுத்து தனது ஃபைல் இல் வைத்தவாறு, நம்பியாரின் தலையைக் கோதியவாறு,  “ஞான் போட்டே பப்பா .......?? சேட்டன் எனிக்கு வேண்டி வீட்டில் காத்திரிக்கும்” என்று நம்பியாரின் கன்னத்திலும் வெகு அருகில் இருந்த ஊர்வசியின் கன்னத்திலும் முத்தமிட்டவாறு விடை பெற்றாள். போகும் போது ஒரு நமட்டுச் சிரிப்புடன் “நோக்கி ...பதுக்கெ கேட்டோ... கொச்சு பெண்ணாணு... பூர் கீறிப் போகும்” என்று அன்பாக (சின்னப் பெண்.. பார்த்து கவனமாகச் செயல்படவும்.. புண்டை கிழிந்து விடப் போகிறது” என்று எச்சரிக்கை செய்து விட்டுச் சென்றாள்.


ஊர்வசி சற்று ஆச்சரியத்துடனேயே பார்த்தாள்... பத்பனாபன் நம்பியாரை .. பப்பன் என்று அழைக்கு அளவுக்கு அன்னியோன்யம் சேச்சிக்கு ... ஆனால் அபூர்வமாகவே அழைப்பாள்  .. அதுவும் தனிமையில் இருக்கும்போது மட்டும் ... என்பது புரிந்தது. தனது முன்பில் இந்த அன்னியோன்யம் புலப்பட்டது தான் அந்த கம்பெனியில் “இன்னர் சர்க்கிள்” இல் சேர்ந்து விட்டோம் என்று என்ற உண்மையும் அவளுக்கு புலப்பட, அந்த உணர்வு அவளை மகிழ்ச்சியின் உச்சத்திற்கு அழைத்துச் செல்ல அதற்குள் நம்பியார் அவள் மீது படர்ந்து கொண்டு தனது இயக்கத்தை மெல்லத் தொடங்கினார்.

ஊர்வசி இந்த ஒரு வாரத்தில் ருக்கு சேச்சியின் கைவிரல்களின் நடனத்தையும் நாக்கு சுழற்றுவதையும் மட்டுமே அனுபவித்திருந்தாள்.  சற்று முன்பு கிரகப் பிரவேசனம் நடத்திய நம்பியாரின் தண்டு தன்னை முற்றிலும் நிறைத்துக் கொண்டிருந்தாலும் மெல்ல மேலும் கீழும் அசையத் தொடங்கிய போதுதான் தனது யோனித் தசைகள் அவரது குண்ணையை எவ்வளவு இறுக்கிப் பிடித்துக் கொண்டிருக்கின்றன என்பது அவளுக்கு புரியத் தொடங்கியது. கால்களுக்கு நடுவே கசிந்து கொண்டிருந்த நனைவு காரணமாக அவரது அசைவுகள் எஞ்ஜின் பிஸ்டன் போல ஒவ்வொரு முறை உள்ளே செல்லும்போதும் இன்னும் அழகாக விரிந்து கொடுத்து வரவேற்க, நம்பியார் மெதுவாக ஒவ்வொரு கியர் ஆக மாற்றி வேகத்தை அதிகமாக்கத் தொடங்கினார்.


நம்பியாரைப்பொறுத்த மட்டில் வயது ஒரு பொருட்டே அல்ல. ஒவ்வொரு வருடமும் ஒரு மாதம் ஆயுர்வேத பிளிச்சல் செய்து தேகத்தை தேக்கு மரம் போல வைத்திருந்தார். மேலும் சுவாசப் பயிற்சி வேறு.. அதனால் காமத்தில் ஈடுபடும் போது ஒரு மணி – இரண்டும் மணி நேரம் என்பது அவரைப் பொறுத்தவரை அனாயாசமாக ஈடுபடுவார். அவகாசம் கிடைக்கும்போது .... பொதுவாக அவரைப் பொறுத்தவரை ஊம்பல் பெறுவதுதான் அவரது வாழ்க்கையில் முக்கியமான அம்சமாக இருந்தது.  இந்த மாதிரி புதிய பிஞ்சு குட்டிகள் கிடைக்கும் போது இரவு முழுவதும் அடித்தாலும் அவருக்கு சலிப்பு தட்டாது.


யோனிப் பிரவேசம் அவ்வளவு வலி எடுக்கவில்லை என்று ஓரளவுக்கு ஊர்வசிக்கு ஒரு வித disappointment ஆக இருந்தாலும், சில நிமிடங்களில் நம்பியாரின் ஆயுதம் தன்னைத் துளைத்துக் கொண்டு ஆழமாக நங்கூரம் போட்டிருந்த தண்டு மெல்ல உயர்த்தி பின்னர் இன்னும் ஆழமாக   Pile அடிப்பதுபோல் மிகவும் மெதுவாக Slow Motion இல் ஆழமாக அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே கடப்பாறை போல பிளந்து கொண்டு இயங்கத் தொடங்க, ஊர்வசி தனது தொடைகளை இன்னும் அகற்றி அவளது கால்களை அவரது கால்களைச் சுற்றி இறுக்கப் பிடித்து வரவேற்று ஆண்மையின் ஆதிக்கத்தை முதல் முறையாக உணர்ந்து அதில் லயிக்கத் தொடங்கினாள்.